อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า
ต้องปล่อยและวางอยู่ตลอดเวลา

เผลอเอามาถือเมื่อไหร่ .. หนักเมื่อนั้น

สวัสดีความปล่อยวาง

เกือบปล่อยวางไม่อ่านแล้ว เพราะอ่านไม่ออก อ่านอยู่หลายเที่ยว เดาเอาบ้าง

ถ้าปล่อยวางไม่อ่านก็คือปล่อยวางจริงๆ แต่เรายังมีความอยากอยู่อยากรู้ว่า

เขียนอะไร จึงอ่านซ้ำๆ ลายมือดีตามพู่กันพาไป แต่ขอพึงระวังด้วยว่าเพื่อนมนุษย์

จะอ่านไม่ออก อิอิๆๆ


ขออนุญาต. เขียนทวนว่าถูกตรงใช่หรือไม่


จะผ่านมันไปอย่างไร

ความหงุดหงิดใจ

ความไม่พึงพอใจ

ความซึมเศร้าใจ

ความฟุ้งซ่านใจ

ความรำคาญใจ

ความเบื่อหน่าย

มีวันแย่ๆในชีวิต

มีเรื่องราวหงุดหงิดใจ

มีช่วงเวลาน่าเบื่อหน่าย

อยากจะถ่ายถอนชิวิต

อยากทิ้งตัวตน

เพื่อปล่อยวาง

ปล่อยวางทั้งสุขและทุกข์

ปล่อยวางชีวิตทั้งชีวิต

ปล่อยวางความคิด

ปล่อยวางตัวตน

ปล่อยวาง. และ วาง

ขออภัยถ้าไม่สบใจ จงอภัยโดยปล่อยวางนะคะ

อรุณสวัสดิ์ภุมวารค่ะคุณก๋าที่รักคะ


มาชื่นชมลายมือสวยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

เชื่อว่าทุกชีวิตทุกคน
ต้องผ่านความรู้สึกที่กล่าวผ่านตัวอักษรร่ายรำของคุณก๋า
สุดแต่ว่า..
ใครจะเข้าใจสุขทุกข์
และรู้จักปล่อยวางเมื่ออายุเท่าไหร่นะคะ
...
ขอบคุณค่ะ
ปล. ยังไม่เคยเบื่อหน่ายชีวิต นับว่า ยังกลับตัวทันเนอะ

สวัสดียามเช้าคุณก๋าและหมิงสุดหล่อ

เขามาชม สวนอักษร - จะผ่านมันไปอย่างไร ด้วยคนค่ะ

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

จะผ่านมันไปได้อย่างไร

.
.
.

ความไม่พึงพอใจ

.
.
.

วางมันลง

.
.
.

ความรำคาญใจ

.
.
.


วางมันลง

.
.
.


ความ....โน่น นั่น นี่

.
.
.

วางมันลง


แต่เชื่อว่าทำยาก แหะๆ

อารุณฯสวัดดีครับพี่ก๋า

ปล่อยวาง

ปล่อยวางไว้ ในจิต ความคิดฝัน
ปล่อยให้วัน เวลา พัดพาไป
ปล่อยให้เธอ ได้รัก กับคนใหม่
ปล่อยให้ใจ ของเรา เศร้าเจียนตาย

สวัสดีครับพี่อ้อย


อายุเท่าไหร่ก็ทุกข์ครับพี่อ้อย 555

ความทุกข์เป็นข้อสอบที่ยากมาก
มีบททดสอบสำหรับทุกวัยเลยครับ 555
ตั้งแต่เกิดไปจนถึงเข้าโลง

แต่ทำข้อสอบข้อนี้ผ่าน
ใช่ว่าจะหมดคำถามนะครับ

ผมว่า ชีวิต คือ คำถามที่ไม่สิ้นสุด
ความทุกข์ก็เช่นกัน

ยิ่งกลัว ยิ่งทุกข์

ไม่กลัว และไม่ประมาทดีที่สุดครับ


ความทุกข์ส่งข้อสอบมา
เราก็นั่งทำ
ทำเสร็จก็รอข้อสอบใหม่ที่จะมาทดสอบครับ 555

สวัสดีครับพี่ปุ้งกี๋


กระดาษแผ่นเดียว ถ้าถือไว้สัีกชั่วโมง
มันก็หนักครับ

บางเรื่องในชีวิต
อยู่ที่เราว่าเลือกจะแบกหรือวางเท่านั้นเองครับ

เขียนหวัดแบบนี้ กับเรื่องประมาณนี้ เหมือนใช้สมาธิกับสิ่งที่กำลังจรดปากกาลงไปเลยค่ะ แทบไม่ยกปากกาขึ้นมา...

