[center]อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ป่าไม่เคยเหมือนเดิม
มันเปลี่ยนรูปไปทุกขณะ
นั้นสิน๊ะ ใจเรายังเปลี่ยนเลยจร้า ...
เมื่อวานยังชอบดอกไม้กระถางอยู่เลย
เช้านี้ ..เปลี่ยนล๊ะ ...ชอบธรรมชาติในป่า ... อิอิ
ขอบคุณภาพสวยๆค่ะ

[/center]

อรุณสวัสดิ์จ้ะน้องกิจ

ตื่นเช้าจังงงง
พี่ยังไม่นอนเลยตอนนี้เพิ่งจะห้าทุ่มครึ่ง
พี่ชอบนะอากาศเย็นๆ รู้สึกภูมิแพ้หนีหมด

ภาพชุดนี้ถ้าไปหลงอยู่ในป่าคนเดียว ทำไงเนี่ย

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า ..

สวัสดีค่ะป่า

ได้พักผ่อนหย่อนอาลัย
อะไรอะไรท่ีเราอาลัยก็เอาไปหย่อนไว้ในกลางป่า
เพราะเราคงไม่ได้เข้าป่าทุกวัน
ฉะน้ันอาลัยทั้งหมดนำไปทิ้งไป

พอมาอยู่ป่าเมืองก็เริ่มขนเรื่องเข้ามาใหม่ให้มันอาลัยมากๆจนไม่อยากอยู่
แล้วเราขึ้นไปสู่ป่าใหม่

มักเป็นนี้เสมอๆ

ช่างกล้านะคุณก๋า

กล้ากระทั่งคิดจะบังคับคุณมาดามน่ะ

ให้มันรู้ซะมั่งซิ ว่าไผใหญ่ 5555555555

ช่วยแนบเม้นท์นี้ไปให้คุณมาดามอ่านด้วยแระกัน

คุณมาดามจะได้ช่วยคอนเฟิร์มทันทีน่ะ กร๊ากกกกกก

ขยันอัพบล๊อคจังค่ะ รายวันแบบไทยรัฐ เดลินิวส์อายเลยเนี่ย
โม้เสร็จก็ขอตัวไปนอนค่ะ ขอให้ตัวเราฝันดีก็แล้วกัน
ก็คนอื่นเค้าตื่นกันหมดแล้วเนอะ อิอิ

ป่า มีความหนาวเย็น ความร้อน เขียวสดใส
มีความแห้งแล้ง สายน้ำไหล น่าไปอยู่เป็น
ครั้งคราว..

เอ..เห็นคุณก๋าว่าเดินขึ้นเขาลงเขา เหนื่่อย
คุณก๋า ได้ออกกำลังกายบ้างหรือเปล่าครับ

ออกกำลังกายแล้ว สดชื่น แข็งแรง สนุกดี

ถามว่า เหนื่อยหรือเปล่าเดินขึ้น ลงเขา เหนื่อย
ทุกคน แต่ได้เห็นสิ่งที่ ไม่ค่อยได้เห็นที่บ้าน
ก็หายเหนื่อยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณก๋า

สวัสดีค่ะคุณก๋า

พอจะบอกได้ไหมค่ะ
ว่าต้นไม้ส่วนใหญ่เป็นพันธ์อะไรบ้าง
อายุน่าจะเกินหลายสิบปีนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ปล. เรื่องหนังสือ สองสาวทางบ้านรอกันใจจดใจจ่อค่ะ

สวัสดีครับคุณแม่


ผมว่าการเดินเข้าไปในป่า
ได้แง่คิดอะไรมากมายเลยครับ

ไม่แปลกใจว่าทำไมพระท่านถึงได้เลือกการธุดงค์เป็นการฝึกจิตครับ

สวัสดีครับพี่อ้อย


ชื่อต้นไม้นี่ผมไม่ทันได้จดเลยครับพี่ แหะๆๆๆ
เค้ามีป้ายบอกไว้เป็นระยะๆครับ


ปล. หมื่นตาเล่มนี้น่าจะอ่านยากขึ้นครับ
ผมเขียนตามใจตัวเองมาก จน บก.ยังบ่นครับ 5555

