www.facebook.com/ibehindyou

ทุก comment ที่คุณให้มา ทำให้เรารู้ว่า เราไม่ได้สนุกกับการเขียน blog แล้วอ่านอยู่คนเดียว

ผีสามบท บทที่ 2 : Monster House , บ้านผีสิงที่แสนจะบันเทิงใจ



... Monster House มีโอกาสเจ๊งสูง เมื่อทุกคนเห็นการโปรโมทว่ามันคือ หนังแอนิเมชั่นที่เล่าเรื่องบ้านผีสิง

เพราะ คนดูรุ่นเยาว์ก็อาจถูกผู้ปกครองกันไว้ ด้วยคิดว่า หนังอาจสยองขวัญไม่เหมาะกับหัวใจดวงน้อยๆของเยาวชน

คนดูรุ่นเก๋าก็อาจเบือนหน้าหนี ด้วยคิดว่า หนังผีที่ทำเป็นการ์ตูน มันก็แค่หนังเด็กๆ สู้ไป เปนชู้กับโคตรผีดุ น่าจะแจ่มกว่า

แถม คอหนังบางคนก็อาจมองข้าม ด้วยคิดว่า มันไม่ใช่อนิเมชั่นของ พิกซาร์ หรือ ดรีมเวิร์ค ภาพจากตัวอย่างจากโปสเตอร์ตัวคนก็ดูเหลี่ยมๆก้อนๆ

คนดูทั้งสามกลุ่มข้างต้นพลาดของดีไปอย่างน่าเสียดาย

...เพราะสำหรับผม ปีที่ผ่านมา Ice age 2 คือ แอนิเมชั่นที่ฮาที่สุด Cars คือ แอนิเมชั่นที่ให้คติข้อคิดได้ดีที่สุด แต่เมื่อได้มาดู Monster House นี่ คือ แอนิเมชั่นที่ผมชอบและสนุกมากที่สุดของปีนี้

แอนิเมชั่นหลายเรื่องพยายามทำตัวเป็นผู้ใหญ่และทำให้สูญเสียความเป็นเด็กที่ควรจะมี ในเวลาเดียวกัน แอนิเมชั่นบางเรื่องก็ขายจินตนาการวัยเด็กมาก จนผู้ใหญ่หลายคนไม่สามารถย้อนกลับไปรู้สึกสนุกเช่นนั้นได้อีก

...Monster House ไม่ได้พยายามจะยัดเยียดสาระ หรือ เจตนาจะต้องให้ข้อคิดสอนใจ เหมือนหนังอนิเมชั่นหลายเรื่องที่พยายามจะนำสารสาระในโลกของผู้ใหญ่มาสอดแทรก ในแง่หนึ่งก็ดีที่คนดูทั้งเด็กและผู้ใหญ่จะได้อะไรกลับไป แต่ บางครั้งเราก็อยากดู หนังสำหรับเด็ก ที่ยังมีความเป็นเด็ก เนื้อหาแบบเด็กๆ แต่ ผู้ใหญ่อย่างเราๆสามารถจะสนุกไปกับความเด็กๆของหนังได้

Monster House ตอบโจทย์ข้อนี้กับผมได้อย่างเต็มๆ กับ การที่ผมเสียเงินเข้าไปนั่งดูรู้สึกสนุกสนานตื่นเต้น หัวเราะชอบใจ ไปกับเรื่องราวของเด็กๆในหนัง โดยไม่ต้องนั่งไทม์แมชีนย้อนวัยไปเป็นเด็กๆ และ สามารถรู้สึกดีๆหลังดูหนังจบโดยไม่รู้สึกว่าต้องใช้สมองขบคิดอะไรในการ์ตูน

ดีเจ กับ โชวเดอร์ สองเด็กที่กำลังย่างเข้าสู่ช่วงวัยก่อนวัยรุ่น ดีเจอยากเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ต้องไปวิ่งเล่น trick or treat ในวันฮัลโลวีน แต่ โชวเดอร์ ยังคงอยากเป็นเด็กที่ไม่ต้องการทิ้งความสนุกสนานในวัยเยาว์



