BlogGang.com : : กะว่าก๋า : :: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::

ชีวิตที่เหมือนความฝันมันจะจบลง
อะไรคือแสงสว่างครับพี่ก๋า

คำถามโดย : เสือย้อมแมว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

การแข่งขันวิ่งในครั้งที่สองระหว่างเต่ากับกระต่าย
รู้ผลแพ้ชนะแล้ว....

…………………………..

กระต่ายน้อยนั่งหายใจหอบ เหงื่อโทรมกายในห้องพักนักกีฬา
มันไม่เคยรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้มาก่อนเลยในชีวิต
เต่าน้อยนั่งอยู่ข้างๆไม่ห่างกันนัก สภาพเหน็ดเหนื่อยไม่แพ้กัน

กระต่ายน้อยยื่นน้ำในมือส่งให้เต่า “จิบซะหน่อยเพื่อน”

“ขอบคุณมาก” เต่ายิ้มให้กระต่าย ก่อนรับน้ำไปดื่มด้วยความกระหาย

“มันเป็นการแข่งขันที่ดีมากเลยนะเพื่อน” กระต่ายพูดขึ้น

“ใช่” เต่าน้อยพยักหน้า ก่อนพูดต่อไปว่า “ฉันชอบการแข่งขันในครั้งนี้จริงๆ”

“นายชอบตรงไหน ?” กระต่ายถาม

“น่าแปลกนะ ฉันไม่คิดว่าฉันกำลังแข่งกับนายเลย ฉันวิ่งๆๆๆๆๆและวิ่ง
โดยไม่ได้คิดถึงนาย ฉันไม่มีคู่ต่อสู้ในการแข่งขันครั้งนี้
ฉันรู้แค่ตัวเองต้องคลานเอ๊ยวิ่งๆๆๆเท่านั้นเอง” เต่าพูดพลางยิ้มพลาง

“ฉันคิดเหมือนนายเลย ฉันไม่ได้วิ่งแข่งในครั้งนี้เพราะแพ้นายในครั้งก่อน
ฉันไม่ได้วิ่งเพื่อจะเอาชนะนาย หรือ เพื่อจะเป็นนักวิ่งเร็วอันดับหนึ่งของป่าแห่งนี้
ฉันรู้สึกมีความสุขเมื่อการแข่งขันจบลง ไม่ว่าผลการแข่งขันจะเป็นอย่างไรก็ตาม”

กระต่ายน้อยพูด

..................................

เต่านั่งฟังคำพูดของกระต่ายแล้วนิ่งคิด
ก่อนการแข่งขันครั้งนี้หนึ่งวัน
หลังรับคำท้าจากกระต่ายน้อยเพื่อลงแข่งวิ่งในครั้งที่สอง
เต่าเดินออกมานั่งคิดอะไรเงียบๆคนเดียวที่ข้างทะเลสาบ

“เจ้ากำลังคิดถึงอะไรอยู่หรือเต่าน้อย” เสียงของใครบางคนทำลายความเงียบ

เมื่อเต่าหันไปมองตามเสียง ก็พบหมูป่าชราตัวหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ

“ข้าคิดถึงการแข่งขันที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้” เต่าตอบ

“เจ้ากลัวว่าตัวเองจะแพ้อย่างนั้นหรือ ?” หมูป่าชราถาม

เต่ารู้สึกแปลกใจ “ทำไมท่านรู้”

“สีหน้าเจ้าบอกข้าอย่างนั้น” หมูป่าชรายิ้ม

“ข้ารู้สึกสับสน ชัยชนะในการแข่งขันครั้งแรก
ทำให้ข้ารู้สึกสะใจที่เอาชนะเจ้ากระต่ายจอมโวได้
แต่การแข่งขันครั้งนี้ข้ารู้สึกแตกต่างออกไป” เต่าเล่าด้วยเสียงเนิบนาบ

“มันต่างกันตรงไหน ?”

