: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ :
:ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ :เขียน : ตุล ไวฑูรเกียรติ

ผมไม่รู้จักคุณตุล ไวฑูรเกียรติในฐานะนักเขียน ผมไม่รู้จักเพลงของวงอพาร์ทเม้นท์คุณป้า ซึ่งคุณตุล ไวฑูรเกียรติเป็นนักร้องนำของวง แต่ผมเคยได้ยินเพลง ‘ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ’ และผมชอบวิธีการเขียนเนื้อเพลงของเพลง ๆ นี้
วันหนึ่งขณะไล่ดูหนังสือที่อยากอ่านในร้านหนังสือออนไลน์ ผมเจอหนังสือเล่มนี้วางขายอยู่ จึงกดสั่งซื้อไป เมื่อหนังสือมาส่ง ผมหยิบหนังสือเล่มนี้มาอ่านต่อจากหนังสือธรรมะ
‘ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ’ เป็นหนังสือบทกวี บทกวีที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก บทกวีความรักที่มีเนื้อหาค่อนข้างหม่นทึบทึมเทา เป็นบทกวีความรักซึ่งเหมือนคนเดินพลัดหลงไปในเมืองที่ตัวเองไม่รู้จัก เมืองหม่นมัวและเต็มไปด้วยหมอกควันสลัว เมืองที่มีแต่คนแปลกหน้าและผู้คนไม่ทักทายกัน
ผมชอบบทกวีนี้เป็นพิเศษ
---------------------------------------------------[ บทกวีบทแล้วบทเล่าถูกถ่ายทอดผ่านปลายปากกา ]บทกวีบทแล้วบทเล่าถูกถ่ายทอดผ่านปลายปากกา เพื่อเป็นอนุสาวรีย์แห่งความรู้สึก บทกวีบทแล้วบทเล่าถูกเอ่ยโดยริมฝีปาก เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก บทกวีบทแล้วบทเล่าถูกเล่าต่อ ๆ กันไป เพื่อเป็นการสร้างกระแสของความงาม บทกวีบทแล้วบทเล่าถูกบันทึกลงในจิตใจ เพื่อเป็นรอยสักแห่งความเป็นจริง บทกวีบทแล้วบทเล่ายังไม่ถูกเขียน มันยังคงหลบซ่อน เพื่อเป็นเพียงเสียงสะท้อนของการตะโกนหารัก ที่ยังมาไม่ถึง
---------------------------------------------------
การนั่งอ่านบทกวีเงียบ ๆ ให้ความรู้สึกดื่มด่ำดำดิ่ง เหมือนบทกวีบทนี้
---------------------------------------------------
เรารู้ว่าความเงียบ ในบางครั้งก็มีพลังกว่าเสียงใด ๆ มันคือส่วนที่จะเติมเต็มช่องว่าง ของทุก ๆ รอยแผลแห่งความเข้าใจ ของทุก ๆ รอยผุกร่อน ในโบราณสถานของความรัก ที่น้ำตากำลังถูกความอบอุ่นของรุ่งอรุณแผดเผา ให้ระเหยขึ้นเป็นไอ “ชีวิตไม่ใช่ละคร”บางส่วนจากบทกวี : ชีวิตไม่ใช่ละคร---------------------------------------------------
ผมอ่านบทกวีโดยไม่เคยหวังว่าตัวเองจะต้องเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ระหว่างตัวอักษร ผมอ่านบทกวีเพราะผมชอบความรู้สึกของการไม่คาดเดาความหมาย ผมปล่อยให้ความรู้สึกของตัวเองค่อย ๆ เดินตามตัวอักษรที่กวีเขียนไว้ ไปถึงไหน ก็ถึงนั่น ไม่สำคัญเลยว่ากวีจะคิดอะไรอยู่ตอนเขียน มันสำคัญที่ว่าผมรู้สึกอย่างไรขณะอ่านบทกวีนั้นจบมากกว่า‘ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ’อาจไม่ได้ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น อาจไม่ได้ทำให้เราเข้าใจความรักมากขึ้น แต่ทั้งหมดนั้น...ก็ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรเลย







Create Date : 02 มีนาคม 2568 |
Last Update : 2 มีนาคม 2568 6:48:28 น. |
|
11 comments
|
Counter : 722 Pageviews. |
|
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณmultiple, คุณหอมกร, คุณปัญญา Dh, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSleepless Sea, คุณกะริโตะคุง, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณhaiku, คุณNior Heavens Five, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills |
โดย: หอมกร วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:7:41:25 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:7:44:30 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:16:41:23 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:17:38:32 น. |
|
|
|
โดย: กะริโตะคุง วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:22:31:57 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:22:45:54 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 2 มีนาคม 2568 เวลา:23:18:33 น. |
|
|
|
โดย: ศาสนาอิสลาม IP: 172.96.141.81 วันที่: 6 มีนาคม 2568 เวลา:15:08:29 น. |
|
|
|
| |
ซึ่งสอดคล้องกับคติทางพุทธที่เราต้อง
เวียนว่ายตายเกิดนับภพนัชาติไม่ถ้วนจ้า
ป.ล. วันนี้ใครบางคนยังไม่มาอีกตามเคย