:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว :: :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว :: คนบนโลกบางคนกำลังเผชิญกับความทุกข์ต่างๆมากมาย ทั้งปัญหาครอบครัว แฟนมีชู้ สามีที่คบกันมานอกใจ ปัญหาเงินไม่พอใช้ หนี้ท่วมหัว บางคนตกงานยังไม่พอ โดนขโมยกระเป๋าอีก บางคนโดนเพื่อนหักหลัง ยืมไอโฟนแล้วชักดาบกันซึ่งๆหน้า บางคนก็เครียดเรื่องธุรกิจที่อาจจะคับขันเต็มที่ หากพี่ก๋าได้บังเอิญไปพบเจอและมีโอกาสได้พูดคุย พี่ก๋าอยากจะบอกอะไรกับคนที่กำลังเผชิญกับความหวาดกลัว ความทุกข์ ทรมาน ปวดร้าว ซึมเศร้า เครียด ท้อ เหนื่อย หรือบางคนที่ไม่สามารถสลัดปัญหาทิ้งไปได้ คนที่ลุกขึ้นมาได้ คนที่ 1 ใน 100ที่ทำสำเร็จ เขามีอะไรที่ต่างจากคนอื่น? ชีวิตที่ใกล้จะพัง ควรเร่งทำสิ่งใดก่อนครับพี่ก๋า คำถามโดย : เสือย้อมแมว กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในเมืองที่มีชื่อว่า “เมืองไร้สุข” ผู้คนในเมืองนี้ต่างเต็มไปด้วยความทุกข์ ความเศร้าโศก วันๆผู้คนในเมืองนี้ต่างพากันมานั่งจับเจ่าเล่าเรื่องราวความทุกข์ในใจตน ให้กันและกันฟัง แต่ละบ้านแต่ละคนต่างไม่มีเรื่องราวของความสุขใจเลย เด็กๆเล่าเรื่องที่ถูกบังคับให้เรียนอย่างหนัก พอสอบได้คะแนนน้อยก็ถูกตี เด็กโตขึ้นมาหน่อยก็มีปัญหาติดเกมส์ ติดความรุนแรงจากการเสพสื่อโซเชี่ยล ที่เป็นนักศึกษาก็เป็นทุกข์เรื่องน้ำหนักขึ้น สิวเห่อ จั๊กแร้ไม่ขาว หน้าไม่ใส หลายคนแฟนมีกิ๊ก สามีนอกใจ งานไม่ดี เงินไม่มา ยืมเงินเพื่อนก็ไม่ได้ หนี้ก็ท่วมทับทุกวันๆ ยิ่งนั่งดูเฟซบุ๊คเพื่อนก็ยิ่งอิจฉา เห็นเขาลงรูป ไปเที่ยวต่างประเทศ โชว์กระเป๋าใบใหม่ ถ่ายรูปบ้านหลังใหญ่ ฯลฯ ยิ่งดูยิ่งเครียด....ยิ่งดูยิ่งอิจฉา เปิดทีวีดูละครก็มีแต่ละครน้ำเน่า มีแต่ข่าวอะไรไม่รู้ การเมืองมีแต่เรื่องทะเลาะเบาะแว้ง บ้านเมืองมีแต่ปัญหา ค้าขายฝืดเคือง ปัญหาสังคมรุนแรงขึ้นทุกวันๆ ผู้คนใจคอโหดร้าย ฆ่าแกงกันเหมือนผักปลา มีแต่ข่าวนักบวชที่มัวหมอง มีแต่นักเรียนวัยรุ่นที่หมกมุ่นอยู่แต่เรื่องนมใหญ่นมเล็ก มีแต่แก๊งค์นั้นแก๊งค์นี้ท้าต่อยตีฆ่าฟัน มีแต่ยาเสพติดเต็มเมือง ฯลฯ เห็นท่า...เมืองนี้จะเป็นเมืองไร้สุขจริงๆ แต่ที่ท้ายหมู่บ้าน มีบ้านของชายชราคนหนึ่งซึ่งถูกขนานนามว่า “คนบ้าเปี่ยมสุข” เพราะชายคนนี้แตกต่างจากทุกคนในหมู่บ้าน เขาดูมีความสุข ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย วันๆแทบไม่ออกมาพบปะใคร เดินทำงานในสวนหลังบ้าน นั่งชมนกชมไม้ นั่งอ่านหนังสือ ไม่เคยนินทาใคร ดูเหมือนไม่เคยพูดถึงใครในแง่ไม่ดี ไม่ชอบเอาเรื่องของตัวเองไปเล่าให้ใครฟัง เขาใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมากๆ แล้วเด็กหนุ่มก็ตัดสินใจเดินเข้าไปหาชายชราคนนี้ถึงที่บ้าน “คุณตาครับ” เด็กหนุ่มร้องเรียก ชายชราหยุดกวาดใบไม้ที่สนามหน้าบ้านแล้วเดินมาหา “มีอะไรรึพ่อหนุ่ม ?” “คุณตาพอจะมีเวลาบ้างไหมครับ ผมอยากคุยกับตาครับ” เด็กหนุ่มบอก “เรื่องอะไรล่ะ ถ้าจะมาเม้าท์มอยเรื่องต่างๆของคนในหมู่บ้านนั้น ตาไม่มีเวลาฟังเจ้าหรอกนะ” ชายชราพูดยิ้มๆ “เปล่าครับ...