พฤษภาคม 2567
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
9 พฤษภาคม 2567

: รูปแบบของการยึดมั่นถือมั่นในตัวตน :



: รูปแบบของการยึดมั่นถือมั่นในตัวตน :








โลกกว้าง
หาใช่กว้างจากการเดินทาง
แต่ความกว้างอันเวิ้งว้าง
เกิดจากภาวะว่างแห่งจิต

ที่ซึ่งความคิดหยุดลง
ที่ซึ่งรู้ทันอารมณ์ที่มากระทบ
ที่ซึ่งรู้ทันจิตอันวูบไหว

โลกกว้าง
หาใช่กว้างจากที่ใด
หากแต่กว้างจากจิตว่าง
จิตว่างจากการยึดมั่นถือมั่นในตัวตน






















































Create Date : 09 พฤษภาคม 2567
Last Update : 9 พฤษภาคม 2567 5:42:36 น. 17 comments
Counter : 574 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณปรศุราม, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณทนายอ้วน, คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณฟ้าใสทะเลคราม, คุณmcayenne94, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse


 
ถูกต้องเลยจ้า
เจิม


โดย: อุ้มสี วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:42:48 น.  

 
พูดถึงยึดมั่นถือมั่นนี่ พวกยึดติดตำแหน่ง
คงหนักไม่น้อยเลยนะคุณก๋า เกีษยณแล้ว
ก็ยังหลงแบกหัวโขนหนักๆ นั่นไปตลอดชีวิต
ป.ล. วันนี้มาใกล้ๆ กับคุณธัญเม้นท์เลยนะ



โดย: หอมกร วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:57:32 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

จิตนี่ว่างยากมากค่ะ
ขนาดไม่ค่อยอะไรกับใครต่อใคร ยังไม่ค่อยว่างเลยค่ะ
อาจเพราะเรายังคิดนิดคิดหน่อยอยู่มั้งคะ
คิดเล็กคิดน้อย แต่ไม่คิดมากจนทุกข์ร้อน
คิดแล้วปล่อย แต่ทำไมไม่ปล่อยก่อนที่จะคิดเนาะ



นายกเมืองพี่เขาดูแลลูกบ้านดีค่ะ
ไม่มีใครแย่งตำแหน่งด้วยค่ะ ดูแลทั่วถึงจริงๆค่ะ
บางทีนึกสงสารเพื่อนเลยนะคะ ไม่ได้ไม่ดีก็ไปขอให้นายกช่วย
แล้วช่วยคนนึงก็แบบไม่อยู่เงียบๆไงคะ บอกต่อคนอื่นแบบอวดนายกช่วย
แล้วที่เหลือก็ตามกันมา คิดดูเถอะค่ะ น่าปวดหัวแค่ไหน

ก๋าพูดซะพี่รู้สึกดีเลยนะคะ ครอบครัวนึงต้องมีคนที่พิเศษไม่เหมือนใคร
เพราะบางครั้งการแตกต่างจากคนในครอบครัวมักเป็นปัญหาค่ะ
แต่พี่ก็เฉยๆนะคะ ก็เราต่างอ่ะ จะห้เหมือนยังไง
ฉันต่างแต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรเลวร้าย ก็เลยสบายใจค่ะ


พี่มาก่อนคุณหอมกรไหมนะ
พี่จะบอกคุณหอมกรว่า สมัยก่อน50 พี่ขับรถเร็วประมาณนึง
พอ50ก็ขับช้าลงลง แบบปกติค่ะ ไม่ถึงกับคลานเป็นเต่า



โดย: tanjira วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:57:50 น.  

 
อ้าวปาดหน้าคนมาช้าไปอีกนะนี่



โดย: หอมกร วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:58:38 น.  

 
มาขำค่ะ น่าจะมัวเม้าท์เลยโดนปาดหน้าค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:8:49:23 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า


โดย: สมาชิกหมายเลข 7915129 วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:9:45:55 น.  

 
สวัสดีจ้ะ น้องก๋า

วันนี้ไปตามนัด เรื่อง ของกายภาพ ตื่นตีสี่ กว่า ถึง ร.พ.
6.45 น. แผนกกายภาพดีหน่อย เปิดเร็ว 8 โมง นักกายภาพก็มา
เรียกไปทำกายภาพ วันนี้ให้ทำด้วยเครื่องกายภาพแม่เหล็ก แพงมาก
จ้ะ 10 นาที 1000 บาท ดีนะที่เบิกได้ ไม่งั้น เดือนละ 2 ครั้ง ค่า
รถไปกลับอีกประมาณ 100 บาท มอร์เตอร์ไซด์และรถไฟฟ้า เฮ้อ!
เดินจากชิดลมไป ร.พ.ตำรวจ ไกลเป็นกิโล จาก ร.พ.ไปที่ตึกทำ
กายภาพอีกเป็นกิโล ออกกำลังกายได้เป็นอย่างดี ต้องทำจิตให้คิด
เช่นนี้ นะ จะได้มีแรงเดิน ห้าห้าห้า บ่น อีกละ อิอิ

"รูปแบบของการยึดมั่นถือมั่นในตัวตน" มาคุยถึงเรื่องบล็อก
ก๋า วันนี้ เรื่องการยึดมั่น ถือมั่น เป็นตัวอุปสรรคในการทำจิตให้
ว่างอย่างมาก จ้ะ นั่นคือ ไม่ยอมปล่อยวาง จิตก็จะไม่ว่าง ไม่สามารถในการพัฒนาจิตตัวเอง ความทุกข์ก็เกิดตามมา เป็นลูกโซ่
เกี่ยวพันกันเช่นนี้ ตลอดไป เนอะ อิอิ ใครที่ละการยึดมั่นถือมั่นได้
เร็ว ก็จะสามารถมีจิตที่ว่างได้เร็ว ความทุกข์ก็จะตามเราไม่ทัน จ้ะ
โหวดหมวด งานเขียน ฯ




โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:10:23:47 น.  

