:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการ 15 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการ 15 ::
:: ผีหลอก...วิญญาณหลอน ::
สั่นประสาทโดย : อาจารย์ก๋า ตั้งท่าโกย
มันเป็นคืนที่บรรยากาศหลอนและสั่นประสาท ภาพที่เพิ่งผ่านพ้นยังติดแน่นฝังในความรู้สึก เหงื่อไหลทั่วร่างแต่ฝ่ามือคุณเย็นเยียบ ระยะทางจากมหาวิทยาลัยกลับมาที่หอพักมันไม่ไกลเลย แต่วันนี้ระยะทางแค่นั้นคล้ายว่าทอดยาวไม่สิ้นสุด
………………
สามทุ่มแถวรอบนอกของเมืองกรุง มีแต่ทุ่งนาและความมืดมิด ถนนที่สร้างไม่เสร็จ ทิ้งร่องรอยเอาไว้ด้วยกองทรายเป็นหย่อมๆ ท่อประปาขนาดใหญ่ และเสาคอนกรีตวางเรียงรายอยู่สองข้างทาง ราวกับภูเขาขนาดย่อม
คุณขับรถมอเตอร์ไซด์กลับหอพักมาด้วยความเร็วสม่ำเสมอ น้ำในหอพักไม่ไหลมาสามวันแล้ว ทางเลือกเดียวที่มี คือหอบเสื้อผ้าแล้วขี่มอเตอร์ไซด์ไปอาบน้ำที่คณะฯ...
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ คุณขับมอเตอร์ไซด์กลับมายังหอพัก เมื่อผ่านโค้งร้อยศพมาไม่ไกลนัก คุณมองตรงไปข้างหน้า....สองข้างทางมืดมิด ไม่มีไฟสองข้างทาง แต่ยังพอมองเห็นเงาดำตะคุ่มๆ เหมือนคนกำลังข้ามถนนอย่างแช่มช้า คุณผ่อนคันเร่งในทันใด เท้าแตะเบรกผ่อนเกียร์ลงเป็นเกียร์ต่ำ แวบนั้นเอง...เงาดำนั้นเดินผ่านถนนไปแล้วหายวับไปในกองทราย !!!
ขนคุณลุกชันทุกเส้น
“เจอดีเข้าแล้วกู” คุณนึกในใจ
ก่อนรีบบิดคันเร่งอย่างไม่คิดชีวิต
ห่างจากจุดเกิดเหตุไม่ถึง 400 เมตรก็ถึงทางเข้าหมู่บ้าน คุณถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ที่ป้ายทางเข้าหมู่บ้านคุณเห็นลุงสมกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่คนเดียว “ลุง..ดึกป่านนี้แล้วยังมีคนรอวินมอเตอร์ไซด์อีกเหรอ” คุณทักลุงสมด้วยความคุ้นเคย แกเป็นคนขับรถมอเตอร์ไซด์รับจ้างหน้าหมู่บ้านนี่เอง ปกติสองทุ่มไม่มีวินคนไหนมารอรับส่งลูกค้าแล้ว “เออ..ลุงยังรอคนอยู่” ลุงสมตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ไม่ร่าเริงเหมือนเคย “งั้นผมไปก่อนนะลุง จะรีบเข้าหอแล้วล่ะครับ” คุณแอบสังเกตว่าลุงสมดูหน้าซีดเซียวกว่าปกติ หรืออาจเป็นเพราะแถวหน้าหมู่บ้านมีแสงสว่างไม่มากนัก “อืม...ไปเถอะ ลุงยังต้องรอคนอยู่” ลุงสมพูดเสร็จก็ก้มหน้าก้มตารอ
………………..
คุณขี่รถมาจอดหน้าร้านเจ๊เช็งเพื่อซื้อน้ำดื่มไปที่หอพัก ภาพเงาดำที่เดินหายวับไปที่ข้างทางยังติดตา คุณยังลังเลและไม่แน่ใจว่านั่นคืออะไร ?
“เจ๊..น้ำเปล่าสองขวดครับ” “เอ้า..สองขวดยี่สิบบาท” เจ๊เช็งกับผมคุ้นเคยกันดี เป็นลูกค้ากันตั้งแต่ผมเรียนปีหนึ่ง นี่เหลืออีกเทอมเดียวจะเรียนจบแล้ว “เอ้า – ไอ้พงษ์นั่นเอ็งจะไปไหนวะ ดึกดื่นป่านนี้” เจ๊เช็งส่งเสียงทักทาย เมื่อเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านหน้าร้านของแก “ผมจะไปบ้านไอ้ก๊อมันน่ะครับ ว่าจะเดินไปหารถหน้าหมู่บ้าน ไม่รู้ที่วินฯยังมีรถเหลืออยู่รึเปล่านะเนี่ย” คุณหันไปบอกชายคนนี้ว่า “เมื่อกี้ผมขี่รถผ่านมา เห็นลุงสมแกยืนรออยู่ที่หน้าหมู่บ้าน แกบอกว่ารอคนอยู่ ไม่รู้ว่ารอพี่อยู่หรือเปล่า ?”
