:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว :: :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว :: ผมอยากฟังเรื่อง 1.การมองทุกอย่างตามความเป็นจริง 2.การยอมรับความจริง 3.การอยู่กับปัจจุบัน 4.การทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่างละเอียด ขอฟังแบบนิทานนะครับ คำถามโดย : เสือย้อมแมว [ 1 ] กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในป่าแห่งหนึ่ง ยังมีลูกแมวตัวเล็กๆตัวหนึ่ง ซึ่งพลัดหลงจากแม่และพ่อของมัน การใช้ชีวิตในป่าใหญ่โดยลำพังนั้นไม่ง่ายเลย ลูกแมวพยายามตะโกนร้องเรียกขอความช่วยเหลือ แต่เสียงที่ตอบกลับมาคือเสียงร้องคำรามของสัตว์ร้ายที่แสนน่ากลัว มันเดินไปเดินมา เนื้อตัวสั่นเทา ซ่อนหลบเป็นระยะๆ หาสัตว์ตัวเล็กๆกินประทังความหิว วันคืนผ่านไป...ในป่าแห่งนี้กว้างใหญ่จนมันไม่อาจสำรวจได้ทั่ว ลูกแมวซึ่งบัดนี้ได้กลายเป็นแมวหนุ่มตัวเขื่อง เริ่มนึกถึงการลงหลักปักฐานและหาคู่ครอง มันพยายามสร้างอาณาจักรของมันขึ้นในป่าโปร่ง ที่ซึ่งไม่มีสัตว์ร้ายเป็นเจ้าถิ่น อาหารการกินแม้ไม่มากนัก แต่ไม่ถึงกับฝืดเคือง ที่สำคัญยังมีแมวสาวอีกหลายตัวให้มันเลือกเป็นคู่ครอง แมวน้อยไม่คิดถึงพ่อแม่ของมันอีกต่อไป มันโตพอที่จะรู้ว่าชีวิตที่แท้จริงต้องยืนอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง ความเจ็บปวดจะสอนให้เติบโต และ โลกที่แท้จริงนั้นไม่อาจไว้ใจใครได้เลย [ 2 ] หลายปีผ่านไป แมวหนุ่มเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ในอาณาจักรของมัน ไม่มีใครยิ่งใหญ่และแข็งแรงเท่า มันมีแมวสาวเคียงข้างหลายตัว มีลูกน้อยจำนวนมาก ลูกน้องบริวารอีกนับร้อย แมวหนุ่มคิดถึงการขยายอาณาเขต คิดถึงอนาคตที่รุ่งโรจน์ บางวันฝันไปไกลถึงขนาดได้ครอบครองผืนป่าทั้งหมด มันเห็นตัวมันได้ขึ้นไปอยู่ในจุดสูงสุด คือ การได้เป็นเจ้าป่า ! แต่ในบ่ายวันนั้น หมูป่าชราตัวหนึ่งเดินเข้ามาหามันอย่างนอบน้อม หลังจากยืนจ้องตากันสามสิบวินาที แมวหนุ่มจ่าฝูงก็เอ่ยถามทำลายความเงียบขึ้น “เจ้าต้องการอะไร และมาที่นี่ทำไม ?” แมวหนุ่มถาม “ข้ามาเพื่อบอกความจริงบางอย่างแก่ท่าน” หมูป่าชราตอบด้วยเสียงสั่นเครือ “ความจริงอะไร ?” “ความจริงที่ท่านไม่เคยรู้มาก่อนน่ะสิ” แมวป่าเงียบและครุ่นคิด.... หมูป่าจึงพูดต่อไปว่า “มันเป็นความลับมานานแล้ว ท่านคงไม่รู้สินะ ว่าท่านคือใคร” หมูป่าเว้นช่วงการพูด มันหายใจฟืดฟาดเสียงดัง “ท่านไม่ใช่แมว แต่ท่านคือเสือ !” หมูป่าเน้นคำ “เสือ” แมวหนุ่มครางออกมาเสียงเบาๆ “ใช่ ! ท่านคือ เสือ ไม่ใช่แมว” หมูป่าตะโกน “เจ้า...เจ้ารู้ได้ยังไง” แมวหนุ่มเริ่มสับสนกับตัวเอง หมูป่านิ่งเงียบไปชั่วอึดใจ บรรยากาศเงียบสงบไม่มีแม้เสียงลม “ท่านไม่ใช่เป็นเพียงเสือ แต่ยังเป็นเสือที่มีปีก ท่านคือ เสือติดปีก ในตำนานแห่งป่า !!!” หมูป่าอธิบายด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แมวหนุ่มไม่อยากจะเชื่อในถ้อยคำของหมูป่าชราตัวนี้เลย มันอาจเป็นเพียงหมูป่าที่เสียสติตัวหนึ่งเท่านั้นเอง ทำไมต้องเชื่อถ้อยคำซึ่งยังไม่อาจพิสูจน์ได้นี้ด้วยเล่า แมวหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาเพื่อจะถามหมูป่าว่า “แล้วทำไมข้าต้องเชื่อเจ้าด้วยเล่า” แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา แมวหนุ่มกลับพบเพียงความว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่ในบริเวณนั้นเลย.... [ 3 ] แมวหนุ่มหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่กับคำพูดของหมูป่าชรา “ข้าคือเสือติดปีก..