“ข้ารู้สึกว่ากระต่ายน้อยมาท้าแข่งโดยไม่ได้คิดถึงผลแพ้ชนะ
และนั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากๆ” เต่าพูด

“น่ากลัวตรงไหน?”
เต่าหันไปมองหน้าหมูป่าชราก่อนจะพูดต่อไปว่า

“ข้าเคยมีความฝันในวัยเด็กนะ ข้าเคยฝันว่าตัวเองจะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่
และเป็นที่จดจำของผู้คนได้ ข้าต้องใช้เวลาและความพยายามมากมายในชีวิต
เพื่อรักษาความฝันนี้ไว้ จนวันหนึ่งกระต่ายมาท้าแข่ง
และการแข่งขันในครั้งนั้นกลายเป็นตำนานที่ผู้คนจดจำ
ข้ากลายเป็นเต่าที่โด่งดังและมีชื่อเสียงในชั่วข้ามคืน
แต่ชื่อเสียงเงินทองมากมายเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ข้ามีความสุข
เมื่อความฝันหนึ่งหมดไปหลังจากกลายเป็นความจริง
ชีวิตเราก็ต้องหาความฝันใหม่ๆ มาตอบสนองตัวเอง
ซึ่งนั่นทำให้ข้ารู้สึกเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน....
การใช้ชีวิตตามความฝันอาจสร้างความมุมานะ สร้างเป้าหมายในชีวิต
สร้างจุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
โดยบางครั้งมันก็ทำให้เราละเลยเพิกเฉยต่อความสุขง่ายๆที่อยู่รอบตัว”

หมูป่าชรารับฟัง พยักหน้าเห็นด้วย

“ความสะใจในชัยชนะไม่ได้ทำให้ข้าอิ่มเอม
ข้ารู้ด้วยซ้ำว่าถ้าวันนั้นเจ้ากระต่ายน้อยไม่ประมาทแอบไปหลับ
ข้าต้องกลายเป็นผู้แพ้แน่ๆ...” เต่ายังคงเล่าต่อไปเรื่อยๆ

“การถูกท้าแข่งอีกครั้งในฐานะผู้ชนะ ทำให้ข้ากลัว
ข้ากลัวที่จะแพ้ กลัวคำเยาะเย้ย กลัวคำนินทาดูถูกจากสัตว์รอบข้าง
ไม่มีใครยกย่องหรือจดจำผู้แพ้ ไม่ว่าสัตว์ตัวนั้นจะเป็นผู้แพ้ที่ดีแค่ไหน
เมื่อกระต่ายน้อยมาส่งคำท้า ข้าจึงคิดไม่ตก
แม้จะรับปาก แต่ข้าไม่อยากลงแข่งในครั้งนี้เลย” เต่าเล่าระบายความในใจ

หมูป่ายิ้ม “แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองจะทำยังไงในวันที่แข่งขัน ?”

“ข้าคิดไม่ออกในตอนนี้” เต่ามีสีหน้าท่าทางที่กลัดกลุ้มอย่างแท้จริง

หมูป่าเริ่มเป็นฝ่ายที่พูดขึ้นบ้าง

“ความฝันสำหรับข้ามีความหมายน้อยมาก”

เต่านิ่งฟังอย่างตั้งใจ

หมูป่าชราจึงพูดต่อไป

“คนเราเสียเวลาในชีวิต เพื่อรักษาความฝันล้มๆแล้งๆมากเกินไป
เราใช้ชีวิตอยู่ในความกลัวนานเกินไป เราไม่ค่อยยอมรับความจริง
ชีวิตจริงก็เหมือนการวิ่งแข่ง มีคนแพ้ มีคนชนะ
ชนะแล้วยังไง ครั้งต่อไปก็ลงแข่งอีก ชนะบ้าง แพ้บ้าง
เราเอาความสุขของชีวิตไปผูกขาดไว้กับผลการแข่งขัน
จนลืมไปว่าก่อนการแข่งขันนั้นมันมีขั้นตอนมากมาย
ทั้งการวางแผนการเล่นอย่างรอบคอบ การฝึกซ้อมอย่างหนักหน่วง
การมีทีมงานคอยช่วยเหลือ การตรวจดูความพร้อมของสนามแข่งขัน ฯลฯ

ทุกขั้นตอนนั้นมีรายละเอียดมากมายที่เราต้องใส่ใจ
แต่ทุกคนกลับมุ่งไปจดจ่อแต่ผลแพ้ชนะ
จนลืมเรียนรู้สิ่งต่างๆที่อยู่รอบๆตัวเราไปจนหมดสิ้น
หลายคนตั้งความฝันเอาไว้เหมือนเป็นเส้นชัยที่ต้องวิ่งไปถึงให้ได้
ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ชัยชนะโดยไม่สนใจวิธีการ กฎกติกา หรือความถูกต้อง
เราอยากได้เหรียญรางวัลจนพร้อมจะโด๊ปยาหรือโกงผลการแข่งขัน
ชัยชนะแบบนั้นจะมีความหมายอะไร ?