มันเป็นเรื่องของผมเอง” ชายชราเปิดประตูบ้านให้เด็กหนุ่มเดินเข้ามา หลายปีที่ผ่านมา ไม่มีใครกล้าเข้ามาที่บ้านของชายชราเลย เพราะแกไม่สนใจเรื่องของคนอื่น ไม่อยากรู้เรื่องราวชาวบ้าน ทุกคนเลยคิดว่าแกเป็นบ้า “ผมอยากถามว่าความสุขของคุณตาคืออะไรครับ ?” เด็กหนุ่มเปิดคำถามแรกอย่างจริงจัง “แล้วความสุขของเธอคืออะไรล่ะ ?” ชายชราตอบด้วยคำถาม เด็กหนุ่มนั่งอึ้งไปและใช้ความคิดอย่างหนัก “ผมไม่รู้ครับ” “เธอไม่รู้ว่าความสุขของเธอคืออะไร ? แล้วเธอจะอยากรู้ว่าความสุขของตาคืออะไรไปทำไม” ชายชราถามกลับไปอีกด้วยความเอ็นดู “ผมแค่รู้สึกว่าทุกวันนี้ชีวิตของผมไม่มีความสุขเลยครับ ผมอยู่ในหมู่บ้านที่มองไปทางไหนทุกคนก็ดูมีแต่ความทุกข์ พูดคุยกันแต่เรื่องความเศร้า มีชีวิตแบบเหงาๆตัวใครตัวมัน” เด็กหนุ่มทำหน้าสลด “แต่พวกเขาก็อยู่กันได้ไม่ใช่หรือ ?” ชายชราตอบ “แต่ผมไม่อยากเป็นเหมือนพวกเขาอีกแล้วล่ะครับ” เด็กหนุ่มพยายามหาเหตุผลมาสนับสนุนความเชื่อของเขา แต่ยังหาเหตุผลที่ดีพอไม่ได้ เขาจึงเงียบไป “เธอรู้ไหมว่าคนเหล่านั้น เขาทุกข์เพราะอะไร ?” ชายชราถามเด็กหนุ่มอีกครั้ง “ ไม่รู้ครับ” เด็กหนุ่มตอบทันควัน “เขาทุกข์เพราะสิ่งนี้ เธอเองก็ด้วย” ชายชราหันกลับไปที่ข้างๆตัว มีกระจกเงาบานหนึ่งทรงกลมแบบมีด้ามจับ ขนาดเหมาะมือ ชายชรายื่นกระจกเงานี้ให้เด็กหนุ่ม “ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้ามันเกิดจากกระจกเงาบานนี้ เอา...รับไป” เด็กหนุ่มรับกระจกเงามาถือไว้ในมือแบบงงๆ เขานึกในใจว่ามันคืออะไร ทำไมกระจกเงาถึงทำให้คนในหมู่บ้านทุกคนมีความทุกข์ แล้วทำไมกระจกเงาบานนี้ถึงสามารถทำให้เขาสุขหรือทุกข์ได้ ยิ่งคิดยิ่งงง ยิ่งมองดูยิ่งสับสน เขายกกระจกเงาในมือขึ้นมา แล้วส่องดู และเห็นใบหน้าของ “ตัวเอง” อยู่ในกระจกเงานั้น .............................................. หลายปีผ่านไป... หมู่บ้านไร้สุขไม่ปรากฏอยู่ในแผนที่ของประเทศนี้อีกต่อไป ความทุกข์ของผู้คนหายไปอย่างนั้นหรือ ? ไม่เลย ความทุกข์ของการเกิดเป็นมนุษย์ยังคงอยู่ โลกยังเต็มไปด้วยปัญหามากมาย ผู้คนยังคงเวียนว่ายอยู่ในทะเลแห่งความโลภ โกรธ หลง และความกลัวในทุกๆรูปแบบ ยังคงผลักดันให้มนุษย์ใช้ชีวิตอย่างเจ็บปวดและไร้สุข แต่กระจกเงาในมือของเด็กหนุ่มวันนั้น กลับกลายเป็นสิ่งที่พลิกชีวิตของเขา เปลี่ยนแปลงความคิดและทัศนคติในการใช้ชีวิตของเด็กหนุ่มคนหนึ่งไปตลอดกาล .................................................. เด็กหนุ่มเดินออกมาจากบ้านของชายชราพร้อมคำถามในใจมากมาย ขณะที่เดินกลับบ้าน เขาลองใช้กระจกส่องไปอย่างสิ่งต่างๆรอบตัว ส่องไปที่ต้นไม้ใหญ่ข้างทาง ส่องไปที่ถนน ที่ท้องฟ้า ส่องไปยังคนในหมู่บ้าน ฯลฯ แต่เขาไม่เห็นอะไรเลยนอกจากด้านหลังของกระจกเงาซึ่งเป็นพลาสติกสีขุ่น เมื่อเขาหันกระจกเงามายังตัวเอง จึงได้เห็นใบหน้าตัวเองอีกครั้ง “สุขและทุกข์มันเกิดจากอะไร ?” ชายหนุ่มครุ่นคิด แล้วจู่ๆเขาก็พลันคิดได้ “ใช่แล้ว...