ชอบบรรยากาศแบบนี้
ชอบรูปสไตล์นี้
ชอบบล็อกนี่ี้อีกแล้วคร๊าฟฟฟฟพี่

เวลาพี่ก๋าอัพบล็อกสั้น
ดี.รู้สึกเหมือนว่าจะต้องคลิ๊กไิีปบล็อก และอีกบล็อก
แต่พอไม่ใช่ มันชะงักกึก .. ว๊า ....แง๊ววววว วว ว

สะบายดียามเช้าค่ะ พี่ก๋า
กับเช้านี้ ที่ขอมาเข้าป่า ด้วยคน

เพลินจริง ๆ ล่ะ น้องก๋า..

เสียดายแต่ว่า มีเวลาน้อย... น่าจะอยู่ทั้งวัน...

แต่ขากลับนี่สิคะ เหนื่อยมาก ๆ ... คุณน้องขาถึงกับออกปาก ว่าเหนื่อยที่สุดในโลก

ก็ตากแดดถ่ายรูปทั้งวัน.. แถมผลัดกันขับรถกลับอุบล... แทบคลาน..

สวัสดีค่ะคุณก๋า^^
ป่ายังคงมีเสน่ห์ในตัวเองเสมอ
//ซุบซิบ จะบอกว่าที่คุณก๋าเหนื่อยอาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายรึเปล่าคะ
พี่หมียังคงปั่นจักรยาน และเรียนโยคะเพิ่ม เป็ฯการออกกำลังกาย
ป.ล.หมิงหมิงเป็นหนุ่มแล้วววววววว^^

มารับไปเจิมค่ะ^^

ป่าร่ม
ต้นไม้สูงให้แสงเงา

แต่ว่าถ่ายแบบนี้
กิ่งต้นไม้
เหมือนมือมนุษย์เลยนะคะ

บรึ๋ยส์ จินตนาการแอบสยอง ฮ่ะๆๆ

สวัสดียามเช้าในวันหยุดครับ

อ่านเจอการ์ตูนครั้งแรกจากเวปของมหิดลนำมาเผยแพร่ ประตูสองบาน โดยท่าน ว.วชิรเมธี

//www.ra.mahidol.ac.th/office/BC/Thedoor-artical

มาอ่านคอมเมนท์คุณก๋าเช้านี้แล้ว ลองไปหาข้อมูลเพิ่มจากกรูเกิ้ลเจอเว็บไซต์การ์ตูนธรรมะ เผยแพร่ธรรมะ ด้วยการ์ตูน หัวข้อ...The Door ประตูสองบาน การ์ตูนผลงานคุณ "กะว่าก๋า" ที่ลงในนิตยสารออนไลน์ธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 43 คอลัมน์ สัพเพเหระธรรม

//www.cartoondhamma.com/?p=524

ขออนุญาตเจ้าของผลงานคุณก๋า นำผลงานมาลงเผยแพร่ต่อที่บล็อก และลงเครดิตที่มาตามเว็บไซต์การ์ตูนธรรมะ ด้วยนะครับ

ขอขอบคุณสำหรับการ์ตูนดีๆที่คุณก๋าได้เขียนไว้ เป็นข้อคิดเตือนใจได้ดีมากเลยครับ

และได้ไปอ่านเจอการ์ตูนหมื่นตาที่คุณก๋าเขียนไว้เห็นว่าได้ข้อคิดดีๆ ที่จะขออนุญาตคุณก๋านำมาลงเผยแพร่ที่บล็อกในโอกาศต่อไป ชื่นชมผลงานเขียนของคุณก๋ามากเลยครับ

อยู่ท่ามกลางป่าเขา
เรื่องราวในใจพักวางไว้ก่อน
เดินตามแสงตะวันรอน
ที่กลางดอยได้พักผ่อนหย่อนอารมณ์...

