อ่านขาด จริง ๆ ค่ะ
มีน้องที่ออฟฟิส ฝากถามว่า the prime เป็นไงบ้างคะ

^
^
.. ผมชอบ Prime นะครับ ชอบที่หนังพูดถึง ประเด็นความรักและความสัมพันธ์ได้น่าสนใจ อย่างที่เขียนไว้หน้าแรกว่า หนังชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของคนสองคนเมื่อพัฒนาไปอีกขึ้นหนึ่ง ความรักมิใช่อาหารเพียงอย่างเดียวที่จะหล่อเลี้ยงความสัมพันธ์ให้ยืนยาวได้ตลอดไป แต่ความชอบก็คงแล้วแต่คนจริงๆเพราะคนที่ดูบางคนก็บอกเรื่อยๆออกไปทางเบื่อๆไม่ตลกอย่างที่คิด

...เขียนถึงไว้แล้วครับ อยู่ก่อนเรื่องนี้เอง ลองคลิกอ่านดูก่อนได้ครับ

ยังไม่ได้ดูค่ะ บอกตรงๆว่าเสียดายตั้งแต่ตอนที่ได้ยินว่าใช้นักแสดงจีนเล่นเป็นคนญี่ปุ่น ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เล่นได้หรือเล่นไม่ได้หรอกค่ะ

ได้ยินหลายคนพูดถึงเพลงประกอบ ยังไงต้องไปลองหามาฟังหน่อยแล้ว

คิดว่า ประเด็นหลักก็คือ ผู้กำกับ ไม่เข้าใจ ความเป็นตะวันออก หนังเรื่องนี้จึงออกมาไม่ลุ่มลึก
ไม่รู้สึก ถึงความ "เย็นยะเยือก " เหมือนเราดูหนังญึ่ปุ่น ที่กำกับโดยคนญึ่ปุ่นเอง

เขียนถึงหนังเรื่องนี้ไว้เหมือนกัน ตอนพูดถึงหนังสือว่าด้วยสุนทรียศาสตร์แบบญึ่ปุ่น "เยินเงาสลัว "

เพิ่งเข้ามาเป็นครั้งแรก วิเคราะห์วิจารณ์หนังได้ดีจังเลยค่ะ ไม่ชอบตอนจบเหมือนกัน น่าจะทำได้ดีกว่านี้

ที่จีนห้ามฉาย ผมยังไม่ได้ดูเลยครับ คงต้องรอดูดีวีดี ชอบที่คุณบรรยายมากๆเลย

รู้สึกขัดใจเล็กๆกับตอนจบของหนังเหมือนกันค่ะ มันเหมือนโหวงๆ สรุปหนังด้วยคำพูดไม่กี่ประโยค แล้วมีบางตอนที่ไม่ค่อยเข้าใจ....


อ่อ คำถามมันจะสปอยล์ไปนิดๆนะคะ
.
.
.
.
ไม่เข้าใจว่าทำไมโนบุถึงไม่เข้าร่วมประมูลล่ะคะ เห็นมาเมฮาบอกนางเอกว่า มันไม่ใช่วิถีทางแบบของเขา....ฟังแล้วยังงงอยู่ดี

คงไม่ดูเรื่องนี้ในโรงอะค่ะ หลังจากรวบรวมหลายๆ ความเห็นแล้ว


อาทิตย์นี้ถ้าว่าง

ว่าจะดู Prime กระสือวาเลนไทน์อะค่ะ

อ้ออาจจะ Munich ด้วย

เห็นด้วยที่ว่า กงลี่แสดงเยี่ยมยอดจริงๆค่ะ
แต่ความเป็นเกอิชาในตัวนางเอกเนี่ย เราว่าอยู่ที่ดวงตาสีฟ้าของเค้า กับการแสดง และวาจาการพูดคมๆของเค้าอะไรเงี้ยค่ะ
อาจจะสัมผัสค่อนข้างยากเสียหน่อย แต่คิดว่า ความเป็นเกอิชาของจางซี่ยี่ กับ กงลี่ มันคนละมิติกันน่ะค่ะ

