มีนาคม 2568
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
18 มีนาคม 2568

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - เหลาจื่อสอนว่า :


: เหลาจื่อสอนว่า :
เขียน : สวีเฟยหลิน
ภาพ : ใช่จื้อจง
แปล : ทองแถม นาถจำนง








แม้เป็นหนังสือในรูปแบบการ์ตูนธรรมะ
แต่หนังสือเล่มนี้มีความสมบูรณ์ในการตรวจทานเนื้อหา
มีการชำระและตีความปรัชญา “เต้าเต๋อจิง” โดยศาสตราจารย์สวี่เพ่ยหลินแห่งไต้หวัน
โดยผลงานภาพการ์ตูนเป็นของนักวาดภาพชื่อดังชาวไต้หวัน - ใช้จื้อจง
คุณทองแถมแปลหนังสือเล่มนี้ออกมาได้ลื่นไหล ใช้คำได้สละสลวยสวยงาม


ท้ายเล่มยังสรุป “คัมภีร์คุณธรรม” ในรูปแบบร้อยกรองครบ 81 บท
เป็นสำนวนการเขียนของหวางปี้ นักเขียนยุคโบราณชาวจีน
ซึ่งได้นำบทรจนาของท่านเหลาจื่อมาเรียบเรียงและจัดหมวดหมู่ใหม่อีกครั้ง

เมื่ออ่านจบผมถอดความเนื้อหาเป็นบทกวีบทนี้



--------------------------------------------------------




: ความว่างแห่งหลักธรรมทั้งปวง :


หลักธรรม
ย่อมมิอาจอรรถาธิบายได้
ด้วยตัวอักษรในคัมภีร์
หรือคำสอนผ่านถ้อยคำภาษา

ปราชญ์ผู้บรรลุธรรม
จึงดำรงชีวิตอย่างสอดคล้องกับธรรมชาติ
จิตใจสงบนิ่ง ถ่อมตน อยู่อย่างต่ำ ทำอย่างสูง
ปราศจากความเห็นแก่ตัว
ใช้ชีวิตเป็นตัวอย่างแทนคำสอนทั้งปวง

ทะเลแห่งความกระหายและปรารถนา
จึงไม่อาจถมให้เต็มได้
ผู้ใดโลภมาก ปรารถนามาก
ย่อมเหน็ดเหนื่อยใจไม่มีวันสิ้นสุด
และจะชักนำภัยพิบัติมาสู่ตน
เพราะมัวคิดถึงแต่ตน

ยิ่งคิดถึงตัวเองมากเท่าไหร่
ก็ยิ่งเห็นแก่ตัวมากเท่านั้น


‘เข้าถึงความว่าง’
‘ทำให้ใจสงบนิ่ง’

จริงเห็นจริง
จึงเห็นความจริงอันเที่ยงแท้


เข้าใจคนอื่น คือ ผู้รอบรู้
เข้าใจตนเอง คือ ผู้รู้แจ้ง
ชนะผู้อื่น คือ ผู้มีพลัง
ชนะตนเอง คือ ผู้เข้มแข็ง


สงบจิตใจลงได้
เรื่องวุ่นวายทางโลกก็ไม่กระทบใจ
เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็ยอมรับได้
เมื่อเข้าใจความจริงได้
ก็ไม่มีอะไรต้องดีใจสุดขั้วหรือเสียใจสุดเหวี่ยง


ผู้ดำรงจริยธรรม
มิต้องตั้งเจตจำนงว่าจะกระทำดี
เมื่อความดีดำรงอยู่แล้วในตน
คิด พูด ทำ สิ่งใด
ทุกสิ่งล้วนเป็นคุณงามความดี
โดยมิต้องรอคำยกย่องเชิดชูจากใครผู้ใด


เมื่อคุณธรรมไม่เสื่อมสูญ
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมดำเนินไปตามหลักธรรม


เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว
จงคลายความแหลมคม
จงคลายปมที่ยุ่งเหยิง
จงจางแสงที่แสบจ้า
จงทอนตนเองให้เล็กจ้อยราวฝุ่นผงธุลี


ดังนี้ แม้ไม่ห่างเหินจากสรรพสิ่ง
แต่ทุกสรรพสิ่งก็ไม่อาจก้าวล่วงวุ่นวายในชีวิต
แม้รอบกายเต็มไปด้วยผลประโยชน์
แต่ไม่อาจสั่นไหวคลายคลอนจิตใจให้หลุดจากความเที่ยงธรรม
แม้มีคำยกย่องเชิดชู
ก็ไม่อาจทำให้หลงระเริงใจ


ชีวิตซึ่งง่ายและงาม
นำไปสู่ความตายที่เงียบและสงบ
ชีวิตจบลงตรง ‘ความว่าง’
ความว่างแห่งหลักธรรมอันเป็นหนึ่งเดียว










Create Date : 18 มีนาคม 2568
Last Update : 18 มีนาคม 2568 5:53:20 น. 12 comments
Counter : 584 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณกะริโตะคุง, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtanjira, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณtoor36


 
หนังสือหนะน่าอ่านแบบเล่มเมื่อวาน
แต่แบบตัวหนังสือที่คุณก๋าเลือกใช้
มันไม่ค่อยมีหัวกลมๆ มันเลยไม่น่าดูจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:6:14:06 น.  

 

คนโง่ คนโลภ คนขี้เกียจ ก็จะไม่อ่านหนังสือเล่มนี้แน่นอนครับ
ของคุณก๋าตั้งใจอ่าน แถมยังสรุป วิเคราะห์ ถอดความมาเป็นข้อความของตัวเองอีก นับว่าเยี่ยมมาก แต่ให้ อาจารย์เต๊ะ อ่านเอง คงไม่ไหว
ต้องรออ่านของคุณก๋าแบบนี้แหละนะครับ ได้อะไรกลับไปบ้างวันละนิดละหน่อยก็ยังดีนะครับ แฮร่ 555


ร้านเจ๊ไฝ อาจารย์เต๊ะ ยังไม่ทันไปชิมเลยครับ
แต่เห็นว่าจะเลิกขายแล้วนะครับ



โดย: multiple วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:8:01:05 น.  

 
ขอบคุณที่อธิบายเรื่องแนวคิดของเต๋าให้ฟังที่บล็อคนะครับ
แนวคิดของเขานี่ง่ายๆแต่ลึกซึ้งดี


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:10:28:02 น.  

 
ความโลภ ไม่รู้จักพอช่างน่ากลัวเสียจริง ๆ นะครับ มีแล้วก็อยากมีอีก ยังหยุดไม่ได้


โดย: The Kop Civil วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:12:20:15 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายครับคุณก๋า

มาอ่านรีวิวหนังสือครับ
เป็นหนังสือที่สอดแทรกหลักปรัชญาข้อคิดดีๆมากมายครับ
ขอบคุณ คุณก๋าเช่นกันครับที่เอาอะไรดีๆมาให้อ่าน
แล้วก็หาอ่านแนวนี้ค่อนข้างยากครับ
ถ้าช่วงไหนไม่มาไว้มาอ่านย้อนหลังครับผม

ขอบคุณครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:13:23:29 น.  

 
สวัสดียามบ่ายๆเลยค่ะก๋า


ถ้าคนเรารู้จักคำว่าพอ โลกนี้ก็น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะนะคะ
เพราะความวุ่นวายในสังคมตอนนี้ เกิดจากคำนี้ซะส่วนมากค่ะ

พี่หายไปหลายวันเลยค่ะก๋า
พอกลับจากสระบุรีก็ป่วยคืนนั้นเลยค่ะ นอนยาวๆเลยค่ะรอบนี้
ไม่จับโทรศัพท์และแทบเล็ทเลยค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:16:10:33 น.  

