สวัสดียามเจ๊า เจ้าอ้ายก๋า

อดีตมีไว้ให้ระลึกถึงอยู่เสมอ
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ

ชอบภาพดอกบัว และครอบครัวลิงจัง

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

เมื่อวานหายไปหาดใหญ่ค่ะ
เดินทางไปกลับ เหนื่อยทั้งที่ตัวเองนั่งรถเฉยๆ
กลับมาก็ไม่ได้เข้าบล๊อกเลย

วันนี้ไม่อั๊พ ถนนสายนี้..มีมิตรภาพเหรอคะ
แม่เข้าโครงการณ์ด้วยคุณกะก๋าไปวิจารณ์หน่อยนะคะ
ยัง เขิน เขิน อยู่ค่ะ

ชีวิตเหมือนสายน้ำ
ยิ่งเราปล่อยวาง..ได้เร็วเท่าไร
เราก็จะไม่จมอยู่กับความเศร้า..นานเท่านั้น

วันนี้อ้ายก๋าตื่นแต่เช้าเลยเนอะ

มีความสุขกั๋นนักนักเจ้า อ้ายก๋า มาดาม หลานบ่าว

อรุณสวัสดิ์ครับ.

ชอบกาใบนี้ ประกอบเรื่องได้สมบูรณ์แบบ

สุขสดชื่นกับการงานครับ

ลัดฟ้า

ความหลังมีไว้ ให้วางไว้
แล้วไปต่อ โลดดดดด

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ...

เดี๋ยวตามอ่านสองบล็อกเลยค่ะ วันนี้แวะมาก่อน
บล็อกนี้ เห็นบัวขาวแล้วชอบจัง ว่าจะไปซื้อมาใส่อ่างด้วย
เอาสีขาวมันเดี่ยวๆ ไปเลยค่ะ เด่นดี

พี่กิจตื่นเช้ามาก หรือว่าที่พี่เขียนบล็อกได้อย่างมีชีวิตชีวา ก็เพราะได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้า เยี่ยงนี้

สวัสดีคับ ... สดใสซาบซ่า (สำหรับเช้าวันจันทร์ น้า...)


++ ต้องรีบชะ-แว๊บมา... แระก้อชะแว๊บไป ... ช่วงเน๊..ดินดีน้ำกะลังมา ( งานพระปฐมเจดีย์ ..ที่สมุทรปราการ..ฝนตกทู๊กวัน .. เห็นใจแม่ค้า จัง.. ) ส่วนผมยังคงไถนาอยู่ ... เป็นละลอก (ฟู่ๆๆๆ ..แต่ก้อ โอเช..คับ ... จู้ๆๆๆๆๆ.. )



++ เอ่อ..คือว่า....คือ..เห็นภาพน้องดอกเห็ดแระ ...คิดถุงความหลังเมื่อครั้งก่อนเก่า ... มีครายคนหนึ่งมันชมผมว่า " eนังเห็ดสด ... นังหม้อต้มตด .. นังหนังหน้าไก่ "... ครายๆๆจะว่าไรมั้ย ..บ้างครั้งนั่งอยู่ . ก้อขำกลิ้งขึ้นมาซะงั้น ... (ก้อแค่คนธรรมดา..แต่สว..อ่ะนะ .. แบบว่ามานเก็บอาการมะอยู่..)


++ขอให้พระคุ้มครองครอบครัวคุณก๋า คับ ...

ความหลังที่คิดถึง
ยิ่งนานเท่าไหร่
นั่นยิ่งบ่งบอกถึงอายุของคนที่คิดถึง ฮ่ะๆๆๆ

ทักทายก่อนไปทำงานค่ะ
สายแล้วววววววววววววว
แฮ่....

ไปทำงานแล้วนะคะ

ชอบภาพบล๊อคนี้จังค่ะพี่...

หนูขอมาเม้นท์บล๊อคนี้น๊า.. บล๊อคลมหนาวพัดมา อ่านแล้วหนาว อิๆๆ ช่วงนี้ไ่ม่ฉะบายยยย เจ็บคอมากเลยค่าาาาา

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดียามเช้าค่ะ..พี่กำ

เริ่มอายุเยอะขึ้นแล้วแน่ๆ เลย
ที่ได้นั่งนึกถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
(ล้อเล่นนะคะ...)

หมิงหมิงมีของเล่นเยอะจังเลยค่ะ
ทั้งกล่องกระดาษ เก้าอี้นั่ง แถมรถคันน้อยๆ อีก

อรุณสวัสดิ์ครับ
เห็นภาพกาน้ำแล้วคิดถึงบ้านจังครับ
แล้วน้องหมิง หายป่วยหรือยังครับ
เป็นห่วงนะครับ

ภาพสวยจังค่ะพี่ก๋า

ทุกภาพมีเรื่องเล่า ภาพที่ผมลงในบล๊อก ใครจะมองว่ายังไง ก็มีคุณค่าสำหรับผมมากครับ

แต่ขำภาพกาน้ำอ่ะ อยากฟังเรื่องเล่าจังเลย

ความหลังครั้งก่อนเก่าของคุณก๋า
เห็นภาพเลยค่ะ...
หม้อต้มกาน้ำร้อน ART มั่ก ๆ...
...
ไม่มีใครจะให้คำตอบแทนตัวเราเองได้
นอกจาก..หัวใจเท่านั้น
พื้นที่ข้างในมุมแห่งความรัก
เว้นไว้ให้ คิดอย่างไร
ยิ่งกาลเวลาผ่านไปนานแค่ไหน
ภาพเก่า ๆ นั้นย่อมเลือนลาง...
...

ขยันจัง อัพวันเดียวสองบล็อกเลย

ความหลังครั้งก่อนเก่านี่ จะเก็บไว้แต่ความทรงจำที่ดีค่ะ

ความทรงจำที่ไม่อยากจำก็ลืมไปเลย(แม้ว่ายากที่จะทำใจก็ตาม)

ใหม่มา แล้นกะเก่า

ทุกอย่างย่อมร่วงโรยไปตามกาลเวลา

ภาพกาน้ำ ทั้งภาพ มีความหลังจริงๆครับ

โห...ป้อหมิงหมิงขยันมาก...

อัพทีเดียวสองบล็อกรวด

ลำปาง...โดยเฉพาะแถวบ้านปี้มีเหมยบาง ๆ ลงแล้วเจ้า ต๋อนเจ๊า ๆ หก-เจ็ดโมง ปั่นรถถีบไปกาดจะเจอดอกเหมย...บางทีกะถึงขั้นชุ่ม ๆ เหมือนฝนเลยเจ้า

เอ๊า..เป้นึกว่าบล็อกนี้เป็นของเมื่อวานนะเนี่ยยย..อิอิ

เรื่องของหลาน :: ย่า-ยาย..เค้าขัดแย้งเรื่องวิธีการเลี้ยงกันอยู่ค่ะพี่...แต่เลี้ยงหลักๆ คือยาย..

ย่าบอกว่า..ยายตามใจไป..โอ๋ไป..เลี้ยงผิดวิธีบ้างละ

หนุกหนานค่ะ..หนุกหนาน

สวัสดีค่ะคุณก๋า

วันนี้รู้สึกว่าแก่จังเข้าบล็อกนี้