ตุลาคม 2564
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
6 ตุลาคม 2564

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 287 ::



:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 287 ::


โจทย์ --- คิดถึง
ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า





:: คิดถึง ::









ช่วงโควิดกินเวลาอันยาวนาน
ทำให้ผมกับมาดามไม่มีโอกาสพาหมิงหมิงไปหาตากับยายเลย
(ปกติหมิงจะเรียกตาว่า “กงกง” และเรียกยายว่า “อาผ่อ”)

หมิงเรียนออนไลน์จนจบ ม.2 เทอม 1 มีเวลาพักปิดเทอมสั้น ๆ แค่หนึ่งอาทิตย์
ผมจึงถือโอกาสนี้พาหลานไปหาตากับยายที่เชียงราย
จากหลานชายตัวน้อย ตอนนี้กลายเป็นหนุ่มน้อยวัยรุ่น
ตัวสูงเกินพ่อไปเป็นคืบ สูง 170 กว่า หนักเกือบ 80 กิโล

กงกงบ่นคิดถึงหลานชายเสมอ เพราะเป็นหลานคนเดียวและคนแรกทางฝั่งมาดาม
แต่โควิดทำให้การไปมาหาสู่ยากลำบาก บางช่วงเชียงรายก็มีการระบาดหนัก
บางช่วงเชียงใหม่ก็กลายเป็นพื้นที่สีแดงเข้ม อาผ่อเพิ่งฉีดวัคซีนได้เข็มเดียว
ส่วนกงกงนั้นไม่ได้ฉีดแม้แต่เข็มเดียว ในขณะที่ผมกับมาดามฉีดครบ 2 เข็มไปแล้ว
หมิงหมิงเองก็ยังไม่ได้ฉีด เพราะอายุยังไม่เข้าเกณฑ์ เพิ่งเต็ม 13 ขวบไปเมื่อ 3 เดือนก่อน
จะไปหาก็กังวลเรื่องความปลอดภัย


ก่อนไปเชียงราย หมิงก็ถามตลอด ว่าไปที่เชียงรายจะทำอะไรดี จะมีกิจกรรมอะไรให้ทำบ้าง
ผมบอกลูกไปว่า ก็ไปช่วยอาผ่อทำสวน หรือไม่ก็หาอะไรสนุก ๆ ทำ
เมื่อไปถึงเชียงราย หมิงบอกว่าอยากออกไปซื้อเบ็ดตกปลา เพราะที่บ้านมีทั้งสระบัว
และลำธารข้างบ้าน มีปลาทั้งสองที่ แต่ผมก็บอกลูกไปว่า มันบาปนะลูก พูดจนลูกเปลี่ยนใจ

อาผ่อบอกว่า มีถังผสมปูนอยู่อันหนึ่งในห้องเก็บของ เอาไปใช้แทนเรือ พายเล่นในลำธารข้างบ้านสิ
แต่ไม่มีพายนะ ต้องทำเอาเอง หมิงก็เดินตามไปเอาอุปกรณ์ เลื่อย ค้อน ตะปู
นั่งทำพายเองอยู่พักใหญ่ แต่ติดขัดตรงการประกอบด้ามพายกับใบพายนิดหน่อย
ผมก็เข้าไปช่วยตอกตะปู ช่วยมัดลวดให้เพื่อให้มันแข็งแรงและไม่หลุด

ตอนเอาถังปูนลงน้ำครั้งแรก ก็ยังโคลงเคลง เพราะไม่ชิน และยังหาตำแหน่งที่สมดุลไม่เจอ
สักพักใหญ่ ๆ จึงเริ่มลอยตัวในน้ำได้ดีขึ้น เมื่อเริ่มฝึกไปพักหนึ่งจึงเริ่มคล่อง
พายไปพายมา เลี้ยวตีวงได้ คราวนี้สนุกเลยทั้งพ่อทั้งลูก พากันเล่นน้ำ พายเรืออย่างสนุกสนาน
แถมวิวยังสวยสุด ๆ น้ำในลำธารใสและเย็นมาก ๆ สองฝั่งมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา
5 วันที่ไปอยู่ ผมเล่นน้ำ 4 วัน ส่วนหมิงเล่นเต็มที่สามวัน
พอวันที่ 4 เริ่มเป็นภูมิแพ้ มีอาการจาม เพราะเล่นน้ำเกือบทั้งวัน เสื้อเปียก ตัวเปียก
วิ่งขึ้นวิ่งลงอยู่ตรงท่าน้ำ วันท้าย ๆ เจ้าตัวเลยบอกว่า ไม่เล่นแล้ว จามและคันตาเป็นพัก ๆ
พอให้กินยาแก้แพ้ก็อาการดีขึ้น ได้แผลกลับมาเต็มสองขาเลย เพราะขาไปถูกับถังปูน


