การนั่ง นอน ทำอะไรจำเจ... ก็ทำให้เบื่อไปทุกสิ่งทุกอย่าง
หากเปลี่ยนการปฏิบัติตัว...

ออกกำลังกาย จนความอิ่ม มันพร่องลง เหลือน้อย
มันก็เกิดความอยากอาหาร... เป็นธรรมดา ที่คนไม่ค่อย
รู้ หรือรู้อย่แล้ว แต่ก็ไม่ทำ 555

พูดถึงการรังเกียจ รายรับที่น่าจะได้ "น้อย" ก็โอเค
ครับ..

ผมเห็นคนจีนในไทย เขาทำอะไรเล็ก ๆ น้อยก่อน
คือ อดทน.. แล้วค่อยทำอะไรใหญ่โตได้ภายหลัง ได้

ผมว่าน่านับถือที่สุด....

หะ .. หะ ..

ทำอะไร ต้อง ดีที่สุด .. อยู่แล้ว ค่ะ ..

งาน ทุกชิ้น ที่ทำออกไปจากตัว เรา .. ต้อง "ดีที่สุด" ค่ะ ..



ว่าแต่ ..

วันนั้น .. พี่ป๋อง ฝัน .. อยากทำงานอยู่บ้าน ..

ไม่อยากสู้รบกับใคร ..

555555555555555555

สมใจนึก มา 10 กว่าปี ..

วันนี้ .. อยาก "ออกจาก รู" ..



เมื่อ วาน ได้ "ออกจาก ถ้ำ" ด้วยแหละ ..

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ค่อยๆทำ ค่อยๆหา แบบสบายใจ ไม่เครียดด้วยใช่มั้ยค้ะ พี่ก๋า
ยิ่งถ้า คิดว่า เราต้องมีเยอะๆ โดยคิดจะทำแค่ ครั้งเดียว มันเครียดเน้าะ
เหมือนความรัก ค่อยๆเดิน จะ เห็นอะไรได้มากขึ้นป่ะค่ะ

จากที่อ่านมา คุณเสือย้อมแมว กำลังศึกษาอยู่
แต่กังวลไปสารพัด ผมว่า คนเราต้องค่อยเป็นค่อยไปครับ
ชีวิตที่ก้าวหน้า ประสบความสำเร็จ บางคนเกิดมาบนกองเงินกองทอง บางคนยากจน ความมานะพยายามก็แตกต่างกันไป
ช่วงก้าวสำคัญ แต่ละคนมีหลายก้าว
ก้าวที่สำคัญก้าวแรก คือ สอบเข้ามหาวิทยาลัย
ก้าวที่ 2 เรียนให้จบป.ตรี
ก้าวที่ 3 หางานทำ
แต่จริงๆ ใครจะก้าวมากกว่า 3 ก็ได้ครับ หรือ น้อยกว่านี้ก็ได้

ภาพต้นไม้เขียวชุ่มชื้น มีมอสขึ้นเต็มไปหมด รู้สึกถึงความสดชื่น อากาศบริสุทธิ์ เป็นที่ไหนครับ

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog

สวัสดียามเช้าค่ะ เมื่อคืนแสนวุ่นวาย

สวัสดีคะคุณก๋า
ใช่เลย ของที่เราหามาได้ด้วยตัวเราเองย่อมมีคุณค่าและความภูมิใจ
ใครๆก็อยากมีรายได้ดีหาตังค์ได้เยอะๆ เพื่อการดำรงชีวิตที่ดีขึ้น
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog

ปล... ครอบครัวเราก็พยายามไปที่สมุย หลังจากห่างหายไปนานเกือบ 10 ปีเช่นนกัน
กว่าจะได้หยุดพร้อมกันและเวลาลงตัว ก็เพราะการทำงานที่รับผิดชอบ
ของแต่ละคนนี่ละคะ
ขอบคุณคะสำหรับคำอวยพร อยู่ 3 วัน 2 คืน
กลับวันนี้ ช่วง ทุ่มคะ

เห็นด้วยเลยค่ะ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆจริงๆ
ของที่ได้มาง่ายมักไม่มีคุณค่า และมักเสียไปง่าย
งานทุกงานแม้ไม่ถนัด แต่ถ้าเราไม่อคติกับมันและตั้งใจทำ
ก็จะผ่านไปด้วยดีและอาจรักงานนั้นๆขึ้นมาก็ได้นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