สวัสดีเช้าวันใหม่คร้าคุณก๋า
ภาพคลาสสิคมาก บรรยายได้อารมณ์เห็นจริงๆค่ะ
เข้าใจเลยละค่ะว่าทำไมพระธุดงค์ ต้องเดินในป่า

กาลเวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน จากที่เคยทำอะไรได้เร็วๆ
วันนี้เริ่มช้าลง แต่มั่นคง ก็ดีไปอีกอย่างนะค่ะ รอบคอบมากขึ้น

รักษาสุขภาพนะคร้า แต่เข้าใจละค่ะ ขึ้นที่สูงๆ
และสภาวะอากาศต้องเปลี่ยน พลังงานต้องเพิ่มมากหลายเท่าตัว

แต่ภูมิใจน๊อ...ได้เพิ่มประสบการณ์ให้ชีวิตแบบนี้ในทุกๆปีที่นี่
ได้ภาพสวย เท่ห์ๆในสไตล์ที่ชอบ กลับมาด้วย

ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้กัน

แบบนั้นถ้าเดินตอนพลบค่ำคนเดียว
คงจะวิ่งป่าราบกันได้ค่ะ

อิอิอิ

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋าและหมิงหมิงสุดหล่อ

แวะมาชม ในป่า ด้วยคนค่ะ

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

การเดินกิ่วแม่ปานในรอบหนึ่งปี
ยังคงเหนื่อยเหมือนเดิม
ดูจะเหนื่อยกว่าปีก่อนด้วยซ้ำ
.
.
.
เป็นเรื่องปกติของคนอายุเพิ่มขึ้นค่ะ
ร่างกายจะล้าจะอ่อนแรง แต่ใจสู้เสียอย่างเนาะ

วาจาสามหาวแต่เช้าเลย กร๊ากกก


สุขสันต์วันพักผ่อนค่ะ

โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:8:19:33 น.

อรุณสวัสดิ์ ยามเช้าครับ พี่ก๋า
ป่า เปลี่ยน เปลี่ยนทุกวัน
แต่ก่อนชอบไป เที่ยวป่า มากเป็น พิเศษ
ชอบน้ำตก มากกว่าทะเล
เพราะ รู้สึกว่าน้ำมันสะอาดกว่า
ตามประสา ปัจจุบันไปทะเลหลายๆๆ ที่ แทบไม่ลงแตะน้ำเลย ครับ เห้ออออ

แต่ ป่าเนี่ยะ ให้ทรมาณไงก็ไหว แต่ ปัจจุบันไม่ไหว ล่ะ เหนื่อยเกิน

สวัสดีครับ
เห็นป่าแล้วสูดหายใจลึกๆ เออ เหมือนได้เดินป่าเหมือนกัน หิๆ

ในป่า กลางวันก้อสวยดีนะคะ
แต่นึุกภาพกลางคืนแล้ว....แง่วๆๆๆ

อยากไปอะ

ต้นไม้เยอะขนาดนี้
ถ้าทำภาพออกมาเป็นซีเปียจะสามารถเห็นมากขึ้นนะคะพ่อก๋า

สายสวัสดิ์โสรวารค่ะคุณก๋าที่รักคะ


ในป่า มีป่าและต้นไม้ พวกที่พ้นมือร้ายคอยเลื่อยตัด
นัยป่า .. ธรรมชาติ ทุกสิ่งคือธรรมชาติ

ตอนนี้เริ่มเห่าแข่งกับหมา ก็คือธรรมชาติ

ในป่า สูดหายใจได้เต็มปอดจริงละค่ะ
รักษาป่าไว้ให้พวกเรานานๆนะ ท่าน

วันนี้ป่าของคุณก๋า เปลี่ยนเป็นสีดำทมึนเลย ได้อารมณ์ไปอีกแบบเนาะ
เอ บ่นว่าเหนื่อยมากกว่าปีที่แล้ว แสดงว่า แ_่ ขึ้นรึเปล่า :))

