The Host , สัตว์ประหลาด สนุกประหลาด
ครอบครัวแกโง่อย่างนี้ทั้งบ้านหรือเปล่า
เพื่อนของ นัมอิล น้าชายคนหนึ่งในบ้าน ถามเขาขึ้นมาในหนัง
...ผมแอบพยักหน้าในใจว่า ใช่ แต่ พวกคนที่เหลือในหนังไล่ไปตั้งแต่ตำรวจจนถึงผู้มีอำนาจในหนัง ก็ล้วนโง่เง่าบ้าบอคอแตกไม่แพ้กัน
และผมก็ไม่แปลกใจที่ตัวละครในหนังจะเป็นแบบนี้ เพราะนี่ก็เป็นเหตุผลที่ผมเลือกไปดู The Host
... ไม่ใช่เพราะ มันเป็นหนังของทีมงานเทคนิคพิเศษจาก Pirates of the caribbian 2
... ไม่ใช่เพราะ มันเป็นหนังปลากะโห้ยักษ์มีขาบุกเขมือบผู้คน
... ไม่ใช่เพราะ มันเคยไปอวดศักดิ์ศรีบนเวทีเทศกาลหนังเมืองคานส์ เพราะขนาดเจ้าของรางวัลคานทองนิเวน์อย่าง The Wind That Shake the Barley ผมยังไม่ได้ไปดู
เหตุผลหลักและเป็นเหตุผลเดียวล้วนๆ ที่ทำให้ผมอยากดูสัตว์ประหลาดตัวนี้ คือ หนังเรื่องนี้เป็นฝีมือการกำกับของ บอง จุน โฮ จากหนัง Memories of Murder
เมื่อ 3 ปีก่อนนั้น Memories of Murder กวาดเงินไปมากมายแถมยังเข้าชิงรางวัลเป็นว่าเล่น ด้วยเห็นว่าเป็น พล็อตของนายตำรวจสองคนตามล่าฆาตกรฆ่าต่อเนื่องที่เกิดในแถบชนบท ด้วยเนื้อเรื่องแบบนี้ ก็คิดว่าน่าจะเข้าทาง แต่เมื่อได้แผ่นมาดู ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
หนังไม่ได้ตื่นเต้นลึกลับกดดันแบบ seven ไม่ได้มีการแกะรอยโชว์ความฉลาดของพระเอกหรือการหักเหลี่ยมกันของสองฝ่าย ไม่ได้มีฉากแอคชั่นยิงกันลั่นทุ่ง หนังไปให้ความสำคัญกับสภาพจิตใจที่เปลี่ยนไปของฝั่งพระเอกโดยไม่มีแม้แต่เงาของผู้ร้ายให้เห็นหน้า (หรืออาจจะเห็นหน้าแล้วก็ไม่แน่ใจว่าใช่หรือไม่) กระนั้นก็ดีปรากฏว่า หนังกลับสนุกอย่างไม่น่าเชื่อ
Memories of Murder คือหนังที่สร้างออกมาได้แปลกและแตกต่างจากหนังที่มีเนื้อเรื่องทำนองนี้ตามท้องตลาด แถม หนังยังสนุกประหลาดๆอีกต่างหากกับการไปแวะพูดถึงประเด็นต่างๆนานารอบตัวละครมากไปกว่าแค่เรื่องของ ฆาตกร เรียกได้ว่า หนังแจ่มทั้งเนื้อหาและรูปแบบการเล่าเรื่อง
และทำให้ผมมั่นใจว่า การตีตั๋วเข้าไปดู The Host ก็ไม่น่าจะเป็นหนังสัตว์ประหลาดดาษๆอย่างที่เคยๆดูมา เหมือนกับประสบการณ์ที่ได้ดู Memories of Murder
และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