ข่าวระเบิดเป็นอะไรที่ตกใจมาก สงสารคนเคาระห์ร้ายที่สุด
ส่วนมากเป็นชาวต่างประเทศด้วย
งานท่องเที่ยวจบเลยค่ะคราวนี้ ตรงนั้นเป็นจุดสำคัญซะด้วย
ดูแล้วประเทศไทยจบหลายอย่างเลยค่ะ เศร้าใจจริงๆ

วันนี้ขอไม่ออกความคิดเห็นค่ะ

แต่สำคัญระหว่างคนรวยกับคนจนคือทัศนคตินะ

ความคิดของคนรวยกับความคิดของคนจนต่างกัน

ต้องลองไปอ่านหนังสือของคุณโรเบิร์ต คิโยซากิดูค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดหลายๆอย่างเลยค่ะ

ทักทายยามสายค่ะพี่ก๋า

อ่านตอนกลางๆ เริ่มเขวคิดว่าจะฝากคติว่าความหิวทำให้อาหารธรรมดาอร่อย เหมือนเรานั่งกับพื้นดินกินมาม่าบนชามพลาสติกหลังจากปีนยอดเขาสูงจนเหนื่อยล้า อิอิ

คุณก๋าเขียนได้ดีมาก ๆ ชอบค่ะ ... เรื่องราวเบื่ออาหารของท่านโชกุน
สนุกดี ... สงสัยท่านโชกุน อยู่สบายเกิน ไม่ได้ออกกำลังกายบ่อย ๆ
แน่ ๆ เลยเป็นโรคเบื่ออาหาร

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

"เช่น ผมอยากเขียนกวี
ผมก็ลงมือเขียนเลย ตั้งเป้าหมายแค่ เขียนให้ได้ทุกวัน
แต่ไม่ได้ตั้งความหวังว่าใครจะต้องชอบ อยากอ่าน หรือได้ตีพิมพ์"

ขอบคุณค่ะคุณก๋า ตรงจุดเป๊ะเลยค่ะ ที่คุณก๋าทำเกดก็ทำ ต่างกันที่ว่าเกด"ตั้งความหวัง"ว่าอยากให้มีคนชอบอ่านเยอะๆ และได้ตีพิมพ์ นี่คือความฝันที่ทำให้เกิดความทุกข์ ทั้งๆที่ตอนเขียนก็มีความสุขกับการเขียนอยู่แล้ว เกดทำให้ตัวเองเครียดเอง

พยายามจะเอาอย่างคุณก๋าบ้างค่ะ คือทำโดยไม่ต้องคาดหวังผล พยายามจะอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณก๋า

อ่านคำถามคนขี้สงสัยแล้วก็ละเหี่ยใจ

คนตอบก็ตอบดีดี๊ ฮ่า ๆ ๆ

วันนี้โนคอมเม้นท์ค่ะ เพราะเมื่อวานเขียนเรื่องความฝันไปเยอะแระ

ตอนนี้พ่อก๋า คงหุ่นดีขึ้นเยอะ เพราะมีปิยบุตร ช่วยกระตุ้นให้ออกกำลังกาย

มีลูกชายรูปหล่อแล้วยังรักการอ่านการเรียนรู้ การกีฬาอย่างนี้

ต้องถนุถนอมดี ๆ นะคะ ๘ ขวบ ตัวยังกะหนุ่มน้อยแน่ะ

ระวังสาว ๆ หน่อยนะคะ สาวสมัยนี้น่ากลัวน๊า ฮ่า ๆ ๆ ๆ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ชอบหลักการสอนของคุณก๋าจังค่ะ
เวลาที่เราได้อะไรมาง่าย ๆ ก็เลยไม่เห็นคุณค่า
พอเราต้องเหนื่อยกว่าจะได้มันมา เราก็จะเห็นคุณค่าของสิ่งนั้นมาก ๆ เลยนะคะ

โห คุณก๋ายังอ่านตั้งสองสามเล่ม

เราเอ่านเฉพาะเล่มแรก พ่อรวยสอนลูก ก็รู้เลยค่ะว่าไม่ตรงจริต แล้วก็เลยไม่ได้อ่านต่ออีกเลย จนกระทั่งเพิ่งมาอ่านโรงเรียนสอนธุรกิจเมื่อเร็วๆ นี้

