BlogGang.com : : กะว่าก๋า - เนื้อเพลงของจรัล มโนเพ็ชร ฉบับแก้ไขตรวจทาน

เนื้อเพลงของจรัล มโนเพ็ชร ฉบับแก้ไขตรวจทาน

ผมเลือกเฉพาะเพลงที่ผมชอบเท่านั้นครับ
ถ้าจะดูมากกว่านี้ขอให้เข้าไปดูที่เว็บจรัล มโนเพ็ชรเลยครับ เป็นเว็บที่ดีมาก

..................................................

เพลง : เปิ้นฮักตั๋ว

เปิ้นฮู้ เปิ้นฮัก เปิ้นฮู้ ว่าเปิ้นฮักแต่ตั๋ว
เปิ้นหลงเมามัว บ่ากั๋วว่าใผจะด่า
หากตั๋วบ่าฮัก บ่าหม ก็จงอย่าข่มไว้ดีกว่า
หากฮักก่ว่า บ่าฮักก่ว่า ซักกำ

* เฮายังเฮียน เปิ้นก่ฮู้ เรื่องอดสู เฮาอย่าไปทำ
เพียรเฮียนเป็นประจำ แล้วสบาย

ตั๋วฮู้ เปิ้นฮัก เปิ้นฮู้ ว่าฮักเปิ้นเหมือนกั๋น
เฮาไว้ใจกั๋น ความฮักเฮามั่นมิคลอนคลาย
ปี๋หน้า ถ้าเฮียนจบแล้ว เฮาร่วมผูกพันทั้งใจกาย
เพียงตั๋วอย่าหน่าย เปิ้นฮักบ่คลายหัวใจ

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

เพียงตั๋วอย่าหน่าย เปิ้นฮักบ่คลายหัวใจ ( 2 รอบ)

เพลง : แอ่วสาว

แอ่วสาวบ้านเฮา มันเป๋นดีเมา ดีม่วน
เปิงดีจวน หื้ออ้ายมาม่วน มาเมา
สาวน้อย สาวจี๋ แหมซ้ำยังมีสาวเฒ่า
ดอกสลิดติดเก๊า กั๋วเป๋นบ่าวเฒ่าอ้ายใจ๋บ่ดี

อ้ายใจ๋บ่ดี อยากกิ๋นบุรีกับเมี่ยง
อ้ายใจ๋ปอเซี้ยง อยากกิ๋นเมี่ยงกับบุรี
อ้ายใจ๋บ่ดี อยากกิ๋นบุรีกับเมี่ยง
อ้ายใจ๋ ปอเซี้ยง อยากกิ๋นเมี่ยงกับบุรี

อี่น้องบัวลอย ตี้ขายแก๋งหอยแก๋งปี๋
สลิดจั๊ดดี เสียทีเขี้ยวยี่ก้องง้อง
อี่น้องบุญนำ งามเหมือนเอาคำมาต้อง
แต่เสียดายแข้งว้อง เหมือนหมูแม่ด้องเอาลูกกิ๋นนม

อี่น้องคำมา ถ้าผ่อก้าหน้าจ๊าดงาม
เสียดายขี้ปุ๋มหลาม เหมือนแขกยามเฝ้ากาด
อี่น้องคำหล้า อ้ายก่ว่างามสะอาด
เสียดายขนาด กะหล๊อกน่องมีก้าขี้ไคล

อี่น้องบัวคำตี้ขายหนังยำคั่วหมี่
หุ่นเปิ้นจั๊ดดี เหมือนสะลีมัดตั้ง
น้องม่วยกิมเฮียง มีก้ากระดูกขี้ข้าง
กางเหงี่ยงก้างง้าง เหมือนกะหล่ำตกรถแน่ะ

อันหมาหางกิด มาไต่คันนาด้อมด้อม
อันหมาหางก้อม มาไต่คันนาดิ๊ดดิ๊ด
อันหมาหางกิด มาไต่คันนาด้อมด้อม
อันหมาหางก้อม มาไต่คันนาดิ๊ดดิ๊ด