นายน้ำฟ้าเดินป่าก็รั้งท้ายกินตำแหน่งอมตะบ๊วยตลอดกาลเช่นกันครับ ก็ตัวเรามันสั้น จังหวะก้าวมาตรฐานของเราไม่เท่าคนอื่น คนตัวสูงยาวก้าวละเมตรส่วนเราสามก้าวเมตร กั๊กๆๆๆๆ ถ้าเราไปปรับวงสวิงให้เท่าเค้าเราก็เหนื่อย อิอิ เดินไปตามจังหวะของเราเองดีที่สุด โย่ว

หวัดดีจ้าน้องก๋า
ขอบคุณที่แวะไปทุกวันนะจ้ะ แม้พี่จะไม่อยู่ก็ตาม
(และบางทีก็ไม่ได้มาเยี่ยมเลย แหะๆ)
ตั้งใจว่า อาทิตย์หน้าขึ้นเหนือ
จะสูดอากาศบริสุทธิ์มาให้เต็มปอดเลย

สวัสดีค่าพี่ก๋า

มีอย่างหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนนะคะ... เสน่ห์ของภาพขาวดำ... อย่างน้อยก็ซุยคนหนึ่งแหละน่า เห็นภาพขาวดำทีไรมันชวนให้เปลี่ยวๆ แล้วก็หวนคิดไปถึงวันวานวันเก่าๆทุกที

ตอนนี้ถึงขนาดใช้ไม้เท้าเลยเหรอคะ 555 (ทำเป็นหัวเราะไป... ไอ้ซุยก็ไม้เท้าเหมือนกันตามประสาคนไม่ค่อยออกกำลังกาย )
ปล. น้องหมิงหมิงหน้าตาเหมือนพี่ก๋าอยู่เยอะนะคะเนี่ย ^ ^

ชอบรูปขาว-ดำจังเลยค่ะ....

หวัดียามสายๆๆ คับ

สวัสดีค่ะพี่กะก๋า

วันนี้ตื่นเช้ามาเปิดบล็อค
เจอเรื่องประหลาดมาก

มีใครไม่รู้มาโฆษณาด้วย
ลบออกไปแล้ว...

ปล...ขอบคุณสำหรับคำติชมงานเขียนค่ะ

สอบถาม
นั่นมันป่าที่ไหนอ่ะ ดอยสุเทพฯ ข้างบนรึเปล่า

ปล..นิยายไม่ได้เอาลงค่ะ
มันยาวเกินไป เขียนเก็บ 55+

ปล..นิยายไม่ได้เอาลงค่ะ
มันยาวเกินไป เขียนเก็บ 55+

โหย... Vote หมดเป๋าแล้วอ่ะ...

แต่ Like คนที่ 1 ค่ะ..

วันเสาร์ ฟังเพลงเนาะ..

ทักทายค่ะ พี่ก๋า
มีความสุขมากมากนะคะ ตามไปอ่านในเฟส ความรัก
555 ขนาดคนที่เค้าได้ไปยังอ่านไม่ถูกเลยว่ามันคือความรัก หนูล่ะจะบร้าตายคร้าาา 555
...
มีความสุขมากมากนะคะ

นึกภาพคุณก๋ากับไม้เท้าแล้วขำค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

"สูดลมหายใจให้เต็มปอด
กอดเก็บความหนาว
ลมพัดเมฆหมอกทุกครั้งคราว
หายใจยาวๆ เดินช้าๆ ก้าวต่อไป"

โหๆชอบประโยคพี่ก๋ามากๆเลย
คิดถึงตามแร่ะรู้สึกดีมากๆค่ะ
สูดดดดดดดดลมหายใจ แล้วเดินต่อไปเนี่ยยยย...