บ้านเกิดมาดามเป็นสถานที่ที่ผมคิดถึงเสมอ ไปทุกครั้งก็มีความสุข
ชอบบรรยากาศของที่นี่ เป็นชุมชนคนชราซึ่งเงียบสงบ มีภูเขาโอบล้อม มีน้ำใส ๆ สวย ๆ ลัดเลาะผ่านข้างบ้าน
เช้า ๆ ผมชอบเดินไปเที่ยวอ่างเก็บน้ำถ้ำเสาหินพญานาคเพื่อถ่ายภาพ
บ่าย ๆ ไปเดินวัดถ้ำปลา มีทางขึ้นเขาที่ผมชอบมาก วิวสวย
รอบนี้ถ่ายภาพไม่เยอะเท่าไหร่ ใช้เวลาส่วนใหญ่ช่วยตัดหญ้าที่บ้าน และเล่นน้ำ

วันเดินทางกลับเชียงใหม่ กงกงก็พูดเหมือนทุกครั้ง

“ถ้ามีเวลาว่างก็มาเที่ยวอีกนะ”

ผมเองก็อยากไปเชียงรายบ่อย ๆ แต่ติดที่หมิงต้องเรียน และจะไปบ่อยก็ห่วงบ้านที่เชียงใหม่ด้วยเช่นกัน
ปกติไปได้ 3-4 วันก็ต้องกลับเชียงใหม่ รอบนี้ไปได้นานขึ้นอีกนิดนึง
กงกง อาผ่อคงพอหายคิดถึงหลานชายไปได้อีกพักใหญ่เลย









































Create Date : 06 ตุลาคม 2564
Last Update : 6 ตุลาคม 2564 5:16:20 น. 25 comments
Counter : 1013 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณkatoy, คุณTui Laksi, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณblue_medsai, คุณInsignia_Museum, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณnewyorknurse, คุณKavanich96


 
โอ้ เชียงราย บรรยากาศดีสุดๆ การได้ไปเที่ยว ไปพบปะครอบครัว
ทำกิจกรรมร่วมกันนี่ มีความสุขที่สุดแล้วละครับ
อ.เต๊ะ ดูๆไปเหมือนพี่ชาย กับ น้องชายเลยนะครับ เย้ย 555

ไม่รู้ หมิงหมิง จะดีใจหรือเสียใจดี แต่คุณก๋าบอก
เอ็งบอกเลขบัญชีมาเลย เดี๋ยวโอนให้เลย วันนี้เอ็งพูดเข้าหูข้ามาก555

ลำธารน้ำใส ดูแล้วสดชื่นมาก กทม ก็มีแววจะได้พายเรือเล่น
แบบนี้เหมือนกัน แต่น้ำอาจจะเน่าๆหน่อย ว่าแล้ว อ.เต๊ะ ไปเตรียมเรือ
ทำไม้พายมั่งดีกว่า อยากพายเรือเล่นเหมียนกัน 555



โดย: multiple วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:5:38:59 น.  

 
ไม่เจอหมิงหมิงนาน โตขึ้นมาก ผิดหูผิดตาเลยลูก ยังสูงได้อีกเยอะ

เซ็ตนี้ คุณก๋าดูสดชื่นดีค่ะ อยากเห็นมาดามถ่ายคู่กับหมิงหมิงจัง เวลาลูกชายโต ๆ แล้ว ถ่ายกับแม่คงน่ารักไปอีกแบบค่ะ



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:5:43:07 น.  

 
ใจจะขาดเลยค่ะ หนึ่งอาทิตยืที่ ไม่เห็นหน้าแม่คิดถึง เพราะงดเยี่ยม



........................