ใช่แล้ว...ความสุขความทุกข์มันเกิดจากสิ่งนี้นี่เอง” ........................................... เด็กหนุ่มเดินไปยังบ้านของชายชราอีกครั้ง เขานำกระจกเงาไปคืนพร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ “ขอบคุณคุณตามากๆครับ ผมรู้แล้วว่าสุขทุกข์คืออะไร” ชายชรายิ้ม “ดีแล้ว...ดีแล้ว” “มีคนถามผมว่า ทำไมผมเปลี่ยนไป ไม่ทุกข์ใจง่ายเหมือนก่อน ผมไม่รู้จะบอกเขาอย่างไร จึงซื้อกระจกเงาให้เขาเหมือนที่คุณตาให้ผม” ชายชราพยักหน้ารับรู้ก่อนกล่าวถ้อยคำนี้ให้ชายหนุ่มฟัง “สุขทุกข์ทั้งปวงอยู่ในความคิดของเรา ชีวิตจะเป็นอย่างไร ไม่ได้ขึ้นอยู่กับโลก แต่ขึ้นอยู่กับมุมมองความคิดที่เธอมีกับสิ่งที่เกิดขึ้น หลายคนพยายามที่จะไม่คิด ซึ่งมันก็เป็นการฝืนธรรมชาติของการรับรู้ ตาต้องดู หูต้องรับฟัง จมูกรับกลิ่น ลิ้นรับรส สัมผัสร้อนหนาวเกิดขึ้น เราไปห้ามไม่ได้หรอก แต่รู้ทันสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ว่ามันมาแล้วก็ไป เกิดขึ้นแล้วหายไป ไม่มีสิ่งใดอยู่คงทนเลย แม้กระทั่งความโกรธ ความเกลียด ความกลัว กระทั่งความรัก ความหลง ความชอบ ความชัง ที่ว่ารักมาก ถึงวันหนึ่งก็หมดรัก ที่ว่าหลงมาก ถึงวันหนึ่งก็เบื่อก็คลาย ความทุกข์เกิดขึ้นเพราะเธอไม่รู้ทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น ไปหลงยึดติดว่ามันจะคงทนถาวรตลอดไปเมื่อมีความสุขก็อยากจะสุขไปนานๆ เมื่อมีความทุกข์ก็ทนไม่ได้ รับไม่ได้ เพราะมันไม่เป็นไปอย่างใจเธอต้องการ ทุกสิ่งเกิดขึ้นที่ “ความคิด” ของเธอ มีแต่ตัวเธอเท่านั้นที่จะรู้ถึงสิ่งนี้ มีแต่ตัวเธอเท่านั้นที่จะปล่อยวางความยึดติดในสิ่งนี้ ไม่มีใครทำแทนเธอได้ ไม่มีใครช่วยเธอได้เลย สุขทุกข์ในชีวิตเรามันเป็นเรื่อง “เฉพาะตน” สิ่งที่จะทำให้เธอเดินออกมาจากกองสุขกองทุกข์เหล่านี้ได้ คือ “สติ” สติในการรับรู้และรู้ทันความจริงที่เกิดขึ้นทั้งหมดในชีวิตของเธอ เมื่อเธอมีสติเธอจะรู้ทันความจริงที่ว่า ไม่มีสิ่งใดคงทนถาวร ชีวิตไม่ได้ยืนยาวไปตลอดกาล ชีวิต คือ การทำหน้าที่ การทำงาน คือ การแก้ปัญหา ตลอดชีวิตของเธอจะวนเวียนอยู่กับการได้มาเสียไป การพลัดพรากจากบุคคลที่เธอรัก การสูญเสียข้าวของต่างๆเมื่อมันพังและหมดอายุ รวมทั้งชีวิตของเธอนั่นด้วยเธอจะไม่ได้อยู่ไปจนตลอดกาล ไม่ว่าเธอจะร่ำรวยล้นฟ้า หรือยากจนข้นแค้น กับคนที่เธอรักและเทิดทูลบูชาที่สุดก็เช่นกัน ถึงวันหนึ่งเขาเหล่านั้นต้องตาย เพียงก่อนการจากลาจะเกิดขึ้นเธอได้รักกันอย่างดีที่สุดแล้วหรือยัง ถ้าทำแล้วก็ไม่มีอะไรต้องเสียใจ” เด็กหนุ่มนิ่งฟังอย่างตั้งใจ “สิ่งที่ฉันอยากพูดกับเธอมีเพียงเท่านี้เอง” เมื่อพูดจบ ชายชราก็ทุบกระจกเงาในมือจนแหลกละเอียด ก่อนหันไปพูดกับเด็กหนุ่ม เป็นประโยคสุดท้ายว่า.... “และนี่คือสิ่งที่ฉันอยากจะให้เธอได้ทำกับชีวิตของเธอ” เด็กหนุ่มมองดูกระจกที่แตกละเอียดเหล่านั้นแล้วยิ้ม.   Create Date : 24 สิงหาคม 2558 29 comments Last Update : 24 สิงหาคม 2558 6:03:02 น. Counter : 1899 Pageviews. Share Tweet