เราถึงบอกว่า วิธีคิดและทัศนคติของคนรวยและคนจนต่างกันค่ะ

เพื่อนเราคนหนึ่ง ไม่อ่าน แต่ฟังที่เราเล่า เค้ากลับเก็ทวิธีคิดแบบนั้น และตอนนี้เค้าก็รวยกว่าเรามาก จากการทำธุรกิจ

แต่เราเองนะ..ถ้าเอาอยากทำ เราอยากมีความคิดที่ทำให้รวยได้ แต่..เราจะไม่ทำตัวแบบคนรวยทั่วๆ ไปน่ะ เราอยากรวยเพื่อให้มีความสามารถในการช่วยเหลือคนอื่นได้มากขึ้นน่ะค่ะ

แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมั้ยนะคะ

อันดับแรกต้องเปลี่ยนวิธีคิดตัวเองก่อนค่ะ ถ้าทัศนคติไม่ได้ ยังไงคงจะรวยไม่ได้อะนะคะ แหะๆ

น้องเขาเป็นเจ้าหนูจำไมแน่ ๆ เลย
ทุกคำถาม มีแต่ทำไม และทำไม 555
ชอบภาพประกอบบล้อกค่ะ เขียวสดชื่น สายน้ำเย็นฉ่ำชื่นใจค่ะ

น้ำตกสวยค่ะพี่ก๋า
เห็นข่าวที่กทม.แล้วใจหายนะคะ

ชีวิตจริงไม่มีอะไรได้มาง่ายๆและสบายอย่างที่พี่ก๋าว่าจริงๆครับ ส่วนความสุขมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนแล้วว่าคิดอย่างไร?


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

พี่ว่า แต่ละคนก็คงมีสไตล์การทำงานที่ต่างกันไปแล้วแต่คน
นานาจิตตัง
มีทัศนคติกับการทำงาน ทุ่มเทมากน้อยต่างกันไปเนาะ

"ถ้าเรารู้หน้าที่และตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
งานทุกงานล้วน “สำคัญ” เสมอ"

เห็นด้วยมากๆค่ะ


กับประสบการณ์พี่เอง เวลาเริ่มงานใหม่ๆ เชื่อฟังตั้งใจดีมาก
ไม่ขาดไม่สายเลย
พออยู่ไปนานๆ เริ่มเกเร 555 รแต่ก็รับผิดชอบงามเสมอ

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ยังจริงเสมอรึป่าวน๊าาา

จริงๆ แล้วไม่มว่าทำอะไรมันก็หลีกไมท่พ้นความลำบาก ผมนึกถึงคำพระที่ว่าถ้าอยากสนุกกับอะไร อย่านำสิ่งนั้นไปเป็นงานที่ทำแล้วประกอบอาชีพ (หลัก) ไม่งั้นความสนุกจากสิ่งนั้นจะหายไป มันเป็นแบบนั้น เพราะเราทำได้คนอื่นก็ทำได้ แต่มองอีกมุมมันก็เป็นการอัพเลเวลความสามารถของเราในเรื่องนั้นๆ เพียงแต่มันถูกสิ่งที่เรียกว่าแรงกดดันครอบไว้

ใครๆ ก็อยากสบาย แต่ว่าถ้ารวยแล้วคิดว่าก็คงใช้ชีวิตแบบเดิมนี่แหละ เพียงแต่ของใช้ที่ใช้ในการดำรงชีพอาจจะใช้ของเกรดดีกว่าเดิมหน่อย แต่โดยเพื้นฐานแบบเดิมๆ ดีที่สุดแล้ว

บ้านหลังใหญ่ใช่ว่าจะดี ทำความสะอาดทีแทบอ้วกเหมือนกัน จ้างคนก็เสียเงิน ถ้าคิดแต่จ้างคนแล้วไม่ทำงานไม่นานก็หมด

หวัดดีค่ะ คุณก๋า ..










กะเด๋ว มา อีก ..

กะว่าก๋า Literature Blog

คราวที่แล้วหมดงบโหวต วันนี้เลยมาโหวตเป็นกำลังใจให้นะคะ

ชีวิตเป็นการต่อสู้ เหมือนที่พี่ก่๋าว่าไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