เขียนเสร็จ คงโล่ง...เลย

อรุณสวัสดิ์จ๊ะ หมิง หมิง

อยากไม่ต้องทำงาน... แต่มีเงินใช้หนอออ

สาธุ แอนด์ กู้ดมอร์นิ่ง


แฮฟ อะ ไนซเดย์นะฮ้าฟ...

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า
จะผ่านสิ่งต่าง ๆ ไปได้
ก็ต้องปล่อยและวางนั่นแหละค่ะ

สุขสันต์วันทำงานนะคะ

หวัดดียามเช้าคับ...

ขอบคุณความเบื่อหน่าย ขอบคุณความวุ่นวาย ขอบคุณเรื่องเศร้าๆทั้งหลาย และก็ขอขอบคุณ ตันหา ที่อยากไม่มีที่สิ้นสูด สุดท้ายก็ขอขอบคุณ สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ที่ทำให้ข้าพเจ้าได้รู้ ว่าทั้งหลายทั้งปวงมันเกิดขึ้นด้วย แรงปห่งตันหา ทั้งสิ้น ทั้งปวง...สวัสดีความทุกข์...ที่ทำให้เราได้รู้...ที่ทำให้เราได้เข้าใจ...ว่าสิ่งเหล่านี้...มันเกิดขึ้นด้วย อารมย์ ที่เข้ามาบริหารจิต เมือจิตเป็นนายเรา เราจะตกเป็นข้าของ ตันหา โดยสิ้นเชิง

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ก๋า

น้องหมิงหมิงวันนี้ ผอมเหลือแต่กระดูกเชียววว อิอิ

นันทน์กลับมาทำงานได้แล้วค่ะ หลังจากโดนความไม่สบายกายโจมตีไปสองระลอกติด >_< (เป็นพวกป่วยง่าย หายยากค่ะ แถมป่วยบ่อย) เอิ้กๆ


เมื่อเช้าตรู่เข้ามาดู แล้วเขียนเม้นท์ค้างไว้แบบนี้ค่ะ (พอดีมีอันต้องลุกก่อนกดส่ง)
.
.
.
แปลกจัง
นันทน์ รู้สึก รูปเกือบสุดท้าย เหมือนชีวิตยุ่งเหยิงถึงขีดสุด
ส่วยรูปสุดท้าย ค่อยๆ คลายปมลง
บรรทัดสุดท้าย ปล่อย วางง แบบ ยาวว นุ่มๆ
.
.
ชอบงานชุดนี้ค่ะ พี่ก๋า (ของวันก่อนด้วย)
ส่งอารมณ์จากใจคนวาดได้มากเลย
.
.
เดี๋ยวผ่านมาแล้วก็ผ่านไป อย่าไปยึดก็คงพอ...

เห็นชุดโครงกะดูก แล้วต้องรีบมา หมิงฮัลโลวีน

สวัสดียามเช้า...ขอบคุณครับพี่

สวัสดีค่ะคุณก๋า

สวนอักษรจะผ่านมันไปอย่างไร ผ่านมันไปอย่างมีสติปัญญา

ค่ะ หมิงหมิงวันนี้ดูน่ากลัวจังที่โรงเรียนมีงานหรือจ๊ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า ใช่เลยค่ะบางวันพี่กิ่งก็เบื่อ หงุดหงิด รำคาญใจ
ก็ปล่อยมันๆ ปล่อยให้มันผ่านไป เดี๋ยววันดีๆก็เข้ามาแทนที่เหมือนสายน้ำบางครั้งก็ขุ่นคลั่ก บางครั้งก็ใสแจ๋วนะคะ พี่กิ่งโหวตให้พู่กันเดียวเลยค่ะ มีหลังไมค์นิดนึงค่ะน้องก๋า


