สิงหาคม 2564
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
20 สิงหาคม 2564

:: เงาซ่อนแสง 3 ::


:: เงาซ่อนแสง 3 ::

ภาพและคำ : กะว่าก๋า










8

อยู่ในรอยร้าวของความคิด
ตรงรอยแตกของชีวิต
คิดถึงวัยเยาว์เขลาขลาด
หวาดกลัวผีที่มองไม่เห็น
เป็นความกลัวที่ฝังลึกอยู่ในใจมานาน
นานจนไม่อาจลืมเลือนความกลัว











9

สอนคนโง่ให้เป็นคนฉลาดได้
แต่สอนคนอวดดีให้เป็นคนมีปัญญาไม่ได้













10

หนังสือบางเล่ม
แม้อ่านไม่รู้เรื่อง
ก็ยังอยากอ่าน

หนังสือบางเล่ม
แม้อ่านเข้าใจได้โดยง่าย
แต่รู้สึกอยากวางมันลง

เสน่ห์ของตัวอักษร
มิได้อยู่ที่ความเข้าใจในขณะอ่าน
แต่อยู่ที่หนังสือเล่มนั้น
สามารถสร้างแรงกระเพื่อมทางความคิด
ให้กับคนอ่านได้มากน้อยเพียงใด












11

ไม่มีใครประสบความสำเร็จ
จากการทำในสิ่งที่ตัวเองเกลียด











12

เดินช้าลง
เดินช้าลง
เพื่อให้เห็นความงามของชีวิต





















 

Create Date : 20 สิงหาคม 2564
20 comments
Last Update : 20 สิงหาคม 2564 6:05:28 น.
Counter : 1250 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณทนายอ้วน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณblue_medsai, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil, คุณTui Laksi, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณcomicclubs, คุณlovereason, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณmcayenne94, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณไวน์กับสายน้ำ

 

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋า
ภาพเปิดสวยมากนะคะ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 20 สิงหาคม 2564 7:12:16 น.  

 

ใช่ๆ คุณก๋าคนอวดดีสอนไม่ได้จริงๆ
บางคนเนี่ยแก่แล้วยังอวดดีไม่เลิก
ทั้งๆ ที่ใครๆ ก็บอกว่าไม่เห็นมีดีอะไรนะ

 

โดย: หอมกร 20 สิงหาคม 2564 7:40:01 น.  

 


ถ้าจะเดินช้าลง
เพื่อให้เห็นความงามของชีวิต ตอนนี้ น่าจะเห็นแต่ความน่ากลัวมากกว่านะครับ 555

ปล.โห เป็นไปได้ไงครับ ที่ฉีดวัคซีนมี จนท.ฉีดแค่คนเดียว
ยังกะสถานีอนามัย เอ๋ หรือว่า บุคลากรจะติดโควิดซะแยะครับนี่

 

โดย: multiple 20 สิงหาคม 2564 8:48:13 น.  

 

เดินช้าลง
เดินช้าลง
เพื่อให้เห็นความงามของชีวิต

.................

เดินช้าลงของฉันเพราะร่างกายและสังขารมันรับน้ำหนักซิบ่ไหวค่ะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 20 สิงหาคม 2564 9:06:56 น.  

 

ตอนนี้น่าจะช้าจนหลายๆ คนมองไม่เห็นอะไรแล้วมั้งครับ

ผีไม่น่ากลัวหรอกครับ ถ้ามองในมุมมองพุทธ ผีมาทำร้ายเรา บาปก้ตกเป็นของผี มันจะยิ่งทำให้ผีตนนั้นตกต่ำลงไปอีก มองในมุมทางโลกทั่วๆ ไป "คน" นี่แหละน่ากลวักว่าผีเยอะ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 สิงหาคม 2564 10:55:07 น.  

 

เห็นด้วยเรื่องหนังสือค่ะ

 

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 20 สิงหาคม 2564 10:57:23 น.  

 

แวะมาตอนพักเที่ยงค่ะ

แค่เห็นรูปสวยๆ ก็คุ้มแล้วววว

ตอนนี้เดินช้าไม่ได้นะคะ ไปไหนมาไหน ต้องรีบเดินให้ไว ไปให้เร็ว 555+


 

โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 20 สิงหาคม 2564 12:26:15 น.  

 

ช้า ๆ นี่ท่องไว้เลยเจ้า จะได้บ่ต๊าวอ่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 20 สิงหาคม 2564 14:58:38 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มาอ่าน "เงาซ่อนแสง" จ้ะ ได้ข้อคิดไปคิดไตร่ตรองเหมือน
เดิม จ้ะ วันนี้ชอบภาพสวยงามประกอบงานเขียนจ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 20 สิงหาคม 2564 15:07:55 น.  

 

ของผมปั่นจักรยานช้าลง ได้มองเห็นวิวทิวทัศน์ สวยงามอีกเพียบเลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 20 สิงหาคม 2564 16:04:04 น.  

 

ทักทายยามเย็นค่ะคุณก๋า
เดินช้าบ้าง เร็วบ้าง
ชีวิตก็มีหลากหลายสีสันนะคะ
ขอบคุณค่ะ ...ภาพแรกสวยมากกกกกกก...

 

โดย: Tui Laksi 20 สิงหาคม 2564 16:17:00 น.  

 

เดินช้าลงก็ได้คิด ได้ปล่อยอารมณ์ ได้ดูสวยงามข้างทางนะคะ

 

โดย: comicclubs 20 สิงหาคม 2564 16:28:44 น.  

