กุมภาพันธ์ 2567
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
2526272829 
15 กุมภาพันธ์ 2567

: ฉันอ่าน :



: ฉันอ่าน :








เมื่อฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่าน
อ่านโดยไม่ได้คาดหวังใดใด
ว่าจะต้องได้อะไรจากหนังสือเล่มนั้น

ไม่ว่าจะเป็นหนังสือปรัชญา หนังสือธรรมะ
หนังสือเรื่องสั้น คำคม หนังสือจิตวิทยา หรือหนังสือขำขัน ฯลฯ

ฉันอ่าน
เพราะฉันอยากอ่าน
อ่านโดยไม่ต้อง “เข้าใจ”
แต่อ่านแล้วฉันต้อง “รู้สึก”

ฉันเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งช่วงที่เป็นวัยรุ่น
อ่านจนจบเล่มโดยไม่เข้าใจเนื้อหาภายในหนังสือเลยแม้แต่นิด
แต่ฉันก็อ่านไปจนจบโดยภายในใจไม่เกิดคำถาม
ไม่มีความสงสัย ไม่รู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้อ่านยากหรืออ่านง่าย
เป็นหนังสือดีหรือไม่ดี
ฉันแค่อ่าน ....อ่านแล้วไม่เข้าใจ แต่ก็อยากอ่านไปจนจบ

วันเวลาผ่านไปหลายปี
ฉันหยิบหนังสือเล่มนี้กลับมาอ่านอีกครั้ง
และพบว่าฉันรู้สึกชอบหนังสือเล่มนี้มากเป็นพิเศษ
ไม่ได้ชอบเพราะอ่านแล้วเข้าใจเนื้อหามากขึ้นกว่าเดิมจากที่เคยอ่านครั้งแรก
แต่ชอบโดยไม่คิดว่าจะต้องหาเหตุผล

(แต่นั่นก็เป็นเหตุผลที่ฉันมีหนังสือในดวงใจหลายเล่มมาก
ที่นำกลับมาอ่านซ้ำอีกครั้งในทุก ๆ 5 ปี)

เอาเข้าจริง ; หนังสือไม่ได้เติบโตขึ้น ความคิดของนักเขียนถูกจารึกไว้เป็นตัวอักษร
ชีวิตของเขาถูกบันทึกไว้ในรูปเล่มหนังสือ และรอให้ใครสักคนหยิบหนังสือเล่มนั้นมาเปิดอ่าน
ฉันไม่คิดว่าคนเราจะเข้าใจโลกและชีวิตมากขึ้น เพียงเพราะเขามีอายุมากขึ้นทุกปี ๆ

หนังสือไม่ได้เติบโตไปพร้อมกับคนอ่าน
แต่การเติบโตทางความคิดและชีวิตของคนอ่านต่างหาก
ที่ทำให้เรา “รู้สึก” กับหนังสือเล่มเดิมได้มากกว่าเดิม....มากกว่าเดิม

ฉันยังคงอ่านหนังสือ
ในโลกที่คนอ่านหนังสือน้อยลง
ฉันยังคงมีความสุขอยู่เสมอกับหนังสือเล่มแล้วเล่มเล่า
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ในโลกอันเงียบสงบ
เธอจะพบฉันได้เสมอ
ฉันอยู่ในนั้น
ในโลกแห่งการอ่านหนังสือซึ่งฉันรู้สึกเสมอ
ว่ามันทั้งลึกซึ้งและงดงาม



































 



Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2567
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2567 22:23:27 น. 17 comments
Counter : 869 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณปัญญา Dh, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเนินน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณSleepless Sea, คุณmcayenne94, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse


 
หนังสือเล่มเดิม แต่อ่านคนละช่วงวัยชีวิต ความรู้สึกต่างกันได้
จากไม่เข้าใจ เข้าใจ และ อาจไม่อยากอ่านอีกแล้ว
หลายครั้งที่ผมอ่านหนังสือมือสองหรือมือสาม
น่าจะมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับเจ้าของหนังสือนี้

ค่าฝุ่น กทม. WFH /จังหวัดอื่นก็น่าจะมีบ้างครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:23:37:02 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

เข้าบล็อกมาแบบงงๆค่ะ
ไม่เจอก๋ามาอรุณสวัสดิ์ เข้าบล็อกก๋า อัพไว้ตั้งแต่ สี่ทุ่ม
สงสัยมีภาระกิจนะคะ .....