แป๋งใจ๋ดีดี ฟั้งแป๋งหน้ายีหน้ายุ่ง
หันเป๋นน้องเป๋นนุ่ง อ้ายใคร่มาจุ๋งมาจี๋
อู้เล่นบ่ดายเน้อ อี่นายคนดี
อ้ายเป๋นบ่าวจี๋ บ่าวเจื๊อคนดีเน้อนาย

เพลง : ลานนา

โอ ลานนา........เลอล้ำกว่าขานคำชม
บ้านเฮือนเฮาแสนเย็นฮ้ม บ่าได้จ่มซักกำ
โอ ลานนา........หอมเอื้องป่าเวลาค่ำ
งามธรรมชาติชื่นฉ่ำ ดื่มด่ำฤทัย

ยอดดอยเสียดสูงล้วนพงพนา
ม่วนใจ๋ม่วนต๋าแสนสบาย
ขลุ่ย ซอซึง สะล้อ เริงร่าย
คลอเคล้าสายลมจอย

โอ ลานนา..........เหนือนานาแคว้นแดนดอย
ฮื้อได้มาหันซักหน้อย แล้วก้อยเพ้อชม

ประเพณีเฮายึดมั่นมาเมิน ฮีตฮอยเฮาเพลินนิยม
อี่นาย ไอ้น้อยน่าฮักขำคม ม่วนแต้สมใจเฮา

โอ ลานนา..........เลอล้ำ กว่าขานคำกล่าว
ป้อแม่ปี้น้องผองเฮา เนาว์แนบภิรมย์
เนาว์แนบภิรมย์ (ซ้ำประโยคนี้จนจบเพลง)

เพลง :หยุบมือกำ

หยุบมือกำ อ้ายกำมือกอย
อ้ายหยุบก้อย ก้อย เป๋นจะใดว่าสั่น
หยุบมือเป๋นสื่อสัมพันธ์
อ้ายหยุบน้องกำอย่าหวั่นกลัวเกรง

หยุบแอว ลวดแผวแข้งขา
หยุบไปหยุบมามันก็นวนโน้งเหน่ง
หยุบคอง่อนต่อใบเตง
อ้ายหยุบน้องเอง ตี้ใบหน้างาม งาม

* หยุบกาง หยุบกิ๊ว หยุบไหล่
ป๊ะใส่ก้นใหญ่ ๆ เป๋นดีใคร่หยุบ ใคร่หยวาม
ใคร่งมสาวรุ่นลายคราม
ใคร่หยุบใคร่ซวาม แล้วมันจะม่วนมอกใด

หยุบมือกำอ้ายกำมือเยิง
ยกมือขึ้นเกิ้ง หันอันนั้นจ้าดใหญ่
หยุบกอยซักหน่อยได้ไหม
ได้หยุบเมื่อใด แล้วคงจะม่วนใจแล

(ซ้ำ* จนจบเพลง)

ทียาลี

* ทียาลี ชียาลี แหล่อัง คุพังเจอะส่า เมอะเตเต๊
มือละกึย เถอะอั่ง พังคูโถะโถ่
มือละกึย เถอะอั่ง พังคูโถะโถ่

** ชอแนแหย่ แมแท้แนะ กูชองแน เมอชียา
กูชองแน เมอเจอส่าเหม่อ กูชองแน เมอเจอ
มาแหนะเตเต แหน่เอะ ลอแย แจะแทแน.....

ทียาลี ฟ้ามีดวงดาว
กับเดือนเพื่อนใจ๋เป๋นสุข สบายใจ๋
ดวงตะวันอุ่นอุ่น ลอยบนเมฆสวยใส
ฉันจะกู่จะร้องเพลงรัก เธอชอบฟังมันบ้างไหม
เธอชอบฟังดีใจ๋ดีใจ เธอชอบฟังยินดีมอบให้เธอเลย
แต่ต้องร้องให้ฉันฟังคนเดียว

( ซ้ำ ** )

( ซ้ำ * )

มือละกึย เถอะอั่ง พังคูโถะโถ่

คิดถึงบ้าน

มองดูดวงดาว ก็คงเป็นดาวดวงเดียวกัน
มองดูดวงจันทร์ ก็เหมือนกับจันทร์ที่บ้านเรา
ยามนี้ฉันเหงา.............คิดถึงบ้าน

