ทำไมคุณก๋าไม่เขียนชื่อหนังสือว่าไลฟ์หละ
ไปเขียนชื่อหนังสือเขาให้มึนๆ แบบนี้
ยิ่งทำให้หนังสือเขาขายอยากขึ้นไปใหญ่
ป.ล.ป่านนี้คุณธัญน่าจะตื่นแล้วนะ

จะว่าไปก็เจ้าของหนังสือ
เขาตั้งชื่อของเขาแบบนั้น
เองหนะนะดูจากหน้าปกนั่น

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

เป็นการอ่านที่ทำให้เรามองหาแต่คำตอบนะคะ


...

แม่อยากให้ลูกมีสมาธิ ก็ส่งลูกไปเรียนศิลปะ
ลูกมีสมาธิกับการระบายสีในที่เรียน พอกลับบ้านลูกก็เหมือนเดิม
คำถามคือแล้วทำไมพ่อแม่ไม่ลองระบายสีร่วมกับลูกเวลาอยู่บ้าน

ปู่ย่าอยากให้หลานอยู่นิ่งๆไม่ซน แล้วทำไมปู่ย่าไม่ลองนั่งเล่นกับหลานดู

บางเรื่องก็ผลักไปเป็นปัญหานั้นเกิดจากเด็กนะคะ


เช้านี้ตื่นก่อน6โมงค่ะคุณหอมกร

ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ

ข้อคิดในหนังสือเล่มนี้ เหมือนกับ การทำงาน งานศิลปะเลยนะครับ
เพราะมีการจัด Composition ซึ่งแต่ละหน้าก้ไม่มีรูปแบบที่แน่นอน ไล่ไปตั้งแต่

สัดส่วนของภาพ (Proportion)
ความสมดุลของภาพ (Balance)
จังหวะลีลาของภาพ (Rhythm)
การเน้นหรือจุดเด่นของภาพ (Emphasis)
เอกภาพ (Unity)
ความขัดแย้ง (Contrast)
ความกลมกลืน (Harmony)

แต่คนที่น่าจะปวดหัวที่สุด คือ คนตรวจ ปรู๊ฟ ตรวจ Layout เวลาจะส่งพิมพ์นะครับ 555

ส่วนเรื่องพระเครื่อง นี่อาจารย์เต๊ะ รู้แค่ว่า แม้จะมีองค์ประกอบจากดินหินธาตุต่างๆ แต่ก็เป็นมวลสารที่มีราคาแพงมหาศาล
มากกว่าที่ดิน ทำเลทองกลางกรุงอีกนะครับนี่ 555

แหม่ หนังสือนี่น่าจะเขียนให้อ่านจากขวาไปซ้ายให้มันรู้เรื่องรู้ราวซะเลยเนอะ

ช่วงที่ผมไปทำงานต่างประเทศ นิสัยการอ่านผมเปลี่ยนไปเยอะครับ จริงๆผมชอบอ่านจากหนังสือมากกว่า มีการจับ การกรีดกระดาษเปิดไปหน้าถัดไป ตัวหนังสือหรือเนื้อกระดาษก็ไม่มี back light ส่องหน้าจนปวดตา รู้สึกดีกว่าครับ แต่ด้วยความที่เดินทางบ่อยการที่จะขนหนังสือ(การ์ตูน ) ไปอ่านด้วยมันก็มากเกินไปหน่อย โหลดใส่ ipad ไปอ่าน เลือกเวลา สถานที่ให้เหมาะสมไม่ทรมานสายตาก็เป็นทางเลือกที่ต้องทำครับ

เล่มนี้เยี่ยมเลยจ้าน้องก๋า

พอต้องใช้จินตนาการและความรู้สึกในการอ่านทำให้ผมย้อนนึกไปถึงสมัยตอนเรียน ป.ตรี ผมได้ไปฝึกงานที่แม่สอด ได้ไปนอนในแคมป์ก่อสร้างตรงค่ายทหาร ติดชายแดนพม่า เสาร์ อาทิตย์ไม่มีไรทำ ก็ไปซื้อหนังสือร้านดอกหญ้าในตลาดแม่สอดมาอ่านกันคนละเล่ม ผมได้หนังสือชาวเขื่อน ต้นส้มแสนรัก จักรยานแดงในรััวเขียวมา ตอนนั้นชอบบรรยากาศมาก ๆ ครับ รำลึกความหลังอีกละครับ 555

สว้สดี จ้ะ น้องก๋า

"‘เอฟิล’ ชื่อ แปลกดีสมกับรูปแบบในการเขียนบทกวี เห็น
แล้วคิดถึงนักเขียนที่ชื่อว่า จ่างแซ่ตั้ง (ผู้ริเริ่ม วรรณรูป) แต่ของ
จ่าง แซ่ตั้ง มีรูปแบบหลากหลายกว่า จ้ะ
โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

สวัสดีตอนพักเที่ยงครับคุณก๋า

ตัวอักษรจัดวางได้เท่มากครับ
ชื่อหนังสือเขียนย้อนกลับด้วยครับ

ข้อเสียของผมเลย คือ ซื้อหนังสือมาอ่านจบแล้ว เก็บไม่เป็นที่ พอมีคนมายืมอ่านแล้วจำไม่ได้ว่าใครยืมไป แล้วหนังสือมันหายไปตอนไหนนะ เผลอลืมไปละ

สวัสดียามบ่ายค่ะ พี่ก๋า

แดดดีตั้งแต่เช้ายันเย็นเลยค่ะ
เดินไป6โล เยี่ยมมากค่ะพี่
วันนี้หนูต้องไปเดินบ้างแล้ววว
ขี้เกียจมาหลายวันแล้วค่ะ

สวัสดีครับคุณก๋า

ผมมองว่าหนังสือเล่มนี้เหมือนงานศิลปะชิ้นนึงเลยนะครับ
เป็นงานศิลปะที่จูงใจผู้อ่าน
กระตุ้นความคิด ความรู้สึกในใจ ในสมอง
ให้ออกมาทำงาน มากกว่าทั่วไป
พอเป็นคำแนวตั้ง ให้ความรู้สึกเหมือนแนวญี่ปุ่น เซน เซน นิ่งๆ นะครับ
และปกสวย เท่ครับ

ดูแปลกตาดีครับ สำหรับการจัดรูปเล่มลักษณะนี้

มันก็น่าคิดเหมือนกันว่าอยู่ไปเพื่ออะไร มีชีวิตอยู่พาลแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่โลกและสังคม

อ่านจากบนลงล่างได้ความรู้สึกไปอีกแบบ

อุตุบอกมีพายุฝนฤดูร้อน ฟ้าผ่า แต่ยังไม่มีมาครับ อยากให้มีฝนมากกว่ามีพายุ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

การวางอักษรในแนวตั้งหรือแนวทะแยง
มีผลต่อการกวาดสายตาของเรานะคะ
เหมือนต้องจดจ่อมากกว่าวางในแนวนอนปกติน่ะค่ะ

พูดถึงการสลับคำ เคยเจอบทความสลับคำน่าจะเพื่อนส่งทางไลน์
แปลกค่ะคุณก๋าที่เรายังอ่านออก

รูปแบบและสีสันปกก็น่าสนใจด้วยค่ะ

คุณก๋าฝันดีนะคะ