พี่เองก็เป็นคนนึงที่อ่านหนังสือน้อยลงค่ะ
แต่ก็เป็นคนนึงที่ยังคงจับหนังสือเก่าๆบางเล่มขึ้นมาอ่าน
หลังๆมาอ่านแนวธรรมะทางมือถือค่ะ วันละไม่มากแต่ก็ถือว่าได้อ่านค่ะ
และเปลี่ยนจากการอ่านนิยายเป็นบ้าเป็นหลัง มาดูซีรี่ย์เป็นบ้าเป็นหลังแทนค่ะ

รูปแรกบ้านก๋าไหมคะ? ถ้าช่เป็นบ้านที่น่าอยู่มากๆค่ะ ร่มรื่นดีจัง
เห็นแล้วอยากไปขุดดินปลูกต้นไม้เพิ่มเลยค่ะ 555

เช้านี้พี่ไม่รีบค่ะ แต่น่าจะมาก่อนคุณหอมกรแน่ๆค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:6:41:26 น.  

 
ตามคนข้างบนมาจ้าคุณก๋า
เหมือนเรื่องเจ้าชายน้อยมั๊ง
ที่คนเขาชอบพูดว่าอ่านแล้ว
รู้สึกแตกต่างกันไปในแต่ละช่วงวัย
แต่ส่วนตัวอ่านวัยไหนก็รู้สึก
เหมือนเดิมแหละคุณก๋า 555





โดย: หอมกร วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:35:17 น.  

 
คุณก๋า ชอบกลับไปอ่านหนังสือเล่มเก่า

ส่วน อ.เต๊ะ ชอบกลับไปอ่านบล็อกเก่า ของตัวเองครับ
อ่านไปก็ ขำตัวเองไป ว่าเราเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ 555

ความคิด ความเข้าใจชีวิต เปลี่ยนไปตามวัยจริงๆนะครับ
สมัยก่อน เคยชอบอะไร แบบขาดไม่ได้เลย

พออายุมากเข้า เริ่มคิดออก ของที่เราว่าจำเป็น
มันไม่มีก็ไม่ตายนะครับ

คุณก๋า บอก ข้าขอถามเอ็งคำเดียว ว่าเอ็งจะบวช ใช่มั้ย
ข้าจะได้ถือหมอนให้ เย้ย ข้าจะได้อโหสิ ให้เอ็งเย้ย 555

ปล.คุณก๋า บอก
ปีนี้ธรรมะน่าจะเยอะ
แต่ไม่เยอะมากครับ
ต้นฉบับที่ทำเสร็จไว้ 200 กว่าบล็อก

กรี๊ดดด อ.เต๊ะ ควรจะหัวเราะ หรือร้องไห้ดีครับเนี่ย
คุณก๋า บอก เอ็งมีหน้าที่ เม้นท์ ก็เม้นท์ไป ส่วนข้า ข้าก็เขียนให้เอ็งเม้นท์ซะให้เข็ดเล้ยยย 5555


ส่วนใหญ่เป็นงานเขียนและบทกวีมากกว่าครับ


โดย: multiple วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:9:47:37 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:10:12:33 น.  

 
อยากมีความรู้สึกอยากอ่านหนังสือด้วยความรู้สึกเหมือนกันครับคุณก๋า 555 ผมเหมือนเม็นต์อาจารย์เต๊ะเลยครับ ชอบกลับไปอ่านบล็อกเก่า ๆ


โดย: The Kop Civil วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:11:12:41 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ฉันอ่าน" เรื่องอ่าน เป็นเรื่องสำคัญ จริง ๆ จ้ะ ไม่ว่าจะ
อ่านหนังสือเล่ม อ่านจากบล็อก อ่านฉลากยา อ่านหนังสือเรียน
การอ่านจะได้อะไร ย่อมอยู่กับความตั้งใจในการอ่านและตั้งเป้าหมาย
ในการอ่าน จะได้ประโยชน์มากกว่า จ้ะ
การอ่าน ในช่วงวัยต่าง ๆ ย่อมทำให้ความคิด ความอ่าน
มุมมองแตกต่างกันแน่นอน เพราะวัยที่เปลี่ยนไป ย่อมทำให้เรามี
ประสบการณ์มากขึ้น มุมมองของเราที่มีต่อการอ่านหนังสือเล่มเดียว
กันในสมัยวัยเด็ก อ่านอีกครั้งเมื่อเป็นผู้ใหญ่ ย่อมเปลี่ยนไปแน่ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:12:40:45 น.  