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog สุข ทุกข์ อยู่ที่ตัวเรา ทั้งนั้น จริงๆ ค่ะ อยู่ที่เรา ว่า จะ ทำให้ ใจ มีความสุข อย่างไร แต่ ที่รู้คือ ทำใน ทุกๆวัน ให้เป็นวันที่ดีดี ใช่ป่ะค่ะ พี่ก๋า   โดย: kwan_3023 24 สิงหาคม 2558 7:06:10 น.

คุณก๋าเขียนเปรียบเทียบได้ดีจริง ๆ ค่ะ ... อ่านเพลินเลย อยากมี ความสุขเหมือนคุณตาท้ายหมู่บ้าน ... คงต้องฝึกหัดใส่ใจที่เรื่องของ ตัวเองเป็นอันดับแรกก่อนเนาะ กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ..................... พี่คงเข้าใจผิด คิดว่าลูกแพร์หาซื้อได้ไม่ยากที่บ้านเราซะอีกค่ะ คงสับสนกับสาลี่แน่ ๆ ค่ะ ... พี่คิดว่า ลูกแพร์ จะคล้าย ๆ ไปทางสาลี่นะ แต่เนื้อจะแน่นกว่าเยอะค่ะ รสชาติจะลึกชัดแจนกว่าด้วย ออกไปทางหวานมีรสเปรี้ยวปนหน่อย ๆ ... แต่ก็เป็นผลไม้ที่มีรสไม่ถึงกับหวานมากค่ะ ... ทานเฉพาะตัวลูกแพร์ก็อร่อย ไม่ต้องเอามาทำขนมก็ได้ ฝรั่งชอบเอามาตุ๋นกับไวน์ ทำเป็นของหวานกัน   โดย: Tristy 24 สิงหาคม 2558 7:24:31 น.