ข้าคือเสือติดปีก” มันรำพึงรำพันซ้ำไปซ้ำมากับตัวเอง ช่วงนี้แมวสาวและแมวบริวารต่างสังเกตได้ว่า แมวหนุ่มเงียบขรึมลงไปมาก แทบไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา วันๆเอาแต่เดินไปเดินมา นอนสงบเงียบ เหมือนกำลังใช้ความคิดอย่างหนักกับตัวเอง มันไม่สนใจล่าสัตว์ ไม่สนใจเรื่องการขยายอาณาเขต ไม่สนใจแมวสาวตัวใหม่ ไม่สนใจลูกๆ ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากคิดวนไปวนมากับเรื่องที่มันเป็น “เสือ” หรือเป็น “แมว” และตัวมันเป็น “เสือที่มีปีก” จริงๆหรือไม่... “ข้าเป็นอะไรกันแน่ ข้าก็อยากรู้จริงๆ” เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว มันจึงตัดสินใจออกเดินทางในคืนนั้นอย่างเงียบเชียบและโดยลำพัง [ 4 ] “แล้วเรื่องราวหลังจากนั้นเป็นอย่างไรครับคุณปู่” เสียงเจื้อยแจ้วของลูกหมูป่าตัวน้อยถามหมูป่าวัยชรา “ไม่มีใครรู้เลยว่าแมวหนุ่มตัวนี้หายไปไหน ?” หมูป่าชราเล่าด้วยเสียงสั่นเครือ “ไม่มีใครเห็นมันอีกเลยในป่าแห่งนี้ มีแต่เรื่องเล่าตามมาซึ่งกลายเป็นตำนานอันน่าเหลือเชื่อ สัตว์บางตัวบอกว่าเห็นแมวหนุ่มกลายเป็นเสือตัวใหญ่ เสือที่ดุร้าย แข็งแกร่ง ห้าวหาญและได้ครอบครองผืนป่าทั้งหมดแห่งนี้ ยีราฟเคยเล่าถึงเสือตัวหนึ่งซึ่งสามารถบินได้ และบินไปยังผืนป่าแห่งใหม่พร้อมๆกับฝูงห่านป่าจำนวนมาก ส่วนฮิปโปบอกว่ามันเคยเห็นแมวป่าตัวหนึ่ง มีท่าทางดุร้ายกำลังต่อสู้กับสิงโตตัวใหญ่ ที่สำคัญแมวตัวนี้เอาชนะสิงโตได้อย่างง่ายดาย” หมูป่าตัวน้อยถามขึ้นด้วยความสงสัยใคร่รู้ “ตกลงเลยไม่มีใครรู้เลยใช่ไหมครับคุณปู่ ว่าแมวป่าตัวนี้ในตอนนี้เขาเป็นใคร” หมูป่าชรายิ้มให้กับหลานตัวน้อย “ใช่..ไม่มีใครรู้ความจริงเท่ากับแมวหนุ่มตัวนี้ ถ้าปู่เป็นแมวตัวนี้ ปู่ก็จะไม่สนใจเลยว่าในอดีตปู่คือแมวหรือเสือ ปู่จะไม่สนใจเลยว่าปู่จะกลายเป็นเสือหรือแมวในอนาคต ปู่จะไม่ใส่ใจเลยว่าที่หลังของปู่จะมีปีกงอกขึ้นมาได้จริงหรือไม่ และถึงแม้ว่ากลางหลังของปู่จะมีปีกจริงๆ ปู่อาจจะเลือกที่จะไม่บินก็ได้ ปู่จะเป็นเสือมีปีกที่รักการเดินไปมาในป่านี่ล่ะ มันไม่สำคัญหรอกหลานเอ๊ย...ว่าเราคือใคร เราจะทำอะไร....นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด เราจะทำสิ่งต่างๆที่เราทำได้ให้ดีที่สุดได้อย่างไร... นั่นต่างหากที่ปู่อยากจะทำ” หมูน้อยยิ้มอย่างน่ารักให้กับปู่ “แล้วปู่มีปีกที่กลางหลังบ้างหรือเปล่าครับ ?” หมูป่าชราไม่ตอบ แต่ยิ้ม แล้วเขาก็ค่อยๆขยับปีกที่กลางหลังเบาๆ ก่อนจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าที่สูงลิบขึ้นไป ....สูงลิบขึ้นไป.   Create Date : 21 สิงหาคม 2558 22 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2558 6:56:40 น. Counter : 1366 Pageviews. Share Tweet

