:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 351 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 351 ::โจทย์ --- ตัวประหลาดผู้คิดโจทย์ --- toor36
: ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน :![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTq2qQVHvW6uursJDomn2aOQEbDRawnVlJBsiQcK50gVY1apYG9-JOyvJg4tr5u-cIKbFOyMlpgSrM4teGzjCT9OV4sx_JLx4W1gnnH8bjGmxrB4zDe0oPCY6_QsmVuJe-5ZTLFxMo6z4jsDHbg88sDaoTgG8ygNypvdF-h9CoLVkljskqq2ByLrEmn5M/s810/1.jpg)
ผมเป็นคนไม่ดื่มเหล้า เบียร์ ไม่สูบบุหรี่มาตั้งแต่ไหนแต่ไร การเข้าเรียนที่คณะช่างเทคนิคสถาปัตยกรรมโดยไม่แตะต้องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ต้องนับว่าเป็น “คนแปลกประหลาด” อย่างแท้จริง
ผมดื่มเหล้าแค่อึกเล็ก ๆ อึกเดียวตอนรับน้อง รุ่นพี่ยื่นขวดเหล้ามาให้โดยที่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร พอลิ้นแตะเหล้าขาว ผมก็ไม่ดื่มต่อ ยื่นคืนให้รุ่นพี่แล้วเดินหนีไปเลย
เพื่อนร่วมรุ่นทั้งชายหญิงแทบไม่มีใครที่ไม่ดื่มเหล้า เด็กมัธยมต้น พอเข้าเรียนในระดับ ปวช. (เทียบเท่าชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4) ก็เริ่มอยากโตเป็นวัยรุ่น เหล้า ยา เซ็กส์ กลายเป็นเรื่องธรรมดาที่หลายคนอยากลอง แต่ผมไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นเลย ผมตั้งใจเเรียน ชอบทำกิจกรรมของคณะ ชอบเล่นกีฬา ชอบอ่านหนังสือในห้องสมุด ที่สำคัญผมแต่งตัวถูกระเบียบตั้งแต่หัวจรดเท้า ตัดผมเกรียนทรงนักเรียน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เรียน รด. เพื่อนร่วมรุ่นใส่กางเกงยีนส์กันทุกคน แต่ผมแทบจะใส่กางเกงผ้าสีดำถูกระเบียบอยู่คนเดียว ผมไม่เคยมีรองเท้าผ้าใบ ใส่แต่รองเท้าหนังถูก ๆ สีดำ จนจบการศึกษา
ครั้งหนึ่ง...เพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกันมากพอสมควร พยายามเซ้าซี้ให้ผมดื่มเหล้า ผมมองหน้าแล้วตอบยิ้ม ๆ ไปว่า
“ขนาดงานวันเกิดพ่อผม...ผมยังไม่ดื่มเลยครับพี่”
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมารุ่นพี่คนนี้ไม่เคยเซ้าซี้ให้ผมดื่มอีกเลย รวมทั้งเพื่อนร่วมรุ่นทุกคนก็รู้แล้วว่าผมไม่ดื่มเหล้าจริง ๆ
จนได้มาทำงานในวงการท่องเที่ยว ไม่ว่าจะไปงานเลี้ยงครั้งใด ผมก็ไม่เคยแตะเครื่องดื่มมึนเมาเลย ส่วนใหญ่ผมดื่มน้ำเปล่า และตอบตรง ๆ ว่าไม่ดื่มแอลกอฮอล์ ถ้ามีคนพยายามจะให้ดื่ม ผมก็อ้างว่ามีปัญหาสุขภาพ หมอสั่งห้ามดื่มเด็ดขาด เท่านี้ก็ไม่มีกล้าเซ้าซี้อีก หนักเข้าผมจึงไม่ค่อยไปร่วมงานสังคมแล้ว เพราะเบื่อและไม่ชอบบรรยากาศในงานเลี้ยงสังสรรค์ หลายปีแล้วที่ผมไม่ไปงานเลี้ยงรุ่น ไม่ไปงานรดน้ำดำหัวอาจารย์ งานแต่งงาน งานขึ้นบ้านใหม่ ถ้าไม่สำคัญจริง ๆ ก็ไม่ไปเลย เว้นแต่งานศพ ซึ่งผมเต็มใจจะไปไว้อาลัยมากกว่างานอื่น ๆ
ทั้งหมดที่เล่ามา ทำให้หลายคนคิดว่าผมเป็นคนประหลาด ไม่เหมือนใคร แม้แต่เพื่อนร่วมรุ่นซึ่งคบกันมานาน ก็รู้ดีว่าผมไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน รวมทั้งวีรกรรมอื่น ๆ ที่ผมเคยสร้างเอาไว้ด้วย เพราะตอนเป็นวัยรุ่นผมเลือดร้อน และไม่ยอมต่อความไม่ถูกต้อง พร้อมชน พร้อมประท้วงถ้าเห็นว่าสิ่งนั้นไม่ถูกต้อง สมัยเรียนระดับปริญญาตรีผมเคยจัดงานนิทรรศการด่าประจานคณะตัวเอง เคยโต้คารมกับอาจารย์ที่ปรึกษาตอนทำธีสิสหลายครั้งหลายหน เคยปิดห้องตบโต๊ะพูดเปิดใจกับเพื่อนร่วมรุ่นกว่า 70 คนโดยไม่สนใจรุ่นพี่รุ่นน้อง
หลังเรียนจบไม่กี่ปี รุ่นพี่ซึ่งกลายเป็นอาจารย์ที่ลาดกระบังพานักศึกษาขึ้นมาจัดงานนิทรรศการที่เชียงใหม่ ผมบังเอิญไปเจอรุ่นพี่ในงานนี้ รุ่นพี่มองหน้าผมแล้วถามว่า
“นายยังแรงเหมือนเดิมรึเปล่า ?”