เหมือนคนมากมายที่ตั้งโจทย์ความฝันของตัวเองว่า
อยากให้ชีวิตตัวเองมีความสุขมากๆ ไม่ต้องเจอความทุกข์
อยากรวย มีเงินเยอะๆ จะได้ซื้อของที่ชอบ ไปในที่ที่ตัวเองอยากไป
อยากมีคนรักและยอมทำตามใจตัวเองตลอดเวลา อยากทำงานที่ตัวเองถนัด
อยากมีคนรักที่แสนดีและเชื่อฟัง ฯลฯ

แล้วข้าถามจริงๆเถอะ...มีสักกี่คนบนโลกนี้ที่จะทำอย่างนั้นได้
การทำตามความฝันเลื่อนลอยแบบนี้ไม่สำเร็จ
มันไม่ใช่ความล้มเหลวของชีวิตเสียหน่อย
โลกนี้มีด้านมุมมากมายให้เราเรียนรู้จากความผิดหวัง จากความล้มเหลว
โลกนี้มีด้านมุมมากมายให้เราศึกษาจากความสูญเสีย ความผิดพลาด
และการเป็นผู้แพ้.....

คำถามคือ เรามัวแต่ใช้ชีวิตอยู่ในความฝัน
จนลืมออกมามองดูโลกแห่งความเป็นจริงหรือเปล่า”

เต่านิ่งฟังอย่างตั้งใจ หลายประโยคสะกิดใจมันเหลือเกิน....
หมูป่าชราพูดต่อไปว่า

“เราเรียนรู้จากความล้มเหลว ได้มากกว่าความสำเร็จ
เราเรียนรู้ชีวิตที่แท้จริงจากความทุกข์ ได้มากกว่าความสุข”

“ข้าเห็นด้วยกับท่าน” เต่าพูด

“เจ้าลองลงแข่งในครั้งนี้ด้วยความรู้สึกที่ไม่มีผู้แพ้ ไม่มีผู้ชนะดูสิ
ไปวิ่งด้วยความรู้สึก --- ไม่มีคนที่วิ่งแข่ง มีแต่การวิ่ง” หมูป่าชรากล่าว

“คำแนะนำของท่านดีจริงๆ ขอบคุณท่านมากๆเลยท่านหมูป่า”
เต่ากล่าวคำขอบคุณจากใจ

หมูป่ายิ้มแล้วถามว่า “เจ้าเชื่อเรื่องหมูป่าบินได้หรือไม่”

เต่าก้มหน้านิ่งคิด .... เชื่อหรือไม่เชื่อ เชื่อหรือไม่เชื่อ
เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง
ก็พบภาพที่น่าอัศจรรย์ใจ
หมูป่าชราตัวนั้นบินตัดตรงขึ้นไปสู่แสงสว่างเบื้องหน้า
มุ่งสู่ดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงประกายเจิดจ้า
ด้วยปีกคู่ใหญ่ที่กลางหลัง

ก่อนบินลับตาไป.

Create Date : 23 สิงหาคม 2558

Last Update : 23 สิงหาคม 2558 6:15:35 น.

17 comments

Counter : 1090 Pageviews.

เขียนได้ดีจริง ๆ ค่ะคุณก๋า ... บางครั้งการที่เราใช้ชีวิตแบบล่าความฝัน ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มองสิ่งรอบข้าง ชีวิตก็จะเป็นไปด้วยความรีบเร่ง - ระวัง เราก็ไม่มีความสุขได้เนาะ ... การอยู่กับปัจจุบัน มีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ธรรมดาของชีวิต ดูจะมีหาความสุขได้ง่าย ๆ มากกว่าจริง ๆ

โดย: Tristy

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:6:32:35 น.

ร้าย กาจ ..

ไม่รู้ผล แพ้ ชนะ ..

ต่าง เหน็ดเหนื่อย ..

ต่าง พอใจ ..

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: foreverlovemom

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:9:18:34 น.

อ่านแล้วก็สะกิดใจให้คิดตามได้เลย
ทุกคนมีสิทธิ์ฝัน... แต่อย่าไปนั่งฝันเพ้อเจ้อไร้สาระเสียเวลา
ทำฝันให้เป็นจริงได้นั่นละคือ ความสำเร็จขั้นตอนหนึ่งของมนุษย์
จริงเลย เราอยู่กับตัวเองแข่งกับตัวเองน่าจะดีสุด
ขอบคุณคะคุณก๋า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tristy Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Diarist

โดย: Tui Laksi

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:9:53:47 น.