มองดูท้องฟ้า ก็ยังเป็นฟ้าผืนเดียวกัน
มองดวงตะวัน ก็ยังส่องแสงไปบ้านฉัน
ยามฟ้ามืดคล้ำ.............คิดถึงบ้าน

* อยู่ในเมืองกรุง ก็คงวุ่นวายและวกวน
มีแต่ผู้คนก็เหมือนดั่งคนไม่รู้จักกัน
ชีวิตผกผัน....................คิดถึงบ้าน

มองไปทางใดก็มีแต่ตึกสูงสวยงาม
แต่ใจคนไม่งามเหมือนกับคนที่บ้านเรา
ยามนี้ฉันเหงา..............คิดถึงบ้าน

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

ควายหงาน

ควายหงานก่อนเคยใช้งานไถนา
ไถนากับฮามาสามปีสี่เดือนสองวัน
ทั้งคนทั้งควายขยัน หากินกันไปไม่บ่น
กี่ปี กี่ปีก็ทน เกิดเป็นคนจนหัวเน่า

* เขียน กอ..ไก่ ไม่ถึง ตอ...เต่า
อะอาอิอีไม่เอา เพราะฮาก็เดาไม่ถูก
(คอรัส : ซ้ำ *)

** วานนี้เศรษฐีเขามาซื้อนา
แม่ฮาขายไปหมดทั้งแปลง
ซื้อแพง ขายแพง ทั้งตาทั้งยายขายนา
ขายควายฮาไปเมื่อแลง ก่คงบ่ไกล๋หม้อแก๋ง
จิ้นแดงจักเป๋นจิ้นลาบ

*** ข้างกอไผ่ ก็เหลือคอกเปล่า
กับกองขี้ควายขี้เคา แล้วฮาก่เหงาหัวอก
(คอรัส : ซ้ำ ***)

( ซ้ำ *)

( ซ้ำ **)

(ซ้ำ ***/***)

มิดะ

ฮืม...ฮืม....

* บนฟ้ามีเมฆลอย บนดอยมีเมฆบัง
มีสาวงามชื่อดัง อยู่หลังแดนดงป่า
มีกะลาล่าเซอ มีหนุ่มหนุ่มเผลอฮ้องหา
มีสาวงามขึ้นมา แล้วมีมิดะ

นางนั้นยืนท่ากอย หนุ่มน้อยตี้ยังบ่เกยผ่าน
ยังไร้ราคีพาน บ่ฮู้ก๋านกามโลกีย์
ยั่วยวนวาจาเว้าวอน บอกสอนหื้อละอ่อนนั้นมี
ความฮู้กามวิธี แล้วพลีเรือนกาย

งามเหนือกำรำพัน เป็นหมันและเป็นหม้าย
ความสวยงามคือภัย ถูกเลือกไว้เป็นมิดะ
หนุ่มใดบ่เกยชิดชม บ่สมสู่ฮู้วิชา
หมดหนทางขึ้นมา บนลานสาวกอด

หมดปัญญาดิ้นรน มืดมนเหมือนคนตาบอด
คนแล้วคนเล่ากอด ทอดกายในดงดินแดน
จนวัยโรยราล่วงไป คนใหม่มาเป๋นมิดะแทน
คือเรื่องราวในแดน แผ่นดินอีก้อ

( ซ้ำ * )

สัปปะลี่ขี้คุย

สัปปะลี่อวดดีขี้คุย มันแอ่วจุ๊ยทั่วไป
ปากมันหวาน มือมันไว แต่ในหัวใจมันดำ
สัปปะลี่อวดดีขี้โว มันชอบโม้ชอบอำ
เอ่ยมาร้อยคำพันคำ ไม่มีเรื่องจริงปนเลย

* ฟังๆเอาแสนหาร ลบล้านและดี อี่นางเอ๋ย
เห็นแล้วเฉยเข้าไว้ ไอ้คนวอกนัก คนวอกนัก
พอมีเวลามันจะสรรหาคำวอก
ซับซ้อนยอกใจได้ดีนัก ดีนัก ดีเรื่องเลว
สัปปะลี่อย่างเดียว