เค้าโหวตงานเขียน ก็ตามนั้นนะคะ ตอนแรกว่าจะโหวตหมวดข้อคิด หวังว่าน้องเสือย้อมแมวคงจะเข้าใจ มันอยู่ที่มุมมองของเราต่อสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ค่ะ ปีศาจหัวโต เข้าใจยากกว่ามั้ย สำหรับเราไม่นะคะ แต่เราคิดว่าหมูบินได้มันเป็นหนังสือแนวบวกมากๆ น่ะค่ะ เหมาะแก่การอ่านแล้วขบคิดและรักษาความหวังของความสวยงามของชีวิตค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 24 สิงหาคม 2558 8:53:10 น.

พอเราทำอะไรที่มันดี๊ดีกับตัวเราซึ่งใครทำก็จะดี เหมือนกัน ทำแล้วเราก็มีความสุข เขาทำก็จะมี ความสุขเช่นกันถ้าได้ทำ แต่เขาเหล่านั้นก็ไม่คิด ทำ แถมว่าเราบ้าซะอีก แบบนี้พี่ก็จะมองเห็นความจริงที่ตัวเองไม่ลำบาก ปฏิเสธ ว่า ถ้าเราทำแล้วมีความสุข บ้าก็บ้าสิวะ อย่ามายุ่งกะข้าอีกก็แล้วกัน 555 โหวตงานเขียนนะคะ ธรรมมะครบห้าแล้ว เข้าใจว่า กติกาเค้าให้โหวต หมวดละห้า/เดือน พี่ก็ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกหรือเค้าแก้ หรือยัง เอาแน่ใจดีกว่าเนอะ โหวตผิดก็เสียดาย กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 สิงหาคม 2558 8:55:37 น.

เพิ่มเติม อยากไปเดินป่าแล้วมีอะไรๆให้ถ่ายแบบภาพของ คุณก๋าวันนี้จังเลย ปีนี้บ้านพี่แทบไม่ไม่พวกนี้เพราะ แล้งจัด พืชสกุลนี้หงอยไปเยอะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 สิงหาคม 2558 8:59:23 น.

ไลเค่น มอสและเห็ดตัวที่พบง่าย ที่บ้านกรุงเทพฯของพี่ก็ยังมี อิอิ พอนึก ออกมั้ยคะว่าที่นี่ก็ยังรกชื้นใกล้ๆความ เป็นป่าเช่นกัน พี่ว่าคนเล่นหลายหมวดก็ควรโหวตเค้าแบบ กระจายไป จะได้ผลกับทุกหมวด ไม่เสียของ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็คงฝืนความชอบยากนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 สิงหาคม 2558 9:38:19 น.

เฮ้อ .. มันยาก ก็ การ "วาง" นี่แหละ .. อ่ะ .. ของ คุณก๋า .. ตรวจสอบ การเดินทางของ พัสดุ .. ได้ ดังนี้ค่ะ .. ผลการค้นหา : RJ247429699TH วันที่ / เวลา หน่วยงาน คำอธิบาย พุธ 19 สิงหาคม 2558 14:52:58 น. คลองหลวง รับเข้าระบบ จันทร์ 24 สิงหาคม 2558 09:25:41 น. เชียงใหม่ เตรียมการนำจ่าย   โดย: foreverlovemom 24 สิงหาคม 2558 10:53:33 น.

ภาพประกอบบทความสวยอีกคะวันนี้ กระจก คือสิ่งที่สะท้อนให้เรามองเห็นตัวเอง มองตัวเองให้เข้าใจ ...ทุกสิ่งเกิดขึ้นที่ “ความคิด” ของเธอ มีแต่ตัวเธอเท่านั้นที่จะรู้ถึงสิ่งนี้ มีแต่ตัวเธอเท่านั้นที่จะปล่อยวางความยึดติดในสิ่งนี้ ไม่มีใครทำแทนเธอได้... ขอบคุณคะคุณก๋า อ่านคำสอนคุณตาแล้ต้องนำไปปฎิบัติให้ได้นะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Dharma Blog   โดย: Tui Laksi 24 สิงหาคม 2558 10:53:51 น.

ใช่แล้ว ดึกคืนนี้ หงส์แดง เจอศึกหนักพอสมควร น่าลุ้น ๆ ชนะยิ่งดี เสมอ ก็ โอเคร แต่แพ้ นี่จิ ...เศร้าแน่ๆ   โดย: Tui Laksi 24 สิงหาคม 2558 10:55:25 น.