"เมื่อความฝันหนึ่งหมดไปหลังจากกลายเป็นความจริง
ชีวิตเราก็ต้องหาความฝันใหม่ๆ มาตอบสนองตัวเอง
ซึ่งนั่นทำให้ข้ารู้สึกเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน...."

ใช่ค่ะเกดเป็นแบบนี้เลย พอฝันสำเร็จก็มีฝันใหม่ไปเรื่อยๆ... จนเหนื่อย!

"การใช้ชีวิตตามความฝันอาจสร้างความมุมานะ สร้างเป้าหมายในชีวิต
สร้างจุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
โดยบางครั้งมันก็ทำให้เราละเลยเพิกเฉยต่อความสุขง่ายๆที่อยู่รอบตัว"

จริงค่ะ หลายครั้งที่ต้องเตือนตัวเองว่า "จุดหมายปลายทางไม่สำคัญเท่าการเดินทาง" เพราะจริงๆแล้วความสุขจากการที่ "ได้ทำตามฝัน" มันมีความหมายกว่าการที่ "ฝันกลายเป็นจริง" ซะอีกค่ะ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆให้ได้แง่คิดค่ะ

โดย: Raizin Heart

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:10:47:31 น.

สวัสดีวันหยุดค่ะ

โดย: มี๊เก๋ น้องซีทะเล IP: 27.55.162.44 วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:13:13:01 น.

แข่งกับตัวเองแหละนะ

คนเรามันมีเป้าหมายใหม่ๆ ตลอด และต้องพยายามเลเวลอัพตัวเองเสมอ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:13:41:17 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า ^^

แข่งกับตัวเองนี่แหละนะคะ ไม่เครียด

เหม่ยเจียงที่กรุงเทพฯ กับที่เชียงใหม่คนละร้านกันนะคะ
ชื่อคล้ายกัน และไม่มีใครยอมเปลี่ยน เหมือนซินเทียนตี้
ที่กรุงเทพฯ มีร้านอาหารจีนชื่นี้สองร้านค่ะ

==============

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

โดย: ปรัซซี่

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:15:24:24 น.

ไม่ว่าเรียน หรือทำงาน แข่งกับตัวเอง พอแล้วเนาะ

ภาพเซ็ตนี้ก็คงที่กิ่วแม่ปานอีกมัง พี่ก็หวังจะไปเดินให้ได้สักครั้ง

*** พี่ก็ชอบ ภาพแนวๆ นี้ น้องหนึ่งบอกว่า ภาพน่ารักทั้งเซ็ต แต่ไม่ได้ซื้อมาทั้งหมดค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:16:24:09 น.

นิทานเบื้องหลังจบศึกกระต่ายกับเต่ามันเป็นเช่นนี้เอง คิดเยอะทั้งเต่าทั้งกระต่ายเลยนะครับเนี่ย
และแล้วเต่าก็มีถึงจุดที่ต้องป้องกันแชมป์ความเร็ว เท่านั้นยังไม่พอ หมูป่ายังบินให้ทึุ่งได้อีก!

สู้กับเป้าหมายของตัวเองดีที่สุดครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ชีริว

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:16:38:08 น.

โหวตให้ข้อคิดดีๆค่ะ
ภาพประกอบสวยจริงๆ ในภาพนั่นใบอะไรหนอ
สีส๊วยสวย

โดย: mambymam

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:17:22:41 น.

อ้าววว ลืมแปะโหวตค่ะ 555
มัวแต่ดูภาพเพลิน

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ที่เห็นและเป็นมา Music Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: mambymam

วันที่: 23 สิงหาคม 2558 เวลา:17:23:17 น.

สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
อ่านเรื่องวันนี้แล้วชอบมาก ได้กำลังใจเลยค่ะ
โดยเฉพาะประโยคนี้

โลกนี้มีด้านมุมมากมายให้เราเรียนรู้จากความผิดหวัง จากความล้มเหลว
โลกนี้มีด้านมุมมากมายให้เราศึกษาจากความสูญเสีย ความผิดพลาด
และการเป็นผู้แพ้.....

นุ่นกำลังออกอาการเบื่อบล็อค แหะๆ
อาจจะเพราะงานเยอะ เพิ่งเปิดเทอม
ทำให้บางทีก็ท้อเหมือนกัน อยากอัพบล็อค อยากมาอ่านมาคุย
แต่เวลานี่แหละ ทำให้หมดไฟซะก่อน