 
ผมงี้พุงเริ่มกว้างออกอีกละครับ เมื่อคืนมาดริดยิงแซงบาเยิร์นไปแบบสุดมันส์เลยครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:10:55:23 น.  

 
จริงที่สุดค่ะ อย่ายึดมั่นถือมั่น


โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:12:52:33 น.  

 
จากที่บล็อก


คณะวิจิตรศิลป์ มช ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ ดังมากนะครับ มีอาจารย์เก่งๆ หลายคนเลย อ.พิชญา สุ่มจินดา เป็นรุ่นน้องที่ นิติ มธ ครับ เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน เค้าไปเรียน ป.โท ประวัติศาสตร์จาก ศิลปากร แล้วไปเป็นอาจารย์อยู่ที่ มช ครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:14:47:48 น.  

 
ตอนตื่นจิตก็วุ่นวาย สารพัดเรื่องนะครับ
พอตอนหลับยังตามไปเข้าฝันอีก
คงต้องฝึกอีกนานนะครับว่าจิตจะว่างเปล่าเนี่ย555

วันนี้อาจารย์เต๊ะไป รพ เจาะเลือดมาครับ
กลับมาช้าหน่อย
พยาบาลมือแม่นมากครับ
จิ้มทีเดียวได้เลย อาจารย์เต๊ะหลับตาปี๋
ลืมตาอีกทีพยาบาลดูดเลือดออกมา 4 หลอดเลยครับ
เห็นแล้วจะเป็นลมฮ่าๆๆ



โดย: multiple วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:16:22:37 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า

ผมเคยดูหนังเรื่องนึง พระทิเบตเล่นหมากรุกแพ้อาจารย์เพราะคิดถึงเรื่องภัยธรรมชาติใหญ่อยู่ แล้วเลยถามอาจารย์ว่าเราจะทำอย่างไร พระอาจารย์ก็บอกว่า อย่าเป็นเหมือนน้ำเต็มแก้ว ถ้าท่านเป็นน้ำเต็มแก้วท่านจะไม่เห็นอะไรเลย ทำให้พระรู้ว่า เรื่องที่กำลังจะเกิด เป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำอะไรได้ได้แต่ปล่อยวาง

จากบล๊อก
จริงๆ การเล่นกับเด็กพิเศษไม่น่าทำให้เด็กของเราพัฒนาช้านะครับ น่าจะฝึกให้เค้าใจเย็นและเห็นอกเห็นใจผู้อื่นด้วยครับ


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:17:28:03 น.  

 
สวัสดีครับคุณ Emmy Journey พากิน พาเที่ยว

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:19:28:55 น.  

 
หลายๆ อย่างมันก็อยู่ที่ใจเรานะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:21:35:59 น.  

 
คิดว่าเม้นท์ไปแล้วซะอีกค่ะ เพราะอ่านไปหลายรอบละ คงจะตอบในใจหรือ คิดคำตอบไม่ออก บางเรื่องก็ยากเกินจะตอบ ถ้าไม่รู้จักกันสนิทจะคิดมาก บางทีเรื่องธรรมะพูดเยอะคนโกรธอีก ธรรมะขั้นสูงน้อยคนจะสนใจและเข้าใจ สาธุ ตามนั้นค่ะ มันเคยยึดมันเคยไม่ยึด แล้วมันก็ผ่านไปค่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:22:33:34 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

การรู้เท่าทันอารมณ์ที่มากระทบ
เป็นการรู้และเข้าใจความคิดและจิตใจของเราขณะนั้นทันท่วงที
คงต้องอาศัยการสังเกตและฝึกฝนนะคะ
ซึ่งยังทำได้น้อยครั้งอยู่ค่ะคุณก๋า

ภาพประกอบที่สองสีสันสดใสน่ารักจังค่ะ
บัวรดน้ำสลักลายก็สวยมาก ที่จับคงเป็นไม้นะคะ
เหมือนเป็นชิ้นงานศิลปะ สวยมากด้วยค่ะ

หายไปครั้งละหลายวันเลย
คุณก๋าฝันดีนะคะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:23:42:31 น.  

 
จิตอยู่ไม่นิ่งคิดโน่นนี่
จิตว่างดีที่สุด จิตบริสุทธิ์

วันนี้ เป็นวันแรกที่ค่าฝุ่นไม่เกิน น่าจะจากฝนตกบางพื้นที่ วิ่งครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 10 พฤษภาคม 2567 เวลา:0:00:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 393 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]