...แม้เปลือกที่หนังนำเสนอให้เห็นภายนอกจะเป็นแค่เรื่องของ สัตว์ประหลาด + ครอบครัวประหลาด แต่แก่นที่หนังซุกซ่อนไว้นั้น มีการกล่าวถึงผู้คนมากไปกว่านั้น เพราะหนังไล่เรียงพาดพิง วิพากษ์ แอบด่า ไปตั้งแต่ ชนชั้นล่าง ชนชั้นปกครอง ฝรั่ง คนเกาหลีด้วยกัน และ ยุคสมัยที่คนเอเชียกำลังถูกครอบงำโดยอิทธิพลจากฝั่งตะวันตก
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า
.... สัตว์ประหลาดรูปร่างหน้าตาเหมือนปลากระโห้มีขา (ว่ากันว่ามันเป็นลูกอ๊อดกลายพันธุ์) ถือกำเนิดขึ้นมาจาก การที่นักวิทยาศาสตร์ชาวเกาหลีเชื่อฟังนักวิทยาศาสตร์อเมริกัน เทสารเคมีเก่าๆ ทิ้งลงแม่น้ำฮาน วันดีคืนร้ายหลายปีต่อมา
ผลพวงของสารเคมีเหล่านี้ สร้าง สัตว์ประหลาดที่รูปร่างหน้าตาเหมือนปลา มีขาเหมือนกบ มีหางเหมือนจิ้งเหลน ฯลฯ มันบุกขึ้นฝั่ง มันไล่ชน ไล่ฟัด ไล่งาบผู้คน และ เหยื่อรายสุดท้ายที่มันฉวยคว้าก่อนที่มันจะหนีกลับเข้าไปใต้ผืนน้ำคือ ฮุนเซียว เด็กนักเรียนที่เป็นเหมือน เทพี ของครอบครัวตัวแทนชนชั้นล่างที่โง่ๆซื่อๆเอ๋อๆ ครอบครัวหนึ่ง อันประกอบไปด้วย
ปู่ ที่เป็นคนซื่อๆประนีประนอมและไม่ชอบมีเรื่องกับใคร
กังดู พ่อที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเอาไหน ที่ก่อนหน้านี้เพิ่งขโมยหนวดปลาหมึกย่างของลูกค้าไปกิน
นัมจู น้าสาวนักยิงธนูผู้ไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งทั้งที่แม่นเป้า เพียงเพราะความช้าในการตัดสินใจทำให้เล็งเป้านานไป
นัมอิล น้าชายบัณฑิตตกงานผู้มีนิสัยหุนหันพลันแล่นและมักมีปมที่คิดว่าตัวเองถูกลืม
...ในครอบครัวนี้ดูเหมือนว่านอกจากปู่แล้ว คนที่ดูปกติดีที่สุดมีเพียง คนเดียว คือ ฮุนเซียว และ คนปกติที่สุดในบ้านคนนี้ก็ถูกสัตว์ประหลาดรวบตัวหายไป
ไม่น่าเชื่อเลยว่า หลังจาก ฮุนเซียว ถูกจับไป เราก็จะพบว่า เราแทบจะไม่เห็นคนปกติหลงเหลือในหนังอีกเลย (ยกเว้นไว้ให้สองพี่น้องที่โผล่มากลางเรื่อง)
...กระนั้นก็ดีแม้ครอบครัวของฮุนเซียวที่หลงเหลืออยู่จะดูไม่ค่อยปกติ แต่พวกเขานี้ยังมีจิตใจที่บริสุทธิ์ดีงาม ในขณะที่ตัวละครส่วนที่เหลือที่หนังทิ้งไว้ให้ ล้วนมีแต่ด้านดำมืดไว้ในจอ ไม่ว่าจะเป็น เห็นแก่ตัว หวังสินบน ไม่รู้จริง ไม่ฟังใคร เอาใจฝรั่ง ฯลฯ
และสิ่งที่ครอบครัวนี้ต้องเจอ คือ เรื่องราวที่บ้าบอคอแตกจากคนรอบตัว ไม่แพ้ ความแปลกประหลาดของพวกเขา