 


สวัสดีครับพี่ก๋า

คนที่รักการอ่าน น่าจะเป็นเหมือนพี่ก๋าครับ อ่านโดยไม่ต้องคิดว่าเราต้องเข้าใจ แค่อยากอ่าน อ่านแล้วมีความสุข

อ่านหนังสือเล่มเดิมในช่วงเวลาที่ผ่านไป อันนี้ให้ความหมายหลายอย่างเลยครับ
อย่างแรง.....เหมือนอย่างที่พี่ก๋าบอกครับ ด้วยวัยนึง หนังสือเล่มนึงอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจ แต่เมื่อประสบการณ์ชีวิตสอนอะไรเพิ่มเติมเข้าไป หนังสือเล่มเดิมที่เคยอ่านไม่เข้าใจ อาจจะกลายเป็นหนังสือที่แสนวิเศษเลยก็ได้ครับ ^^

ชอบที่พี่ก๋าเอากลับมาอ่านทุก ๆ 5 ปีครับ
ความรู้สึกคงเปลี่ยนไปเรื่อยๆ กับหนังสือเล่มเดิม

อยากสอง....ถึงจะอ่านอีกกี่ครั้ง ตอนจบของหนังสือก็ยังเป็นเหมือนเดิม
ใช่ครับ อาจจะรู้สึกไม่เหมือนเดิมก็ได้ ^^


จากบล๊อก
โห....พี่ก๋าครับ.....เพลงนั้นสุดจริงครับ แต่ใน Tiktok นี่บันเทิงจัด ๆเลยนะครับ 5555

ผม Deep talk กับคนน้อยคนมากครับ 55555 แต่ก็ยินดีนะครับที่ย้งพูดกับผม
อย่างที่พี่ก๋าบอกว่ามันอาจจะช่วยระบายความทุกข์ บำบัดความเจ็บปวด
ทำให้คนสองคนสนิทใจกันมากขึ้นด้วยครับ เพราะงั้นมั้งครับ เวลามีอะไรย้งถึงช่วยผมทันที ไม่ทันต้องบอกก็ช่วยทันที ขนาดโดนพี่ ผจก ด่าว่าไม่ต้องเผือกเรื่องผม ถ้าผมไม่ขอ เพราะมาด่าน้องผมในห้องประชุมซะ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:14:39:08 น.  

 
เมื่อกี้พิมยังไม่ครบครับ คุยงานซะก่อน
ตอนนี้มาเข้างานที่ชลบุรี ทำงานถึงวันเสาร์ เที่ยวต่อถึงวันอาทิตย์

ต้นไม้อันนั้นใช่ ต้นมิกกี้เมาส์ ไหมครับ ดอกเหมือนกันเลยอันนั้นบ้านผมเคยมีครับ

ถ้าป่วยแล้วได้นอนคือฟินที่สุดครับ ผมก็อยากป่วยแล้วได้นอนพักมาก
ไม่ใช่ต้องนั่งทำงานไปไข้ขึ้นไป 55555

4 ชั่วโมงงงงงงง สุดจัดครับพี่ก๋า น้ำตาไหล....ปวดฉี่ไหมครับพี่ 5555
จำได้ว่าที่เชียงใหม่ก็เคยมีเหตุการณ์นี้ที่พี่ก๋าเล่า
ถือเป็นเอกลักษณ์ของเมืองใหญ่ไปแล้วครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:16:32:02 น.  

 
พี่ก็ชอบอ่านหนังสือค่ะ แม้ปัจจุบันคนจะอ่านหนังสือน้อยลงก็ตาม
อ่านที่คุณก๋าเขียนแล้ว เป็นความรู้สึกจากใจพี่เหมือนกัน


โดย: เนินน้ำ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:16:56:02 น.  

