สวัสดีค่่ะ น้องก๋า

บางเรื่อง เราก็ต้อง อดทนรอ จังหวะ และโอกาส ถึงจะสำเร็จนะครับ
ชัยชนะ มีให้ สำหรับ คนที่มีความอดทนเท่านั้นนะครับ

สมัยเล่นบล้อกใหม่ๆนี่ ตอนนั้น อาจารย์เต๊ะ น่าจะยังไม่รู้จักคุณก๋านะครับ ไม่งั้น อาจารย์เต๊ะ ก็คง มัวแต่คุย จิ จ๊ะ กับสาวๆในบล็อกอยู่แน่เลยครับ แฮร่ 555

เรื่องจากบล็อกนี่ windows xp อาจารย์เต๊ะ ก็ใช้อยู่นานมาก
ใช้ดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย
แต่พอมีโปรแกรมใหม่ๆมา มันดันลงไม่ได้ ต้องใช้กับ windows ตัวใหม่เลยจำเป็นต้องเปลี่ยนนะครับ

ส่วนเรื่องธรรมะ นี่ อาจารย์เต๊ะ เป็นสายอธรรมมาแต่ไหนแต่ไร เพราะไม่ชอบเข้าวัด ไม่ชอบฟังเทศน์ แต่ก็ยังเป็นคนดีไม่ผิดศีล
ถ้าไม่จำเป็นนะครับ 555

อาจารย์เต๊ะ ค่อยๆมาได้ซึมซาบ ธรรมะ จากในบล็อกที่คุณก๋า และเพื่อนๆเขียนนี่แหละครับ เพราะจะไม่อ่านก็เม้นท์ไม่ได้อีก แฮร่555

ส่วนเรื่องเม้นท์ นี่ อาจารย์เต๊ะ คิดถึงความรู้สึกตัวเองที่ดีใจมากๆ ตอนที่เริ่มเขียนบล็อกครั้งแรกว่า มีคนมาอ่านบล็อกแถมเม้นท์ให้เราด้วย ดีใจแทบตายเลยเชียว

แล้วถ้าเราเขียนบล็อกแล้ว ไม่มีคนอ่าน เราจะรู้สึกยังไง
ก็เลยพยายามอ่าน พยายามเม้นท์ ให้เพื่อนๆตลอด
ถึงเรื่องจะอ่านแล้ว ง่วงมากกก แม้ จะเกือบหลับ แต่ก็กลับมาได้นะครับ

65 นี่ใช่เลยนักสู้

วันนี้คุณก๋าเปลี่ยนหมวดหรือลืมเปลี่ยน
กลุ่มบล็อกกลับกันนะน่าจะอย่างหลัง
ป.ล คนป่วยยังไม่มารายงานตัวสงสัยจะหนัก

ภาพถ่ายผ่านลูกแก้วสวยมากค่ะ
ทุกช่วงเวลาของชีวิต จะสุขจะทุกข์
เรียนรู้ได้ตลอดเวลาค่ะคุณก๋า

สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า

บอลเมื่อคืนเล่นกันไวมากค่ะ
กรรมการเหนื่อยเลยค่ะ 55555

แปดริ้วยังมีฝนเรื่อยๆค่ะพี่

สวัสดีครับคุณก๋า

เมื่อคืนฝนตกเกือบทั้งคืนเลยครับ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