คนในครอบครัวได้รับการติดต่อจาก ฮุนเซียว จากสัญญาณมือถือที่มาแบบติดๆขัดๆ พวกเขาต้องการไปตามตัวช่วยเหลือเธอกลับมา แต่ว่าไม่สามารถทำได้ เพราะ ครอบครัวเขาถูกกักกันในฐานะผู้ที่เสี่ยงติดเชื้อไวรัสจากสัตว์ประหลาด พวกเขาจึงต้องหาทางหนีไปช่วยฮุนเซียว สิ่งที่น่าสลดใจเกิดขึ้น คือ ในบรรดาเจ้าหน้าที่เป็นสิบเป็นร้อยไม่มีใครสนใจหรือรับฟังพวกเขาแม้แต่คนเดียว
คำพูดของพวกเขาล่องลอยไปในสายลม เพียงเพราะ พวกเขาเป็นคนธรรมดา
...ผู้มีอำนาจทั้งหลายในเรื่อง ไล่ไปตั้งแต่ข้าราชการ หมอ เจ้าหน้าที่ ไม่เคยรับฟัง ไม่มีทีท่าสนใจใยดี คำพูดของคนธรรมดาๆอย่างครอบครัวนี้ และ เห็นเรื่องอื่นสำคัญกว่า น่าตลกตรงเรื่องราวที่พวกเขามองว่าสำคัญกว่า ดันไม่ใช่ การไล่ล่าสัตว์ประหลาดที่อาละวาดทำร้ายประชาชน สิ่งที่รัฐบาลนี้ให้ความสำคัญ คือ การมุ่งมั่นตามล่าไวรัสที่เชื่อกันว่า แพร่มาจากสัตว์ประหลาดตัวนี้ และ ความเชื่อนี้ก็มาจากฝรั่งอีกเช่นกัน
ปัญหามี แต่ ไม่คิดวิธีที่จะแก้ปัญหา คิดแต่ว่า จะเอาหน้าอย่างไร และ จะเอาใจฝรั่งอย่างไร เหมือนส่งคนตาบอดมาคลำงาน หากครอบครัวนี้จะโง่ แต่เขาก็อยู่ถูกที่ ตรงข้าม กับเจ้าหน้าที่รัฐหรือชนชั้นปกครองทั้งหลาย ที่โง่เง่าพอกันแต่ดันมาอยู่ผิดที่ผิดทาง
ไม่ต้องดูอื่นไกล ในตอนใกล้จบ ที่สัตว์ประหลาดบุกอาละวาดบนฝั่งครั้งสุดท้าย ภาพที่กล้องแพนผ่านให้เราได้เห็นบนจอหนังคือ ภาพหัวหน้าเจ้าหน้าที่ตั้งอกตั้งใจใช้ มือถือ Nokia N series ถ่ายภาพมัน แทนที่จะหาทางกำจัดหรือช่วยประชาชนใกล้ตัว
หากครอบครัว กังดู เหมือนคนโง่หรือคนบ้า แต่สิ่งที่เขาพยายามต่อสู้มองหา คือ สิ่งที่มีตัวตนนั่นก็คือ ฮุนเซียว
ในขณะที่
ฝั่งรัฐที่น่าจะเป็นชนชั้นกลางถึงสูงที่น่าจะมีไอคิวสูงกว่า กลับวิ่งไล่ล่า สิ่งที่ไม่มีตัวตน นั่นคือ ไวรัสที่ไม่มีอยู่จริง
... ประเทศใดๆก็ตาม หากไม่ได้มีรัฐหรือเจ้าหน้าที่เหมือนในหนัง ประชาชนในชาติควรจะดีใจ เพราะชาติไหนที่มี รัฐบาลที่ทุ่มทุนแก้ไขปัญหาชนิดหว่านแหแต่แก้ปัญหาไม่ตรงจุดแบบนี้ มีแต่ได้ก้มหน้าตายอย่างสมยอม จาก สัตว์ประหลาดที่เป็นตัวแทนของ ความยากจน ความอดอยาก ความเอาเปรียบจากชาติอื่น กัดกินจนตายไม่เหลือแม้แต่แผ่นดินของตัวเอง
...มองลงมาที่ชนชั้นล่าง ซึ่งได้ครอบครัวของกังดูเป็นตัวแทนนำเสนอ
ความไม่ฉลาดไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะนี่ก็เป็นความจริง ที่โอกาสทางการศึกษาของพวกเขาจะด้อยกว่าคนกลุ่มอื่นๆ และ ก็ไม่น่าแปลกอะไร ที่ฮุนเซียวจะได้ใช้มือถือรุ่นกระจอกๆซึ่งมีสัญญาณห่วยๆอย่างที่เธอบอกพ่อไว้ตอนต้น ซึ่งมือถือคนจนเครื่องนี้ ก็ดันทำหน้าที่ช่วยเหลือเธอไม่ได้เต็มที่ยามคับขัน มันช่วยแค่ให้เธอส่งคำพูดขอความช่วยเหลือขาดเป็นห้วงๆ เพราะสัญญาณไม่ดีนัก พ่อเธอเก็บหอมรอบริบเงินก่อนหนึ่งตั้งใจจะซื้อเครื่องใหม่ให้ แต่ วันนั้นมาไม่ถึง