ใช่ค่ะ การโหวตผลงานที่เราชื่นชอบจริงๆ ไม่ว่าจะของเพื่อนหรือแม้แต่คนที่เราไม่เคย รู้จักเค้ามาก่อน เป็นความสุขในการเล่นโหวต แม้คนที่เราโหวตให้จะไม่กลับมาตอบแทนเรา ก็หาใช่สาระสำคัญไม่ บางคนต้องไปเตร่ให้ เราเห็นหน้าก่อน แล้วดูซิว่าเราจะไปโหวต ให้ก่อนไหม เค้าถึงจะมาโหวตตอบ บางคน มาเตร่แล้วเราไปบ้านเค้า เราชอบผลงานก็ โหวตให้แล้วก็ลืมไปว่า เค้ามาโหวตตอบหรือ เปล่า จนหลายๆหนเข้าเริ่มจะสังเกต แล้วก็ได้ แต่นึกว่า ไอ้ที่เราเขียนเนี่ย เค้าไม่เคยนึกชอบ สักเอนทรี่เลยนิ 5555 ก็ไม่ว่ากัน เพราะพี่ไม่ได้ สนใจโหวตตอบแทน หากว่าคนโหวตไม่ได้ ชอบผลงานของพี่แต่โหวตให้เพราะอยากได้ ตอบแทน อุแว้ๆๆๆๆๆ เลยค่ะ มันจะรู้สึกชีช้ำ กะหล่ำปมจริงๆ การโหวตที่จะทำให้เจ้าของผลงานภูมิใจได้ เป็น เรื่องดีนะคะ พี่จึงคิดว่า ถ้าการโหวตเปิดโอกาส เพื่อการตอบแทนเท่านั้นก็น่าจะเลิกไปเลย แต่ถ้า กติกาและวิธีการเอื้อให้เล่นกันได้อย่างมีศักดิ์ศรี พี่ก็อยากให้คงไว้ อย่างน้อยก็ทำให้คนที่เขียน เรื่องราวดีๆมีกำลังใจสร้างผลงานมากขึ้น ณ ขณะนี้ มีคนสร้างผลงานดีๆอีกมากที่ไม่ได้ครองสายสะพาย เพียงเพราะเค้าไม่นิยมและไม่อยากร่วมวิธีการแบบนี้ เป็นเรื่องน่าเสียดาย พี่ไม่อยากพูดเรื่องนี้บ่อยๆ เพราะมีแต่จะเข้าตัว แต่พี่คิดว่า เพื่อสังคมที่เรารัก การออกความเห็นเชิง สร้างสรรค์น่าจะได้รับการพิจารณานะคะ และใครที่ มีความเห็นอย่างไรก็ควรออกมาแสดงความคิดเห็น อย่างเปิดเผย ไม่ใช่แอบบ่นกันแล้วใครออกมาพูดจา ก็เหมือนบ้าหรือไม่ได้อย่างใจอยู่คนเดียวซะงั้น จริงๆแล้ว พูดเรื่องนี้ทีไร ยิ้มไม่ค่อยออกหรอกค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 สิงหาคม 2558 12:52:50 น.

เมืองไร้สุข ช่างเหมือนบ้านเมืองเราจังครับ สุข ทุกข์ คละกันไป บางคนซื้อโทรศัพพ์มาใหม่ ก็มีความสุขที่ได้โทรศัพท์ใหม่ พอสิ้นเดือนจะจ่ายค่างวดโทรศัพท์ เงินหมุนไม่ทัน ก็เปลี่ยนสุขกลายเป็นทุกข์ ทักทายพักเที่ยงครับ คุณก๋า   โดย: เศษเสี้ยว 24 สิงหาคม 2558 12:55:06 น.

ชีวิตๆ ^^ เลี้ยงลูกมีความสุขดี ยิ้มๆ ค่ะ ปล. รุ่นคุณยายนี่ชอบเอ็มเคแทบทุกคน 5555   โดย: kae+aoe 24 สิงหาคม 2558 12:57:55 น.

ใกล้บวชละ 5555   โดย: tuk-tuk@korat 24 สิงหาคม 2558 13:11:26 น.

พี่ก็ไปเฟซเช่นกัน แต่ตามเพื่อนไปและ ไปตามเพื่อนกลับ ส่วนบล็อกเนี่ย รอให้เค้า ไล่ซะก่อน เพราะพี่มันถนัดเขียนแต่บล็อก เฟซไม่ใช่ตัวตนพี่หรอก อย่างมากถ้าพี่สุด ทนเรื่องโหวต พี่ก็แค่หยุดแจ้งโหวตเท่านั้น แหละค่ะ อย่างอื่นพี่ก็ไปตามอัธยาศัยของพี่ ที่พยายามพูดอยู่เนี่ย เพื่อส่วนรวมที่น่าจะดูดี ขึ้น สำหรับพี่แล้ว ยังงัยก็ได้   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 สิงหาคม 2558 13:20:02 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า ไม่ได้เข้าบล็อกมานานมาก พอเข้ามาก็เงอะๆงะๆ งงอยู่สักพัก ตั้งแต่เกิดปัญหาก็เลยห่างหายไป วันนี้เข้ามาตะลุยฝุ่นที่บ้านตัวเอง แล้วก็เข้ามาอ่านข้อคิดจากบล็อกน้องก๋า ได้ข้อคิดดีๆเยอะเช่นเคย อ่านไปก็ส่องกระจกไป ความทุกข์ในใจก็ค่อยๆจางไป ขอบคุณน้องก๋ามากๆ จะพยายามหาเวลาเข้ามาบ่อยๆ แต่คงไม่มีเวลาอัพบล็อกตัวเอง ลืมหมดแล้วคงต้องใช้เวลาเรียนรู้อีกนาน คิดถึงค่ะ ขอเวลาอีกสักพักใหญ่ๆ   โดย: ratana_sri 24 สิงหาคม 2558 14:39:34 น.

