มีนาคม 2568
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
8 มีนาคม 2568

: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความรัก :


: ความรัก :
บรรยาย : กฤษณมูรติ
แปล : พยับแดด









ในการรู้จัก ‘ความรัก’
ต้องไม่มีแนวความคิด ความเชื่อ การคาดเดาใดใด
การใช้ชุดความคิดความเชื่อในการค้นหานิยามความหมายของความรัก
อาจทำให้เราเดินถอยห่างจาก ‘ความจริงแห่งความรัก’ ไปเรื่อย ๆ

สิ่งที่เราทำได้ คือ ‘การมอบความรัก’ ออกไป
เมื่อรัก...ในรักนั้นเองจะมี ‘คำตอบ’ ในตัวมันเอง
ว่ารักนั้นผิดหรือถูก
ต้องรักก่อน...แล้วจึงเรียนรู้ว่า ‘ความรัก’ โดยความเข้าใจที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร

มิเช่นนั้นเราอาจสับสนวนเวียนอยู่กับคำถามว่า
“อะไรคือความรักที่ดีงาม ?”
“อะไรคือความรักที่แท้จริง ?”


ท่านกฤษณมูรติได้กล่าวถ้อยคำที่น่าสนใจไว้ว่า


“บางที...เราอาจค้นพบว่าความรักคืออะไร
จากสิ่งที่ไม่ใช่ความรักนั่นเอง”



เมื่อมีรัก ใครบางคนอาจสงสัยว่า
ความรักมีอยู่จริงหรือเปล่า ?
หรือมันเป็นเพียงความรู้สึกในการสัมผัสจับต้อง
เป็นเพียงตัณหาราคะซึ่งเกิดขึ้นตามสัญชาติญาณ
เป็นความสุข ความพึงพอใจ ความตื่นเต้นทางอารมณ์
แต่ในที่สุดเมื่อเวลาผ่านไป
ความอยากที่เคยมี กลับค่อย ๆ จางหายไป
เราพบกันแล้วหลงทางอยู่กลางหมอกควันแห่งชีวิต
ความรักที่เคยทำให้สุข กลับทำให้เศร้า
ความรักซึ่งเคยยึดเอามาเป็นของเรา กลับสูญสิ้นไปในวันที่หมดรัก

ในหน้าสุดท้ายของหนังสือ ท่านกฤษณมูรติกล่าวไว้ว่า



“ในการปฏิเสธสิ่งที่มิใช่ความรัก นั่นแหละ คือ ความรัก
อย่ากลัวคำว่าปฏิเสธ จงปฏิเสธทุกอย่างที่มิใช่ความรัก
จากนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในขณะนั้น คือ ความเมตตากรุณา
สิ่งที่มีสาระอันยิ่งใหญ่สำหรับคุณ คือโลก และโลกก็คือตัวคุณ
นี่คือความเมตตากรุณา”



ที่สุดแล้ว...แม้เราอาจไม่ได้รับคำตอบว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร
แต่นั่นหาใช่สิ่งสำคัญไม่
เพราะ ‘ความเมตตากรุณา’ อาจเป็นสิ่งที่ดีงามกว่า
เมื่อมันถูกส่งผ่านไปยังคนรอบกายของเราด้วยความรู้สึกไม่ครอบครอง
ไม่หวงแหน ไม่หึงหวง ไม่เก็บไว้คนเดียวอย่างเห็นแก่ตัว
แต่เป็นความรักซึ่งมอบให้ผู้คนด้วยความปรารถนาดี
อยากเห็นเขามีความสุข ยินดีเมื่อเขามีความสุข

‘ความรัก’ จึงมิใช่ ‘ความเห็นแก่ตัว’
รักแล้วจึงไม่มีความกลัวในวันที่มันจะจากไป
ไม่มีอะไรต้องเสียดาย เพราะในขณะที่มีอยู่
เราได้ส่งต่อความรักออกไปอย่างดีที่สุดแล้วนั่นเอง

ผมเขียนบทกวีนี้หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้จบลง



......................................................




: วันใดวันหนึ่งในตัวเรา :


ไม่ใช่เพียงการตั้งคำถาม
ว่าความตายคืออะไร ?
แต่ควรตั้งคำถามด้วยว่าชีวิตคืออะไร ?

