: ธรรมTrip 2 รวมมิตรรวมใจ :
: ธรรมTrip 2 รวมมิตรรวมใจ :
1. ผมมีโอกาสได้ไปเดินเทรลกับ ‘ธรรมTrip 2 รวมมิตรรวมใจ’ ครับ
2. ออกเดินทางจากบ้านตี 5 ครึ่ง ไปถึงวัดอุโมงค์ 6 โมงเช้า เจอทีมงาน 2 คนของสวนโมกข์ฯกรุงเทพกำลังเริ่มบันทึกภาพ
3. ไม่นานทุกคนในทริปก็เดินทางมาครบ นั่งรถสี่ล้อแดงจากวัดฯไปที่ทางเข้าน้ำตกวังบัวบาน จำนวนผู้ร่วมเดินเทรลทริปนี้เยอะพอสมควร ถ้าผมจำไม่ผิดทั้งหมด 35 คน มีเด็ก 2 คน พระสงฆ์ 5 รูป อายุของผู้ร่วมเดินเทรลแตกต่างและมีทุกช่วงวัย
4. ระยะทางการเดินเท้าจากวังบัวบานถึงขุนช่างเคี่ยนประมาณ 6 กิโลเมตร ฟังตัวเลขแล้วนึกใจว่า “น่าจะไหว” เพราะ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาผมซ้อมเดินเกือบทุกวัน เดินได้ถึงระยะ 4.5 กิโลเมตรตอนซ้อม ที่เหลือใช้ใจเดินต่อในสนามจริงน่าจะได้ --- คำตอบคือ “ไม่ได้และเกือบจะไม่ไหว” 555
5. ระยะทาง 6 กิโลกว่า ๆ เริ่มเดินประมาณ 7 โมงเช้า จบทริปเกือบบ่ายโมง เดิน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และเดิน เดินเยอะที่สุดในชีวิต ยิ่งเดินยิ่งต้องแหงนหน้า เพราะมันเป็นเส้นทางซึ่งไต่ดอยไปเรื่อย ๆ ก่อนเริ่มเดินพระอาจารย์มอบคำสอนไว้ว่า“ค่อย ๆ เดิน ไม่ต้องรีบ ถึงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น”6. แต่พอลงสนามจริง มีหลายแวบมากที่ใจคิดว่า “เมื่อไหร่จะถึงซะทีวะเนี่ย” ยิ่งเจอเนินชัน ๆ ขาเริ่มสั่น ใจคิดตลอดว่า “ตะคริวมึงอย่าเพิ่งมานะ” โชคดีที่ตะคริวไม่ใจร้าย พอเดินไปถึงคนที่หยุดรอ ถามว่าอีกไกลไหมครับกว่าจะถึงขุนช่างเคี่ยน แต่ละคนก็บอกว่า “300 เมตรเอง” “ใกล้แล้ว ๆ อีก 300 เมตร” พอเดินจริง....ทำไมมันเป็น 300 เมตรที่โคตรไกลที่สุดในโลก เดินเท่าไหร่ก็ไม่ถึงสักที
7. ในขณะเดินไปถึงกลางทางในสภาพร่อแร่ หายใจหอบแฮ่ก ๆ มีวัยรุ่นสามสาวหน้าตาน่ารักเดินแซงผ่านไปแบบชิล ๆ โดยไม่ต้องมีไม้ค้ำ ไม้โพล ทุกคนแข็งแรงราวกับเนินชัน ๆที่ผ่านมาไม่สร้างความบอบช้ำอะไรเลย แถมไม่นานนักน้อง ๆ กับเพื่อน 6-7 คน ก็ย้อนกลับลงมาด้วยการวิ่งมาอย่างเร็ว ไปถึงยอดดอยไม่ว่า ขากลับเหมือนวิ่งเย้ยกันให้เห็นจะ ๆ ว่าลุงแก่แล้วจริง ๆ 555
8. ผมเดินไปมองทาง มองวิว ดูต้นไม้ใบหญ้า ฟังเสียงนก ฟังเสียงหอบของตัวเอง เหงื่อไหลเหมือนเปิดก๊อกน้ำเบอร์แรงสุด แม้ตลอดเส้นทางจะมีร่มเงาของป่า ไม่มีแดด ไม่มีฝน อากาศเย็นสบาย แต่ความร้อนเหมือนระอุอยู่ด้านในตลอดเวลา
9. ผมเตรียมน้ำไปสองขวด ก่อนถึงจุดหมายปลายทางประมาณ 500 เมตร เหลือน้ำอยู่ครึ่งขวด เดินไปเจอนักวิ่งเทรลคนหนึ่งกำลังนั่งพัก เลยชวนคุย น้องเขาหันมาบอกด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อนว่า “พี่ครับพอดีน้ำผมหมด ขอแบ่งน้ำของพี่หน่อยได้ไหมครับ” “ได้เลยครับน้อง” ผมหยิบน้ำออกมาจากเป้สะพาย แต่มันเหลืออยู่ครึ่งขวด เมื่อน้องเห็น เขาบอกว่า “แบ่งมานิดเดียวก็พอครับพี่” ผมเทน้ำให้ครึ่งหนึ่ง คิดในใจว่าอีกแค่ 500 เมตรน่าจะพอไหว ปรากฏว่าผมคิดผิด 500 เมตรแบบขึ้นเนินไม่มีพัก ทำให้น้ำหมดไปด้วยการกระดกไม่กี่ครั้ง เมื่อไปถึงร้านอาหารผมดื่มน้ำเยอะมาก ชดเชยเหงื่อที่สูญเสียไปจากการเดิน
10. ตลอดระยะเส้นทางการเดินเทรล ผมคอยมองดูก้อนหินกับกิ่งไม้ที่อยู่บนถนน หากก้อนไหนดูแล้วเกะกะและอาจทำให้คนที่เดินตามมาสะดุดหรือลื่นล้ม ผมก็ค่อย ๆ ใช้ไม้เท้าซึ่งทำจากไม้ไผ่เขี่ยหรือหยิบมันเขวี้ยงลงข้างทาง กิ่งไม้ที่หักร่วงหล่นก็ทำเช่นเดียวกัน ผมพบว่าการทำแบบนั้นเหมือนเราได้พัก และไม่ต้องคิดถึงความเหนื่อยของตัวเอง มันช่วยได้เยอะมากจริง ๆ