ผู้ชายที่ชื่อพงษ์หน้าซีดเผือดในทันใด แกหันไปสบตากับเจ๊ที่ทำหน้าตกใจไม่แพ้กัน เจ๊เช็งถามผมด้วยเสียงสั่นเครือว่า “น่ะ..น่ะ..แน่ใจนะว่าเป็นไอ้สม” “ใช่สิครับเจ๊ ผมเพิ่งคุยกับแกมาเมื่อกี้เอง” คุณเริ่มประหลาดใจ ชายหนุ่มที่ชื่อพงษ์ไม่พูดอะไรอีก แต่หันหลังเดินกลับไปทางเดิมที่เขาเดินมาทันที เมื่อคุณหันมองกลับมาอีกครั้ง เจ๊เช็งพูดขึ้นมาด้วยเสียงแผ่วเบาแต่สั่นเครือว่า “ลุงสมมันถูกสิบล้อทับตายเมื่อบ่ายสามวันนี้เอง ตรงโค้งร้อยศพน่ะ ศพเละจนดูไม่ได้เลย มันจะมายืนคุยกับเอ็งได้ยังไง”
.............................
หลังจากคุณขี่มอเตอร์ไซด์ออกไปจากร้านของเจ๊เช็ง แกก้มมองดูแบงค์ยี่สิบในมือ ทำไมมือถึงเปื้อนเลือดจนชุ่มโชกแบบนี้ !!! เมื่อสักครู่แกมัวแต่ตกใจที่เด็กหนุ่มบอกว่าไปยืนคุยกับลุงสม ทั้งๆที่แกตายไปแล้วตั้งแต่บ่ายสาม....
ด้วยความตกใจเจ๊เช็งรีบสะบัดแบงค์ยี่สิบนี้ทิ้งลงพื้น เลือดไหลทะลักออกมาจากแบงค์ราวกับตาน้ำ ไหลเป็นทางส่งกลิ่นเหม็นคาวคลุ้ง แล้วสติของแกก็ดับวูบลง !!!!
………………………
คุณกลับมาที่ห้อง เปิดประตูเดินเข้าไปในห้องที่มืดมิด เสียงหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ เหงื่อไหลทั่วตัว คุณกลัวอย่างถึงขีดสุด วันเดียวเจอผีหลอกถึงสองครั้งซ้อนๆ.... ในห้องมืดสนิทเมื่อไม่ได้เปิดไฟ คุณเดินไปเปิดประตูระเบียง ออกไปยืนสูดอากาศข้างนอกระเบียงนั่น เมื่อหันมองไปด้านซ้าย เพื่อนข้างห้องกำลังยืนตากเสื้อยืด เมื่อคุณกับเขาสบตากัน เขาทำตาเบิกโพลงด้วยความกลัวสุดชีวิต ก่อนร้องเสียงหลงและวิ่งเข้าห้องไปในทันที
คุณเองตกใจไม่แพ้กัน รับหันหลังกลับไปมองด้านหลัง “ไม่เห็นมีอะไรเลย มันกลัวอะไรวะ ทำหน้ายังกับเห็นผี”
คุณเดินกลับเข้าไปในห้องเปิดไฟและอาบน้ำ เมื่อมองดูในกระจกคุณตกใจกับภาพเบื้องหน้า หัวของคุณหายไปครึ่งหนึ่ง สมองไหลเยิ้ม เศษกระดูกแตกละเอียด และเลือดไหลทะลักอาบร่าง ตาซ้ายหลุดร่องแร่งออกมาจากเบ้า ดูแล้วไม่มีทางจำได้เลยว่านี่คือตัวคุณ !!!
สติสุดท้ายของคุณดับวูบไปในทันทีทันใด !!!
………………………..
เจ๊เช็งสลบไปสองวันเต็มๆ... เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาลูกสาวแกเล่าให้ฟังว่า ลุงสมถูกรถชนตายตอนบ่ายสาม และสามทุ่มตรงของคืนเดียวกัน นักศึกษาหนุ่มขี่มอเอร์ไซด์กลับจากคณะฯ แต่ถูกรถกระบะเฉี่ยวชนบริเวณโค้งร้อยศพ ก่อนลากร่างของชายหนุ่มพุ่งเข้าชนเสาคอนกรีตที่วางอยู่สองข้างทางจนสภาพศพแหลกเหลว.... ใบหน้าของเขาหายไปครึ่งซีก เบ้าตาทะลัก แขนขาหักละเอียดไม่มีชิ้นดี มันสมองกองเป็นหย่อมๆเละทั่วพื้นถนน
.......................
คุณได้แต่สงสัยว่าเงาดำที่โค้งร้อยศพนั้นเป็นใคร ? คุณตายได้ยังไง ? ทำไมคุณถึงเห็นลุงสม ? และทำไมคนอื่นถึงมองเห็นคุณ ? ทำไม ?
:: หมายเหตุ ::
นี่เป็นโครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการ 15 โครงการต่อไปรับโจทย์จากเป็ดสวรรค์ วันเวลาใดเดี๋ยวนัดแนะกันอีกทีครับ
Create Date : 08 กันยายน 2553 |
|
154 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2553 5:12:48 น. |
Counter : 1349 Pageviews. |
|
|
แล้วค่อย ทำใจ ก่อนอ่าน