เศษเสี้ยว Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


เห็นภาพน้องหมิงหมิงวันนี้แล้ว 555 น่ากลัวมากกกก ผีน้อยน่ารัก อิอิ

มีความสุขวันอังคารค่ะ

ถ้าปิดไฟชุดโครงกระดูกหมิงหมิงคงชัดเจนนะครับ 555

สวัสดีครับ

ทัศนคติและแนวคิดคุณก๋า ผมว่าเหมาะกับการปฏิบัติธรรมทำสมาธิจริงๆนะครับ แถวเชียงใหม่มีอาจารย์ดีๆแนะนำไม่ครับ

มีเพื่อนรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งที่สมุทรสาคร แนะนำหลวงตาม้าที่เชียงดาว ผมว่าจะทดลองไปอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้ไป

โอ้ว...เป็นสวนอักษรจริงๆค่ะคุณก๋า
หลากหลายอารมณ์ ถ่ายทอดอารมณ์คนเขียนน๊ะนี่ !
สอนให้ "ปล่อยวาง" ใช่มั๊ยค่ะ เมื่อมีอารมณ์หงุดหงิดใจ
ไม่พอใจ-ซึมเศร้า-ฟุ้งซ่าน และ เบื่อหน่ายชีวิต....

"ปล่อยวาง... ปล่อยวางอารมณ์ วางความรู้สึก
ไปตามจังหวะชีวิตที่เหมาะสม
เรื่องยากๆที่มี เราก็จะผ่านพ้นมันไปได้ไม่ยากเช่นกัน"

เอามาจากหนังสือ "ความงดงามของการมีชีวิตอยู่"
- ขอบคุณค่ะ

ปล.ภาพหมิง หมิง วันนี้ ถ้าฉากหลังดำด้วย โอเลยน๊า...ปรื๊อ !!

ลายมือสวยมากครับคุณก๋า

นั่นใช่เลยครับ เอาใจไปอยู่ตรงปลายภูกัน เขียน ๆ ๆ
เข้าไป ไม่ได้คิดอย่างอื่น จะทำให้สบาย

การที่เราคิดหลายอย่างพร้อม ๆ กัน เดี๋ยวโน่นเดี๋ยวนี่
สมองจะใช้มากเหมือนให้มันเกิดการเร้า เสร็จแล้วทำ
ให้เราล้า

วันนี้เห็นลายเส้น ตั้งแต่ความหงุดหงิด ดูร้อนรนค่ะพี่ก๋า
แต่ผ่อนคลายลง จนปล่อย และ วาง
สุดยอดค่ะพี่
ชัดเจนเลยทีเดียว

แต่วันนี้เห็นน้องหมิงหมิงแล้วนิคยิ้มกว้างเลย
นึกไปว่าน้องร้อง แฮ่... หลอกผีใช่ป่าวคะ

สวัสดีครับคุณก๋า

คำว่าสวนอักษร..ผมก็เคยคิดคำๆนี้ครับ ว่าจะปรุงแต่งมันให้งอกงามก่อนเขียนบล็อกด้วยซ้ำ และดีใจที่สุดท้ายก็ได้รดน้ำพรวนดินตัวอักษรจนน่าจะประสพความสำเร็จในระดับหนึ่ง

ระดับต่อมา..รู้สึกว่าสวนอักษรแห่งนี้เริ่มจะเหงาๆ ไม่คึกคักเหมือนเมื่อก่อน ผมจึงเริ่มผันตัวเองไปสวนแห่งใหม่ที่เรียกว่าสวนเฟซ 555 เดี๋ยวนี้ผมไปบ่อยละนะ เริ่มจะหว่านพืชหลายอย่างแล้วด้วย อิ อิ

แต่ถึงอย่างไร ผมคงต้องมารดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยที่สวนบล็อกแก็งค์แห่งนี้แน่นอน ไม่ปล่อยให้มันเหี่ยวเฉาแน่ๆ

อนาคตํ ปฏิกยิราถ กิจฺจํ มา มํ กิจฺจํ กิจฺจกาเล พฺยเธสิ

เตรียมกิจสำหรับอนาคตให้พร้อมไว้ก่อน
อย่าให้กิจนั้นบีบคั้นตัว เมื่อถึงเวลาต้องทำเฉพาะหน้า

วางแผนการดำเนินชีวิตด้วยความรอบคอบ ตลอดไป...นะคะ



สวัสดีค่ะ คุณก๋า...

