กรกฏาคม 2567
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
4 กรกฏาคม 2567

:: ความเปลี่ยนแปลงแห่งชีวิต ::

 
:: ความเปลี่ยนแปลงแห่งชีวิต ::



























Create Date : 04 กรกฎาคม 2567
Last Update : 4 กรกฎาคม 2567 4:50:46 น. 11 comments
Counter : 973 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณmcayenne94, คุณหอมกร, คุณอุ้มสี, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณชีริว, คุณนายแว่นขยันเที่ยว


 
สมัยเด็ก เราก็จะใสซื่อ บริสุทธุนะครับ
พอผ่านร้อน ผ่านหนาว มานานเข้า
ส่วนใหญ่เราจะติดอาวุธ เก๋าเกมส์ พร้อมรบเสมอ
เพราะที่ผ่านมา โดนมาเยอะ เจ็บมาแยะนะครับ555

ส่วนใหญ่สาวๆ ชอบเรื่องเอนเทอเทนแทบทุกคน
อาจารย์เต๊ะ เคยเจอรายเดียว ที่ชวนไปสวดมนต์ นั่งวิปัสสนา
ถามว่า อาจารย์เต๊ะ ไปมั้ย ไปคร้าบบ กลับมาปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลยเชียว 555




โดย: multiple วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:07:14 น.  

 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

เราไม่จำเป็นต้องปกปิดแผลของตัวเอง
หรือความผิดพลาดของตัวเอง

จริงนะคะ เราเติบโตมาจนถึงวันนี้
ล้มลุกคลุกคลานมาก่อน ถึงจะเดินได้แข็งแรง

แต่เราก็เอาความผิดพลาดนั้นมาสอนตัวเองด้วย
อย่าทำอีกก็พอค่ะ ....

.....

เมื่อเราจากไปคนที่จะไม่ลืมเราคือคนในครอบครัวนะคะก๋า

ดีแล้วค่ะที่หมิงรักสุขภาพ น้องนายลูกน้องสาวพี่เขาก็รักสุขภาพค่ะ
ไม่กินน้ำตาลค่ะ หรือกินให้น้อยที่สุด


เช้านี้พี่ตื่นสายค่ะ เมื่อวานปวดท้องขึ้นมาอีก
แต่พี่คงมาก่อนคุณหอมกรนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:6:55:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
อนิจจัง ทุกขัง
ตลอดเวลา
เหลือแต่อนัตตาที่เห็นยากละยาก

สัตตานังเลยยึดติด เอารูปเอานามเดิมไปใช้ต่อ
ระหว่างการใช้งานนั้นก็
พยายามmodify รูปนามให้ถูกต้องพอใจทุกขณะจิต
เกิดกี่ชาติก็ทำซ้ำๆแบบนี้เอง

จนกว่าจะเบื่อหน่ายวงจร
ปฏิจจสมุปบาทนี้ จึงละออกนะคะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:7:10:18 น.  

 
หวัดดีคุณก๋า พอเข้าสู่วัยร่วงโรย
ก็ไม่ีค่อยอยากส่องกระจกดูหน้าตัวเองเท่าไหร่
ต้องคอยเอาแหนบมาถอนหงอกตัวเองแล้ว
คงไม่ได้มาก่อนคุณธัญอีกนานจ้า



โดย: หอมกร วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:7:17:04 น.  

 
การเปลี่ยนแปลง คงมาจากร่างกายตัวเอง... บางครั้งอยาก
จะให้กายดีขึ้นกว่าเดิม 555 แต่เป็นไปไม่ได้


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:7:41:40 น.  

 
ใช่เลยจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:8:25:01 น.  

 
เพื่อนบางคนก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยครับ ถึงแม้อายุจะมากขึ้น บางคนเปลี่ยนจนจำไม่ได้เลย 555


โดย: The Kop Civil วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:15:25:03 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า

อันนี้คงเป็นสิ่งที่พี่ก๋าคุยกับผมเมื่อครั้งก่อนว่า
เราเปลี่ยนไปในทุกวัน
เราวันนี้ก็ไม่ใช่คนเดียวกับเมื่อวาน
ถ้าเพื่อนเก่ามาเจอ อาจจะรู้สึกเลยว่าตัวเรานั้นไม่ใช่คนเดิมเลย ^^

ผมเชื่อแบบนั้นครับ เพราะผมเองก็เป็นแบบนั้นเหมือนกันครับ
เรื่อวบางเรื่องก็ไม่เหมือนเดิม บางเรื่องก็แก้ไขไม่ได้ซักที เหมือนเดิมตลอด 555555


จากบล๊อก
เอาล้าวววว วัยรุ่น กลับบ้าน 4 ทุ่มบ้างละครับน้องหมิง 5555
สำหรับผู้ชายสายปาร์ตี้อย่างผม ผมอยากจะตบไหล่น้องเบาๆ บอกว่า นายเจ๋งมาก
และให้กำลังใจพี่ก๋าครับ อนาคตมีต้องนั่งหลับรอลูกชายเหมือนพ่อผมแน่นอนครับ 5555

เด็กรุ่นใหม่กล้าพูดกล้าทำดีครับ
ผมดีใจที่เค้าจัดการจิตใจตัวเองได้ดี แถมยังพยายามดูแลจิตใจเพื่อนๆ ด้วย


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:16:49:59 น.  

 
เจอเพื่อนบางคน กลายเป็นสว. บางคนใส่แพมเพิสแล้ว
บางคนก็ไม่ยอมปล่อยไปตามวัย แช่น้ำแร่อาบน้ำนมฉีดฟิลเลอร์
เราก็เป็นฝ่ายดูเพื่อนๆแต่ละคนที่เปลี่ยนไป

เลิกงาน ฝนตกหนักระหว่างทาง มาถึงอำเภอที่อยู่ไม่มีฝนเลยครับ ถึงบ้านฝนหยุดแล้ว วิ่งครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:31:53 น.  

 
ภาพสวยครับชุดนี้
บางทีคนอื่นสังเกตความเปลี่ยนแปลงดีกว่าเรานะ
เพราะเราอยู่กับตัวเราตลอดเวลาไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไหร่
"เฮ้ย อ้วนขึ้นนะ" ...อะไรแบบนี้


โดย: ชีริว วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:49:46 น.  

 
คนเราเปลี่ยนแปลงทุกวินาทีครับ ไม่ว่าจะเป็นภายนอกหรือภายในก็ตามมันมีความเปลี่ยนแปลงเสมอ ที่ไม่รู้ตัวเพราะเราชินกับมันก็เท่านั้น


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2567 เวลา:22:56:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]