บ้านหลังตรงกันข้ามของดีเจ มีตาแก่ชื่อ เน็บเบอร์แคร็กเกอร์ เป็นเจ้าของบ้าน

ใครเดินผ่านบ้านหลังนี้ อย่าเผลอทำข้าวของหรือแม้แต่ร่างกายก้าวข้ามเขตรั้วแม้แต่คืบเดียว เพราะ แกจะต้องรีบเข้ามาอาละวาดและยึดข้าวของพร้อมไล่เราออกไป

แต่จะเป็นบุพเพหรือเคราะห์หามยามร้ายไม่ทราบได้ ทั้งคู่ก็มีอันต้องล่วงข้ามเขตรั้วไปโดยไม่เจตนา และ วันนั้นเองที่ความโกรธของ เน็บเบอร์แคร็กเกอร์ พุ่งถึงขีดสุดขณะจับตัวดีเจไว้ ก่อนที่แกจะสลบสไลสิ้นใจคาที่

เด็กหนุ่มพระเอกของเราสังเกตว่า หลังการจากไปของ เน็บเบอร์แคร็กเกอร์ บ้านหลังนี้ยิ่งมีความผิดปกติมากขึ้น มันดูเหมือนบ้านกำลังโกรธ และ ดูเหมือนบ้านก็จะเชิญชวนผู้คนให้เข้าไปข้างใน

แล้ว คืนหนึ่ง ดีเจ ก็ได้รับโทรศัพท์กลางดึก เขาโทรกลับไป “คุณพระช่วย” เสียงโทรศัพท์นั้นดังขึ้นมาจาก บ้านหลังตรงข้าม บ้านของเน็บเบอร์แคร็กเกอร์ที่ตายไปแล้ว



เขามั่นใจว่าแน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง ว่า บ้านหลังนี้ คือ บ้านผีสิง

เขาตามโชวเดอร์มาอีกครั้งเพื่อพิสูจน์ แต่ระหว่างนั้นเอง มีเด็กสาวท่าทางฉลาดเฉลียวแก่แดดแก่ลมคนหนึ่งผ่านมา เธอกำลังจะเข้าไปในรั้วบ้านหลังนั้น ทั้งสองคนจึงต้องพยายามดึงเธอออกมา และ หาทางพิสูจน์ให้ใครต่อใครเชื่อว่า บ้านหลังนี้ คือ บ้านผีสิง



ทั้งสามคนร่วมมือกันที่จะเข้าไปพิสูจน์บ้านหลังนี้ พวกเขาตามผู้ใหญ่อย่างนายตำรวจสองคนเพื่อจะยืนยันว่า บ้านหลังนี้มีผีสิง

ผู้ใหญ่ บางครั้งก็ลืมไปที่จะสนใจรับฟังเสียงของเด็กๆ ผู้ใหญ่หลายหนมักจะคิดโดยอัตโนมัติทันทีว่า คำพูดของเด็กนั้นไร้สาระไร้ความหมาย

ผู้ใหญ่หลายๆคนก็ลืมไปว่าตัวเองนั้นก็เคยเป็นเด็กมาก่อน และ ตอนเป็นเด็กนั้นใช่ว่าทุกการกระทำคือความไร้สาระ

หลายๆความไร้สาระของเด็กๆ มันคือ สาระในชีวิตของมนุษย์ในช่วงวัยนั้นๆ


ผลลัพธ์ของการด่วนดูแคลนความเห็นเด็กๆก็คือการถูกบ้านผีสิง เขมือบ



เมื่อไม่เหลือใคร วิธีที่ดีที่สุดที่เด็กวัยอย่างพวกเขาจะคิดขึ้นได้ บังเกิดขึ้นมา คือ การวางแผนเอายาแก้หวัดที่มีฤทธิ์ง่วงนอนล่อให้บ้านกินเข้าไปเหมือนที่เคยกิน คน สัตว์ สิ่งของที่ก้าวข้ามเขตรั้ว มันจะได้หลับสนิท

แล้วเราก็จะเห็นแผนการอีกมากมายที่ออกมาจากความคิดของเด็กวัย 11-12 ปีที่ช่างสร้างสรรค์ ช่างคิด ชวนยิ้ม และ อดไม่ได้ที่จะคิดถึงตัวเองในวัยเด็ก