 

ตอนเด็กอาจจะกลัวผี
แต่พอโตมาก็รู้ว่า ควรกัวคนมากกว่าผีครับ

เคยเดินลงไปข้างล่างตอน 4 ทุ่ม เงียบมากกกก
ตอนนั้นคิดว่า เออ จริงๆ ไม่น่ากัวเลยเนอะ เราไม่กัวผีเลย
จนอยู่ ๆ ก็คิดขึ้นมาว่า ถ้ามียายแก่ๆ เดินวาร์ป ๆ ตามแสงไฟว่าจะทำไงวะ 555555
แล้วก็กัวเลยครับ แล้วมาเริ่มคิดว่า นี่ถ้ามีคนมาล๊อคคอเรานะ
หุยยยย กัวกว่าอีกครับพี่

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 20 สิงหาคม 2564 16:30:55 น.  

 

สวัสดีครับน้องแตง

ข้อดีของความช้า
คือ เราสามารถมองเห็นรายละเอียดของสิ่งต่างๆได้มากขึ้น
ไปเร็วเกิน
บางทีก็ไม่ได้เห็นอะไรเลยก็มีครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 20 สิงหาคม 2564 19:26:42 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
อ่านของวันนี้ชอบหลายบทเลยค่ะ แต่ชอบสุดคือบทนี้

เสน่ห์ของตัวอักษร
มิได้อยู่ที่ความเข้าใจในขณะอ่าน
แต่อยู่ที่หนังสือเล่มนั้น
สามารถสร้างแรงกระเพื่อมทางความคิด
ให้กับคนอ่านได้มากน้อยเพียงใด

อยากจะเป็นคนเขียนที่สามารถสร้างแรงกระเพื่อมทางความคิดได้บ้าง แต่งานเขียนแนวนี้ขายยากเหลือเกิน บางทีมันก็ย้อนแย้งกับชีวิตจริงจังเลยค่ะพี่ก๋า เขียนแล้วคนอ่านได้คิดคงจะดีมากเลย เง้ออ

ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่ก๋า

 

โดย: lovereason 20 สิงหาคม 2564 21:08:11 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

เรื่องหนังสือก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ครับ
บางเล่มเหมือนมีแรงดึงดูดให้ต้องอ่าน ทั้งที่บางทีไม่เคยอ่านแนวนี้หรือนักเขียนคนนี้ แต่บางเรื่องคนเขียนที่เคยคุ้นตาแต่ไม่อยากอ่านก็มี

จากบล็อก
มนุษย์ก็มีการพัฒนาคิดค้นไม่หยุดเลยนะครับ

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 20 สิงหาคม 2564 21:15:21 น.  

 

เมื่อกี้เห็นผีด้วยตาเปล่าเลยค่ะ ผีคนนี้เห็นครั้งที่สองแล้ว
ครั้งแรกเห็นเขาอยู่ในรั้วบ้านเขา ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นผี
เพื่อนบ้านย้ายมาใหม่เพิ่งคุยกันครั้งแรก

เย็นเห็นผู้ชายในบ้านเขาสองคน แก่กับหนุ่ม
ทั้งที่เขาบอกมีแค่ลูกชายเขาคนเดียว ส่วนสามีเพิ่งเสียหลังย้ายบ้านมาไม่นาน เมื่อครู่เย็นกำลังวิ่งออกกำลังกาย เห็นผู้ชายเดินจากบ้านนั้นมาทางบ้านเย็นก็เลยซุ่มแอบดูว่าใครนะเดินมาทำอะไรบ้านเรา ซุ่มสักพักเงียบสนิทไม่มีเสียงเดินไปใกล้อีกไม่มีคน เขาว่าเดือนนี้สัมภเวสีเยอะ คุณก๋าสวดมนต์ ไหว้พระ แผ่เมตตากันค่ะ

 

โดย: mcayenne94 20 สิงหาคม 2564 23:28:16 น.  

 

เดินช้าลง ได้เห็นความสวยงาม ความละเอียดของสถานที่นั้นๆ
บางครั้งไปเที่ยวทีไร บางที่เวลาหมดไวมาก กลายเป็นชะโงกทัวร์
อยากไปเที่ยวแบบสโลว์ไลฟ์ แต่เวลายังไม่อำนวยครับ

ค่ำวาน หนีฝน แล้ว ก็เลิกเล่นคอมไปเลย ฟ้าร้องฟ้าผ่า

 

โดย: สองแผ่นดิน 21 สิงหาคม 2564 0:08:24 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะ

ภาพแรกสวยมากด้วย

 

โดย: newyorknurse 21 สิงหาคม 2564 4:07:37 น.  

 

อ่านข้างบนแล้ว มาคิดถึงหนังสือที่เคยอ่านมา... บางเล่ม
เนื้อเรื่องเบามากแทบจะไม่มีอะไร

แต่ก็ชอบอ่านแนวคิดวิธีการเขียนทำใ้ห้เราเพลินคลายสมอง

...
บางเล่มเขียนโดยผู้รู้ ความรู้แน่นแต่ไม่อยากอ่านเพราะเรารับ
ความรู้เต็ม ๆ จากทีอื่นมาก่อนแล้วก็เป็นได้

แต่ถ้า ฟังคำพูดของคนบางคน..เช่นลุงน่าเบื่อเพราะพูดเหมือนรู้แต่ไม่รู้ 555

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 21 สิงหาคม 2564 6:02:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 393 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]