เย้ .. หมิง หมิง ได้รับ พระหลวงพ่อทวดแล้ว .. ขอคุณพระจงดลบันดาลให้ หมิง หมิง และครอบครัว จงประสบพบแต่ความสุขค่ะ .. (คุณพ่อ อย่า อิ๊บ ล่ะ .. ให้ ลูกชาย เน้อ ..)   โดย: foreverlovemom 24 สิงหาคม 2558 14:52:23 น.

เครดิต : //www.pinterest.com ... หน้าตาหาเรื่องมากเลยแมว 5555 แต่ผมไม่อยากมีเรื่องนะฮับบ อิอิ ... มีความสุขมากมากค่ะ พี่ก๋า   โดย: white in the dark 24 สิงหาคม 2558 15:07:52 น.

55555 ตอนแรกจะกินปิ้งย่าง แต่ก็สงสารคุณยาย เคี้ยวน่าจะลำบาก อิอิ.. เมืองแสนสุข ^^ คนบ้าเปี่ยมสุข ^^   โดย: kae+aoe 24 สิงหาคม 2558 15:13:05 น.

ชีวิตจะพัง ควรเร่งทำอะไรก่อน...??? ง่าย ๆ สั้น ....ตั้งสติ....อิ ๆ อ่านพี่ภาหนูหล่อบ่นเรื่องโหวต ๆ เหมือนพี่แกจะชีช้ำกะหล่ำปลีต้ม 5555 ไปดีกว่าเดี๋ยวพี่ภามาแจกโป๊กเหม่ง คริ ๆ   โดย: พรหมญาณี 24 สิงหาคม 2558 15:19:46 น.

เวลาชีวิตเจอกับความทุกข์ ทรมาน ปวดร้าว ซึมเศร้า เครียด ท้อ เหนื่อย เราจะตั้งสติก่อนค่ะ ถ้ามีปัญหาก็ค่อยๆแก้ไปทีละเปลาะ อย่างที่บอกว่าทุกอย่างอยู่ที่ความคิด ก็พยายามคิดในทางที่ดีเข้าไว้ แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนอายุยังน้อย ถ้าเจอเรื่องราวแย่ๆก็พาลสติแตกไปไม่ถูกเหมือนกันค่ะ พอแก่ตัวแล้วเจอเรื่องราวมามากมายเลยไม่ค่อยคิดอะไรแล้ว   โดย: mambymam 24 สิงหาคม 2558 15:21:06 น.

สิงที่ต้องทำก่อนคือ ทำใจค่ะน้องเสือย้อมแมว ทำใจยอมรับกับความจริงที่เกิดขึ้นให้ได้ก่อน แล้วก็ค่อย ๆ ตั้งสติแก้ปัญหาไปเนาะคุณก๋า แฮ่..แต่ไม่เจอกับตัวก็พูดได้เนาะ ผงเข้าตาตัวเอง ก็เอาไม่ออกเหมือนกันค่ะ   โดย: เนินน้ำ 24 สิงหาคม 2558 17:43:02 น.

ผู้คนในเมืองไร้สุข ของคุณก๋า ไม่รู้จะขำ หรือจะอะไรดี ... ก็จริงนะ วันนี้ชอบสีเขียวๆ ค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Tui Laksi Travel Blog ดู Blog Close To Heaven Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น พระญวน ไม่ค่อยเห็นค่ะ มองตามหลังไป รีบกดภาพมา พี่ชอบแสงเข้าพอดี จับได้ 3 ช็อต ตึก อาคารเก่านี่ พี่ชอบเป็นการส่วนตัว เดินๆ แบบไม่ได้ทำการบ้านมาก่อน ตอนหาข้อมูลจะทำบล็อก เลยได้รู้ จุดที่เป็นไฮไลท์หลายจุด นึกดีใจว่าโชคดี ที่เราถ่ายภาพมาด้วย   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 24 สิงหาคม 2558 19:03:36 น.