คำว่า อดทน ในชีวิตจริง ๆ ของคนเรา จำเป็นต้องมีให้มาก
ที่สุด นะ เพราะความ อดทน ทำให้เรามีสติ มีโอกาสคิดแก้ปัญหา
หาทางที่ดีที่สุดในสิ่งที่เกิดขึ้น จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ดอกไม้ที่คุณก๋าไปส่องสวยๆทั้งนั้น
เย็นไม่เคยเห็นลูกแก้วใหญ่ขนาดนี้
มีแต่ลูกแก้วประมาณหนึ่งเซนต์กว่าๆ
ดอกไม้สีฟ้า น่าจะเป็นแก้วเจ้าจอมที่บ้านปลูกไม่ออกดอก
ช่วงนี้เย็นไม่ค่อยได้อ่านเนต
พยายามทบทวนเรื่องการปฏิบัติธรรม
เพราะ พอจ. อยากให้แชร์ประสบการณ์
ปฏิเสธทีมงานท่านไปสองครั้งว่ายังไม่สะดวก
แต่ถ้าถวายหัว พอจ.แล้วท่านสั่งก็พยายามเต็มกำลัง
ต้องมาทบทวนประวัติอดีตที่ยาวนานมาก
ไม่เคยคิดจดจำ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
แต่ถ้าจะเล่าเป็นเรื่องราว ก็ต้องไปค้นหาเวลาอ้างอิงบ้าง
ชีวิตของเย็นผ่านประสบการณ์อย่างโชกโชน
ไม่ว่าการเกี่ยวข้องผู้คน การเจ็บป่วยหนัก การสูญเสีย
การฯลฯ แต่ไม่เคยท้อถอย ไม่เคยหยุด
ไม่ว่าจะตกหลุม ตกบ่อ ไม่เคยท้อไม่เคยหมดกำลังใจ
ไม่ว่าผู้ใดจะพยายามเตะตัดขา บั่นทอนใดๆก็ไม่เคยหยุด
ครั้งนึงเคยยากลำบากมากพอดีได้มีโอกาสกราบหลวงปู่ก้าน
กราบเรียนถามท่าน "อดทน" ท่านตอบมาหนึ่งคำจำได้ว่า
หูอื้อตาลาย เกิดมาคำนี้ไม่เคยอยู่ในหัวสมองเลย
ความอดทนเป็นยังไงก็ไม่เคยนิยาม แต่ในที่สุดก็มารู้แจ้งใจ
อดทนต่อทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกการกระทำ เหมือนน้ำท่วมปาก
อดทนจนไม่รู้สึกว่าต้องอดทนอีกต่อไป จึงเรียกว่าที่สุดของอดทนค่ะ

สวัสดีครับคุณก๋า


เชียงใหม่เฝ้าระวังน้ำท่วมอีกแล้วครับ ขอให้ปลอดภัยนะครับ

ประสบความสำเร็จของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันด้วย แต่ที่สำคัญคือเราต้องพร้อมทุกเมื่อที่จะคว้าโอกาสเพื่อไปสู่ความสำเร็จ

อันนี้ผมนึกถึงโควิดเลย มันเป็นบทเรียนราคาแพงมากๆ ที่หลายๆ คนต้องจ่ายด้วยชีวิตเลย

เรื่องจริง บางครั้งเราก็ต้องหนีเข้าไปอยู่ในโลกแห่งจินตนาการของเรา แต่พอหนีเข้าไปแล้วบางทีก็ไม่อยากออกมาเหมือนกัน

ร้องไห้ มีประโยชน์ก็คงจะเป็นแค่ระบายความรู้สึกอึดอัดในใจออกมามั้งครับ

ล้มแล้วลุกเอง บางคนมีคนช่วยพยุง บางคนก็มีพี่ดึงน้องดัน

ผื่นที่คุณก๋าเป็เป็นงูสวัด หายไวๆครับ

วันนี้ ฝนตกพรำๆปรอยๆหยุดๆตกๆทั้งวัน มาตกหนักประมาณหนึ่งทุ่มถึงสามทุ่มครับ
วิ่งได้ 9 โล

ภาพสวยงามจ้า

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ภาพสดใสน่ารักมากค่ะ
มองผ่านลูกแก้วคล้ายเลนส์มั๊ยคะ
สวยมากๆ เป็นอีกมุมมองที่อยากไปหาลูกแก้วมาลองถ่ายอีกแล้วค่ะ

การไม่หวั่นไหวไปกับคำคนรอบข้าง
โดยเฉพาะจากคำพูดของคนที่เราแคร์เป็นเรื่องยากทีเดียวค่ะ
แต่ถ้ามั่นใจและยืนหยัดในสิ่งที่ทำแบบไม่สะทกสะท้านได้
ก็เดินหน้าด้วยความเชื่อมั่นต่อไปได้นะคะ

คุณก๋าฝันดีค่ะ