ผมยิ้มและไม่ตอบ แต่ชวนคุยเรื่องอื่น...
ผมไม่เคยสนใจเลยว่าใครจะมองตัวผมอย่างไร ทุกวันนี้ผมยังคง “ความประหลาด” ของตัวเองเอาไว้ ผมไม่ดื่ม และไม่เคยคิดจะดื่ม แม้แต่หมิงหมิงลูกชายยังถามว่า “ทำไมป่ะป๊าไม่ดื่ม ?” ผมบอกลูกว่า “เหล้ามันไม่อร่อย และป่ะป๊าไม่เห็นเหตุผลที่จะดื่มเลย แต่ถ้าลูกอยากดื่ม ก็ดื่มได้เลย ป่ะป๊าไม่ว่า แค่ดื่มแล้วต้องมีสติ”
ผมไม่เคยยุ่งหรือตำหนิคนที่ชอบดื่ม เพื่อนผมหลายคนยังดื่ม แม้เริ่มมีปัญหาสุขภาพแล้ว สมัยก่อนผมนั่งเล่นกีตาร์ ร้องเพลงให้เพื่อนฟังหลายชั่วโมงได้โดยไม่มีปัญหาอะไร ใครอยากดื่มก็ดื่มไป ผมนั่งคุยนั่งเล่นด้วยได้ แค่ไม่ดื่ม ถึงเวลาง่วงนอนก็ขึ้นไปนอน อยากกลับ..ผมก็กลับโดยไม่คิดรอใคร
วันก่อนเพื่อนโทรมาชวนไปงานเลี้ยงรุ่น ผมรู้สึกไม่อยากไป ผมก็บอกเพื่อนตรง ๆ ว่า “ไม่ไป...ติดธุระ” ผมคิดว่าเพื่อนก็คงเข้าใจในความเป็นตัวของตัวเองของผมใครจะว่าผมเป็น ‘คนประหลาด’ ก็ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ ‘ความประหลาด’ ของตัวเองดี![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgys8lUNd3NEGtqBz8Cx23s5qmkqRLSOyEkxhKXMVXGjZEGy1rmd8h-6if5ezAVnrd5AALsNaUAhGGanFYiAXet_gI1bAmm4IMmFFTk9iPIfpA1Ry6kFEQ-_EUkwtyX4riPL4ZepsVlWTDZlOSx-PQ7PpoL8GN9q12oZjheGvWrafTO0_FvCIOMwkk_OjM/s634/2.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiD5RJFsyS4_penyxTvIud55LnNPdthraQX_jc8qp1PgwsmQBisgoiH34FXOnVWB0CschppfnCLXHXXbti2YmZ_ZIjHJpBUIcTEEbC94up8VZrLScYLzh48PLfo1mUQQB79uoP03psW65_uL_CqBr6buZnbFOZp2_nS4HBKoM_u8cfBQ-PqFVu5Q_8Vwzw/s630/3.jpg)
Create Date : 07 พฤษภาคม 2567 |
Last Update : 7 พฤษภาคม 2567 5:52:54 น. |
|
16 comments
|
Counter : 779 Pageviews. |
|
![](../images/bg-follower.png) |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณmultiple, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณtuk-tuk@korat, คุณkae+aoe, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสวยสุดซอย, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณปรศุราม, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse |
โดย: multiple วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:22:13 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:34:54 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:50:33 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:8:32:24 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:9:52:04 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:19:00:06 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:22:14:17 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:23:15:25 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 7 พฤษภาคม 2567 เวลา:23:16:19 น. |
|
|
|
| |
ต้องเป็นคนแน่วแน่ มั่นคงมากๆ
เด็กถาปัด ก็ ขี้เมา ทุกตัว อย่าให้รวมกลุ่ม ค้างคณะได้
ตั้งวงกันตลอด 555
แต่ อ.เต๊ะ ก็คงเป็นตัวประหลาดเหมือนกัน เพราะ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่
ร่วมวง กับเพื่อนได้ แต่แย่ง กับข้าวมันกินหมด
พอตอนหลังมันเลยไม่ชวนครับ 555
ส่วนเรื่องเสื้อผ้าที่ใส่ ตอนไปเรียนมหาลัยนี่
อ.เต๊ะ จะออกแนวบูติก ใส่เสื้อลายดอก+รองเท้าแตะ ไปเรียน
ไม่ใช่อยากเท่อะไร ที่บ้านมีเสื้อผ้าอะไร ก็ใส่มันไปอย่างนั้น
ชุด นศ. รองเท้าผ้าใบนี่ไม่รู้จัก จนครับ 555
ส่วนเรื่องการเรียนการสอนนี่ เรื่องอาจารย์ขี้เกียจสอน
เป็นทุกคณะ ถาปัดนี่ตัวดีเลย อาจารย์ ชอบมาเขียนโปรเจค
ไว้บนกระดาน ไม่พูดอะไรซักคำ ให้ นศ ไปหาข้อมูลเอาเอง
ในห้องสมุด อ้างว่าเป็นการฝึก ส่วนอาจารย์ไปoffice รับงานนอก
งานเลี้ยงรุ่นนี่ อ.เต๊ะ ก้ไม่ชอบไป เพราะคนเลือกร้าน นี่ไม่ได้เรื่อง
เลือกแต่ร้านไม่อร่อย ไม่มีรสนิยม 555
แล้วก็ ถ้าไป เพื่อนชอบคุยโม้ว่ารวย อย่างงู้นอย่างงี้
อ.เต๊ะ ไปก็ต้องทำเป็นแกล้งจนไปนั่งฟัง ลำบากใจครับ 555