มาอ่านนิทานสนุกมีสาระและข้อคิดดีๆค่ะน้องก๋า กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: พรไม้หอม 24 สิงหาคม 2558 21:07:29 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ก้นกะลา Music Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น คุณก๋าคะ อยากจะบอกว่า บุ๊งชอบความคิด คำสอนวันนี้มาก ๆ ๆ ๆ ๆ ตอนนี้ชีวิตกำลังเผชิญกับวิกฤตมากมายเลยค่ะ "สติ" สำคัญมาก แต่มันก็ยากจะ control เวลาเจออะไรร้าย ๆ มารุมกันทีเดียว พอได้อ่านแล้วทำให้คิดได้ มีกำลังใจขึ้นมา ขอบคุณคุณก๋ามาก ๆ นะคะ   โดย: Close To Heaven 24 สิงหาคม 2558 22:16:45 น.

พี่ก๋าตอบเป็นนิทานอีกแล้ว ชอบครับชอบอ่าน (แต่วันนี้โหวตหมดง่ะ) เอามารวบรวมเขียนหนังสือได้เล่มนึงเลยนะเนี่ย แต่จะให้ขายดีต้องลดความเรียลลงไปอีกหน่อย เพิ่มความเพ้ออีกนิด แหะๆ คุณตาไขปัญหาเรื่องความทุกข์กันได้แบบนี้เอง ชอบที่ใช้กระจกเป็นตัวแทนในการสื่อว่าความทุกข์มันก็มาจากสิ่งที่ผิดไปจากความคาดหวังของตนเองทั้งนั้น happiness is the matter of comparison. ยังคงเป็นจริงเสมอครับ   โดย: ชีริว 24 สิงหาคม 2558 22:32:17 น.

เดี๋ยวนี้ไม่กล้าออกความเห็นอะไรแล้วค่ะ บางคนไม่มีอคติก็ดีไป แต่เจอคนมีอคติบวกอัตตาสูงคูณด้วยความร้อนแรง เล่นเอาเสียสูญ เสียผู้เสียคน เสียเพื่อน ไปเลย เข็ดแล้วค่ะ อยู่เงียบ ๆ ทำบล๊อกไปดีกว่า แก่แล้วโจทย์เยอะ รับไม่ไหว ตามไม่ทันค่ะ ขอรับฟังอ่านไปเรื่อย ๆ แซวเฉพาะคนรู้ใจกันจริง ๆ แค่นั้นพอดีกว่าค่ะ 555 Good night ถึงคุณมาดามและสุดหล่อด้วยนะคะ   โดย: พรหมญาณี IP: 114.109.142.245 24 สิงหาคม 2558 23:11:18 น.

จะว่าไปในเฟสบุ๊คเห็นหลายๆ คน มันก็ดูน่าอิจฉาจริงๆ นะ มันชวนให้คิดว่าเค้าเอาเงินมาจากไหนกันมาใช้เยอะแยะ แต่จะว่าไปคนอื่นก็อาจคิดแบบนั้นกับเราก็ได้ ผมเลยไม่ค่อยชอบโพสอะไรเท่าไหร่ ไม่รู้จะอวดทำไม เปล่าหรอกจริงๆ ไม่มีให้อวดเท่าไหร่ (ฮา)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 25 สิงหาคม 2558 0:02:46 น.

ที่ต่างคือ เขาทำให้มันสุดครับ บางคนมีแต่ฝัน บางคนฝันแล้วลงมือทำแต่เลิกกลางคัน บางคนทำจนสุด ซึ่งมีไม่กี่มากน้อยหรอกเนอะ   โดย: เป็ดสวรรค์ 25 สิงหาคม 2558 2:43:14 น.

เห็นด้วยกะคุณภาวิดาครับผมเข้าใจ แต่ผมเสนอเพิ่มเติมอีกว่า เราอย่ายึดติดเลย ถ้ายึดติดใจจะมีทุกข์ทันทีครับ จะเขียนมาใครจะโหวตไม่โหวต ไม่ใช่ว่าดีหรือไม่ดีเสมอไปหรอกครับ เรามอบสิ่งที่ดีให้โลกออนไลน์ ก็คือสุขใจแล้วครับ เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ อ่านของพี่กำอีกรอบจะยิ่งเข้าใจครับ สุขหรือทุกข์อยู่ที่ตัวเรา ตัวเรานั้นหมายถึงความคิดและจิตใจของเราเป็นสำคัญนะครับ ขอให้ทุกๆท่านมีความสุข นะครับ   โดย: รมเยศ IP: 203.114.122.27 27 สิงหาคม 2558 14:15:26 น.