โอ้ อ่านดูแล้ว การใช้ชีวิตไม่ใช่ง่ายๆเลยนะครับ
คุณก๋า พอจะแนะนำ Life Coach ส่วนตัว
ให้ อ.เต๊ะ ซักกะคนได้มั้ยครับ อิอิ

คุณก๋า ตบเข่าฉาด ข้ารอเอ็งพูดคำนี้มานานแล้ว อย่างเอ็ง มันต้อง
ข้าเอง คนอื่นน่าจะเอาไม่อยู่ ก่อนอื่น เอ็งไปอัพบล็อกใหม่ แล้วค่อยมาคุยกัน เย้ย 555

ปล. เลี้ยงลูกก็ไม่ใช่ง่ายเลยนะครับ วันก่อนเพื่อนรุ่นน้อง อ.เต๊ะ
โทรมาเหมือนจะปรับทุกข์ บอกว่า ทุกวันนี้เหมือนจะไม่ใช่พ่อแล้ว เหมือนเป็น ทาสลูก ต้องทำตามลูกบัญชาทุกอย่าง ไหนจะลูก ไหนจะลูกสาวแม่ยาย ไหนจะแม่ยายอีก พูดยังไม่ทันจบ เสียงแม่ยายตะโกนเรียกไปทำกับข้าวให้กินอีก 555

เราจะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปช้า
เวลาเราไม่มีความสุขไงคุณก๋า
เหมือนเวลา 7 ปีที่ผ่านมานี่ไง

ขอเป็นคนที่เดินเข้ามา ไม่อาจให้สายไป
เพื่อนำรักกลับมา ต้องใช้เวลาเท่าไร

เอาวันเวลาดีๆของฉันคืนมา ถ้าเธอ.....ไปซะ

เดินทางไปในทางที่ผิดโดยไม่รู้ตัว มันน่ากลัวจริง ๆ ครับ
ิลิเวอร์พูลอยู่สายหนักเลยครับบอลยุโรป

สวัสดีมีสุขค่ะ

ชอบภาพใบไม้โดนหนอนฉลุลายค่ะ สวยดีในสายตา
แค่เปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนที่ของสระ พยัญชนะ
ก็อาจเปลี่ยนบางสิ่งไป แต่สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้คือจิตใต้สำนึกค่ะ

จริงๆวันนี้ตื่นแต่เช้านะครับ แต่มีเรทื่องให้ทำเยอะเลย ตั้งใจว่าจะตำน้ำพริกกะปิ ทอดชะอม ทอดมะเขือยาวชุบไข่ วิ่งวนอยู่ในครัวตั้งแต่เช้าเลยครับ ทอดปลาแดดเดียวเสร็จก็พอดีได้เวลาตั้งโต๊ะกลางวันให้แม่ แม่กินเสร็จก็ตาตัวเอง ล้างจาน เก็บครัว เตรียมผลไม้ให้เด็ก อาบน้ำเพราะร้อนมาก แล้วก็มานั่งหน้าคอมอ่ะครับ


วันนี้งานหนักช่วงเช้าเท่านั้น กลางวันเด็กอยากกินป๊อปคอร์นเมเจอร์ถังใหญ่สุดเป็นอาหารกลางวันครับ แถวบ้านมีคนรับหิ้วมาให้ เย็นมีกับข้าวให้ผู้ใหญ่แล้ว แค่อุ่นในไมโครเวฟ ถ้าเด็กหิวข้าวเย็นก็คงทอดไข่ให้กิน แต่คิดว่าคงไม่ ป๊อปคอร์นถังใหญ่สุด คงอิ่มลืมครับ .....


นานๆกินทีคงไม่เป็นไร อิอิอิ

ปูลู รูปแรกสวยมากๆครับ

สวัสดีเจ้า

สวัสดีตอนบ่ายครับคุณก๋า

สวัสดีวันฝนตกหนั
เพิ่งเคยเห็นห้วยขวาง
ฝนตกตั้งแต่เช้ายันตอนนี้
ยังไม่มีทีท่าจะหยุด
หรือเบา

"สิ่งที่น่ากลัว
ไม่ใช่การเดินไปในเส้นทางที่เสี่ยงและอันตราย
แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด
คือ การเดินไปในทิศทางที่ผิดโดยไม่รู้ตัว"

อันนี้ผมชอบจังครับพี่ สิ่งที่น่ากัวกว่าเส้นทางที่อันตรายคือ การไม่ก้าวเดินเลย แล้วปล่อยให้ตัวเองถูกสิ่งแวดล้อมย้อยสลายไปนี่แหละครับ
^^

สิ่งที่น่ากลัว ไม่ใช่การเดินไปในเส้นทางที่เสี่ยงและอันตราย
แต่คือการอย่างเดินเดียวดายครับ
แต่ถ้าเชียร์ลิเวอร์พูล แม้สนามหญ้าเราจะไม่ฟู
แต่ยูจะไม่มีวันเดินเดียวดายแน่ เพราะ "You'll never walk alone"
(เอ้า! เพลงมา!)



