พฤษภาคม 2567
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
4 พฤษภาคม 2567

: รูปแบบของการใคร่ครวญ :



: รูปแบบของการใคร่ครวญ :








แรกมา
มีอะไร
ยามจากไป
เหลือสิ่งใดไว้

กาลเวลา
พัดพาทุกสิ่ง
เหลือไว้เพียงความจริง
ใคร่ครวญ หวนคะนึง















































 



Create Date : 04 พฤษภาคม 2567
Last Update : 4 พฤษภาคม 2567 5:09:57 น. 9 comments
Counter : 679 Pageviews.  
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtanjira, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปรศุราม, คุณhaiku


 
บางที ก็ชอบคิดว่า เราเกิดมาเพื่ออะไรนะครับ

ทำไมต้องเรียนหนังสือ เป็น สิบๆปี
ทำไมต้อง ทำงานอย่างน้อยๆก็ 20-30ปี
ทำไม ต้องมี ครอบครัว มีความรัก
ทำไม ต้องมาเล่นบล็อก เย้ย 555

คิดแล้วปวดหัวนะครับ

ปล.บล็อกคุณชีริว เขียนผิดกฏ บล็อกแก๊ง ยาวเกิน 8 บรรทัดนะครับ 555

อ.เต๊ะ เห็นแล้วยังท้อแล้วท้ออีก แต่ เห็นของ อาจารย์สุ แว้บๆ
ยาว สูสีกันเลย ไม่รู้คุณก๋าไปเม้นท์มาหรือยังครับนี่ แฮร่ 555



โดย: multiple วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:5:45:54 น.  

 
หวัดดีคุณก๋า ภาพประกอบสวยดี
นานๆ จะมาก่อนคุณธัญสักที 55
ใช่เลย เจ้าเกิดมาเอาอะไรมาด้วยเล่า
เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน เจ้ามา
มือเปล่าแล้วเจ้าจะเอาอะไร เจ้าก็
ไปมือเปล่าเหมือนเจ้ามา จ้า




โดย: หอมกร วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:03:14 น.  

 

สวัสดีคุณก่า วันแรกที่ลุกนั่งได้ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:8:05:36 น.  

 
สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

มาแต่ตัว ก็จากไปแต่ตัวค่ะ

หงส์เตะพรุ่งนี้ น้องนี่ลุ้นสปิริตทีมเลยค่ะ
อยากให้ลาคล็อปป์แบบสวยๆ

พี่ไวน์มาแล้ว วิ่งไปเยี่ยมต่อเลยค่ะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:10:59:25 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะก๋า

พี่ก็ท่องอย่างที่คุณหอมกรเขียนไว่แหละก๋า
เจ้ามาตัวเปล่า เจ้าก็ต้องไปตัวเปล่าล่ะค่ะ
อย่าอาลัยอาวรณ์ กับสิ่งที่เคยมีนะคะ

เห็นคุณไวน์มาทักทายก๋าแล้ว ดีใจนะคะ

ส่วนอาจารย์เต๊ะ น่าจะขี้เกียวจอ่านบล็อกยาวๆ
แห๊มม อันนี้เหมือนพี่เลยค่ะ 555
แต่อาจารย์เต๊ะคงพูดไปงั้นแหละค่ะ ส่วนพี่พูดจริง

วันนี้พี่ยอมให้คุณหอมกรค่ะ
พี่ตื่นเช้านะคะ แต่ว่ามัวดูโน๊ตอุดม ในเน็ตฟิกค่ะ
พอจะเข้าบล็อก หมดเวลา


โดย: tanjira วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:13:47:35 น.  

 
มาก็ไม่ได้มีอะไร จากไปก็ไม่ได้มีอะไร แต่ระหว่างทางนี่สิครับ แล้วที่สำคัญอีกอย่างคือ เราไม่รู้ด้วยว่าระหว่างทางเราจะยาวนานแค่ไหน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:16:52:32 น.  

 
ความจริงที่เหลือทิ้งไว้จะเป็นอะไรนั้น คนที่ยังอยู่จะเป็นผู้ตัดสินเอง ไม่มีใครคิดแทนใครได้ และไม่มีใครที่สามารถบังคับให้คนอื่นคิดแบบเดียวกับที่เขาต้องการได้


โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:17:34:19 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"รูปแบบของการใคร่ครวญ" บล็อกนี้ น่าจะเป็นการเตือนใจ
เรื่องของการพิจารณาก่อนทำอะไรไปเนาะ พิจารณาธรรมะ เกิดมา
ตัวเปล่า ไปก็ตัวเปล่า เพราะฉะนั้น ยามมีชีวิตอยู่ ควรทำแต่สิ่งดี ๆ
เพื่อเหลือไว้ให้คนอยู่หลังได้ระลึกถึง เนาะ ไม่ให้เขาด่าไล่หลัง จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:19:44:11 น.  

 
ช่วงเดือนที่ผ่านมา+ต้นเดือน อากาศร้อน สว.หลายคนจากไปแบบหลับไป
คุณลุงแถวๆบ้าน นอนหลับตายไปโดยไม่มีโอกาสบอกลา+สั่งเสีย

วันนี้ ขณะวิ่ง พายุฤดูร้อนพัดมาอย่างแรง ใบไม้เต็มบ้านเลยครับ แต่พัดพาฝนไปตกที่อื่น(เมื่อวานหลังเลิกงานฝนตกหนักระหว่างทางกลับบ้าน)



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 4 พฤษภาคม 2567 เวลา:23:35:07 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 394 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]