ไม่มีหรอกที่จะยอมรับผิด โทษคนอื่นทั้งนั้น
นี่มันฝ่ายอธรรมชัดๆ นะคุณก๋า เอ๊ะใครนะ

นั่งคิดๆไปแล้วคิดถึงเพลง เสียงกระซิบจากเกลียวคื่น ของวงดนตรีสุนทราภรณ์มากๆครับ

สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องก๋า

มื้อเที่ยวผ่านไปแล้วด้วยก๋วยจั้บทำกินเอง อิอิ ซื้อกินบ่อย ๆ ก็
ไม่ดีจ้ะ ผงชูรสมากเหลือเกิน จ้ะ

บล็อกวันนี้ มีหลากหลายข้อคิดนะ เช่นเรื่องของการยอมรับข้อ
ผิดพลาดหรือไม่ยอม กลับกลบเกลื่อนความผิด ผลที่ตามมาย่อม
แตกต่างกัน เป็นความจริงจ้ะ เรื่องอายุมากขึ้น สุขภาพถดถอย เป็น
ความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้แน่นอน เรื่องโกรธ เกลียด เป็นเรื่องที่ทำร้าย
จิตใจตัวเองให้เป็นทุกข์ แล้วจะไปโกรธ เกลียดใครทำไมเนาะ
ปล่อยให้กรรมตามสนองเขาเองจะดีกว่า ห้าห้า
บทสุดท้าย จะหยุดเขียน เมื่อหมดลมหายใจ โห! ปณิธาน
นี้ เหมาะกับเธอมากเลย นะ อิอิ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

คนเรา เวลาทำความผิด ถึงคนอื่นจะไม่รู้ แต่ใจเราก็รู้อยู่ตลอดเวลานะครับ และถ้าไม่ยอมรับสารภาพซะ มันก็จะเป็นเหมือนหนามทิ่มแทงใจเราไม่มีที่สิ้นสุดเลยนะครับ

ปล.ช่วงนี้ อ.เต๊ะ คุมงานก่อสร้างใกล้จะเสร็จ ยุ่งทั้งวัน
มาช้าหน่อยนะครับ
ส่วนเรื่องหมอนรองกระดูกทับเส้น นี่จัดเป็นโรค คลาสสิค
สำหรับ สว กันเลยนะครับ555

มีคนบอกว่า เราจะฟังเพลงรักได้เพราะขึ้นถ้าเราได้มีความรัก

แต่จังหวะที่เรากลัวตายจริงๆ เราจะรู้ว่าอะไรสำคัญในชีวิตบ้าง แต่จริงๆ ควรจะรู้จะคิดได้ก่อนจังหวะนั่นมาถึงครับ 5555 เพราะถ้าปุ๊บปั๊บรับโชคจะไม่มีโอกาสได้กลับไปทำสิ่งที่เราต้องการจริงๆ ^^

บางคนกว่าจะคิดได้ ก็ตอนใกล้จะตายจริง ๆ ครับ

ไม่โกรธใคร ไม่เกลียดใคร
สุขภาพจิตดี สุขภาพกายก็ดีค่ะ
แม้จะเสื่อมถอยไปบ้างตามวัยก็ตาม

พ่อบนฟ้าก็หยุดเขียนงานเมื่อต้องล้มหมอนนอนเสื่อเท่านั้น

บางคนทำผิดแล้วก็โมโห โทษคนอื่นหาว่าจับผิดก็มีนะครับ 555

สวัสดีค่ะน้องก๋าวันนี้ไม่ได้เข้าบล็อกเลยค่ะเพิ่งเข้ามาบ้านน้องก๋าบ้านแรกค่ะ นี่แหละค่ะวุ่นอยู่ทั้งวันกับงานเลี้ยงรุ่น รุ่นสว. 555
วันนี้ชอบบทกวีนี้ค่ะ "อายุมากขึ้นกำลังยิ่งถดถอยลงเป็นธรรมดา" สงสัย สว.แล้วไงคะถึงชอบบทนี้ค่ะ อิอิ

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก 3 F - ตับผัดพริกไทยดำ ด้วยนะครับ

สวัสดีครับคุณก๋า

การทำความจริงหรือสิ่งที่ถูกต้องนั้น ทำเสร็จก็ไม่ต้องกลัวอะไร
แต่ถ้าทำความผิด หรือโกหก ก็ต้องคอยหลบเลี่ยง คอยนึกแต่จะแก้ตัวอย่างไร กลายเป็นเหนื่อยใจไปเองครับ

เกิด แก่
เมื่อถึงวัยที่สังขารเสื่อม เจ้าของสังขารเท่านั้นที่รู้ตัวดี
เจ็บ โรคต่างๆ กำลังวังชา เข้ามาเยี่ยมเยียนโดยที่ไม่ได้ชักชวน

ฉันเขียนกลอนอกหักได้ก็เพราะเธอ

มาอ่านต่อจ้า

สวัสดีค่ะน้องก๋า