: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - พระจันทร์พันดวง [1] :
: พระจันทร์พันดวง [1] :เขียน แปลและเรียบเรียง : 'ปราย พันแสง
แท้จริงแล้ว “พระจันทร์” ไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง
แต่เป็นเราที่เฝ้ามอง และมองเห็นเพียงบางด้านของพระจันทร์
จะคืนพระจันทร์เสี้ยว หรือวันพระจันทร์เต็มดวง
พระจันทร์หาได้แหว่งเว้า แต่เรามองไม่เห็นด้านซึ่งอยู่ในเงามืด
เปรียบเสมือน “ชีวิต” ของตัวเองและคนรอบตัว
ซึ่งเราอาจไม่เคยมองเห็นมันรอบด้าน
บ้างเห็นเพียงรอยยิ้ม ความสุข ที่เขาอวดแสดงให้เราเห็น
แต่ความทุกข์ ความเจ็บปวดซึ่งเขากลืนกล้ำเก็บไว้
ถ้าเขาไม่บอก ไม่พูด มีหรือเราจะรู้ได้
เปรียบเหมือนบทกวีบทนี้
....................................
การเดินทางของชีวิต
เราต้องผ่านพบกับผู้คนมากมาย
รักบ้าง เกลียดบ้าง เฉยเมยต่อกันบ้าง
คละเคล้ากันไป
ผู้คนมากมาย เรื่องราวมากมาย
การย้อนกลับไปคิดถึงคนที่เราเคยรัก
บางครั้งอาจกลายเป็นความเจ็บปวดชนิดหนึ่ง
แต่ใครกันจะทันได้คิดถึงคนที่เราไม่เคยรักบางส่วนจากบทกวี : ขอบคุณที่ฉันไม่ได้รัก................................
หนังสือบทกวีจึงตีแผ่ “ความรู้สึก” ซึ่งซ่อนอยู่ในส่วนลึกออกมาได้เสมอ
ด้วยภาษาที่ถ่ายทอดความรู้สึกซึ่งซุกซ่อนอยู่ในใจผู้เขียน
บทกวีจึงไม่ได้ต้องการให้ผู้อ่าน “เข้าใจ”
แต่อยากให้คนอ่านได้ “รู้สึก” ไปกับถ้อยอักษรซึ่งแสดงความในใจเหล่านั้น
.....................................
บางสิ่งผ่านมาแล้วผ่านไป
ทุกสิ่งย่อมเป็นไปเฉกเช่นนั้น
เฉกเช่นเดียวกันกับผู้คนในชีวิตเรา
มีคนผ่านมา มีคนผ่านไป
หากเรามีเวลาเฝ้าดูชีวิตนานพอ
จะพบว่า...บางครั้งเราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราเคยพบกัน
ณ จุดหนึ่งจุดใดของกาลเวลา
และในช่วงเวลานาทีเหล่านั้น
เราสุข เราเศร้า หรือเรารู้สึกต่อกันเช่นไรบางส่วนจากบทกวี : บันทึกใบไม้.................................
บทกวีจึงทำหน้าที่ดั่งสะพานเชื่อม
ทั้งความรัก ความลับ ความสุข ความเศร้า ความเหงา
ความโศก ไปจนถึงความตาย
ให้เดินข้ามผ่านมาสู่ดินแดนใจเดียวกัน
...................................
ในชั่วชีวิตหนึ่ง
เราแต่ละคนคงเคยผ่านพบประสบการณ์
“สูญเสีย” และ “ได้รับ” มานับครั้งไม่ถ้วน
เราเคยได้มา
เราเคยเสียไป
เราอยากมี
เราอยากได้
หลายครั้งที่เรามักเรียกร้องเอาจากชีวิตมากเกินไป
เราต้องผ่านพบ “การสูญเสีย” และ “ได้รับ” อีกเท่าไหร่
เราจังจะได้รู้จัก “การให้”
บางทีชีวิตอาจสวยงามกว่าเทพนิยาย
ถ้าเราสามารถ “ให้”
ในสิ่งที่เราไม่เคย “ได้” มาก่อนเลย
.....................................