11. ทั้งหมด 30 กว่าคน แต่เมื่อเริ่มออกเดินจริง ๆ กลายเป็นแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มตามจังหวะความเร็วในการเดิน ผมเดินเกาะกลุ่มในกลุ่มที่ 2 บางช่วงซึ่งแวะถ่ายภาพหรือเดินช้าลง ผมพบว่าตัวเองแทบจะเดินอยู่คนเดียวกลางป่าใหญ่
12. ในความรู้สึกของผมไม่มีคำว่า “ไหวหรือไม่ไหว” “ถึงหรือไม่ถึง” ผมคิดว่าคำภาวนาของพระอาจารย์นั้นดีมาก ๆ“เดินไปเรื่อย ๆ เดินช้า ๆ เดี๋ยวก็ถึงเอง”13. แล้วในที่สุดผมก็เดินจนจบทริปได้ โดยไม่นั่งหลับกลางดอยไปซะก่อน 555 เป็นการเดินที่ยาวนานและยาวไกลมากที่สุดตั้งแต่ผมเดินมา ถ้าถามว่า “เหนื่อยมั้ย ?” บอกเลยว่า “เหนื่อยมาก” แต่มันเป็น “ความเหนื่อยที่มีความสุข”ได้อยู่กับตัวเอง ได้เดินอยู่ในท่ามกลางธรรมชาติ ได้สูดอากาศสดชื่น ได้ฟังเสียงนกร้อง ได้เพื่อนใหม่จากการเดินคุยกัน ได้เรียนรู้ธรรมะโดยเรียนรู้จากครูที่ชื่อว่า “ธรรมชาติ”14. ขอบคุณพี่แอนมาก ๆ ครับที่ชวนผมมาเดินในทริปนี้ ขอบคุณน้อง ๆ ทีมงานสวนโมกข์ที่ช่วยดูแลทุกคนในทริปอย่างดีเยี่ยม ขอบคุณพระอาจารย์ ขอบคุณพี่ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่เดินด้วยกันในทริปนี้ จนกว่าจะพบกันใหม่ --- ขอบคุณครับ

















หมายเหตุขอบคุณภาพโปสเตอร์จากทีมงานสวนโมกข์ กรุงเทพฯ และขอบคุณภาพตัวผมจากเพื่อนร่วมทริปด้วยครับ
Create Date : 11 กรกฎาคม 2567 |
Last Update : 11 กรกฎาคม 2567 5:53:00 น. |
|
18 comments
|
Counter : 1619 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณkae+aoe, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณตะลีกีปัส, คุณปัญญา Dh, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณ**mp5**, คุณtoor36 |
โดย: tanjira วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:02:12 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:7:33:41 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:8:35:21 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:8:45:04 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:12:24:10 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:13:37:13 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:14:34:39 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:15:31:33 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 11 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:25:51 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 12 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:02:24 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 13 กรกฎาคม 2567 เวลา:7:30:37 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 กรกฎาคม 2567 เวลา:19:20:26 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 14 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:41:44 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 กรกฎาคม 2567 เวลา:23:09:26 น. |
|
|
|
| |
พี่ได้อ่านในเฟซไปรอบนึงแล้วค่ะ
อ่านไปก็เหนื่อยไปด้วยนะคะ
แต่สุดท้ายก็ทำได้ เก่งมากเลยค่ะก๋า
ลากิจ เดินทางปลอดภัยนะคะ
วันนี้พี่มาเช้าเลยค่ะ พี่ตื่นเช้าและมาก่อนคุณหอมกรอีกวันนะคะ