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog อ่านจนเห็นภาพตามเลยนะคะ พี่ก๋า คนเรา ก้อเหมือนกัน ถ้ามัวแต่ ไม่มั่นใจตัวเอง ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง และ ยึดติดกับ คำพูดของคนอื่น เราก้อ จะ อยู่ยาก นะคะ แต่ ก้อ อด ไม่ได้นะคะ พี่ก๋า แต่ ความจริง ก้อ คือ ความจริง ใช่มั้ยค่ะ   โดย: kwan_3023 21 สิงหาคม 2558 6:56:10 น.

สวัสดีวันสุขอีกแล้วครับ คุณก๋า อีกไม่กี่วันก็สิ้นเดือน วันศุกร์ เช้าทำงานสาย บ่ายๆโดด ชีวิตจริงไม่อิงนิยายอาชีพหนึ่งในไทย ชีวิตแมวหนุ่ม จุดจบเป็นอย่างไร เลยไม่มีใครรู้   โดย: เศษเสี้ยว 21 สิงหาคม 2558 8:09:54 น.

มีรีเควสท์ขอเป็นนิทานด้วย โหวตให้กับความสนุกของนิทานค่ะ อ่านแล้วเรานึกถึงหนังสืออยู่สองเล่ม (ไม่ได้เหมือนนะคะ แต่แค่ทำให้นึกถึงน่ะ) คือ ตำนานแห่งป่าอันสาบสูญกับหมูบินได้ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 สิงหาคม 2558 8:26:17 น.

สวัสดีค่ะ คุณก๋า น้องเสือมาที่บล๊อกคุณก๋า อยากได้อะไร จัดให้ได้โม๊ดดดด....5555 พี่อ่านผ่าน ๆ นะคะวันนี้ ยังไม่หายดี นอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านค่ะ เข้ามาอ่านโน่นนิดนี่หน่อย ตาชักเบลอ ๆ งั้นโหวตให้เลยละกันค่ะ กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog   โดย: พรหมญาณี 21 สิงหาคม 2558 10:55:25 น.

ฝีมือร้ายกาจยิ่งนัก .. บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ลื้อเอาชีวิตบางช่วงตอนของอั๊วไปเขียนป่าวฟระ ???   โดย: foreverlovemom 21 สิงหาคม 2558 11:20:09 น.

เป็นเรื่องราวที่น่ารักจริงๆ นะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog   โดย: kae+aoe 21 สิงหาคม 2558 11:23:12 น.

อ่านเพลินเลยครับวันนี้ กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog   โดย: PZOBRIAN 21 สิงหาคม 2558 11:55:42 น.

ปรบมือให้เลยคะคุณก๋า เขียนเป็นนิทานสอนไว้ให้คิดดีมากๆ คุณก๋ามีความคิดสร้างสรรค์เขียนเป็นบทความที่ชวนให้น่าติดตามดีมากๆเลยนะคะ เก่งจริงๆนับถือเลย กับวัยหนุ่มขนาดนี้ซาบซึ้งถ่า่ยทอดลึกซึ้งถึงแก่นธรรม ชมจริงใจเลยคะคุณก๋า... ชอบมากๆ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ปล. ตอนนี้เรากำลังใช้เวลาเลือกภาพที่ถ่ายที่สมุยเหนื่อยเลย เยอะมากแต่สวยไม่ถูกใจสักเท่ารัย เสียเวลาจุงเบย 555   โดย: Tui Laksi 21 สิงหาคม 2558 12:45:37 น.

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า มิน่าหละคะ เราถึงคิดถึงหนังสือเล่มนั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 สิงหาคม 2558 13:42:16 น.

มารับเรื่องราวดีๆเช่นเคยค่ะ ภาพประกอบสวยจัง   โดย: mambymam 21 สิงหาคม 2558 14:45:06 น.

เครดิต : //www.pinterest.com มีความสุขมากมากนะคะ ที่นู้นฝนตกไหมค่ะ ทางนี้ตกซู่ซ่าเลยค่ะ   โดย: white in the dark 21 สิงหาคม 2558 16:24:13 น.