ไม่ใช่แค่ ความจน ที่ทำให้มีมือถือสัญญาณห่วยๆจนหาตำแหน่งไม่ได้ แต่ ความจนและความเป็นชนชั้นล่าง การเป็นคนธรรมดาสามัญ มันก็ทำให้พวกเขาเป็นเสียงที่ไม่สำคัญในสังคม
พวกเขาพูดไม่รู้กี่ครั้ง ตะโกนไม่รู้กี่หน วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง แต่ ก็ไม่มีใครสนใจฟังว่า ลูกสาวของครอบครัวนี้ยังไม่ตาย วิธีพิสูจน์ง่ายๆเพียงแค่เช็คต้นตอสัญญาณมือถือ ว่า ฮุนเซียว ถูกจับตัวไปอยู่จุดไหนของแม่น้ำฮาน ก็ไม่เคยมีใครคิดจะใส่ใจ
...หนังยังซ้ำเติมตอกย้ำชีวิตของคนไม่มีความหมายอย่างพวกเขา ด้วยตลกร้ายในฉากที่นักวิทยาศาสตร์ฝรั่งตาเข ถามกังดูผู้พ่อเหมือนเอาใจใส่เพียงเพื่อจะหาคำวินิจฉัยว่า ไวรัสขึ้นสมอง
นี่คือสิ่งที่ ฝรั่งในหนัง กระทำซ้ำกับ คนเกาหลี ในหนังอีกครั้ง
และ หากไล่ไปให้ดีๆก็จะพบว่า จุดเริ่มต้นของทุกสิ่งก็มาจาก การเชื่อฟังฝรั่งของคนเกาหลี และ ความอวดดีเห็นแก่ตัวของฝรั่งนี่เอง
...ต้นตอของ สัตว์ประหลาด มันมาจากไหน มันมาจากความสกปรกของแม่น้ำฮานอันเกิดจากฟอร์มาลีนที่ถูกเททิ้งลงแม่น้ำ เท่านั้นหรือ เปล่าเลย
ต้นตอแท้จริง ไม่ใช่ ความสกปรกของสารเคมี แต่มาจาก ความสกปรกโสมมในใจคน ด้วยเหตุผลง่ายแสนง่าย ที่ว่า เทลงไปไม่เป็นไร แม่น้ำกว้าง
...เหตุผลของความมักง่ายเช่นนี้ มีให้เห็นทุกชนชาติ หากมันออกจากปากผู้มีอำนาจในการตัดสินใจ และ ในหนัง ผู้มีอำนาจตัดสินใจคือฝรั่งมังค่าที่อยู่เหนือกว่าคนเกาหลีด้วยกัน และ บังเอิญในหนังเรื่องนี้ เกาหลีถูกฝรั่งครอบงำตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะ ไม่เพียงสัตว์ประหลาดจะมาจากฝรั่งเท่านั้น คนเกาหลีที่ถูกรังแกผ่ากะโหลกอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างกังดู ก็เพราะ เหตุผลของนักวิทยาศาสตร์ฝรั่งนี่เอง ฝนเหลืองที่โปรยปรายทั่วเมืองก็ไม่ได้ช่วยหรือเกิดประโยชน์อันใด หนำซ้ำหลายคนต้องตายไปเพราะฝนก็เพราะเหตุผลจากฝรั่งอีกเช่นกัน
