: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - เหลาจื่อสอนว่า :
: เหลาจื่อสอนว่า :เขียน : สวีเฟยหลิน ภาพ : ใช่จื้อจง แปล : ทองแถม นาถจำนง

แม้เป็นหนังสือในรูปแบบการ์ตูนธรรมะ แต่หนังสือเล่มนี้มีความสมบูรณ์ในการตรวจทานเนื้อหา มีการชำระและตีความปรัชญา “เต้าเต๋อจิง” โดยศาสตราจารย์สวี่เพ่ยหลินแห่งไต้หวัน โดยผลงานภาพการ์ตูนเป็นของนักวาดภาพชื่อดังชาวไต้หวัน - ใช้จื้อจง คุณทองแถมแปลหนังสือเล่มนี้ออกมาได้ลื่นไหล ใช้คำได้สละสลวยสวยงาม
ท้ายเล่มยังสรุป “คัมภีร์คุณธรรม” ในรูปแบบร้อยกรองครบ 81 บท เป็นสำนวนการเขียนของหวางปี้ นักเขียนยุคโบราณชาวจีน ซึ่งได้นำบทรจนาของท่านเหลาจื่อมาเรียบเรียงและจัดหมวดหมู่ใหม่อีกครั้ง
เมื่ออ่านจบผมถอดความเนื้อหาเป็นบทกวีบทนี้
--------------------------------------------------------: ความว่างแห่งหลักธรรมทั้งปวง :หลักธรรม ย่อมมิอาจอรรถาธิบายได้ ด้วยตัวอักษรในคัมภีร์ หรือคำสอนผ่านถ้อยคำภาษา
ปราชญ์ผู้บรรลุธรรม จึงดำรงชีวิตอย่างสอดคล้องกับธรรมชาติ จิตใจสงบนิ่ง ถ่อมตน อยู่อย่างต่ำ ทำอย่างสูง ปราศจากความเห็นแก่ตัว ใช้ชีวิตเป็นตัวอย่างแทนคำสอนทั้งปวง
ทะเลแห่งความกระหายและปรารถนา จึงไม่อาจถมให้เต็มได้ ผู้ใดโลภมาก ปรารถนามาก ย่อมเหน็ดเหนื่อยใจไม่มีวันสิ้นสุด และจะชักนำภัยพิบัติมาสู่ตน เพราะมัวคิดถึงแต่ตน
ยิ่งคิดถึงตัวเองมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเห็นแก่ตัวมากเท่านั้น‘เข้าถึงความว่าง’ ‘ทำให้ใจสงบนิ่ง’จริงเห็นจริง จึงเห็นความจริงอันเที่ยงแท้
เข้าใจคนอื่น คือ ผู้รอบรู้ เข้าใจตนเอง คือ ผู้รู้แจ้ง ชนะผู้อื่น คือ ผู้มีพลัง ชนะตนเอง คือ ผู้เข้มแข็ง
สงบจิตใจลงได้ เรื่องวุ่นวายทางโลกก็ไม่กระทบใจ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็ยอมรับได้ เมื่อเข้าใจความจริงได้ ก็ไม่มีอะไรต้องดีใจสุดขั้วหรือเสียใจสุดเหวี่ยง
ผู้ดำรงจริยธรรม มิต้องตั้งเจตจำนงว่าจะกระทำดี เมื่อความดีดำรงอยู่แล้วในตน คิด พูด ทำ สิ่งใด ทุกสิ่งล้วนเป็นคุณงามความดี โดยมิต้องรอคำยกย่องเชิดชูจากใครผู้ใด
เมื่อคุณธรรมไม่เสื่อมสูญ ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมดำเนินไปตามหลักธรรม
เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว จงคลายความแหลมคม จงคลายปมที่ยุ่งเหยิง จงจางแสงที่แสบจ้า จงทอนตนเองให้เล็กจ้อยราวฝุ่นผงธุลี
ดังนี้ แม้ไม่ห่างเหินจากสรรพสิ่ง แต่ทุกสรรพสิ่งก็ไม่อาจก้าวล่วงวุ่นวายในชีวิต แม้รอบกายเต็มไปด้วยผลประโยชน์ แต่ไม่อาจสั่นไหวคลายคลอนจิตใจให้หลุดจากความเที่ยงธรรม แม้มีคำยกย่องเชิดชู ก็ไม่อาจทำให้หลงระเริงใจ
ชีวิตซึ่งง่ายและงาม นำไปสู่ความตายที่เงียบและสงบ ชีวิตจบลงตรง ‘ความว่าง’ ความว่างแห่งหลักธรรมอันเป็นหนึ่งเดียว


Create Date : 18 มีนาคม 2568 |
Last Update : 18 มีนาคม 2568 5:53:20 น. |
|
12 comments
|
Counter : 584 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณกะริโตะคุง, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtanjira, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณtoor36 |
โดย: หอมกร วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:6:14:06 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:8:01:05 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:10:28:02 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:16:10:33 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:04:29 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:14:58 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 มีนาคม 2568 เวลา:23:55:41 น. |
|
|
|
| |
แต่แบบตัวหนังสือที่คุณก๋าเลือกใช้
มันไม่ค่อยมีหัวกลมๆ มันเลยไม่น่าดูจ้า