เมื่อวานทดลองอมตะขาบไป ๒ ตัว...บรื๊อออออ
แล้วตามด้วยน้ำอุ่น ก็ชุ่มคอดีเหมือนกัน
อันนี้ทำตามคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ...อิ อิ

เมื่อวานอีกเหมือนกัน คุณป่วนทำท่าจะหอบกระเป๋ามาอยู่ด้วยอีกแระ
งานนี้ไม่นิ่งนอนใจรีบไปหาหมอ จัดยามาโดสใหญ่ กำราบซะ หงอไปเลย
ใจเย็นไม่ได้ เพราะเหลืออีกไม่กี่วันจะเดินทางแล้ว
ขืนปล่อยให้ได้ใจเหมือนที่ผ่านมา งานนี้ถึงหูครูอังคณาแน่...555

ดูหมิงหมิง โตขึ้นเยอะมากเลย...นะคะ
ท่าทางแข็งแรงบึกบึนดี หน้าตาสดใส ทะเล้นได้อีกเยอะ
อย่างนี้พี่ไม่กล้าซื้อเสื้อผ้าส่งมาให้ คงจะกะหุ่นสุดหล่อยากมาก
อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลสุขภาพกันดี ๆ ด้วย...นะคะ

เรื่องที่คุณก๋าตอบคำถามพี่นั้น เป็นสิ่งที่ดีมาก...ค่ะ
ถือว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในชีวิตกัน

ความจริงพี่ก็รู้อยู่ว่าอะไรมันเป็นอะไร
ถึงแม้จะปฏิบัติธรรมมามาก แต่บางครั้งก็อดคิดไม่ได้
ดีที่คิดแล้วยังรู้จักปล่อยวางบ้าง ถึงแม้จะวางได้ไม่ทั้งหมดก็ตาม

เรื่องการเปลี่ยนแปลงที่อยู่นั้น ก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้พี่กังวล
เพราะมันเกี่ยวเนื่องกับงานที่ต้องรับผิดชอบดูแลด้วย
จริงอยู่ที่สมัยนี้เทคโนโลยี่ทันสมัย สามารถออนไลน์ทำงานได้
แต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ บางทีมันก็ควบคุมลำบาก
คุณลุงก็ไม่ยอมให้ใครมาทำแทนเสียด้วย
พี่ก็ต้องถ่ายงานบางอย่างไปให้เด็กทำแทน
แต่ส่วนสำคัญก็ยังคงต้องทำเองอยู่ต่อไป

ใจจริงอยากจะรีไทม์ เลิกทำงานไปเลย แล้วมาอยู่กับคุณแม่ ปฏิบัติธรรมหาความสงบเพื่อจุดหมายปลายทางที่หวังไว้
แต่คุณลุงไม่ยอมให้วางมือ พี่ก็เหนื่อยใจเหมือนกัน...ค่ะ
เพราะมองเห็นหนทางข้างหน้าว่า นอกจากเหนื่อยใจแล้วยังต้องเหนื่อยกายมากขึ้น
อย่างว่านะ สบายมานานมากแล้ว พอรู้ว่าจะต้องเหนื่อยกายและใจ
ก็เลยออกอาการเกร็ง นี่แหละจิตมนุษย์ที่ยังขัดเกลาไม่หมด

ส่วนเรื่องปวดหัวไมเกรนนั้น พี่ใช้อาณาปาณสติช่วยอยู่ประจำล่ะค่ะ
แต่ลำบากตรงที่พี่มีคุณป่วนห้อยติดตัวอยู่ด้วย อาการมันก็เลยมากกว่าคนทั่วไป
เดี๋ยวนี้ได้ทานยาคุณหมอจิตแพทย์ ทำให้อาการปวดหายไปเกือบ ๑๐๐%
ยกเว้นถ้าพักผ่อนไม่เพียงพอ ก็จะปวดขึ้นมาบ้างแต่ไม่รุนแรงเหมือนแต่ก่อน