..
สรุปว่าชอบชิโย แหะๆ เด็กอะไร น่ารักเป็นบ้า

สวัสดีค่ะ
รู้สึกว่าดูแล้วไม่อินว่ากำลังดูชีวิตเกอิชาญี่ปุ่น แม้ว่าองค์ประกอบเสื้อผ้าหน้าผม ฉากจะเหมือนมากแต่ก็ไม่ใช่ญี่ปุ่นอยู่ดี
เพราะ
1.บุคลิกตัวละครญี่ปุ่นในเรื่องนี้มีบุคลิกแบบคนอเมริกันคือกล้าเปิดความรู้สึกออกมาตรงๆ แสดงออกมาเห็นๆ ทั้งกิริยาท่าทางจนออกจะโฉ่งฉ่างเกินคนญี่ปุ่น โดยมองว่าวัฒนธรรมสไตล์ญี่ปุ่น คนค่อนข้างเก็บอารมณ์ความรู้สึกมาก บางครั้งรู้สึกรู้สึกรุนแรงมากๆแล้วยังอยู่ภายใต้ท่าทีนิ่งๆเฉยๆ หรือออกเป็นแนวเย็นเยียบ
จึงรู้สึกว่าcharacterไม่เนียน
2.บทหนังออกจะลอยๆเกินไป เหมือนคุณผมอยู่ข้างหลังคุณว่าคือ ขาดความลึกทำให้บทที่ตัวละครเล่นดูไม่มีมิติ อาจด้วยคนทำเป็นคนตะวันตกที่ยังขาดความเข้าใจความลึกในจิตใจคนเอเชีย(ว่าภายใต้ท่าทีที่แสดงออกน้อย จริงๆรู้สึกอยู่นะ เยอะด้วย)
3.นักแสดงหญิงหลัก 3 คนเป็นคนจีน ชนิดที่เห็นก็จำได้เลยว่ามาจากไหนเพราะดังมากๆๆๆๆ ดังนั้นจึงไม่อินว่าเป็นญี่ปุ่นไปได้(ถ้าหานักแสดงจีนไม่ดัง แต่เล่นดีอาจจะอินได้มากกว่า)
แต่ถ้าเป็นคนญี่ปุ่นเองดีที่สุด
- อยากดูเหมือนกันกับคุณผมอยู่ข้างหลังคุณ คือในแบบฉบับคนญี่ปุ่นทำมากที่สุด คิดว่าคงเห็นแรงผลักดันในใจของตัวละครได้ลุ่มลึกและมีพลังกว่านี้
-การแสดงของนักแสดงทุกคนในเรื่องเล่นดี มองว่าดีเกินบทที่ได้รับด้วยซ้ำทำให้ตัวละครไม่แบนเกินไป
-ปกติรู้สึกว่าจางซิยี่น่ารัก แต่เรื่องนี้ออกจะดูจืดๆๆไปหน่อย ไม่รู้เกี่ยวกับตาสีฟ้าที่ไม่เข้าใบหน้าเธอหรือเปล่า เลยดูซีดๆชอบกล
-กงลี่เล่นได้ดี มีมิติ มีเสน่ห์ สง่าและเย้ายวนใจอย่างมากๆๆๆ
-เห็นด้วยกับคุณ A MeloDy ว่าเสน่ห์ของซายูริในแบบที่จางซิยี่เล่น อยู่ที่วาทะศิลป์ และการร่ายรำ
-บทมาเมฮะ ถ้าเป็นจางมั่นอี้ น่าจะดีกว่าในแง่มี sex appeal มากกว่า โดยมิเชล โหย่ว ถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครได้ดี แต่ขาด sex appeal ที่เกอิชาชื่อดังพึงมี