ที่ไหนไปเที่ยวและมีความสุขและมีกิจกรรมร่วมกันแบบคุณก๋าในครอบครัว ความทรงจำดีๆแบบในรูปที่เอามาลง เป็นใครก็คิดถึงอยากกลับไปอีกครั้งจริงๆค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:6:06:11 น.  

 
หมิงหมิงโตขึ้นมากๆ เป้นหนุ่ม


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:6:09:04 น.  

 
นี่เองที่ลากิจไปหลายวัน หมิงน้อย
ตัวโตแต่ก้ยังเด็ก ส่วนพ่อก๋าก็ไม่ยอมแก่





โดย: หอมกร วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:7:41:33 น.  

 
หมิงหมิง โตมากเลยครับ 555 น้ำข้างบนเป็นลำห้วยใช่เปล่า
ครับเห็นน้ำใส ไหลนิด ๆ น่าเล่นน้ำมาก

เห็นถังปูนกลมแล้ว ผมนึกถึงเรือที่ชาวประมงที่เวียตนามใช้พาย
ออกไป หาปลาในทะเลแต่ โตกว่านี้เยอะยังคิดเลยว่า พายยาก
มากบังคับไม่ได้เพราะมันกลม

...
ถนนเชียงใหม่ไป เชียงรายเสร็จไปแล้วกี่เปอร์เซ็นครับ อยาก
ไปเที่ยวแล้ว


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:8:13:53 น.  

 
ภาพสุดท้ายนี่สำเนาถูกต้องจริงๆ
ได้ยิ้มกว้าง..ตาม father & son ไปด้วยค่ะ..

ได้อยู่กับธรรมาติ สวยงามสดชื่น
เรือถังผสมปูน work มากๆค่ะ
กิจกรรมที่กระชับความรักความผูกพันธ์พ่อลูก
อย่างแท้จริง..คิดว่ามาดามคงตามดู..ยิ้มตามไปด้วย

หมิง หมิง คงจะมีความทรงจำดีๆในช่วงมาเยี่ยม ตายาย ตลอดไป.



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:8:15:23 น.  

 
เห็นด้วยกับพี่ไวน์ค่ะ
กะแรก..นึกถึงเรือกลมเวียตนาม
ที่อยู่ในโปรแกรมท่องเที่ยว


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:8:18:39 น.  

 
โหยยยย พี่ก๋า น่าเที่ยวมว๊ากกกกก..
นั่งถังปูนลอยไปเรื่อยๆ อยากลองเล่นเลย
แต่น้องพายเรือไม่เป็นและว่ายน้ำไม่เป็นด้วย
ว่าแต่น้ำมันลึกไหมคะ มันดูเย็นมากเลยค่ะ

แต่สกิลถังปูนนี่ดีจริงๆ ความจริงแล้วมันควรมีติดบ้าน
ถ้าเกิดน้ำท่วมขึ้นมา เราจะได้เอาถังปูนออกไปหาไรกินนอกหมู่บ้านได้

แฮร่...

จากบล็อก

บอนสี ไม่ตามแล้วพี่ เหมือนเลี้ยงบอนสีมันใช้พื้นที่มาก
เพราะหัวนึงนี่ พอแต่กอแตกใบแล้วมันเป็นพุ่มใหญ่มาก
ไม่เหมือนพวกตระกูลพลู พวกนี้มันเลื้อยขึ้นๆลงๆ พอคุมพื้นที่ได้
เลยจะให้มันเลื้อยขึ้นข้างบ้านเลยพี่

เมื่อคืน ที่กทมกะนนทบุรีฝนตกลมแรงมาก แรงถึงขึ้น
ในเฟสมีแต่คนพูดถึงเรื่องนี้ ตอนนี้ลุ้นเลยค่ะ ลุ้นน้ำท่วมมากๆ เลยค่ะ
ตอนนี้ ข่าวเมืองนนท์เค้าบอกให้บ้านริมแม่น้ำเจ้าพระยา
กับหมู่บ้านที่อยู่ในเขต 10 กิโลเมตรรอบๆให้เฝ้าระวัง
ของน้องอยู่ในระยะประมาณ 3 กิโลเมตรพี่้ เหอๆ น่าจะไม่รอด


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:9:15:54 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
ความสุขใกล้ตัว ที่วิเศษที่สุดในโลก
เรียนรู้ความสุขความหอมหวานระหว่างทาง
ของสองพ่อลูกที่ช่วยกันทำจนกิจกรรมสำเร็จ เยส !!!