คุณมาดามทานยาอะไรแก้ปวด..คะ
คุณหมอบอกว่า ยาแก้ปวดหัวไมเกรนจริง ๆ นั้น
มีผลข้างเคียง ทำให้เส้นเลือดตีบ ทานบ่อย ๆ ไม่ดี..ค่ะ

ท่านว่าโดยธรรมชาติของโรค พออายุมากขึ้น มันจะหายไปเอง
แต่ถ้าอยากหายเร็ว ให้ออกกำลังกายให้เหนื่อยมาก ๆ
รับรองหายแน่นอน แต่ด้วยอายุของพี่มากแล้ว
จะไปออกกำลังกายหนักเหมือนหนุ่มสาวไม่ได้
มีคุณป่วนอยู่ด้วยอีกต่างหาก อะไร ๆ มันก็เลยมีข้อจำกัดมากมาย

ความเครียด มีส่วนกระตุ้นให้ความปวดกำเริบ
แต่สำหรับพี่เป็นคนไม่เครียดนะคะ ออกจะต๊อง ๆ สนุกสนานมากกว่า
แต่ผลวินิจฉัยโรคกลับปรากฏว่า มีมูลเหตุมาจากการนอน
คือนอนไม่เพียงพอกับที่ร่างกายต้องการ หมอบอกว่านอนไม่เสถียร..อิ อิ

ปกติเข้านอน ๓ ทุ่ม กว่าจะหลับเที่ยงคืน หรือไม่ก็ตีหนึ่งตีสอง ตื่นตี ๕
แล้วเวลาหลับ ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ไอ้เราก็คิดว่าเป็นธรรมดาของเรา
ที่ไหนได้มันผิดปกติมนุษย์ทั่วไปเขาเสียนี่

หมอบอกว่า คนเราถ้าล้มตัวลงนอน ควรใช้เวลาไม่เกิน ๔๕ นาที เข้าสู่สภาวะหลับ
ของพี่เล่นเป็นชั่วโมง ๆ อย่างนี้ หมอถามว่ามีชีวิตอยู่มาได้อย่างไร

หลังจากนั้นคุณหมอก็ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการนอนให้ใหม่
ให้แยกห้องนอนกับคุณลุง มานอนคนเดียวในห้องมืด ๆ เงียบ ๆ
ปราศจากแสง สี เสียง ใด ๆ รบกวนทั้งสิ้น
แล้วก็ให้ยาคลายประสาทช่วย ทุกอย่างก็เลยดีขึ้นมาก
ชีวิตก็มีความสุขมากขึ้น เพราะไม่ต้องทรมานกระโหลกอีกแล้ว..อิ อิ

ดูลักษณะคุณมาดาม ไม่น่าเป็นคนคิดมากเลย...นะคะ
ท่าทางเป็นคนร่าเริงแจ่มใส ลองออกกำลังกายหนักดูสิ..คะ
มีเพื่อนรุ่นหลานบางคน เขาเล่นโยคะ ปรากฏว่าไมเกรนหายเด็ดขาดไปเลยก็มี..ค่ะ
โยคะ จะมีท่าสำหรับแก้อาการไมเกรนด้วย พี่ก็เคยลองฝึกอยู่เหมือนกัน
แต่ต้องอาศัยความสม่ำเสมอ...นะคะ

ขอให้คุณก๋า คุณมาดาม เจ้าสัวอ้าย คุณอากง และทุกคนที่ร้าน
มีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง การค้าเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป...นะคะ

คิดถึงเสมอ...ค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า
มีความสุขมากมากนะคะ
บางครั้งเราก้อต้องปล่อยและวาง จริงๆ นะคะ

...

ถ้าเรา ไม่ปล่อย และวาง มันก้อผ่านไปไม่ได้ **
เย่ๆๆ ขอบคุณนะคะ พี่ก๋า
ยังไง เดี๋ยววันอาทิตย์ เจอกันนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ปล่อยวางแล้วเราจะพบกับความสุขค่ะ
หากยังยึดติด เราก็จะไม่มีทางค้นพบแสงสว่างได้เลย

แต่บางครั้ง ... ก็อดที่จะถือให้หนักไม่ได้เหมือนกัน ฮ่าๆ
ชีวิตที่มีความสุขมากไป ก็ขาดสีสันนะพี่ก๋า อิอิ

เลยต้องหาอะไรสนุกๆ เล่นบ้าง

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 18 ธันวาคม 2555 เวลา:12:07:35 น.

