: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - แก่นพุทธศาสน์ [ 1 ] :
: แก่นพุทธศาสน์ [ 1 ] :บรรยายธรรม : พุทธทาสภิกขุ
หัวข้อธรรมะ : ใจความทั้งหมดของพระพุทธศาสนาอะไรคือหัวใจของพระพุทธศาสนา ? “สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น”
เหตุใดใยเป็นเช่นนั้น ? “เพราะการปฏิบัติเพื่อไม่ยึดมั่นถือมั่น จักได้ผลเป็นจิตที่ไม่ยึดมั่นถือมั่น จิตที่ว่างที่สุด จึงเป็นหัวใจของพุทธศาสนา”
เพราะความรู้สึก ‘ยึดมั่นถือมั่น’ นี้นี่เองที่เปรียบเสมือน ‘เชื้อโรค’ ซึ่งพร้อมจะลุกลามกลายเป็นโรคร้ายทางจิตวิญญาณได้ตลอดเวลา
ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน สร้างความรู้สึกว่านี่คือ “ตัวกู” นี่คือ “ของกู” อยู่ตลอดเวลา ความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน คือ แม่บทของกิเลสทั้งปวง กิเลสทั้งปวงล้วนวนเวียนว่ายอยู่ในโลภ โกรธ หลง ทั้งสิ้น และสามอย่างนี้ ทั้งโลภ โกรธ หลง รวมอยู่ในคำ ๆ เดียว คือ “ตัวกู-ของกู”
ไม่ว่าจะเป็นการเกิด ความชรา ความเจ็บไข้ได้ป่วย ความผิดหวัง ความเศร้า ความทุกข์ ไปจนถึงความตาย หากไม่มีคำว่า “ตัวกู-ของกู” เข้าไปประกบ มันก็ไม่เกิดทุกข์ ทุกข์เกิดขึ้นเมื่อมี “ตัวกู-ของกู” ได้ของถูกใจก็สุข ไม่ถูกใจก็อยากผลักไส มีน้อยก็ทุกข์ มีมากก็กลัวสูญเสีย รวยก็ทุกข์ สุขก็ทุกข์
คำว่า “จิตว่าง” จึงไม่ได้แปลว่า ไม่คิด ไม่ทำอะไร หรืออยู่เฉยๆ แต่ต้องฝึกฝนตน ฝึกฝนวิธีคิดให้ถูกต้อง ถูกธรรม ต้องพิจารณาอยู่เสมอว่า “ตัวกู-ของกู” นี้เป็นเพียงมายา เป็นการปรุงแต่งขึ้นมาของจิตที่หลงผิด
ต้องฝึกฝนเพื่อให้เห็นความไม่เที่ยง เห็นความไม่มีตัวตนของอารมณ์ที่เกิดขึ้นกับตน ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่หู ตา จมูก ลิ้น กายและใจ เห็นแล้วก็รู้ว่า สิ่งที่เห็น สิ่งที่จิตกำลังปรุงแต่งอยู่ เป็นของไม่เที่ยง ไม่ทน ไม่ใช่ความจริงสูงสุดซึ่งจะนำไปสู่การพ้นทุกข์
เพราะที่สุดแล้ว ทั้งสุขและทุกข์ใดใด ก็ไม่ใช่ของจริง มันแปรเปลี่ยนไปตามเหตุปัจจัย มันสะดุ้งไปตามการกระทบของอารมณ์และความรู้สึก ก่อนจะไปปรุงแต่งที่ความนึกคิด แล้วคิดไปเองว่าสิ่งที่คิดนั้น คือ ความจริงอันเที่ยงแท้
เห็นสิ่งที่ไม่เที่ยงแท้ว่าเที่ยงแท้ นั่นคือ เห็นผิด เห็นอย่างไม่ถูกต้อง เห็นสุขว่าเป็นทุกข์ เห็นทุกข์ว่าเป็นสุข นั่นคือ จิตที่คิดผิด คิดอย่างไม่ถูกต้อง เห็นผิด คิดผิด ก็นำไปสู่การพูดที่ผิด นำไปสู่การกระทำที่ผิด คิด พูด ทำผิด ชีวิตก็สับสนหม่นมัว เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ไปตลอดสิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งปวงเมื่อวางความคิดที่ว่า นี่คือตัวกู นี่คือของกู ไม่แบ่งเขาแบ่งเรา ไม่แบก ไม่ถือความคิดความเชื่อผิด ๆ ก็วางสิ่งที่แบกอยู่ลง ปลงกับความจริงของชีวิต แก้ความเห็นผิดให้ถูกต้อง ใช้ชีวิตสอดคล้องตามครรลองธรรมชาติ เมื่อนั้น เราก็เดินอยู่ในรอยธรรม โดยไม่ต้องประกาศธรรมแต่อย่างใด






Create Date : 14 พฤศจิกายน 2567 |
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2567 5:17:08 น. |
|
13 comments
|
Counter : 635 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณกะริโตะคุง, คุณmultiple, คุณปรศุราม, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtoor36 |
โดย: หอมกร วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:6:38:57 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:8:22:59 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:9:23:54 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:10:33:16 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:19:32:39 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:39:29 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2567 เวลา:23:59:10 น. |
|
|
|
| |