...ตัวละครวัยเด็กในหนัง ไม่ใช่แค่จะได้วิ่งขวัญผวาเพียงอย่างเดียว พวกเขายังได้เรียนรู้มิตรภาพ รู้จักสัจธรรมในโลกที่ว่า สิ่งที่เห็นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิด และ เรียนรู้การที่จะก้าวข้ามวัยไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ และ ตัวละครวัยผู้ใหญ่ในเรื่องก็จะได้เรียนรู้ถึงการปล่อยวางอย่างที่ไม่เคยทำได้มาก่อน ผ่านตัวละครเด็กๆที่จะช่วยให้เขาได้เรียนรู้



เพราะบางครั้ง ความเป็นผู้ใหญ่บางอย่างที่มีเมื่อเติบโตขึ้น เช่น การลุ่มหลง การยึดติด ฯลฯ ความเป็นผู้ใหญ่เหลานี้ครอบงำชีวิต เป็น ปัจจัยที่ทำให้คนเป็นผู้ใหญ่หลายคน ต้องทุกข์ทนกับชีวิตที่แสนทรมาน

Monster House ไม่ใช่ หนังผีที่น่ากลัว แต่ เป็นหนังการ์ตูนที่เล่นกับความกลัวของเด็กๆในหนัง ไม่ต้องกลัวว่า ถ้าคุณเป็นคนกลัวผีจะดูหนังเรื่องนี้แล้วอกสั่นพรั่นพรึง เพราะหนังไม่ได้มีฉากสยดสยองหวาดผวาใดๆ ฉากบ้านผีหลอกบ้านผีสิง ก็ออกแนวการ์ตูนๆ จะมีให้ตกใจบ้างก็จังหวะที่หนังเล่นสนุกกับการให้บ้านอาละวาดหลอกผู้คน

ผมตะลึงกับงานแอนิเมชั่นในช่วงผลัดใบอย่างงานสามมิติของ Pixar หรือ งานแสนจะสร้างสรรค์ของ จิบลี ถัดจากนั้นมา งานแอนิเมชั่นยุคหลังๆมีพัฒนาการอย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่ คนดูอย่างผมก็เริ่มชาชินจนไม่รู้สึกตื่นตากับหนังแอนิเมชั่นเรื่องใหม่ๆในสองสามปีนี้อีก เพียงแค่รู้สึกชื่นชมกับงานที่ดีขึ้นเรื่อยๆ เรื่องสุดท้ายที่ทำให้ผมทึ่งจริงจังในงานภาพที่กระโดดขึ้นจากรุ่นเดียวกันอีกก็คงจะเป็น Shrek

แต่แล้ว Monster House ก็สร้างความรู้สึก ตื่นตา ให้กับผมได้อีกครั้งหนึ่ง นับตั้งแต่ฉากแรก ที่ตัวละครเอกคือสีส้มอันแสบสันต์ของใบไม้ ปลิวพาคนดูไปพบกับตัวละครที่เป็นเด็กขี่จักรยาน ภาพในหนังเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวลและเต็มไปด้วยสีสันกับลักษณะตัวละครที่ยากจะไม่อยากติดตาม ยิ่งพอถึงส่วนในฉากแอคชั่น ข้อได้เปรียบของการเป็นแอนิเมชั่นคือสามารถถ่ายทำด้วยมุมกล้องที่มีลูกล่อลูกชนเต็มที่ ทำให้หลายฉากดูหวือหวาและตื่นตาตื่นใจมากยิ่งขึ้น ทุกครั้งที่หนังพาคนดูเดินทางไปกับภาพที่วิ่งขึ้นวิ่งลง สำรวจบ้านผีสิงไปกับตัวละคร

องค์ประกอบสำคัญที่ทำให้หนังสนุกเป็นอย่างยิ่งคือ บทหนัง และ การสร้างสรรสามตัวละครหลักที่ผมจัดเป็นอีกทีมหนึ่งที่น่าจดจำของปีนี้เลยทีเดียว โดยเฉพาะบท โชว์เดอร์ และ เด็กสาวแก่แกดแก่ลมอย่าง เจนนี่ ที่คอยเรียกรอยยิ้มกับเสียงฮาจากคนดูได้เป็นระยะๆ ซึ่งคนเขียนบทก็เข้าใจใส่คำพูดและบทสนทนาที่ดูแล้วชวนให้เชื่อสมกับวัยของตัวละครเป็นอย่างยิ่ง