มาจ่ายค่าบริการครับ
ผมคิดว่าหนังแทบไม่ได้ปูเนื้อเรื่องความรักของซายูริกับท่านประธานเลยครับ ว่ามาจากอะไร แค่เจอกันแล้วปิ๊งเลย ผมก็เลยเอ่อๆ นิดๆ กับตอนจบ แต่ที่แน่ๆ ชอบฮัตสึโมโมะ มากๆ ที่ทำให้หนังมีสีสัน และฟักทองที่แอบร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ และเห็นด้วยกับคุณผมอยู่ข้างหลังคุณครับว่าการกำกับศิลป์เยี่ยมมากจริงๆ

คงจะไม่ได้ดูทั้ง Geisha กับ Prime แล้วล่ะค่ะ แต่ Munich คงจะไม่พลาดแน่ๆ

ขอแก้การสะกดชื่อของตัวละครที่คุณ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" หลงรักนิดนึงค่ะ

ฮัตสึโมโมะ ที่ถูกต้องต้องสะกดแบบให้มีสระอึบน ส.เสือ หรือ ซ.โซ่ ค่ะ เพราะภาษาญี่ปุ่นเมื่อเขียนออกมาเป็นภาษาฝรั่งจะเขียนได้ดังนี้ค่ะ --> Hatsumomo

อย่างอื่นคิดตรงกันค่ะ หนังทำได้แย่ถึงแย่มาก ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ หนังยาวเกินไป ขาดความกระชับ และส่วนที่แย่ที่สุดคือ ความไม่สมจริงในการใช้ภาษา หากเป็นไปได้ดิฉันก็อยากจะเห็นหนังสือเล่มนี้สร้างเป็นหนังโดยทีมคนญี่ปุ่นและนักแสดงญี่ปุ่นทั้งหมด และอยากให้พูดภาษาญี่ปุ่นทั้งเรื่องด้วย

แต่สิ่งที่ทำได้ดีคือ พวกองค์ประกอบศิลป์ทั้งหลาย และ Score ที่ John Williams ได้ทำขึ้นไว้ค่ะ

ปล. นักแสดงญี่ปุ่นที่ดิฉันชอบและแสดงได้เฉียบขาดทีสุดคือ "Momoi Kaori" คนนี้เป็นนักแสดงหญิงที่สวยมากของญี่ปุ่น ดิฉันชื่นชมเธอมานานแล้ว ตีบทแตกกระจุยทุกบทที่เธอเล่น ... ดีใจที่เห็นเธอขึ้นจอเงินฮอลลีวู้ดค่ะ

ผมดูวันเดียวกับ Prime ซึ่งก็แน่นอนว่าชอบ Prime มากกว่า เพราะ Geisha นั้น เหตุผลต่างๆ คุณผมอยู่ข้างหลังคุณและเพื่อนๆ ท่านอื่นๆ ข้างบนก็ได้วิเคราะห์วิจารณ์กันไปอย่างละเอียดลออหมดแล้ว เห็นด้วยกับหลายๆ ความเห็นที่ว่า
- กงลี่ ชอบมาก สวย ร้าย ได้ใจ
- ฟักทอง ชอบฉากเซอร์ไพรซ์ เพราะตอนแรกรู้สึกว่าตัวละครตัวนี้น่าสงสารมาก เป็นลูกไล่ให้ชาวบ้านตลอด แสนดี โดยเฉพาะช่วงหลังๆ ตอนที่เธอแปลงกายเป็น "หญิงงามเมือง" ไปแล้ว เลยไม่นึกว่าจะมีวินาทีที่เป็นของเธอเองด้วย
- ตอนจบ บทสรุปง่ายไปที่จบแบบนั้น

ผมว่า แค่องค์ประกอบศิลป์กับก่งลี่ ก็ทำให้ผมไม่รู้สึกเสียดายเงินที่ได้ไปดูเกอิชานะครับ