** สัปปะลี่กี่ปีไม่ตาย ยังแอบหายใจอยู่
อยากให้น้องตามไปดู อาจจะรู้แกวมันดี
สัปปะลี่เขี้ยวยาวลากดิน มันชอบกินของฟรี
อยู่ในวัดวายังมี อย่าไปคุ้นเคย

*** ฟังๆเอาแสนหาร ลบล้านและดี อี่นางเอ๋ย
เห็นแล้วเฉยเข้าไว้ ไอ้คนวอกนัก คนวอกนัก
พอมีเวลามันจะสรรหาคำวอก
ซับซ้อนยอกใจได้ดีนัก ดีนัก ดีเรื่องเดียว
สัปปะลี่อย่างเดียว

(ซ้ำ *** / ** / *** )

กุหลาบดอย

ปลูกกุหลาบบนดอย กับสาวน้อยที่สดใส
รุ่งอรุณกับชีวิตใหม่ ที่แสนไกลปลายฟ้าคราม

ดอกกุหลาบหลากสีต่างสรร ตะวันสีทองแสนงาม
กุหลาบดอยระบือลือนาม ....ไม่ขาย

* สีแดงให้เธอแซมผม สีชมพูฉันก็ให้
สีเหลืองเธอชอบไหม สีขาวเอาไปปักแจกัน

กลิ่นกุหลาบ กระจายลมลอย
กุหลาบดอยแย้มบานทุกวัน
กุหลาบมีไว้เป็นรางวัล จากใจฉัน....ให้เธอ

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

กุหลาบมีไว้เป็นรางวัล จากใจฉัน.....ให้เธอ

อาขยานล้านนา

สิบแหลมซาวแหลมบ่เต้าแหลมใบข้าว
สิบเหล้าซาวเหล้าบ่เต้าเหล้าเดือนเกี๋ยง
สิบเสียงซาวเสียงบ่เต้าเสียงแมงว้าง
สิบจ๊างซาวจ๊างบ่เต้าจ๊างเอราวัณ

อายุสิบปี๋อาบน้ำบ่หนาว
อายุซาวปี๋แอ่วสาวบ่ก้าย
สามสิบปี๋บ่หน่ายสงสาร
สี่สิบปี๋ยะก๋านเหมือนฟ้าผ่า

อายุห้าสิบปี๋สาวด่าบ่เจ๊บใจ๋
หกสิบปี๋ไอเหมือนฟานโขก
เจ็ดสิบปี๋บ่าโหกเต๋มตั๋ว
แปดสิบปี๋ใคร่หัวเหมือนไห้

อายุเก้าสิบปี๋ไข้ก่ต๋ายบ่ไข้ก่ต๋าย
จะเอาอันใดไปบ่ได้สักอย่าง
บ่ซวะ บ่วาง บ่หายหม่นเศร้า
คนบ่าเก่าเล่าไว้มาเมิน
..............เลยวาง

เอื้องผึ้งจันผา

งาม เลอล้ำเป็นที่หนึ่ง
อ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
เจ้าเอยเอื้องผึ้งสาวดอย
หนุ่มจันผาเจ้าเฝ้าคอย
จะเคียงผูกพัน
สัญญารักมั่นและซื่อตรง

จวบ...วันสองคนวิวาห์ จันผาปีนขึ้นดอย
หวังใจจะสอยดอกไม้ดง
แต่มือไม้ไม่มั่นคง ตกลงมาสิ้นใจ
เอื้องผึ้งร่ำไห้วิ่งกระโจน
พุ่งชนชะเงิบหิน สิ้นใจตายตามจันผา

เอื้องเอย คนขานนามเอื้องผึ้ง
กลีบเหลืองปานน้ำผึ้ง
หอมตรึงต้องใจภุมรา
จันผาเอ๋ยงามสง่า
ต้นใบสะดุดตา
ขึ้นเคียงคู่กันนิรันดร์เอย

แม่ค้าปลาจ่อม

* แม่เอยแม่เฒ่า เก่าแก่ซิ่นถุง
เสื้อนุ่งหุ้มหนัง นั่งขายปลาจ่อม
ขายถ้วยละบาท ปากแก้มแห้มผอม
ค่อมคู้ลู่หลัง ยังต้องหากิ๋น
ปากเดียวบ่ยาก สามปากต้องดิ้น
กิ๋นดินบ่ได้ กิ๋นทรายบ่พาน