เราต่างมีความกลัว ความทุกข์
ความกังวล ความเจ็บปวด ความป่วยไข้
เราต่างหล่นร่วงไปในความไม่แน่นอนของชีวิต
เราต่างไหลวนอยู่ในท่ามกลางความเปลี่ยนแปลง

ท้ายที่สุดเมื่อความตายเดินทางมาถึง
เราก็เอาอะไรไปไม่ได้เลยแม้แต่สิ่งเดียว
ทุกสิ่งทุกอย่างที่คิดว่าเป็นของเรา
ต้องถูกทิ้งเอาไว้ให้กับโลก
เราตายไปจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเคยครอบครอง

ชีวิตและความตาย
อิงอาศัยอยู่ในกันและกัน
อดีต อนาคต ปัจจุบัน
คือ ‘วันใดวันหนึ่ง’ ในตัวเราเท่านั้นเอง










Create Date : 08 มีนาคม 2568
Last Update : 8 มีนาคม 2568 5:30:52 น. 12 comments
Counter : 567 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtanjira, คุณmultiple, คุณกะริโตะคุง, คุณปรศุราม, คุณSleepless Sea, คุณ**mp5**, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน


 
หนังสือของตาคนนี้อ่านแล้วปวดหัวจริงๆ
แนวนี้แหละที่คุณก๋าชอบ ตอนนี้อ่าน
นิยาย Forth Wing อยู่คุณก๋าสนุกมาก
ป.ล.เดี๋ยวต้องไปส่องเฟสคุณธัญดูซะหน่อยจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:6:22:23 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

อ่านที่ก๋าเขียนเข้าใจกว่าค่ะ

เราทุกคนมีความกลัว ความกังวลในเรื่องเดียวกันนะคะ
เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เราก็จากกันไป ....

เมื่อวานพี่ตื่นมาเวียนหัวซะงั้นค่ะก๋า
น่าจะอากาศร้อนมาก แล้วก็นอนดึก
อีกวันก็ไม่ได้พักแหละค่ะ

คุณหอมกรไปส่องเฟสเหรอคะ
ไม่มีอะไรอัพเดทค่ะ



โดย: tanjira วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:6:43:09 น.  

 


โดย: หอมกร วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:8:03:31 น.  

 
อาจารย์เต๊ะ ยังเชื่อเรื่องที่ว่า
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ อยู่เสมอเลยนะครับ

แต่ถ้าเรารักแบบไม่ครอบครองได้ เราจะมีความสุขมาก เชื่ออย่างนั้นจริงๆครับ

เรื่อง Thesis นี่ ตอนไปเรียน ป โท
อาจารย์เต๊ะ ทำงานมานาน พอมีตังอยู่บ้าง
แถมเจ้าเล่ห์อีกด้วย คือใช้วิธี เกลือจิ้มเกลือ
คือ จ้าง เจ้าหน้าที่ที่แผนกธุรการ ที่เป็นคนตรวจ
เวลาเราเอา เล่มวิทยานิพนธ์ไปส่งเค้า ให้เค้าพิมพ์ให้เราเลย
อยากแก้ตรงไหน เว้นวรรคตอน เคาะกี่ที ก้แก้เอา เพราะเค้าเป็นคนพิมพ์เองนะครับ 555




โดย: multiple วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:8:53:30 น.  

 
ความรักในความเข้าใจของผมก็คือความปรารถนาดีนั่นแหล่ะ แต่มีหลายระดับแล้วแต่จะเรียก เอาจริงๆถ้าเราไม่ได้เกลียดก็คือเรารักนั่นแหล่ะ(มั้ง ) แต่ว่าจะรักมากรักน้อย ถ้ามองเห็นกันแล้วเฉยๆก็รักนิดนึง อาจจะ 0.1 เต็มร้อยอะไรงี้ มันก็คือรักแหล่ะ 555+ (คุณก๋าอาจจะคิด 'บักนี่มันเพ้อเจออะไรของมัน')

ช่วงนี้มี blog เกี่ยวกับความรักเยอะนะครับ สงสัยผมต้องหาเขียนบ้างจะได้ไม่ตกเทรนด์


โดย: กะริโตะคุง วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:9:25:19 น.  