ค ว า ม สุ ข ล้ น เ จ๋ ง เ จ๋ ง ....เลยนะค่ะ

โอ้ว...วันนี้มาเป็นคิวที่สี่สิบกว่าแหะ...รั้งท้ายขบวนชมป่ากับพี่ก๋ายามเที่ยงๆ

จริงๆ ไผ่ไม่ได้กลัวความรักหรอกนะคะพี่ก๋า ไผ่มองว่าความรักมันเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ที่คิดไว้มัน...เป็นการคิดข้ามสเต็ปไปจากวิถีของคนปกติมากกว่าค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ในป่าถ้าไปเดินคนเดียวคงน่ากลัว ถ้าไปเป็นกลุ่มหรือมีคน

นำทางอาจจะไปค่ะ ในป่าก็มีอันตรายที่แตกต่างกับใน

เมือง มีสัตว์ร้ายตั้งแต่เล็กๆไปจนใหญ่ๆ บางคนเข้าป่ากลับ

ออกมาเป็นมาลาเรีย ไทฟัส เสียชีวิตจากการติดเชื้อก็มี

แต่ตอนนี้พื้นที่ป่าก็ลดลงมากดังนั้นป่่าก็เปลี่ยนแปลงไม่

เหมือนเดิมมีผลทำให้เมฆก็เปลี่ยนแปลงไม่เหมือนเดิม

สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลง อิงอาศัยกันเกิดเหตุและผลต่อ

กัน ดังที่เซนกล่าวว่า เด็ดดอกไม้กระเทือนถึงดวงดาว

ขอบคุณคุณก๋าที่นำข้อคิดดีๆมาให้สนทนากันค่ะ

ป่าสีโทนนี้ดูน่ากลัวจังค่ะ

สวัสดีวันเสาร์ค่ะคุณก๋า

ป่าไม่เคยเหมือนเดิม
มันเปลี่ยนรูปไปทุกขณะ

เมฆบนฟ้านั่นก็เหมือนกัน
เปลี่ยนรูปไปมาตลอดเวลา
*
*
*
จริง ๆ เนอะ เห็นด้วยค่า คุณก๋า
ภ่ายภาพออกมาสวยจังเลยค่า ดูเหงา ๆ เนอะ

สวัสดีคะ
พี่ชอบภาพป่าชุดนี้มากเลยคะ
ดูแล้วให้ความรู้สึกหลายอย่าง
ทั้งชวนฝัน
หลอน
หดหู่
พี่รู้สึกอย่างนั้นนะ
ถ้าไม่ต้องการสื่ออย่างนั้น
ขอโทษนะคะ
อาจเป็นอารมณ์ของพี่เอง

หมิงๆหล่อมากมายเลยค่ะ
มีความสุขกลับโรงเรียนมาไช่ใหมคะ

พี่ชอบรูปป่ามุมเสย รู้สึกเหมือนแหงนคอตั้งบ่าไปด้วย

กิ่วแม่ปานพี่คงไม่ได้เดิน กลัวเหนื่อย

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งเพิ่งมีเวลาเข้าบล็อกก็บ่ายมากๆแล้วค่ะ ตามมาชมภาพป่า เดินป่าบางทีก็พาเพลินๆถึงแม้จะเหนื่อยแต่ก็เป็นความเหนื่อยที่มีความสุขนะคะ พี่กิ่งยังอยากกลับไปเดินป่าอีกหนแต่คงจะยากซะแล้วค่ะ โอกาสไม่ให้เลย อิอิ

ป่าไม่เคยเหมือนดิมเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเพราะต้นไม้ย่อมเปลี่ยนรูปอยู่เสมอมังคะ

ไหนว่าจะลงภาพเยอะๆไงพี่กิ่งมาชมไม่จุใจเลยจ้า 5555 พี่กิ่งอยากเห็นภาพสวยๆเยอะๆจ้า

มีความสุขวันหยุดนะคะ

ป่าไม่เคยเหมือนเดิม
เมฆบนท้องฟ้าไม่เคยเหมือนเดิม
แต่ขอให้ใจคนเหมือนเดิม

วันนี้ภาพสีขาวดำ ออกแนวลึกลับชวนหลงป่า +555
แต่สวยไปอีกแบบค่ะ

~ สมัยโบราณเค้าไม่มีรูปสีกัน พอมาเดี๋ยวนี้มีสี เลยทำให้อ้อหลงไหลในสีมั้งคะ เลยอยากเห็นภาพป่าเป็นสีเขียวสดๆ เพื่ออย่างน้อยก็จะได้รู้ว่า บ้านเรายังมีเขียวแบบนี้ ~