ส่วนตัวแล้ว ผมก็คิดเหมือนกับพี่ เพราะว่า ก่งลี่ เหมือนเกอิชามากที่สุดในเรื่อง (รวมถึงแม่ใหญ่ของโอกิย่าด้วย) ในขณะที่จางจื้ออี้กลับยังดูมีความเป็น "จีน" เกินไปที่จะเป็นเกอิชา ฉากเดียวที่ผมว่าเธอมีความเป็น "ญี่ปุ่น" คือฉากที่เธอร่ายรำบนเวที (สังเกตได้ว่า เป็นฉากเดียวที่เธอปล่อยผมดำยาวสยาย ในขณะที่ฉากอื่น เธอต้องเกล้าผมไว้บนหัวตลอด)

เรื่องนี้ ก่งลี่ สะกดผมอยู่จริงๆครับ ในขณะที่น่าเสียดายบท มาเมฮะ ที่จางมั่นอวี้ไม่ยอมมาเล่น เพราะเธอไม่อยากลดตัวมารับบทเกอิชา ไม่งั้นบทนี้จะน่าเชื่อถือมากกว่าตอนที่ให้มิเชลล์ โหยวมาเล่นเยอะมากเลย..

ว่าแต่พี่คิดเหมือนผมรึเปล่าครับ ว่าจางจื้ออี้กับก่งลี่มีบางมุมที่เหมือนกันจนน่าขนลุก ไม่รู้ว่าเป็นความตั้งใจของคนสร้างรึเปล่านะครับ

เข้ามาอ่าน เพราะยังไม่ได้ดู รอลงแผ่นดีก่า

ไปดูมาแล้วค่า เลยเข้ามาอ่านและเข้ามาจ่ายค่าบริการด้วยค่ะ

ป.ล. ชิโยะตอนเด็กน่ารักมากๆๆๆ เลย

เพิ่งดูมาวันนี้ โดยรวมแล้วรู้สึกแค่ ok แต่ไม่ได้ประทับใจอะไรมาก เพราะเกอิชา น่าจะเป็นคนญี่ปุ่นสิ แต่ในหนังกลับมีแต่ดาราจีน แล้วหนังบางช่วงก็รู้สึกว่ามัน เข้าไม่ถึงอารมณ์ อึมครึม เรื่อยๆเฉื่อยๆ

-ขอบคุณนะคะ แต่คงต้องรอดูแผ่น อยู่ในที่ที่มิมีโรงหนังค่ะ

จะไปดูเกอิชา แต่รอบเหลืออยู่แต่รอบดึก ไม่มีทางเลือกเลยกลายเป็น Broback Mountain แทน... ดูแล้วเกิดอาการคันปากเป็นอันมาก ไม่ทราบว่าดูแล้วรู้สึกยังไง ? มาแลกเปลี่ยนความเห็นกันหน่อย..

^
^
...Brokeback Mountain สำหรับผมให้ความรู้สึกเหมือนได้ดู Sideways ปีก่อน ในแง่ที่เป็นหนังเล่าเรื่องของคนไม่กี่คน หนังเล็กๆแต่คุมอารมณ์และความต่อเนื่องได้คงเส้นคงวา เป็นหนังที่อ่อนไหวและละเมียดละไม เชื่อว่าใครที่ได้ดูไม่ว่าจะเพศชายหรือหญิงหรือเพศที่สาม ก็ประทับใจกับมันได้ไม่ยากเย็นครับ กำลังจะเขียนถึงเร็วๆนี้ครับ

จะแวะเข้ามาอ่านเรื่อง BrokeBack ค่ะ แต่บังเอิญได้อ่านเรื่อง Geisha เสียก่อน
เห็นด้วยในเรื่องของ การมองเห็นอนาคตของเด็กคนหนึ่งที่จะก้าวขึ้นมาแทนที่ จึงทำให้คนคนหนึ่งเผาผลาญ และพยายามขัดขวางอย่างที่สุด ไม่เว้นจนถึงบทสุดท้ายของเธอ