อี่พรนั้นเหลน อี่เพ็ญนั้นหลาน
กานโก๊ะกานโก้ง ซี่โครงซ้างซ้าง
พ่อมันอยู่แป้ แม่มันอยู่ฝาง
นางนายลูกฮัก นักสร้างปัญหา
แลงมาวอยวอย เซาะหอยปู๋ปล๋า
มายำปล๋าจ่อม ย่อมนี้เอาขาย

ย่อมนั้นบ่ดี บ่มีใผซื้อ
มื้อนี้จะเสีย กินเหียหลานฮัก
กินกับหน่อไม้ ใส่ข้าวนักนัก
ใส่ผักติ๊ก ติ๊ก ใส่พริกใส่หอม
กินเต๊อะหลานเหย เกยกิ๋นยังหน่อม
ผอมจะได้ตุ้ย อุ้ยจะได้นอน

(ซ้ำ *)

นายบุญทัน

อยู่โฮงเฮียนตอนเป๋นละอ่อน
ครูก่สอนซ้ายหันขวาหัน
ครูสั่งขวาหันพร้อมกัน
( พูด ) นักเรียน ทุกคน ขวาหัน
แต่นายบุญทันมันซ้ายหันคนเดียว

จะขีดเขียนหนังสือมือซ้าย
จะขี่ควายมือซ้ายจับเคียว
ไล่ควายออกซ้ายลูกเดียว
( พูด ) ฮึย...ย... ฮึย...ย
แต่ควายเลี้ยวมาทางขวาทุกที

* ต่อมาโดนเกณฑ์ทหาร
นายบุญทันซ้ายหันทั้งปี
ถูกโห่ถูกฮาทุกที
ครูฝึกก่ดี ทั้งจี้ ทั้งด่า
แต่บุญทันนั่นแสนสบาย
บ่วุ่นวายให้เสียเวลา
มือซ้ายก่มือของฮา
( พูด ) ของฮา มันมือของฮา
จะเป๋นมือขวาก่ของฮาเหมือนกั๋น

(ซ้ำ *)

มือซ้ายก่มือของฮา
( พูด ) ของฮา มันมือของฮา
จะเป๋นมือขวา......ก่ของฮาเหมือนกั๋น

ลูกข้าวนึ่ง

* บางคนกิ๋นขนมปัง บางคนยังกิ๋นข้าวสาลี
ข้าวโพดข้าวโอ๊ตอย่างดี ข้าวเจ้าก่มีมากมาย
เฮานั้นเป็นคนไทย บ่ใจ้คนลาวฝ่ายซ้าย
ข้าวนึ่งกิ๋นแล้วสบาย ลูกป้อจายข้าวนึ่ง

**กิ๋นข้าวนึ่งอ่อนอ่อน ยังฮ้อนฮ้อนเหนียวเหนียว
กิ๋นกับเนื้อแดดเดียว เคี้ยวนุ้บนับนุ้บนับ
ลาบหลู้น้ำพริกอ่อง จิ้มถองจิ้มถองจั๊บจั๊บ
ปลานึ่งปลาจ่อมปลากับ ไก่ย่างสับกิ๋นกับส้มตำ....
(ซ้ำ *)

ลูกข้าวนึ่งน่าเจื้อ คนเหนือผิวขาวขาว
บ่หาเรื่องเป็นข่าว บ่าวสาวละอ่อนเฒ่าแก่
เกี๊ยดก่อู้หนักหนัก ฮักก่ฮักแต้แต้
บ่ซุ่นบ่สนบ่แส่ แต่แน่แน่กิ๋นข้าวเหนียวนึ่ง....