ลายมือขลังมากค่ะพี่ก๋า อุดมไปด้วยศิลปะ

หมิงหมิง โตขึ้นเยอะมากเลยค่ะ ยังจำได้ว่าตอนมาเรียนใหม่ ๆ หมิงหมิงยังเป็นเด็กน้อยแบเบาะอยู่เลยค่ะ วันนี้วิ่งปร๋อแล้ว การที่ได้เห็นภาพของน้องทุกวัน ก็ได้รู้สึกว่าเราโตไปด้วยกัน ^^

สวัสดีค่าพี่ก๋า^^เหมือนกับเดินผ่านสวยอักษรจิงๆด้วย
ภาษามีอารมณ์อ่อนพริ้วไปตามสายลมปลายพู่กัน...

อ่านได้ว่าจะผ่านไปได้อย่างไร
ไอ่"ความฟุ้งซ่าน"มันซึบลึกยุในตัวตน
ในช่วงเวลาร้อนผ่าววววนั่น มันมีอยากได้..
อยากมี....แฝงเร้นนนนนน..กาลังฝังราก...อิอิ...

ปล่อยไปได้ไง..เด่วไปตังค์ป๋าเอาอ้อนตึ้งไว้ก่อน55
เอ้ยมะช่ายๆเราต้องปล่อยวาง.....วางไว้ก่อน

ความทุกข์ชิ....และแล้ว ..ความสุขก็จะตามมา ^___^

กดไลท์เยยยย+++++++++++++++++

ปล...แพมก้อว่ายุ..
น้องหมิงหมิงต้องหล่อด้วยนมแม่แน่แท้ยุแล้นน
นมมีคุณค่าสุดๆตามมาด้วยคุณภาพของร่างกายอ่ะค่ะ

สวัสดีคะ สบายดีมั้ยคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
คุณก๋าเป็นอะไรรึเปล่าคะ
อึม..... วางปากกาแล้วคงใจเบาขึ้นนะคะ
ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะ

ปล่อย...วาง

เพิ่งสังเกตว่าสองคำนี้เบาๆ ค่ะ

หวัดดีเจ้าคุณกิจและทุกๆท่านค่ะ ยังคิดถึงหมิงหมิงนะคะ แต่ก็แวะมาอ่านบ้างตามโอกาสจะอำนวย

ส่วนใหญ่ที่เราไม่สบายใจ เราทุกข์ใจ เรามีความสุข
เราอยากยิ้มให้กับทุกๆคน อยากพูดคุยด้วย
บางครั้งเบื่อหน่าย เห็นใครก็หงุดหงิด ใครทำอะไร
ก็ดูขวางหูขวางตาไปหมด จริงๆเกิดจากความคิด
ของเรานี่เองนะพี่ว่า เราปรุงแต่งมันขึ้นมาคนเดียว
คนอื่นๆบางทีเขาก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด

พี่ว่าอายุเท่าไหร่ก็ยังทุกข์ ถ้าไม่รู้จักการปล่อยวาง555ของพี่นี่จะทุกข์ใจเรื่องของคนในครอบครัวค่ะ
เมื่อเราไม่รับรู้รับฟังอะไร เดี๋ยวมันก็ไม่มีทุกข์

ความสุขเล็กๆน้อยๆที่ทำได้โดยไม่ต้องใช้เงินคือ กอดลูกไงอิอิ

~ ลายมือนั่น 555555555555555555555 เทพเกินไปมั๊ยคะปราชญ์ ~

บางทีทุกข์ใจ ได้แต่ถามตัวเองว่า

จะผ่านมันไปได้อย่างไร...

และก็ได้คำตอบแล้วว่า..

ปล่อย ...และ วาง ... ถูกต้องที่สุดเลย ..

ขอบคุณหมิงหมิง ที่แวะไปทักทายทุกวันเลยคร๊าบบ..