พวกเขาเชื่อฝรั่งทุกอย่าง ทั้งที่นักวิทยาศาสตร์ฝรั่งในเรื่องถูกออกแบบคาแรคเตอร์ให้ไม่น่าเชื่อถืออย่างยิ่ง ทั้งที่ข้อมูลทั้งหมดที่ได้มาไม่มีหลักฐานเรื่องไวรัส แต่สำหรับ ครอบครัวกังดู ที่เป็นคนเกาหลีด้วยกันมีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอัน กลับไม่คิดจะรับฟัง ดูแล้วก็สะทกสะท้อนใจเพราะบางมุมในบางประเทศก็มีทีท่าเช่นนี้คล้ายๆกัน
... หากถอดรูปภายนอกออกอีกชั้น เราก็จะพบว่า สิ่งที่หนังกำลังพูดถึงไม่ใช่แค่ เกาหลี/อเมริกา แต่สังคมและมนุษย์ที่หนังกำลังวิพากษ์อยู่นั้น ปรากฏพบเห็นได้ทุกเชื้อชาติทุกตำบล มันสะท้อนให้ย้อนกลับมาคิดว่า
สัตว์ประหลาดจะน่ากลัวเพียงใด แต่ ชีวิตมนุษย์ต้องสูญเสียไปก็เพราะต้นตอจากมนุษย์ด้วยกันเอง
ดูหนังจนจบแล้วก็ไม่แน่ใจว่า สัตว์ประหลาดในหนัง หรือ มนุษย์ด้วยกันเอง ที่ทำลายชีวิตคนไปมากกว่ากัน
...สำหรับครอบครัวตัวละครเอกในเรื่อง พวกเขาอาจจะฉลาดกว่านี้อาจมีวิธีการที่ดีกว่านี้ หรือ เกิดมีความสามารถผุดขึ้นมากะทันหันในตอนใกล้จบ หากพวกเขาเข้าไปอยู่ใน หนังฮอลลีวูดหรือสูตรสำเร็จทั่วไป ที่ตัวเอกมักจะฉลาดหรือสมาร์ทกว่าชาวบ้าน หรือไม่ก็บังเกิดความเก่งกาจฉลาดล้ำได้ภายในสองชั่วโมง
แต่ The Host ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะ ตัวละครใหนังจากตอนต้นไม่ฉลาดอย่างไรจบไปก็ยังโง่เช่นเดิม ครอบครัวนี้เคยทะเร่อทะร่าอย่างไรตอนสุดท้าย(ขว้างขวดไฟ)ก็ทะเร่อทะร่าตามนั้น
มิเพียงเท่านั้น ผู้กำกับดูจะชอบการแกล้งเล่นกับความรู้สึกคนดู (ซึ่งมีมาตั้งแต่หนังเรื่องก่อน) เช่น ให้เข้าใกล้ตัวร้าย (ฆาตกร / สัตว์ประหลาด) เหมือนจะจับได้ อยู่ในกำมือ แล้ว ต้องเจ็บใจเพราะเผลอปล่อยหลุดมือไป หนังทำให้คนดูเชื่อไปในทางหนึ่ง ก่อนที่จะเปลี่ยนใจแกล้งกันดื้อๆ ที่เห็นชัดคือ ฉากบทสรุปริมแม่น้ำ
...หากนั่งดู The Host ด้วยความคาดหวังหนังสัตว์ประหลาดบุกโลกที่ตื่นเต้นหายใจไม่ทั่วท้อง หรือ กะไว้ว่าน่าจะซาบซึ้งกับการร่วมมือต่อสู้ของครอบครัว หรือ จะฮึกเหิมกับการลุกขึ้นสู้ของคนตัวน้อยๆที่โต้ตอบกับสัตว์ประหลาด หนังอาจตอบสนองความต้องการส่วนนี้แค่ความรู้สึก พอดูได้ เพราะ หนังไม่มีความตั้งใจแม้แต่น้อยที่จะเข้าไปจับความรู้สึกคนดูให้มีอารมณ์ร่วมไปกับหนัง
แต่หากลองเปิดใจลบความคาดหวังเก่าๆออกไป ฉีกสูตรสำเร็จต่างๆในหัวที่คุ้นเคยหรือเคยดูมา ค่อยๆเก็บรายละเอียดตามไปกับแง่มุมที่หนังนำเสนอ สังเกตบทสนทนาของตัวละครตามไปด้วย จะพบว่า ยิ่งไล่เก็บได้มากเท่าไหร่ก็จะยิ่งพบว่า หนังสัตว์ประหลาดเรื่องนี้สนุกอย่างประหลาด