ตัวประกอบอื่นๆก็ถูกวาดขึ้นมาได้อย่างมีบุคลิกเฉพาะตัวที่น่าจดจำในความขำและน่ารัก แม้แต่บางคนที่โผล่มาแค่ไม่กี่นาทีอย่างแม่และพ่อของดีเจ ก็ยังปล่อยมุกให้คนดูได้ยิ้ม หรือจะเป็น นายตำรวจสองนายที่ปล่อยมุกเด็ดๆได้ตลอดเวลา สีหน้าแสดงอารมณ์ของตัวละครเหล่านี้ถูกวาดออกมาได้เหมือนจริงและทำให้คนดูอดอมยิ้มไปกับพวกเขาไม่ได้

สิ่งที่ชอบ

1.ภาพ ... สีสันสุดเจ็บ ภาพเหลี่ยมแต่งาม การเคลื่อนไหวแสนจะเนียน และ การถ่ายภาพให้ความตื่นเต้นลื่นไหลไปตลอดความยาวของหนัง

2.บท ... เนื้อเรื่องถูกวางเอาไว้ให้ดูง่ายสำหรับเด็กๆและมีอะไรแอบซ่อนไว้ให้คนดูผู้ใหญ่ไม่รู้สึกว่า หนังตื้นๆจนเกินไป การออกแบบลักษณะตัวละครและการเขียนบทสนทนาที่เต็มไปด้วยมุกแพรวพราว ทำให้อมยิ้มได้ทุกสามนาที

3.ตัวละคร ... การสร้างตัวละครจากนักแสดงจริงแบบนี้ทำออกมาได้ดีครั้งหนึ่งแล้วใน Polar express ผิดแต่ว่า ครั้งนั้นผมไม่รู้สึกสนุกสนานเท่าไหร่นัก แต่ครั้งนี้ ภาพตัวละครอาจต่างกันไม่มาก แต่สิ่งที่เหนือกว่าหลายช่วงตัวคือ เสน่ห์ในตัวละครที่น่าจดจำทุกตัวในหนัง

4.สนุก ... เป็นหนังที่เรียกอัตรายิ้มของผมขณะดูหนังในโรงได้ถี่ที่สุดของปีนี้ อาจเป็นเพราะมุกของหนังที่เขียนมาส่วนใหญ่คมเข้าทางชอบส่วนตัวพอดี

สรุป ... ไม่ใช่แค่ไม่เสียดายตังค์แถมยังรู้สึกคุ้มเกินคาด กับ หนังแอนิเมชั่นที่สนุกสนานเป็นอย่างยิ่งเรื่องนี้ นานๆทีจะมีหนังแอนิเมชั่น ที่ผสม แอคชั่น / หนังผี / coming of age / comedy แถมยังลงตัวทั้งภาพและเนื้อหา โดยส่วนตัวแล้วความชอบอยู่ในระดับ ห้ามพลาด เด็กดูได้(แต่ควรโตหน่อยเพราะมีความตกอกตกใจ กับเสียงดังน่ากลัวอยู่บ้าง) ผู้ใหญ่ดูสนุก


ผีสามบท บทที่ 1 : The Grudge 2 , ปัญหาของ ป๋า กับ เด็กผี
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=1&month=10-2006&date=31&blog=1



ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่พูดถึงความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ ของ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ไว้กับผู้อ่านด้วยเน้อ


หนังสือเกี่ยวกับอะไร ? มีที่มาอย่างไร ? ชวนไปอ่านเบื้องหลัง ไปรู้จักหนังสือได้ที่ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=13&month=10-2006&date=19&blog=1


(วางขายตามร้านหนังสือทั่วไปแว้ว เช่น ซีเอ็ด , คิโนะคูนิยะ พารากอน , ศูนย์หนังสือจุฬา + B2S แอบเห็นลดอยู่จ้า 15% ฯลฯ )



ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

เริ่มต้นอ่านครั้งแรก ชวนคลิก ชวนคุยกันที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง



ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง

ความเห็น
ของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป


Create Date : 03 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2549 8:58:12 น. 20 comments
Counter : 7001 Pageviews.

 

ดูชื่อเรื่องกับภาพถ้าให้เลือกหาซื้อหรือเช่าคงผ่านตาไป แต่พอมาได้อ่านรีวิวของคุณ " ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ชวนให้หามาดูจริงๆ ค่ะ


โดย: Kitty_PoPo วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:0:48:11 น.  