อย่างนี้ต้องไปบ่อยขึ้นค่ะเมื่อมีเวลา
โควิดช่วยให้เราไกลเหมือนใกล้นะคะ


โดย: Tui Laksi วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:9:25:57 น.  

 
น่าสนุกจังเลยครับ


สวนส้มของพ่อเพื่อนที่น่านก็มีลำธารเล็กๆไหนผ่านที่ดิน พ่อเพื่อนเป็นวิศวกรเก่าเลยปลูกบ้านคร่อมลำธาร กลายเป็นบ้านที่มีลำธารผ่ากลางห้องรับแขาก สวยเกร๋มากๆครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:9:38:45 น.  

 
บรรยากาศดีมากเลยครับคุณก๋า คลองน้ำใส ต้นไม้ร่มรื่น ผมอยากไปเที่ยวบรรยากาศแบบนี้เหมือนกัน
เรือถังปูนกับไม้พายทำเอง ชิลเลยครับ หมิง หมิงโตขึ้นมากจริง ๆ ครับ เหมือนฝาแฝดคุณก๋าเลยครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:9:39:05 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มาอ่าน ตะพาบ "คิดถึง" ของก๋า เป็น การคิดถึงเรื่องสถานที่และคิดถึง ญาติ (พ่อตาแม่ยาย อิอิ)
หมิงหมิง โตเป็นหนุ่ม วัยรุ่นแล้ว สูงตั้ง 170 เซ็นติเมตร อายุ
แค่ 12 ปี ยังคงสูงต่อได้อีกเยอะนะ น่าภูมิใจ พ่อลูก สนุกสนานกับ
การพายเรือถังใส่ปูน พายเก่งทั้งพ่อทั้งลูกนะ ครูเคยไปนั่งเรือกระด้ง
แบบนี้แหละที่เวียดนาม สนุกสนานมากเลย ถือเป็นไฮไลท์อย่าง
หนึ่งของเวียดนาม จ้ะ

บรรยากาศ บ้าน ตากับยาย ของหมิง หมิง ดีมากเลยจ้ะ เป็น
ธรรมชาติ สองฟากฝั่งเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้ อากาศแบบนี้บริสุทธิ์
อย่างแน่นอน มีน้ำให้เล่น ให้พายเรือด้วย กรุงเทพฯ หายากจ้ะ

โหวดหมวด ตะพาบ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:10:42:50 น.  

 
เป็นการพักผ่อนอย่างแท้จริงครับ ตัดเรื่องข่าวสาร ตัดเรื่องโซเชียลออกไป ได้เล่นได้อยู่กับธรรมชาติ มันเพิ่มพลังให้ตัวเราได้นะครับ

พี่ก๋าเอาคาดผมคาดเลยใช่มั้ยครับ แบบนั้นก็สะดวกดีเหมือนกัน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:13:15:13 น.  

 
สวัสดีครับพี่หนู

ช่วงก่อนหมิงไม่ยอมให้ถ่ายรูปเลยนะครับ
รูปคู่ รูปหมู่ รูปเดี่ยว
ไม่ยอมถ่ายภาพเลยครับ 555

ตอนนี้ดีหน่อย เริ่มยอมบ้างแล้ว
จริงๆก็ไม่ค่อยบังคับลูก
ไม่อยากถ่ายก็ไม่ต้องถ่าย
ถึงเวลาก็เริ่มให้ถ่ายเองครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:13:21:05 น.  

 
สรุปได้ดีมากค่ะ
บล็อกแก็งค์เป็นบ้านของเราที่อบอุ่นมาก
ขอให้เป็นเช่นนี้เสมอไปตราบเท่าที่พี่ยังมีชีวิตอยู่
จะได้มีที่เข้ามาหาที่คุยกับเพื่อนๆ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:14:14:22 น.  

 
ม่วนแต๊ ๆ เลยเจ้า


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:14:49:38 น.  