แม้จะไม่ให้รายละเอียดที่มากมาย แต่คงจะทำให้ใครๆ เข้าใจคำว่า Geisha ได้มากขึ้น

บทสรุปดูแปลกๆ ไป เพราะมองไม่เห็นความต่อเนื่องของความสัมพันธ์ของท่านประธานกับชิโยะ

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นเรื่องนี้ค่ะ

กำลังหาโรงดูเกอิชาอยู่ ไม่รู้เหลือที่ไหนมั่งนะครับ ส่วน Brokeback จะรอให้เจ้าของบล็อกวิจารณ์ดูก่อน แล้วจะตามมาคอมเมนต์ ในส่วนตัวก็ชอบในบรรยากาศและสไตล์นะ แต่ในฐานะที่เคยมีประสบการณ์มาแล้ว อยากจะบอกว่า..ขาดความอะไรไปบางอย่าง..โดยเฉพาะ ความสมจริง..

ได้ดูมาแล้วหลังจากเหลือเพียงรอบเดียว ก็ดีใจได้ดู เพราะ Production Value ถือว่าอลังการงานสร้างอย่างที่ว่า มันเป็นหนังสูตรสำเร็จฮอลลีวู้ดอีกรูปแบบหนึ่ง แต่อย่างน้อยก็ประณีตในงานถ่ายทำในแต่ละช็อทอย่างชนิดโชว์ฝีมือการจัดแสงและมุมกล้อง ด้วยการทำการบ้านมาอย่างดีเยี่ยม องค์ประกอบของ Production design ราวกับได้ดูมิวสิคัลตระการตา(อย่างที่ร็อบ มาแชลล์เคยกำกับชิคาโก) อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งวิธีเล่าก็ไม่ต่างกันเท่าไร เต็มไปด้วยสีสัน เป็นจังหวะจะโคนราวกับดนตรี (ต้องชมว่าดนตรีประกอบเด่นมาก และได้อารมณ์ญี่ปุ่นผสมสากลอย่างกลมกลืนไม่เลวทีเดียว) และให้พล็อตนำคาแรคเตอร์ตามสไตล์อเมริกันแท้ ก็ไม่แปลกใจที่คุณเจ้าของบล็อกถึงไม่ปลื้มในการเขียนบทที่ไม่สามารถขุดลึกไปถึงก้นบึ้งของกิเลสมนุษย์ เพราะจังหวะของเรื่องให้ไปกับ Situation ที่จะเกิดขึ้นเสียส่วนใหญ่

ค่อนข้างเห็นด้วยกับช่วงต้นของเรื่องที่ดูน่าสนใจชวนติดตามกว่า และตอนจบที่เบลอร์ๆ เหมือนอยากจะทิ้งท้ายให้คนดูคิดต่อ (แต่ปรากฎว่าดูจบกลับลืมๆ ไปเฉยซะงั้น) แต่ในฐานะเคยทำหนังมาก่อนก็นึกชมทีมงานที่สามารถถ่ายทำงานที่ซับซ้อนแบบนี้ได้ประณีตสวยงามเกินคาด เสียดายแต่ความเป็นตะวันออกแบบพูดฝรั่งฟังยังไงมันก็ไม่ใช่อยู่ดี

เพิ่งได้ดูแผ่นค่ะ สนุกดี
รู้สึกว่าเป็นหนังฝรั่งเล่าเรื่องญี่ปุ่น
ไม่รู้สึกว่าเป็นหนังตะวันออกเลย
ไม่ได้ผิดหวังอะไร เพราะไม่ได้คาดหวัง
ชอบประโยคบรรยายเกี่ยวกับสายน้ำ..
ชอบกงลี่เหมือนกันค่ะ
และ
ไม่ชอบตอนจบที่มันง่ายจัง

สุดยอดค่ะ

หนูชอบเรื่องนี้นะ

การใช้ สถานที่ ภาพ มันให้ความรุ้สึกที่สื่อได้ชัดว่าตรงการอะไรดี