อาร์ทมากค่ะบล็อกนี้ นำเสนอได้ดีนะคะ

ว๊าย ลายมือวันนี้อ่านไม่ได้เลยค่า คุณก๋า
อ่านได้ภาพแรกภาพเดียวเอง

ต้องกึดตกก่อน

ถูกต้องครับคุณก๋า อย่างผมกว่าจะลงรูปเป็น ใช้เวลานานมาก แถมยุ่งยากเรื่องขนาดอีก ตอนนี้เซฟดราฟผมก็เริ่มจะหมด ปีหน้าบล็อกหดลงแน่นอน

ถ้าบล็อกแก็งค์พัฒนาวิธีการอัพรูปให้ง่ายเหมือนเฟซ คงจะดีนะ

ของผมเคยมีคอมเม้นท์สูงสุดถึงวันละ 50 ต่อจากนี้ไป 5 เม้นท์ก็ถือว่าเก่งเหมือนกันครับ

บล็อกมีข้อเสียอย่าง ถ้าเราไม่ไปเค้า เค้าก็ไม่มาเรา นับวันที่ผมขี้เกียจไปบล็อกเพื่อนๆ ตอนนี้เพื่อนๆก็ไม่ค่อยมาบล็อกเราแล้ว 555

หวัดดีเจ้าอ้ายก๋า

จะผ่านไปได้อย่างไร

ภาวะต่างๆ เหล่านั้น

ปล่อยวาง ไม่คาดหวัง

นี่คือคำตอบเจ้า

แต่กว่าจะปล่อยได้ วางลงได้
มันต้องมากระทบกะจิตใจเรานักขนาดเจ้า



แต่มันก็ผ่านไปได้อยู่ดี ^^

....................


ภาวะสภาพบล็อกตอนนี้เพื่อนไปเฟสกันนักแต้ๆ เจ้า
ยังมีอ้ายก๋าคงกระพันน้อ

เฟสแชร์รูปกัมเดียวได้ละ 555+
แต่บล็อกต้องฝากรูปก่อน ความยากง่ายต่างกัน
แต่ความสุขและมิตรภาพมีเหมือนๆกัน


ระหว่างช่วงนี้ช่วยอ้ายหยี กระจายข่าว หาคะแนนจากเวปประกวดนอกที่เข้ารอบชิงชนะเลิศอยู่เจ้า

ขับเคีี่ยวกันอย่างดุเดือดขนาด หามรุ่มหามค่ำกันหมด
ลองไปดูเน้อ

จาก 15 บล็อก เหลือตอนนี้ 2 บล็อกที่เข็ญกันอยู่ 555+
เพื่อนบล็อกปากันไปช่วยโหวต ช่วยกระจายข่าวกันมาหลายวันเลยเจ้า

บล็อกน้องรินเลยร้างๆ ค้างไปโตย

สวัสดียามบ่าย

กะก๋า พลังเยอะจริงๆ มีงานเขียนบล็อกได้ทุกวัน
นั่งวาดๆ เขียนๆ ก็ทำให้หายฟุ้งซ่านไปได้เหมือนกัน

ลายเส้นสวยจังเลยคะ

ถามถึงผลงานทั้งหมดของพี่ก๋าเลยค่ะ พอดีไปดูที่ 7-11 แล้วไม่เจอก็เลยอยากรู้ว่ามีขายที่อื่นอีกหรือเปล่าน่ะค่ะ มีที่ซีเอ็ดใช่ไหมคะ เดี๋ยวจะลองไปหาดู

อั้งไปพักนึ่งอ่านบ่าออก
แต่ปอเลงไปพักนึ่งถึงจะเก็ต อิอิ

9

สวัสดีค่ะคุณก๋า ก่อนอื่นต้องบอกค่ะว่าดีใจค่ะอย่างน้อยดิฉันก็ไม่ได้เจอไอ้โรครวมมิตรนี้คนเดียว ป่าวเห็นคนทกข์แล้วชอบนะค่ะแต่มันทำให้เราคิดว่าคนอื่นเขาก็เป็นนะ ขอให้คุณก๋ามีความสุขกับงานเขียนนะค่ะ สุขสดชื่นทั้งครอบครัวนะค่ะ จะเข้ามาเรียนรู้วิธี ปล่อยและวางบ่อยๆค่ะ