 
โห!!! น่าจะเป็นช่วงเวลาพักผ่อนของครอบครัวที่มีความสุขมาก ๆเลยครับ กงกง กับ อาผ่อ ก็มีความสุขด้วยที่ได้เห็นหลานชายที่รักสนุกมีความสุขกับบ้านสวนแบบนี้

น้องหมิงเก่งเลยละครับ บายเรือ เอ้ย! ถังปูนได้ด้วย ถ้าเป็นผมคงคว่ำแน่นอน ถ้าไม่คว่ำก็วนอยู่ที่เดิม 55555 ไม่ได้ไปไหนแน่นอน
เห็นแบบนี้แล้วอิจฉาน้องหมิงครับ เล่นแบบเด็กผู้ชาย คันบ้างได้แผลบ้างก็ความสนุกของเด็กผู้ชาย ผมไม่มีบ้านต่างจังหวัด ไม่มีญาติต่างจังหวัด ไม่มีโอกาสได้เล่นแบบนี้แน่นอนครับ เว้นแต่ไปล่องแก่งกับเพื่อน ซึ่งผมก็เป็นคน.....เกาะ 5555555
น้องหมิงสูงดีเลยครับ เพิ่ง 13 สูง 170 กว่าจะ 18-19 ยังสูงกว่าผมอีกครับพี่ก๋า ^^


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:16:24:48 น.  

 
ดูน่าตื่นเต้นมากค่ะ



โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:17:34:24 น.  

 
บรรยากาศเป็นธรรมชาติ ได้เล่นน้ำพายเรือน่าสนุกค่ะ
รอถนนเชียงใหม่ เชียงรายเสร็จสมบูรณ์
จะไปเที่ยวเชียงรายอีกค่ะ ชอบ


โดย: mcayenne94 วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:19:45:31 น.  

 
เมื่ออ่านถึงการทำไม้พาย(ยังไม่ได้เลื่อนดูภาพ) ผมนึกถึงไม้พาย
ที่มีใบพายข้างเดียว คงใช้ไม่สะดวก พอเลื่อนมาเห็นภาพก็เข้าใจ
คงเรียนรู้การพายได้ง่ายกว่า
หมิงหมิงเป็นหนุ่มแล้ว ผมยังจำภาพวัยเด็กอยู่เลย
ลำห้วยนี้น้ำใสดีนะครับ ธรรมชาติอวดล้อมสวยงาม
นี่คงเป็นเสน่ห์เมืองเหนือที่เคยได้ยินมานานแสนนาน
ผมเคยไปล่องแพที่เชียงใหม่ เมื่อปี 61 ยังจำบรรยากาศได้ดี





โดย: Insignia_Museum วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:19:57:12 น.  

 
ไม่ได้เห็นน้องหมิงนานเลยครับ
ได้พายถังผสมปูนในลำธารข้างบ้าน บรรยากาศธรรมชาติมากๆครับ

ฝนตกช่วงเที่ยง และ กำลังตกหนักเวลานี้ครับ ฟ้าร้อง
ไหนพยากรณ์พายุเข้าวันอาทิตย์



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:22:05:46 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

เป็นเรื่องราวที่อ่านแล้วชื่นใจไปพร้อมๆ กับได้ชมภาพถ่ายครับ น้ำใสดูเย็นสบายดีจังเลย นี่เองกิจกรรมกลางแจ้งที่คุณก๋าว่าไว้
ถ้าเป็นผม จะกังวลพงหญ้าริมน้ำ กลัวว่าตัวอะไรแปลกๆ จะโผล่่มาครับ อิอิ

ธรรมชาติช่วงชโลมใจให้เย็นขึ้นได้จริงๆ นะครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 6 ตุลาคม 2564 เวลา:22:30:23 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า

บรรยากาศดีจัง

พี่ชอบพายเรือ ก่อนนี้หน้าบ้านมีบ่อมีคลอง
แต่ตอนนี้คลองน้ำตื้นไม่ค่อยมีเรือวิ่งแล้ว
น้ำก็ไม่ค่อยสะอาดไม่กล้าลงไปเล่นน้ำแล้ว


โดย: newyorknurse วันที่: 7 ตุลาคม 2564 เวลา:1:45:56 น.  

 
ขอบคุณที่แบ่งปัน


โดย: Kavanich96 วันที่: 8 ตุลาคม 2564 เวลา:4:38:05 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]