หนังสือ “พระจันทร์พันดวง”
เป็นหนังสือบทกวีที่งดงาม ซึ่งคุณ 'ปราย พันแสง
ได้เลือกเฟ้นและกลั่นกรองจนกลายเป็นบทกวีซึ่งงดงามหลายต่อหลายบท
ถ้าจะต้องเลือกเพียงบทเดียวที่ผมชอบมากที่สุดในหนังสือเล่มนี้
ผมขอเลือกบทกวีบทนี้ ด้วยเหตุที่มันไพเราะงดงามและลึกซึ้งตรึงใจเหลือเกิน
.....................................
ณ หลุมศพฉัน
โปรดอย่ายืนอยู่ตรงนั้นแล้วร้องไห้
ฉันมิได้หลับใหล
ฉันมิได้อยู่ในหลุมศพนั่น
ฉันเป็นสายลมโชยพัดรื่น
เป็นแสงตะวันฉายชีพชื่นเมล็ดพันธุ์
เป็นประกายเพชรแพร้วแวววัน
วิบวับนิรันดร์ในหิมะ
เป็นสายฝนฤดูใบไม้ร่วงพร่างพรม
ให้เธอชื่นชมยามแรกตื่น
เป็นดาวละมุนส่องแสงยามค่ำคืน
ยังเป็นอื่นอื่นใดใดได้มากมาย
ณ หลุมศพฉัน
โปรดอย่ายืนอยู่ตรงนั้นแล้วร้องไห้
ฉันมิได้หลับใหลอยู่ในหลุมศพนั่น
ฉันไม่ได้ตายบทกวี : หลุมศพและดวงดาว
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2568 |
| Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2568 5:25:53 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 577 Pageviews. |
|
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtanjira, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณรัชต์สารินท์, คุณnonnoiGiwGiw, คุณปัญญา Dh, คุณกะริโตะคุง, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณร่มไม้เย็น, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse |
โดย: tanjira   วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:6:20:29 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:8:15:34 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:10:34:27 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:10:44:09 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:11:52:53 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:21:44:11 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:23:04:45 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:23:28:50 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 395 คน [
พี่ชอบคุณปราย พันแสง
พี่ชอบบทกวีที่ก๋าหยิบยกมาให้อ่านค่ะ
คนเรามักมองเห็นแต่สิ่งที่เขานำเสนอ แล้วตัดสิน
ไม่มีใครคิดอีกแง่มุมนึงของชีวิตจริงๆนะคะ
เรามักตัดสินจากสิ่งที่เห็น ไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริงนะคะ
เช่นตัวเราเอง ...
เวลาเราไปเที่ยว เราโพสรูปสวยๆ แต่งตัวดูดี อาหารหน้าตาดีรสชาติอร่อย
ทั้งๆที่เวลาอยู่บ้าน ทำงานบ้านเหงื่อท่วม กินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ
ทะเลาะกับพ่อ ขัดใจกับแม่ ไม่พอใจกับน้อง ไม่มีใครเห็น
......
พ่อกับแม่พี่ถ้านับว่าพี่น้องคลานตามกันมานี่ไม่มีเลยค่ะ
พ่อกับแม่ลูกคนเดียวทั้งคู่ ญาติทางแม่ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องก็เสียไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ
ก็ถือว่าเหลือแม่คนเดียวแล้วค่ะตอนนี้ ส่วนพ่อก็แบบตัวคนเดียวจริงๆไม่มีญาติเหลือแล้วค่ะ
เราต้องดูแลสุขภาพกันไว้ค่ะก๋า ถ้าไม่อยากเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง
คุณหอมกรน่าจะยังพักผ่อนอยู่บ้านมั้งคะ เนาะ