แล้วเราจะผ่านวันนี้ไปพร้อมๆกันค่ะ

แล้วเราจะผ่านมันไปอย่างไร ก็คงเหมือนทุกวัน

ทำทุกอย่างเหมือนทุึกวัน ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข แล้วเราก็จะผ่านมันไป

สวัสดียามเย็นค่ะพี่ก๋า อากาศที่เชียงใหม่เป็นอย่างไรบ้างคะ

หวัดดียามหัวค่ำน้องก๋า

ทฤษฎี...ก็พอเข้าใจนะ
ปฏิบัติ...วางไม่ลง
หนักกกกกมากกกก

อาการพวกนี้กับพี่เป็นเพื่อนสนิทกันเลย 55

ขอฟันธงว่า ทุกอาการจะหายหรืออย่างน้อยก็ดีขึ้น ถ้าได้หลับสบายๆซักตื่น


ตอนอยู่ม.ปลาย อ่านทีวีรีวิว(หรือเปล่าไม่แน่ใจ) มีข่าวนางเอกมังกรหยกเสียชีวิต
อ่านแล้วพี่เกิดอาการซึมเศร้าหดหู่มาก
อินกับเรื่องของเค้าราวกับเป็นเรื่องของคนในครอบครัว555

ไม่รู้จะจัดการยังไงกับอารมณ์ตัวเอง ก็เลยนอน
ตื่นมารู้สึกดีขึ้นเยอะเลย

สวัสดีครับพี่ชัญญา

คนเราทุกได้ในทุกช่วงวัยจริงๆนะครับ

เห็นด้วยครับว่ากอดของลูกเป็นยารักษาใจจริงๆครับ

ทุกข์ๆมาเห็นลูกก็มีกำลังใจสู้ต่อเลยนะครับ

สุขทุกข์ทุกอย่างอยู่ที่ใจนะเจนว่า

หมิง หมิง แต่งตัว แบบนี้ เมื่อวัน ฮาโลวันหรืเปล่าจ๊ะ
ลายมือหวัด แต่สวย

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
ก็คงเป็นปกติ ที่ใครๆก็เป็นกัน
มีวันสุขใจ ก็มีวันทุกข์ใจเช่นกัน
ก็ต้องปล่อยและวางอย่างพี่ว่า
แต่ก็นะ อยากจะปล่อยจะวางจะแย่แล้ว
แต่ไม่ใช่จะวางจะทิ้งไปได้ง่ายๆเนอะพี่..

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ..แค่วางก็ไม่หนักแล้วค่ะ..ถือไว้ให้หนักซะตั้งนาน..

วางบะลง ปลงบะได้เตื้อ
การตี้คนเฮาเพียรพยายามปล่อยวาง
คนและสิ่งของอันเป่นตี้ฮักและหวง
มันแสนจะยากนักหนา

ยิ่งฮัก ยิ่งหวง ยิ่งปล่อยวางยากเย็นแสนเข็ญ
จะมีจริต หรือ วิธีการหลอกล่อจะใดดีน๊อ
หื้อใจ๋เวลาปล่อยวางได้อย่างรวดเร็ว
และปล่อยวางจากใจ๋อย่างแท้จริง

ม่าม๊ามาส่งเข้านอน

ฝันดีนะคะ

วันนี้ยุ่งทั้งวันแวะมาซะค่ำงั้นคืนนี้ให้คุณก๋านอนหลับฝันดีนะคะ^.^

แวะมาเยี่ยมคุณก๋าในยามค่ำคืน...Like ครับ

ชอบชื่อหมวดนี้ค่ะคุณก๋า "สวนอักษร" ... เต็มไปด้วยอักษรสวย ๆ ความหมายดี ๆ ฮ่ะฮ่ะ ... สำหรับเรื่องแย่ เรื่องความไม่ดี หรือแม้แต่เรื่องความดี ๆ คือการปล่อยวางเนาะ ... พยายาม พยาม :))

ไม่มีคำบรรยายใดๆนอกจาก คม ชัด ลึก
เลยครับพี่ก๋า
ผมไม่ได้แวะมาทักทายนานเลย ต้องขอโทษด้วยครับ

แวะมาทักทาย แต่อาการไข้ยังไม่ดีขึ้นเลย ขอบคุณน้องก๋ามากที่เป็นห่วง