เมื่อก่อนชาบูต้องไปกินอากิโยชิ เอกมัย ไกลบ้านมากกกก เคยไปกินกับเพื่อนสั่งน้ำซุปดำๆมากินอร่อยมากกกก พอได้ไปกินเองสั่งผิดได้น้ำซุปใสๆมาไม่อร่อยเลย ไปอีก 2-3 ครั้งก็ยังผิดเหมือนเดิม เลยเลิกำไปกินอากิโยชิซะเรย ฮ่าๆๆๆๆ

กุ้งเด้งเตะตามาก 555
เอาตะเกียบมาคีบกุ้งจิ้มน้ำจิ้มก่อนเลย
การกินเป็นวิถีแห่งการมีชีวิตนะคะ อิอิ

ขายูที่บ้านนี่ก็จะอลังการหน่อยๆครับ อยากกินอะไรก็จัดมาใส่ลงหม้อ
นี่ถ้าไม่ใช่บุฟเฟ่ต์นี้ ถ้ากินข้าวนอก เยอะและดีขนาดนี้ ราคาอาจจะมีพังได้
แต่กินที่บ้านนี่ชิลครับ เหลือก็เก็บได้ทั้งผักทั้งเนื้อ เผลอๆ กลายเป็นมาม่าในวันรุ่งขึ้นได้อีก
นี่ถ้าได้เบียร์เย็นๆนะ ^^

เปิดมาบล็อกนี้ ทำร้ายจิตใจมาก ๆ 555 รอโควิดหมดก่อนเต๊อะจัดแน่ ๆ
จากบล็อก
ใช่เลยคุณหนอน ไม่ค่อยมีใครแนะแนวเลย ผมนี่อาศัยตามเพื่อน ๆ ตอนนั้นมีแต่แพทย์ กับ วิศวะในหัว คณะอื่น ๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ยุคสมัยย้ายห้องเหมือนกันใช่มั๊ยครับ 555

เด็กห้องคิงเหมือนกันครับ 55 ผมกลัวจะจากเพื่อน ๆ ไปอยู่ห้องอื่น ตั้งใจเรียนเป็นพิเศษเลย แต่พวกคะแนนสังคม ภาษาอังกฤษ ผมจะทำได้ดีกว่าพวก ฟิสิกส์ เคมีนะ อยากย้ายแผนเหมือนกัน แต่เพื่อน ๆ นั่นละ มึงจะย้ายไปทำไม ค่อยไปสอบเอ็นท์เอา พอเอ็นทรานซ์ก็เลือกตามกันไปอีก
รุ่นผมหายกันไปตอนสอบเทียบ ม.5 เยอะเลย ห้องเงียบเหงามาก ๆ คุณหนอนน่าจะทันสอบเทียบนะ 555

ผมแวบไปวิ่งก่อนนะครับ เดี๋ยวมาใหม่ ไม่มีคนละ

ล้นหม้อเลยนะคะ

เมนูนี้ได้ทำบ้างเหมือนกันครับ อยู่บ้านก็มีความสุขได้ด้วยชาบูนี่แหละครับ

สวัสดีมีสุขค่ะ

แยะมากๆๆๆๆ กินกันกี่คนคะ
แต่ของอร่อยอ่ะนะคะ
แป๊บเดียวคงหมดหม้อแระ
น่ากินค่ะ ร้อนปุดๆๆๆๆ เหงื่อท่วมเลย...แฮ่ะ

พี่ก๋าอยากชาบูมากครับ ณ จุดนี้ 555
ร้านประจำที่เคยกินก็ปิดทั้งสองร้านเลย
เซ็งมากๆ มาดามจะทำให้
พี่ก๋าก็บอกว่าไม่เป็นไร รอร้านเปิดดีกว่า 555

กล้องฟิล์มถ่ายภาพสนุกดีนะครับ
พี่ก๋าเคยใช้ห้องมืดล้างภาพขาวดำอยู่ครั้งสองครั้ง
เดี๋ยวนี้ใช้ photoshop ลากปื้ดเดียว
ภาพสีกลายเป็นภาพขาวดำ
ภาพขาวดำทำเป็นภาพสีได้ 555

มันก็สนุกไปคนละแบบนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน

ทานชาบูat home หรือที่บ้านนี่
อร่อยเติมได้ตามอำเภอใจ
ปรีเปรมดีจริงๆ
สวรรค์ที่สุด


เห็นแล้วหิวๆๆๆ

เมนูนี้กินดี..ไม่มี นน.เพิ่ม
กินได้ยาวนาน
และสนุกสนาน..


Take care..
Happy Thurseday ค่ะ

เห็นเมนูนี้ได้ไอเดียว่าจะทำสุกี้กินเลยคราบ

เครื่องแน่นๆเลยค่า