สวัสดีค่ะพี่ก๋า อยากไปเดินกิ่วแม่ปานบ้าง คงนุกดี และคงเหนื่อยดีค่ะ 5555

กิ่วแม่ปานสวยจังนะคะ

กำลังอยู่ป่าแถวบ้านไร่อุทัยธานีครับน้องก๋า

ภาพเข้าบรรยากาศที่นี่เลย ^^

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Diarist ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
---------------------
แวะมาส่งกำลังใจกันยามใกล้ค่ะค่ะคุณก๋า

แวะมายามเย็นๆจ้า

ตอนพี่ขึ้นภูกระดึง..ก็ได้ไม้ช่วยพยุงนี้แหละ

มันช่วยได้เยอะ...ทำให้เดินเร็วขึ้น..ไม่ต้องกลัวสดุดรากไม้

...........เพราะถ้าขาพลิกละก็งานเข้าแน่....

ตอนขาลงก็พิงไว้ที่ต้นไม้..แอบกระซิบขอบใจเบาๆๆด้วย

55555....

สวัสดีคะพี่กะก๋า

พี่ได้ไปแอ่วงานไม้ดอกหน้าสวนปรุงไหมค่ะ

เห็นเขามีงานกัน ไม่รู้คนเยอะหรือเปล่า

อยากไปเหมือนกัน แต่คิดดูก่อน

อาจจะเป็นวันพรุ่งนี้...ก็เป็นได้

.................................................................

ฟ้าครึ้มๆ เนอะ

ไม่รู้ฝนจะตกหรือเปล่า

ค้าขายเงียบเหงา

แถมหวยก็ไม่ถูก

เรียนก็หนัก

กิจกรรมก็เยอะ เริ่มมึนๆ แล้ว

ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดีเนียะๆๆๆ

ทำงาน+เรียน+กิจกรรม+งานอดิเรก

ปาดโธ่.....................ฮานิบ่เฮ้ย

มหุตฺตมปิ เจ วิญฺญู ปณฺฑิตํ ปยิรุปาสติ
ขิปฺปํ ธมฺมํ วิชานาติ ชิวฺหา สูปรสํ ยถา

วิญญูชน หากเข้าใกล้บัณฑิตแม้เพียงครู่เดียว
ก็รู้ธรรมได้ฉับพลัน เสมือนลิ้นที่รู้รสแกง



วันนี้ออกเดินสายบุญตั้งแต่เช้ามืดจรดเย็น
พรุ่งนี้มีเป้าหมายออกเดินทางไปทำบุญที่ราชบุรีอีกหนึ่งวัน

ขอนำกุศลผลบุญที่สำเร็จแล้ว และที่กำลังจะสำเร็จ
ส่งมอบให้คุณก๋า และทุกคนในครอบครัว มีความสุข
มีสุขภาพแข็งแรง ตลอดไป...นะคะ

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ

ขออนุญาตชี้แจงว่าปรัซซี่ไม่ค่อยเข้าใจรายละเอียด
ในบล๊อกคุณก๋าเท่าไหร่ (น่าจะเป็นส่วนใหญ่นะคะ)
จึงไม่มีประเด็นที่จะเม้นต์ที่เกี่ยวกับรายละเอียดในบล๊อก
บลีอกไหนไม่ได้คุยเรื่องรายละเอียดก็ขอมาทักทายนะคะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



สวัสดีค่ะพี่ก๋า เเวะทักทายเเละส่งกำลังใจให้ค่ะ
ทั้งภาพทั้งกลอนช๊อบชอบ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
พิรุณร่ำ Dharma Blog ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ผมอยากไปพิชิตดอยหรือกิ่วมาก อยากรู้เหมือนกันว่าผมจะเหนื่อยมากไหม เพราะได้ออกกำลังกายทุกวัน แต่ในที่ราบ ถ้าขึ้นเขาขึ้นดอย มันจะเป็นอย่างไรหนอ พะงาบ พะงาบ หรือเปล่า?