 
สัวสดีครับพี่ก๋า

อ่านแล้วเห็นด้วยครับ
เพราะมีคนเคยบอกผมว่า คนที่รู้มากจริงๆ คนที่เค้าอยู่ในจุดที่สูงมากแล้วจริงๆ เค้าจะถ่อมตัว ไม่ถือตัว ไม่ยึดติด
วางความคิดว่าคนอื่นจะมองเค้ายังไงลงหมด สนใจแต่สิ่งที่เค้าเป็น สิ่งที่เค้าทำ หรือสิ่งที่เค้าคิดเท่านั้น

เห็นแล้วก็จริงครับ เจอมาหลายคนเป็นแบบนั้นเลย



จากบล๊อก
ถ้าพี่ก๋าบอกว่า ศาสนาเหมือนเรือ
ทำให้ผมรู้สึกผิดหชน้อยลงเลยครับที่หันมาที่ศาสนา ตอนที่มีเรื่องพึ่งพาตัวเองคนเดียวไม่ได้ 5555
ถ้าเทียบเป็นเรือ ก็คงจะใช่เลยครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:17:27:07 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"เหลาจื่อสอนว่า" เหลาจื้อ เป็นนักปราชญ์ที่มีชื่อเสียงที่ได้ยิน
และเป็นนักปราชญ์ที่ก่อน ขงจื้อด้วย นักปราชญ์จีนมีหลายคน ที่เป็น
ที่รู้จักและหลักธรรมต่าง ๆ เน้นธรรมชาติ เน้นความกตัญญูรู้คุณคน
นับเป็นธรรมที่ดีและสมควรนำไปปฏิบัติใช้ในชีวิตประจำวัน
บทความที่เธอวิเคราะห์ออกมา เน้นความว่างเปล่า เน้นกิเลส
เรื่องความโลภ ความหลง อันเป็นเหตุปัจจัยนำไปสู่ความหายนะ
ของชีวิต ก็สอดคล้องกับหลักธรรมทางพุทธศาสนา จ้ะ
โหวดหมวด แนะนำหนังสือ





โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:21:03:44 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

ความรู้จักพอก็เหมือนกันการเอาใจเขามาใส่ใจเรานะครับ
ไม่เห็นแก่ได้จนเกินพอดี
อละพอใจในสิ่งที่มีครับ

เล่มนี้ก็ดูอ่านง่ายดีนะครับ

ป.ล.สัปดาห์ที่ผ่านมาบ้านคุณก๋าฝนตกไหมครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:21:06:02 น.  

 
อยากอ่านแบบการ์ตูนบ้างครับ
รู้ธรรม ต้องรู้ด้วยตัวเอง อยู่อย่างสงบจนวาระสุดท้าย

ไม่มีฝน ไม่เย็นหลงฤดู ร้อนมากๆ ค่าฝุ่นแถวนี้ไม่เกิน วิ่งครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:04:29 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

ขอบคุณคำสอนที่ให้ข้อคิดดีๆค่ะ
หากเข้าใจความคิด อารมณ์ การรับรู้ตัวตนเราเอง
น่าจะช่วยให้เข้าถึงความสงบและความสมดุลในจิตใจได้นะคะ

ค่าฝุ่น 200 กว่า สูงมากค่ะ เป็นปัญหาที่วนเวียนมา
กรุงเทพฯค่อยยังชั่วค่ะช่วงนี้ ค่าไม่เกินร้อย
ดูแลรักษาสุขภาพเต็มที่นะคะคุณก๋า
ขอบคุณคุณก๋าสำหรับกำลังใจค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:14:58 น.  

 
เล่มนี้ผมคุ้นปกมาก อาจจะเคยมี แต่ไม่เคยอ่านก็ได้

คนเราถ้ารู้จักพอ มันก็จะไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว แต่มันยากครับ พอผ่านไปขั้นหนึ่งก็อยากจะผ่านขั้นต่อไปเรื่อยๆ ธรรมดามนุษย์


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:55:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]