(ซ้ำ *)

(ซ้ำ ** / */*)

รางวัลแด่คนช่างฝัน

อย่ากลับคืนคำเมื่อเธอย้ำสัญญา
อย่าเปลี่ยนวาจาเมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไป
ให้เธอหมายมั่นคงแล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร
เดินทางไปอย่าหวั่นไหวใครกางกั้น

* มีดวงตะวันส่องเป็นแสงสีทอง
กระจ่างครรลองให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์
เมื่อดอกไม้แย้มบานให้คนหาญสู้ไม่หวั่น
คือรางวัลแด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ

** บนทางเดินที่มีขวากหนาม
ถ้าเธอคร้ามถอยไปฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ
เพียงตัวเธอ ไม่หนีไปเสียก่อน

*** จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็นดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพรให้เธอสมดังหวังได้ ...... นิรันดร์

(ซ้ำ ** / ***/ *)

เพลง : รักสับสน

(ญ) เพลินเอย เพลิดเพลิน เหมือนเดินบนวิมาน
หวานเอย ฉ่ำหวาน ปานน้ำผึ้ง
ใสเอย สดใส น้อมนำใจคะนึง
รักเอย ซาบซึ้ง ตรึงกมล

ในสายน้ำ ในสายลม จะพร่างพรมทุกแห่งไป
ในความมืด ในแสงไฟ ทุกแห่งหน
เมื่อมีรัก กับใคร ไม่มีช้ำหมองหม่น
หัวใจสิ สับสน ปนสุขเอย

(ช) สรรเอย สร้างสรรค์ ทุกวันคืนริเริ่ม
เสริมเอย ส่งเสริม เติมแต่งใจ
พร้อมเอย พรั่งพร้อม ทุกคนยอมยกให้
รักเอย สร้างไว้ ในผู้คน

(พร้อมกัน)ในสายน้ำ ในสายลม จะพร่างพรมทุกแห่งไป
ในความมืด ในแสงไฟ ทุกแห่งหน
เมื่อมีรัก กับใคร ไม่มีช้ำหมองหม่น
หัวใจ สิสับสน ปนสุขเอย

(ญ) เหงาเอย เงียบเหงา สิ้นเงาความรักผ่าน
ขานเอยกู่ขาน ปานขาดใจ
ร้อนเอย เร่าร้อน ร้าวรานปานสุมไฟ
รักเอย ไฉนดังต้องมนต์

ในสายน้ำ ในสายลม จะพร่างพรมทุกแห่งไป
ในความมืด ในแสงไฟ ทุกแห่งหน
เมื่อความรัก จากไป ต้องทนช้ำหมองหม่น
หัวใจสิ สับสน ปนเศร้าเอย

(ช) เผาเอย แผดเผา ทั้งเราและทั้งมวล
หวนเอย ไห้หวน จวนจะตาย
ช้ำเอย ชอกช้ำ ระกำใจวุ่นวาย
รักเอย โหดร้าย ทำลายคน

(พร้อมกัน)ในสายน้ำ ในสายลม
จะพร่างพรมทุกแห่งไป
ในความมืด ในแสงไฟ ทุกแห่งหน
เมื่อความรัก จากไป ต้องทนช้ำหมองหม่น
หัวใจสิ สับสน ปนเศร้าเอย

ซื้อฝัน

ซื้อวันที่มีฝนกลางแสงดวงตะวันพรำ
กับมีเมฆบางพร่างพรายฟ้าฉ่ำให้ฉัน
แล้วจะออกไปหารุ้งกินน้ำมาให้เธอ
ที่มีเจ็ดสีสวยงาม โค้งตามฟ้าไกลโพ้นตา

ซื้อลมพัดผ่านทุ่งธารพฤกษ์ไพร ขอบสิงขร
ที่โชยพลิ้วอ่อนผ่อนคลายร้อนในอกฉัน
แล้วจะออกไปหาซื้อน้ำค้างมาให้เธอ
จากปลายดอกบัวกลีบบาง....แรกบานเช้าวันนี้เอง

ฉันมีแต่ความรัก มีแต่ความฝัน พอจะแบ่งปันคนทุกคน
ถ้าเธอจะมีรัก เธอจะมีฝัน เธอจะปันให้ใครหรือเปล่า

ซื้อคืนฟ้าพราวแสงดาวแสนงามจับดวงตา
ถักทอให้เป็นเช่นรองเท้ามาให้ฉัน
แล้วจะใส่ไปหาโลกในนิทราของเธอ
แต่งเติมความฝันแสนดี ให้มีสองเรานิรันดร์