 
อืมม เพื่อนกำลังชวนไปดูเลยค่ะเนียะ...
อ่อ จะบอกว่าหนังสือเนียะ ซื้อแล้วด้วย แฮะๆ
แหม่......เรานี้อินเทรนด์เจงๆ


โดย: แพนด้าเริงระบำ วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:18:47 น.  

 
ไปดูมาแล้วครับ

สำหรับผมถือว่าสนุก แต่ไม่โดน คือรู้สึกว่าหนังสั้นไปหน่อย จริง ๆ ถ้าจะทำให้ยาวกว่านี้ ใส่รายละเอียดของเนื้อหาลงไปอีกนิดก็น่าจะดี

แต่เห็นด้วยเรื่องภาพครับ ตัวการ์ตูนดูมีชีวิตจริง ๆ การแสดงออกหรือท่าทางของตัวละครนี่ผมชอบมากเลย


โดย: Mr.Learning (Mr.Learning ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:59:30 น.  

 
ประเมินจากหลาย comments แล้วคงเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ไม่พลาดแน่ๆ


โดย: หอมกร วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:08:31 น.  

 
ชอบหนังเรื่องนี้ค่ะ

ชอบโทนสี และ เนื้อภาพ ที่ให้ความรู้สึกใส นุ่ม และคมชัด
ชอบเนื้อเรื่องมีที่มาที่ไป มีเหตุผล ไม่หลักลอย สักแต่ว่า "จะเป็น"
ชอบที่หนังหักมุม (เล็กๆ) ตอนจบ

ดูแล้วให้ความรู้สึกคล้ายดูหนังแอ๊คชั่นที่มีตัวร้ายเป็นเจ้าบ้านผีสิง

^__^


โดย: ใจจุลินทรีย์ IP: 151.201.5.234 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:37:54 น.  

 
ชอบเหมือนกันครับ
ชอบบ้านผีที่สุดละ สวยเริ่ดดดด

แต่ตัวละครคนมันดูเหลี่ยมๆไงไม่รู้แฮะ


โดย: nanoguy IP: 161.200.255.162 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:24:22 น.  

 
อ่านแล้วน่าดูกว่าที่คิดจริงๆด้วยค่ะ แต่ไม่รู้จะได้ดูรึเปล่าน่ะ โปรแกรมที่เราตั้งใจจะไปดูให้ได้ตอนนี้คือ The Prestige ค่ะ


โดย: azzurrini วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:31:47 น.  

 
ชอบมากเหมือนกะนคะ หนังมีทุกอารมณ์ดี

คุณนายคอนแสตนตายน่าเวทนามาก


โดย: zadwaan (cheatoneself ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:13:13 น.  

 
น่าดูจังเลย...


โดย: alizm IP: 203.153.172.148 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:00:37 น.  

 
= Spoil เล็กน้อยนะครับ =
+ แหะๆ พอดีวันศุกร์ผมไม่อยู่ เลยเพิ่งได้มาอ่านวันนี้เอง ... หลายๆ ประเด็นที่คุณ จขบ. และคนอื่นๆ เขียนไว้ก็ตรงกับใจผมนะครับ อย่างเช่นเรื่องภาพการ์ตูนเหลี่ยมๆ (ซึ่งแต่ก่อนผมจะไม่ค่อยชอบดูนะ ยิ่งถ้าเหลี่ยมจัดๆ ขนาดบีวิสต์แอนด์บัตเฮดเงี้ยะ มันดูแปลกตาเกินไปหน่อย) แต่ก็พลิ้วไหวได้อารมณ์เป็นอย่างยิ่ง
+ กับอีกประเด็นก็คือ นี่เป็นอนิเมชั่นสำหรับเด็กโต(หน่อย) เพราะถึงแม้เนื้อเรื่องจะไม่ค่อยซับซ้อน แต่ก็มีหลาย Genre' อยู่ในอารมณ์หนัง (คุณ จขบ. เขียนไว้ว่ามี action / horror / coming-of-age / comedy ... แต่ผมว่ามี Romantic และ Drama อยู่ด้วยอ่ะครับ) ซึ่งธีม Coming-of-age อย่างเช่นประเด็น 'ความอยากโตเป็นหนุ่ม' ที่สวนทางกันของ 2 สหาย (แย่งกันปล่อยมุกจีบสาว, การเล่นขอขนม) หรือการปิ๊งสาวครั้งแรก อะไรพวกเนี้ยะ มันโดนใจผมอยู่แล้ว ... แต่การใส่ธีม Romantic-Drama ระหว่าง คุณแน็บเบอร์แครกเกอร์และภริยาเข้าไป มันทำให้เนื้อเรื่องมีความลึกมากขึ้น (ฉาก 'โลงแตก' ทำเอาผมเหวอไปเหมือนกัน ... ว่าเด็กๆ จะตกใจมั้ยเนี่ย?) ... ทั้งหวานซึ้ง ปนเศร้าไปด้วยกันอ่ะครับ
+ สรุปว่าเป็นอนิเมชั่นอีกเรื่องของปีนี้ที่ผมชอบเช่นกันครับ ... ตรงที่มันมีหลากอารมณ์เนี่ยแหละ ทั้งสนุก ตื่นเต้น หวานซึ้ง อึ้งเสียวเล็กๆ ... น่ารักดีครับ และยังช่วยปลุกความเป็นเด็กในตัวผมให้ลุกขึ้นมากระโดดโลดเต้นอีกครั้ง ... แม้จะเป็นเวลาเพียงชั่วโมงกว่าๆ ก็เหอะ