 
สวัสดีครับคุณกะริโตะคุง

เขียนเลยครับ เดี๋ยวผมตามอ่านครับ
เรื่องความรักน่าสนใจเสมอ

ไม่ได้เกลียด แต่ยังไม่รัก
มันจะมี "เฉยๆ" คั่นอยู่ตรงกลางด้วยนะครับ 555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:9:59:14 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายครับคุณก๋า

มาอ่านรีวิวหนังสือครับ
เมื่อวานกลับมาเคลียร์งานยุ่ง ๆ เลยไม่ได้มาทักทายครับ
เป็นข้อคิดและนิยามเรื่องความรักอีกบทหนึ่งครับ
ชอบตรงที่บอกว่า
"ให้ห่างจากผู้รู้ ที่จะบอกว่าความรักคืออะไร
จงรักเองเถิดแล้วจะเข้าใจ"

ผมมักจะอ่านเจอนิยามเรื่องความรักบ่อยๆจากนิยายจีน
อย่างเช่น อันนี้ก็ชอบครับของโกวเล้ง
" ความรักเป็นสิ่งงดงาม
งดงามประหนึ่งดอกกุหลาบ แต่ทว่ามันมีหนาม
กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้ มีเพียงสิ่งเดียว คือมิตรภาพ "
สำหรับผม ความรักบางครั้งก็ซับซ้อน บางครั้งก็เรียบง่าย ถ้าเข้าใจและไม่ต้องคาดหวังกับมันครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:13:29:31 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

วันเสาร์แต่งามมารัวๆค่ะ ได้พักหายใจแล้วค่ะ 5555
เมื่อวานฝนตกหนักและนานได้เรื่องค่ะ ในเมืองน้ำท่วมสนิท
จันทร์เลิกงานไปรับหลานระบายไปบ้างแล้วค่ะ แต่ยังไม่หมด
ที่ศาลากลางน้ำเต็มถนนที่เค้ามาวิ่งกัน ยังไม่ระบาย
ต้องหยุดวิ่งกันหมดค่ะ ตรงที่ระบายไปแล้ว ขยะเต็มเลยค่ะ


คืนนี้4ทุ่ม เชียร์หงส์กันต่อค่ะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:15:58:31 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"ความรัก" แหม บล็อกนี้ มาเรื่อง ความรัก ส่วนใหญ่คนเรา
มักจะคิดถึง ความรัก ในเรื่องของหนุ่มสาว เป็นส่วนใหญ่ เนาะ
แล้วก็ คิดถึงคำสอนของพระพุทธองค์ที่กล่าวว่า "ที่ใดมีรักที่นั่น
มีทุกข์" ที่จริง ความรักที่ยิ่งใหญ่ ควรเป็น เมตตากรุณา เพราะ
รักเช่นนี้ ไม่มีพิษมีภัย โลกนี้ ถ้ามีคนประเภทนี้มาก ๆ โลกก็คงมี
แต่ความสงบสุข แน่จ้ะ

เรื่อง ความตายที่เธอเขียนเป็นข้อความนี้ มันก็เป็นสัจธรรม
ทุกคนต้องตายแน่นอน จะโลภ สะสมสมบัติมากแค่ไหน ก็เอาติด
ตัวไปใช้ไม่ได้อยู่ดี จะกลัวความตาย หวั่นวิตกทำไม เป็นทุกข์
เปล่า ๆ ถ้ายอมรับความเป็นจริงของชีวิต ก็ไม่ต้องทุกข์ จ้ะ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:17:56:00 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

"อดีต อนาคต ปัจจุบัน คือวันใดวันหนึ่งในตัวเราเท่านั้นเอง"
ชอบนะครับ อีกแง่นึงสื่อให้คิดได้ว่าทุกวันของเรามันก็คือความปกติ
มีโชคดี โชคร้าย สุข เศร้า สมหวัง ผิดหวัง
เมื่อข้ามสู่วันใหม่เราก็เริ่มต้นกันอีกครั้ง จะแก้ไข สานต่อ หรือปรับปรุง


ผมว่าสิงคโปร์เขาจัดการเรื่องความแออัดของฝูงชนได้ดีนะครับ
มีวันนึงไปดูน้ำพุนอกห้อง
พองานเลิกแต่ฝนไม่หยุดตก คนก็หนีเข้ามาหลบฝนกกัน
จนท. ก็จะคอยแจ้งว่าไม่ให้หยุดยืน
คนก็ค่อยๆ ทยอยแยกๆ กันไป ไม่เกิดการแออัดกระจุก




โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:22:45:59 น.  

 
เล่มนี้ ก็น่าอ่านครับ
รักที่แท้จริง ต้องไม่ครอบครอง ไม่หวงแหน ไม่หึงหวง ไม่เก็บไว้คนเดียวอย่างเห็นแก่ตัว

หลังเที่ยงคืนฝนตกหนัก แต่ไม่มีพายุลมแรง ตลอดทั้งวันฟ้าหลัว มีฝนตกปรอยๆ





โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 8 มีนาคม 2568 เวลา:22:58:58 น.  

 
ความรักเป็นเรื่องที่ยากมากๆ เลยล่ะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 มีนาคม 2568 เวลา:10:53:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]