อ่านคำถามวันนี้ป้าก็ว่ายากนะ อยากรู้เหมือนกันว่าก๋าจะหาทางออกได้อย่างไร เป็นคำตอบที่ป้าไม่ผิดหวัง รวมทั้งภาพก็ถูกใจค่ะ กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog   โดย: ร่มไม้เย็น 21 สิงหาคม 2558 16:57:57 น.

สวัสดีอีกรอบค่ะคุณก๋า เราก็ชอบงานของคุณองอาจค่ะ แต่งานหมูบินได้คือมาสเตอร์พีซสำหรับเราเลย เป็นหนังสือที่ทั้งซื้อเก็บ และซื้อให้คนอื่นๆ ด้วยค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 สิงหาคม 2558 18:17:05 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า วันนี้คงเป็นวันที่พอเหมาะละมัง.... ที่มีโอกาสได้เขียนถึงกะว่าก๋า ...ฝนกะลังตกหนักนานที่นครนายก ขอบคุณคุณก๋า สำหรับนิทานที่น่ารัก ชวนคิดติดตามจนจบ เรื่องราวนิทานตอบโจทย์ที่สงสัยไว้ด้านบน หมดจดลงตัว ชัดเจน ต้องบอกว่าไม่เคยหายไปไหน ยังติดตามผลงานคุณก๋าตลอด เหมือนต้องกินข้าวทุกวัน...ให้เป็นอาหารทางปัญญาเป็นพลังทางจิตใจ ขอบคุณมากๆสำหรับสิ่งดีๆและภาพสวยๆที่นำมาแบ่งปันให้ผ่อนคลายนะคะ   โดย: พระจันทร์เจ้าขา IP: 118.173.109.65 21 สิงหาคม 2558 18:36:46 น.

นิทานสนุกแฝงข้อคิดดีๆพี่สวแล้วแต่ยังชอบฟังนิทาน ค่ะน้องก่า กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: พรไม้หอม 21 สิงหาคม 2558 18:44:37 น.

มีการขอฟังแบบนิทานสงสัยเกรงพี่ก๋าจะเทศน์ 555 เงียบดีนะแม่โมน่ะ ใกล้สอบก็งี้ค่ะ วันนี้แทบอ๊วกเป็นตัวหนังสือ พี่หมิง ๆ ว่าไงคะ ใกล้สอบเครียดไหม ปล.ชอบภาพเซตนี้ค่ะสวยดี   โดย: mariabamboo 21 สิงหาคม 2558 19:37:25 น.

อ่านจบอล้วก็ยิ้มอย่างน่ารักให้คุณก๋า เอิ๊กกก ชอบ : หยุดตะโกน : ที่เฟซด้วยค่ะ มันดี นิทานธรรมมะ โหวตยากนิ แล้วยังน่าโหวต โฟโต้อีกด้วย ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 21 สิงหาคม 2558 19:48:12 น.

ครับ ผม ..   โดย: foreverlovemom 21 สิงหาคม 2558 20:19:58 น.

ภาพสวยค่ะ ชอบที่สุด ภาพสุดท้าย โลกที่แท้จริงนั้นไม่อาจไว้ใจใครได้เลย... น่ากลัวเนาะ *** ช่วงที่ไป ใช้เวลานาน รถติดทำถนนค่ะ มีหลายช่วงเลย ถ้าไม่ตรงวันหยุด 3-4 วัน พี่คงไม่มีโอกาสไป แต่เชียงใหม่ไปซ้ำๆ ได้ พี่ชอบ ดอยอินทนนท์ พี่เจอฝน ไม่ได้เอากล้องลงไปเลย กลัวเปียก ไม่อยากเสี่ยง   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 21 สิงหาคม 2558 20:54:45 น.

สวัสดีครับคุณพระจันทร์เจ้าขา ขอบคุณนะครับที่ติดตามอ่านบล็อกของผมมาตลอด ช่วงนี้อัพบล้อกก๋าราณีอย่างต่อเนื่องทุกวันครับ มีคำถามคำตอบหลากหลาย มาให้อ่านอย่างต่อเนื่องเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 สิงหาคม 2558 21:38:30 น.

ถ่ายรูป ทำขนม พี่ก็ได้จากยูทูปเยอะเหมือนกัน สมัยนี้ดีกว่าสมัยก่อนเยอะเนอะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 21 สิงหาคม 2558 22:04:30 น.

สุดยอดเลย พี่ก๋าเขียนต่อเนื่องสี่เรื่องเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 สิงหาคม 2558 0:53:09 น.