^
^
^
เอ๊ะ! วกมาเรื่องนี้ได้ไง

ถ้าเราได้ทำอะไรสักอย่างอย่างตั้งใจ ไม่ต้องห่วงครับเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ

คนเรามักข้ามไม่พ้นใจตัวเอง รู้แต่ก็ไปไม่ไหว ใจมันไม่ไหว ตอนนี้ประเทศเราเดินไปในทิศทางไหน ไม่มีใครรู้เลย 7 ปี แล้ว แล้วยังไง โจรขโมยเยอะแยะ ตอนนี้ชาวบ้านต้องจับกันเอง แล้วเรียกตำรวจซึ่งก็ไม่ยอมมา จนต้องลากคอมันไปส่งที่โรงพักกันเอง ซึ่งเดี๋ยวตำรวจก็คงปล่อย นี่มันบ้าบอมากสำหรับประเทศนี้ ตำรวจคือโจร ตำรวจคือมาเฟีย ตำรวตทำร้ายประชาชน ไม่เคยมียุคไหนที่ตำรวจจะตกต่ำขนาดนี้

ตำรวจเดินในตลาดมีแต่คนมองด้วยสายตารังเกียจ อีกนิดเดียวทำแบบนี้ต่อไป แม่ค้าก็จะได้ไม่ขายของให้

เม้นต์บนนี่คงเห็นการจับสลาก UCL แล้วแน่ๆ ลิเวอร์พูลก็หนักหน่อยแต่น่าจะผ่านได้

สวัสดีครับคุณก๋า

บทที่ 35 ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็ว
ไม่ทันไรหมดวันแล้ว นี่ใกล้จะหมดปีแล้วด้วยนะครับ

บทที่36 ทำให้นึกถึงความกดดันในชั่วโมงเร่งส่งงาน
ใจที่นิ่งเป็นสิ่งสำคัญมากๆ ครับ

บทที่ 39 ทำให้นึกถึงคำของอาจารย์ศิลป์เลยครับ

วันนี้ที่บ้านฝนตกช่วงบ่าย ตกหนักมาก อยู่บ้านก็รู้สึกเย็นสบายดี แต่ถ้าซักผ้านั้นอีกเรื่องนึงครับ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
วันนี้มาดึกค่ะ ><
เมื่อวานยุ่งมากมายไม่ได้เข้าบล็อกเลย คิดอยู่ว่าจะพยายามเข้าบล็อกให้ได้ทุกวันแต่มันทำไม่ได้
วันนี้ชอบบทที่ 37ค่ะ
แค่เพียงเปลี่ยนสระและตัวอักษร
ความหมายของคำก็เปลี่ยน
เปลี่ยนจากคำว่า “อากาศ”
เป็นคำว่า “โอกาส”
“โอกาส” ซ่อนตัวอยู่ในสิ่งที่เราไม่ทันสังเกตเห็น
เหมือนรู้ว่ามี “อากาศ” แต่ไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของมัน
เง้อ อากาศถ้าขาดก็ตายแต่เรามักไม่ค่อยคิดถึงมัน พอๆ กับโอกาสที่เราอาจจะคว้าได้แต่นี่ไม่ค่อยตั้งใจค่ะ เรียกง่ายๆ บางทีก็ขี้เกียจ ปล่อยโอกาสไปเฉยๆ ซะงั้น
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ ค่ะพี่ก๋า

ตอนเด็กๆ รู้สึกว่า เวลาผ่านไปช้ามากกกกกกกกก
แต่ตอนนี้ รู้สึกว่า เวลาผ่านไปไวจริงๆ แป๊บๆ หมดวัน
ทั้งๆ ที่ เวลาก็เดินเหมือนเดิมทุกวันๆ
......

คิดผิด ทำผิด หมดอนาคต

ฝนตกพรำๆตั้งแต่สามทุ่มจนถึงเวลานี้ครับ

สวัสดีค่ะน้องก๋า