สัญญา

สัญญากับฟ้าคราม เมื่อยามที่เธอเหงา
ไร้เงาคนปลอบขวัญ ว่าเธอจะฟันฝ่า
เพียงคลายความขื่นขม ระทมอ่อนล้า
สัญญาไม่ถดถอย

สัญญากับแสงดาว เมื่อคราวที่ใจช้ำ
ไร้คำพูดตอบใคร ว่าเธอจะไม่ปล่อย
ดวงใจที่ใฝ่ฝัน ให้มันหลุดลอย
เพราะรอคอยเกินไป

* กับชีวิตที่ผ่าน ร้าวรานเพียงใด
สู้ทนมาได้ แล้วใยต้องกลัว
ความลำเค็ญ ความปวดร้าว
ความเลว ความชั่ว
ใช่ว่าจะเกลือกกลั้ว เปื้อนไปถึงใจ

สัญญากับฟ้าคราม เมื่อยามเธอเหน็บหนาว
สัญญากับแสงดาว ว่าเธอคือคนใหม่
ดวงใจที่ใฝ่ฝัน ให้มันสดใส
พร้อมใจจะสัญญา

(ซ้ำ * จนจบเพลง)

แด่หนุ่มสาวผู้ร้าวราน

ความเป็นจริงที่เผชิญหน้าอยู่
ออกจะดูอึมครึมและหนักแรง
โตกันมาก็ไม่ทันจะแกร่ง
ยังแจกแจงตัวเองไม่เสร็จเลย

เป็นไปเองอย่างที่พอจะเป็น
อย่างที่เห็นที่อ้างเอ่ย
ใจชินชากับดวงตาเฉยเมย
กับชีวิตที่เปราะบาง

ในเวลาที่ดวงใจหดหู่
จะได้ใครมาดูมาบอกทาง
คนจนคนรวยย่อมจะมีช่องห่าง
ที่เคลือบคลางแคลงใจและด่างดำ

* คือทำนองล่องลอยในสายลม
บอกความขมและต้อยต่ำ
ความเป็นจริงกลิ้งอยู่บนถ้อยคำ
ที่ตอกคือช้ำและตีบตัน

มีปัญญาหาอะไรใหม่ใหม่
มาแต่งเติมดวงใจให้ใฝ่ฝัน
ทางยังไกลก็ต้องทนบากบั่น
ถ้าสั่นกลัวมัวเกรงไม่เก่งจริง

ความรวนเรแห่งทะเลสังคม
ง่ายจะล้มจะจมดิ่ง
ความเป็นคนอยู่บนการช่วงชิง
เบื่อจะทิ้งก็อดตาย

(ซ้ำ * จนจบเพลง )

พ่อ..แม่..พี่..น้อง

ดิน.... เธอคือมารดาที่ได้ให้กำเนิด
วงจรชีวิตทั้งหลายได้บังเกิด แม่คือผืนดิน

ฟ้า....เธอคือวิญญาที่พร้อมเพื่อจะก่อ
เป็นความเย็นร้อนของความเป็นพ่อ พ่อคือนภา

* บนความจริงใจเหนือคำกล่าว
บางคราวดูเป็นความเพ้อฝัน
บนความเป็นจริง ฉันยังหวั่น
หวั่นใจสะท้อน

ไม้...เธอคือตัวแทนความซื่อตรงคงที่
จึงเป็นความหมายของความเป็นพี่
พี่คือแมกไม้

น้ำ...เธอคือความงามที่ใสเย็นระรื่น
เธอจึงเป็นน้องสาวใช่เป็นอื่น น้องคือสายธาร
(ซ้ำ *)

(ซ้ำ *)

เจ้าดวงดอกไม้

หลอนเตียวเดินออกห้วยภูผา
ข้าล่องตวยมาเข้าดงป่าไม้
ดีดซึงขับเพลงหัวอกฮ่ำไห้
ส่งเจ้าดวงดอกไม้ไปเป๋นเมียนาย

ขบวนล้อเกวียนเป๋นเส้นเป๋นสาย
บนหินดินทรายเป๋นฮอยฮ่องกว้าง
จะต้องไปไกลห่างในวันนี้แล........