 
ตอนแรกที่เข้าบล็อกแกงค์ไม่ได้บอลก็เลยออกไปทำรูปจะโพสบล็อก 3F


ปรากฎว่าไฟล์รูปบางไฟล์เสียครับ ทำอะไรไม่ได้เลย ก็เลยเปลี่ยนเมนูใหม่ ดีที่ว่าไม่ต้องนั่งคิดหัวเรื่องใหม่ แต่ก็ต้องพิมพ์รายละเอียดใหม่ ทำรูป กว่าจะเสร็จก็บ่ายๆเลยครับ ลองเข้าดูอีกทีพอดีเข้าไปแล้วเลยโพสบล็อกซะเรยคราบ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:16:58:28 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

หนังสือหนึ่งเล่มให้ความรู้สึกมากมายครับ
หนังสือเล่มเดิมที่ถูกหยิบอ่านต่างช่วงต่างเวลา
ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือเล่มเดิมจะเปลี่ยนไป

บางเล่มเคยชอบ มาอ่านใหม่กลับเฉยๆ

บางเล่มเคยเฉบๆ แต่มาอ่านใหม่รู้สึกสนุก

หรือบางเล่มที่ชอบอยู่แล้ว ยิ่งทวีความชอบเพิ่มไปอีก
อ่านใหม่ก็ได้เก็บดีเทลเพิ่มเติม

บางเล่มก็อ่านรอบแรกไม่อิน อีกหลายปีต่อมา มาอ่านกลายเป็นชอบไปเลยครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:17:21:41 น.  

 
สวัสดียามเย็นครับคุณก๋า

มาอ่านเรื่องราวประกอบภาพสวยๆครับ
ส่วนตัวก็ชอบอ่านเช่นกันครับ

อ่านโดยไม่ต้อง “เข้าใจ”
แต่อ่านแล้วฉันต้อง “รู้สึก”

ประโยคนี้ชอบเลยครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:18:29:49 น.  

 
บลอกคุณก๋า เม้นท์ทางมือถือไม่ได้เลยจะลิ้งค์เข้าไปให้ซื้อของชอปปี้ ลาซาด้า ตลอด วันนี้เพิ่งได้เปิดคอม
การได้อยู่เงียบๆทำสิ่งที่ชอบเป็นสุขอย่างยิ่ง คนชอบอ่านหนังสือได้มีเวลาละเลียดอ่านหนังสือโดยไม่ถูกรบกวน คนชอบต้นไม้ได้มีเวลาง่วนอยู่กับต้นไม้พินิจพิเคราะห์ คนชอบรถยนต์ได้มีเวลาเพ่งมองเช็ดถู เย็นเคยมีช่วงเวลาดีๆกับหนังสือที่ชอบนั้นเมื่อยังเด็กเรียนมัธยม จำได้ครั้งสุดท้ายนอนอ่านคู่กรรมที่ในหอพัก สมัยเป็นนักศึกษาแพทย์ หลังจากนั้นชีวิตก็เปลี่ยน อ่านพอได้ใจความไม่ว่าดูซีรีย์ หนังสือเรื่องราวข่าวสาร สรุปให้ได้ใจความให้กระชับเร็วที่สุด เหมือนมีสิ่งที่ต้องดูต้องจัดการในแต่ละวันมากมายค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:19:02:33 น.  

 
เช้านี้ ไม่มีบล็อกคุณก๋า มีแต่บล็อกเมื่อคืน
ผมก็ยังซื้อหนังสืออ่านต่อไปครับ




โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:22:49:22 น.  

 
เคยผ่านตาภาพที่คุณก๋านั่งอ่านหนังสือ แสงเงาสวยดูสงบมากค่ะ
คุณก๋าเป็นนักอ่าน นักบันทึก
เรื่องราวและภาพสวยๆที่คุณก๋าแชร์ลงบล็อก
ได้ส่งต่อข้อคิด ความสวยงาม ความเพลิดเพลินให้ผู้อ่านอีกทอดหนึ่ง
ขอบคุณมากๆค่ะ

ขอบคุณกำลังใจค่ะคุณก๋า
ราตรีสวัสดิ์นะคะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:0:22:13 น.  

 
หลังสือหลายๆ เล่ม มันเหมือนต้องให้เราได้เรียนรู้หรือมีประสบการณ์อะไรสักหน่อย ถึงจะอ่านได้เข้าใจมันมากขึ้น อายุมากขึ้นก็เข้าใจโลกมากขึ้นล่ะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:18:39:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 394 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]