:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 181 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 181 ::
โจทย์ --- ขนมหวานในดวงใจ
ผู้คิดโจทย์ --- กะว่าก๋า
:: หวานจนขม ::
เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
สบายดีมั้ยพิม ผมถามเธอ ไม่เลย เธอตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เป็นอะไรไปล่ะ ? เพิ่งทะเลาะกับอ้นมา พิมพูดถึงคนรักของเธอ คนที่แย่งเธอไปจากผม --- ใช่ พิมกับผม ; เราเคยรักกันนานสามปี รักกันมาก มากกว่าที่อ้นรักพิม แต่สุดท้ายพิมเลือกอ้น ไม่เลือกผม
เรื่องเดิมอีกล่ะสิ ผมถามพิม ใช่ แล้วพิมก็ร้องไห้ อ้นไม่เคยหยุดเลยที่จะมีคนใหม่ พิมเหนื่อย ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าของผมให้เธอ เช็ดน้ำตาก่อนเถอะ
ผมปล่อยให้พิมร้องไห้จนหนำใจ แค่นั่งเงียบ ๆ เป็นเพื่อนเธอ
ขอโทษนะ เวลาพิมมีปัญหาทีไรก็นึกถึงวัฒน์ตลอด ทั้งๆที่พิมเป็นฝ่ายทิ้งวัฒน์ไปหาอ้นด้วยซ้ำ ผมยิ้ม เรื่องเก่าแล้ว อย่าไปพูดถึงมันเลย พิมจะไม่ทนแล้ว กลับไปคราวนี้จะไปขอหย่าจริง ๆ น้ำเสียงเธอดูจริงจัง คิดให้ดีดีนะพิม ผมพูดได้แค่นั้น คิดดีแล้ว ทำไมต้องทนอยู่กับคนที่ไม่เคยรักเราจริงด้วย ผมรู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรบางอย่างมาจุกที่คอจนไม่อาจพูดอะไรได้อีก
ผมเลื่อนจานขนมหวานที่อยู่ด้านหน้าตัวเองไปให้พิม ผมจำได้เสมอว่าเธอชอบกินขนมอะไร ชอบดื่มน้ำอะไร
วัฒน์จำได้เสมอเลยนะว่าพิมชอบอะไร พิมหยุดร้องไห้แล้ว เธอมองดูขนมตรงหน้า แล้วใช้ช้อนเขี่ยครีมเล่นเบา ๆ
ใช่...วัฒน์ไม่เคยลืมเลยว่าพิมชอบอะไร
เธอจ้องมองหน้าผมอย่างจริงจัง วัฒน์ยังรักพิมอยู่ไหม ? ผมมองหน้าเธอแล้วไม่ได้พูดอะไร เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้ไหม พิมขอโทษที่ทิ้งวัฒน์ไป พิมกลับมาน้ำตารื้นอีกครั้ง
พิมจำได้ไหมว่าทำไมวัฒน์ถึงชอบกินขนมหวาน ผมถามพิม จำได้ .... วัฒน์บอกว่าเพราะพิมชอบกินขนม วัฒน์ก็เลยชอบขนมตามไปด้วย เธอตอบ แล้วพิมรู้ไหมว่าทำไมวัฒน์ถึงมาเปิดร้านขนมและกาแฟร้านนี้ ผมถามพิมต่อ เธอเงียบและส่ายหัว ไม่รู้สิ
วัฒน์เปิดร้านขนมเพราะคิดถึงพิมไง วัฒน์ไม่เคยลืมพิมได้เลย พอพิมไปแต่งงานกับอ้น วัฒน์เคว้งกับชีวิตอยู่เป็นปีเลยนะ กว่าจะทำใจได้ กว่าจะคิดได้ว่าตัวเองต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง ไม่ใช่เพื่อให้ลืมพิม แต่เพื่อให้พิมยังอยู่ในใจตลอดไป แม้แต่ชื่อร้าน วัฒน์ยังใช้ชื่อจริงของพิมเป็นชื่อร้านเลย วัฒน์ยังรักพิมเสมอ จะวันนี้หรือวันไหน ก็ไม่มีวันเปลี่ยนใจไปจากพิมได้
พิมมองผมด้วยความซาบซึ้ง น้ำตาเธอไหลออกมาอีกครั้ง ร้านขนมช่วงบ่ายสามแบบนี้ไม่มีลูกค้าคนใดเดินเข้ามา ผมขยับจานขนมตรงหน้า ใช้ช้อนตักเนื้อเค้กบางเบาในจานป้อนพิม
ชิมดูสิพิม นี่ฝีมือวัฒน์เองเลย ตอนที่พิมโทรมา วัฒน์รีบเข้าครัวเพื่อทำเค้กชิ้นนี้ให้พิมเป็นพิเศษเลยนะ
พิมอ้าปากชิมเค้กไปสองสามคำ ผมยิ้มด้วยความพอใจ
อร่อยมั้ยพิม ? ผมถาม
อะ...อะ...อะ สีหน้าของพิมเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ น้ำลายเริ่มฟูมปาก สิบนิ้วหยิกเกร็ง เม็ดเลือดฝอยในตาแตกจนลูกตาสีขาวกลายเป็นสีแดงฉาน
วัฒน์รักพิมมาก เราอย่าจากกันเลย อยู่ด้วยกันตลอดไปแบบนี้ดีกว่านะ
ผมค่อย ๆ กอดเธอเอาไว้ ร่างของเธอชักเกร็งและกระตุกอีกสองสามครั้งก่อนจะแน่นิ่งไป มือซ้ายของผมจับมือพิมไว้แน่น ส่วนมือขวาจับช้อนตักเค้กในจานใส่ปากตัวเองสองสามช้อน หลับตา และ ยิ้ม.
Create Date : 23 มิถุนายน 2560 |
|
25 comments |
Last Update : 23 มิถุนายน 2560 6:19:14 น. |
Counter : 3261 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณสองแผ่นดิน, คุณโอพีย์, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณJinnyTent, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtoor36, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเนินน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtuk-tuk@korat, คุณกิ่งฟ้า, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณALDI, คุณRinsa Yoyolive, คุณSai Eeuu |
| |
โดย: Opey 23 มิถุนายน 2560 8:26:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 23 มิถุนายน 2560 8:57:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: mambymam 23 มิถุนายน 2560 10:54:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 23 มิถุนายน 2560 11:25:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 23 มิถุนายน 2560 12:29:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 23 มิถุนายน 2560 12:38:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: blog pu 23 มิถุนายน 2560 15:18:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 23 มิถุนายน 2560 17:42:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sai Eeuu 24 มิถุนายน 2560 0:51:16 น. |
|
|
|
| |
คุณก๋า น่าจะรวมเรื่องสั้นพิมพ์ขายบ้างครับ
ตะพาบ ครั้งนี้ ผมนำเรื่องเก่า มา ลงใหม่
รักมากก็แค้นมาก แค้นถึงขนาดชีวิตแลกชีวิต
สะท้อนสังคมชีวิตปัจจุบันได้เลยครับ
นึกว่าจะจบแบบ หั่นเป็นชิ้นๆ 55