โอ...แม่ญิงเฮยเจ้าแก้วดวงต๋า
ข้าเขียมปัญญาข้ามันต่ำต้อย
บ่เตียมเจ้านางสักเต้าเกิ่งก้อย
วาสนาข้าน้อยบ่มีศรีมีเงิน

สดับเสียงซึงข้าเจ้าสรรเสริญ
หื้อม่วนใจ๋เพลินบ่ดีฮ่ำไห้
จักเป๋นลมเป๋นไข้ ฟังกำไว้เนอ.......

แม่ญิงเฮยออกเฮือนมีผัว
เวียกก๋านงานครัวหื้อดีอวดได้
ฮิหาเก็บฮอมถ่อมตั๋วนอบไหว้
ฮู้จักกิ๋นจักใจ้ฮักษาเงินออน
บ่นอนก่อนผัวแจ้งมาตื่นก่อน
บ่เจื้อกำบอนปากคนนอกบ้าน
บ่สะหลิดจิตสร้าน โบราณว่าไว้........

เด่นดวงเดือนแจ่มจ้าเวหน
สายลมบนปั๊ดเย็นเยือกแล้ว
หอมดอกขะยอมเจ้าดวงดอกแก้ว
เสียงไก่ขันแล้วข้าขออำลา

อยู่บุญก๊ำจุนอยู่บุญฮักษา
ลืมศรีคำมาขี้ข้าต่ำใต้
จะยินดีฮ่ำไห้คนเดียวแล้วเนอ........

สาวมอเตอร์ไซค์

อ้ายคนจน จำต้องทนปั่นรถถีบ
จะไปจีบอี่น้องคนงาม
พอไปถึงอ้ายก่ฟั้งเอิ้นถาม
พอไปถึงอ้ายก่ฟั้งเอิ้นถาม
อี่น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา

น้องได้ยินก่ปิดประตู๋ดังปั้ง
อ้ายเลยฟั้งจู๋งรถถีบออกมา
อ้ายคนจน บ่มีวาสนา
อ้ายคนจนบ่มีวาสนา
จะไปขี่ฮอนด้า
หรือยามาฮ่าไปได้จะใด

กำเดียวก่มีรถยามาฮ่า
ร้อยซาวห้าก๋ายหน้าอ้ายไป
น้องได้ยินก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ
น้องได้ยินก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ
แล้วเอิ้นออกไป.... (อ้ายมอเตอร์ไซค์ไปไหนมาเจ้า)

* อ้ายได้ยินหยังมาผิดใจ๋แต๊ว่า
จะขายนาซื้อคาวาซักกัน
พอไปถึงอ้ายจะเบิ้นน้ำมัน
พอไปถึงอ้ายจะเบิ้นน้ำมัน
หื้อน้องแก๊นควัน
ต๋ายจ้างมันสาวมอเตอร์ไซค์

กำเดียวก่มีรถซูซูกิ คอสั้นกิ๊งิ๊ก๋ายหน้าอ้ายไป
น้องได้ยินก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ
น้องได้ยินก่ฟั้งลุกต๋ามไฟ
แล้วเอิ้นออกไป....
(อ้ายขี่มอเตอร์ไซด์เงินผ่อนบ่ใจอ่อนกาเจ้า)

(ซ้ำ *)

Create Date : 31 พฤษภาคม 2549

Last Update : 31 พฤษภาคม 2549 10:19:42 น.

5 comments

Counter : 12378 Pageviews.

เคารพ นับถือ

โดย: ลูกคนเมือง IP: 61.7.175.41 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:12:37:16 น.

ชอบคุณจริงๆ ชอบมาก

โดย: สุรพงษ์ IP: 210.246.192.42 วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:48:12 น.

ขอบพระคุณ มากคับ
(มีงานส่งครูแว้ว)

โดย: เสฏฐวุฒิ IP: 222.123.74.208 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:54:40 น.

ถูกใจจัง

โดย: nan IP: 203.144.144.164 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:12:35:09 น.

เนื้อเพลงนี้ท่านได้แต่ใดมา.. ??

โดย: Fern IP: 223.205.64.94 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:29:17 น.