สวัสดีค่ะคุณก๋าถ้าเราเดินไปเรื่อยๆไมีรีบเร่งให้ถึงจุดหมายแต่คอยเก็บรายละเอียดรอบๆตัวไปเรื่อยๆระหว่างทางเราอาจจะได้อะไรกับธรรมชาติมากกว่าสาวเท้าเร็วๆเพื่อให้ถึงปลายทาง. อย่างน้อยคุณก๋าก็ได้เห็นว่ามันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเมื่อปีที่แล้ว555ปีหน้าไปใหม่สู้ๆนะคร้าปล.ชอบทุกภาพเลยล่ะคร้า

ส่งพี่ก๋็าเข้านอนค่ะ
ฝันดีนะคะ พี่ก๋า มาดาม หมิงหมิง

บทกวีที่ศิษย์พี่แปะใช่บทกวีที่ศิษย์พี่เขียนได้ระหว่างกาีเดินทางใช่หรือไม่ (แอบเห็น อิอิ)

ท้องฟ้าเปลี่ยนไปได้เรื่อย ๆ ป่าก็อาจเปลี่ยนไปถ้าคนเราไม่ร่วมกันรักษา
ทุกสิ่งไม่จีรัง

ปล.ไม้เท้าค้ำยันช่วยได้มากเลยค่ะศิษย์พี่ มันช่วยผ่อนแรงไปได้เยอะมากกกก รู้งี้ตอนไปปีนภูกระดึงมีไม้เท้า คงทำให้ตอนขากลับลงมาสภาพขาคงดีกว่านี้ (มันโหดกว่ามากหลายเท่าเลยค่ะ)

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ภาพป่าสวยมาก
สงสัยต้องลดน้ำหนักลงสักหน่อย และฟิตร่างกายก่อนเดินทางนะคะ

เกี่ยวข้องกับอายุมากขึ้นรึเปล่า แต่ไม่น่าจะเร็วขนาดนั้นนะ

ทุกอย่างเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จริงๆ

พลังแห่งธรรมชาตินี้มหัศจรรย์จริงๆ

สวัสดีค่ะ น้องก๋า..
เดินป่า น่าสนุกนะค่ะ..ธรรมชาติ..ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป.ตามกาลเวลา..ใจคนยังเปลี่ยนเลย..อิอิ

ปล. น้องหมิงหมิง..เล่นกีต้าร์ เท่ห์จัง..

ภาพถ่ายขาวดำก็สวยงามไปอีกแบบนะครับ
อยู่ท่ามกลางธรรมชาติต้องสูดเอาพลังธรรมชาติเข้าเยอะๆ ฮี่ๆ

อนิจจัง...ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ ตัวของเราเองก้เปลี่ยนไปทุกวัน ผม...ที่เคยดกดำก็ร่วงหล่น เปลี่ยนสี เนื้อที่เคยเต่งตึงก็เริ่มมีร่ิองรอยเหี่ยวย่น...สัจจธรรม?ี่ที่เป็นจริงตลอดกาล...

รูปขาวดำมีมนต์ขลังเสมอ
เดินป่า แล้วเหนื่อย
ต้องออกกำลังกายให้สม่ำเสมอครับ ปอดจะได้แข็งแรง
ฝันดีครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิงหมิง

ทำป่าพี่เป็นสีนี้ ดูน่ากลัวลึกลับมากเลยค่ะคุณก๋า

พี่คงเหนื่อยมาก...ไม่อยากคิดเลย

ที่นี่...ปีก่อนโน้นเห็นพี่ตุ๊กเดินกับเพื่อนๆ เห็นคุณก๋าเดินกับพวกคุณโจน พี่ก็คิดนะ อยากลองบ้าง