โดย: บลูยอชท์ IP: 210.1.33.130 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:07:41 น.  

 
เราเฉยๆกับเรื่องนี้ค่ะ (อาจเพราะคาดหวังมากไปมั้งคะ) บางฉากบางตอนดูแล้วหงุดหงิดใจค่ะ แต่โดยรวม ไม่ได้ถึงขนาดเสียดายตังค์นะคะ แค่ไม่โดน เท่านั้นเอง


โดย: mujiga IP: 124.120.8.191 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:35:03 น.  

 
แวะมาอ่านแบบผ่านๆ ก่อน คืนนี้จะดู แล้วค่อยมาคุยกันครับ
ชอบที่คุณสรุปจัง
"Ice age 2 คือ แอนิเมชั่นที่ฮาที่สุด Cars คือ แอนิเมชั่นที่ให้คติข้อคิดได้ดีที่สุด แต่เมื่อได้มาดู Monster House นี่ คือ แอนิเมชั่นที่ผมชอบและสนุกมากที่สุดของปีนี้"
ตอนนี้ผมมี ๒ เรื่องในมือขาด Ice age 2


โดย: คนขับช้า วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:13:57:19 น.  

 
เรื่องนี้ Steven Spielberg เป็น executive producer ด้วยนะครับ ชื่อนี้ไม่เคยทำผมผิดหวังเลยครับ


โดย: คนขับช้า วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:14:17:35 น.  

 
เพิ่งได้ดู DVD สนุกมากครับ ตัวละครน่ารักทุกตัว แสดงท่าทางและสีหน้ายังกับคนจริงๆ แน่ะ


โดย: AronSun IP: 124.120.235.125 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:36:32 น.  

 
ชอบเรื่องนี้เช่นกันคะ


โดย: Albumin วันที่: 2 เมษายน 2550 เวลา:11:50:40 น.  

 
7.5/10 คะแนน

ภาพสวยมากๆ เนื้อเรื่องสนุก ไม่เชื่อขนาดการ์ตูนยังทำฉากการไล่ล่าได้ลุ้นระทึกดีทีเดียว

จำไม่ได้นะครับว่าคิดยังไงถึงได้ตัดสินใจดูเรื่องนี้



โดย: นักวิจารณ์สมัครเล่น IP: 125.24.181.222 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:54:52 น.  

 
โครคหน้ากลัวเลยๆๆๆๆๆผีหลอกโวย.......

rc=https://www.bloggang.com/emo/emo10.gif>


โดย: เทพไม่บอก IP: 125.25.44.69 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:29:20 น.  

 
ทำหนังออกมาได้น่ากมากเลย


โดย: amikensai IP: 203.146.6.86 วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:13:38:54 น.  

 
สุกดีคับ


โดย: ปอน IP: 191.168.102.220, 110.164.58.146 วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:15:07 น.  

 
Ok...now i need to find this movie. Thanks for the advice.


โดย: AKI IP: 110.32.72.155 วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:42:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [?]




New Comments
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
3 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.