ผู้กำกับแสดงให้เห็นว่า ฝีมือของเขาหากต้องการจะทำหนังแอคชั่นล้วนๆก็สามารถที่จะโชว์ได้ ดูได้จาก สองฉากที่เจ๋งเป็นอย่างยิ่ง คือ
ฉากฮุนเซียวกระโดดขึ้นข้างบน ที่สะกดคนดูให้หายใจไม่ทั่วท้องและล่อหลอกคนดูด้วยการถ่ายทำชนิดไม่ให้คนดูได้หายใจหายคอ ฉากนี้เป็นเหมือนฉากที่ผู้กำกับโชว์กึ๋นให้เห็นว่า หากเขาคิดจะทำหนังให้เป็นเอเลี่ยนถล่มเมืองให้ระทึกขวัญตลอดเรื่องก็ไม่น่ายากเกินความสามารถ
กับ
ฉากสัตว์ประหลาดบุกขึ้นฝั่งริมแม่น้ำตอนต้นเรื่องที่ถ่ายมุมกว้างชนิดดูน่าทึ่งสมจริงเป็นอย่างยิ่ง
...แต่ผู้กำกับเลือกที่จะไม่เล่าหนังอย่างที่คนดูหนังสัตว์ประหลาดเคยดูมา หนังอุดมไปด้วยความเป็นตลกร้ายที่กระจายไปตั้งแต่ คาแรกเตอร์ตัวละคร และ เนื้อความในหนัง
คนดูจะพบกับตลกร้ายแฝงอยู่ในบทสนทนาแทบจะตลอดเวลา แถมยังวิพากษ์หลอกด่าทั้งอเมริกาและคนเกาหลีด้วยกันไปจนถึงคนอีกหลายๆกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นการบอกโต้งๆ หรือ การแอบกัด กระทั่งเอาเท้าลูบหน้าจอก็ยังมีให้เห็นชนิดถ้าฝรั่งคิดตามทันคงสะดุ้ง
หนังเล่นตลกกับความตายหลายครั้ง จนกลาย เป็นตลกร้ายที่เหมือนจะขำแต่ก็หัวเราะไม่ออก และ หนึ่งใน ฉากตลกร้ายที่ผมชอบที่สุด คือ การนับจำนวนกระสุนผิดของกังดู ซึ่งไม่เพียงสะท้อนความโง่ที่ตรงกันข้ามกับที่พ่อเพิ่งชื่นชมในฉากก่อนหน้านั้นไม่นาน ยังเป็นการซ้ำเติมความผิดในใจของตัวละครกังดูให้หนักหนาสาหัสเข้าไปอีก
หากนั่งดูตัวละครตัวนี้เพลินๆ เราอาจไม่รู้สึกอินไปกับตัวละครในหนังเท่าไหร่นัก เพราะ การจงใจสร้างความแปลกของตัวละครซึ่งห่างไกลจากเราๆ หรือ ไม่ได้พบเห็นคนแบบนี้บ่อยๆ แต่ ลองคิดๆไปใครเป็น กังดู คงต้องเจ็บปวดเสียใจ และ ทรมานแสนสาหัส
เพราะไม่เพียงแต่ความผิดในใจจากการคว้ามือผิดคนจนลูกสาวถูกจับตัวไป แต่ตัวเองยังเป็นต้นเหตุของการตายอีกหนึ่งชีวิต
ตัวละครกังดูนี้ถือว่าน่าสนใจมาก เพราะ หนังพลิกไปมาระหว่าง คนไม่ได้เรื่อง กับ คนที่ดีกว่าที่คิด ให้คนดูเดาไม่ถูก เช่น คนเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องในตอนต้น ที่ไม่ไปงานลูก ขโมยหนวดปลาหมึก ชอบหลับไม่รับผิดชอบ แต่ไม่กี่ฉากถัดมาเราก็จะเห็นว่า เราเข้าใจผิดไป เขารักลูกตามแบบฉบับของคนอย่างเขาที่จะเป็นได้ ฉากเงินเก็บเพื่อลูก ฉากชวนลูกกินเบียร์ ล้วนสะท้อนความรักลูกที่มีอย่างล้นเหลือ
และ นั่นทำให้ เบียร์กระป๋อง ในตอนกลางเรื่องที่เพียงฟองเบียร์ฉีดออกมาให้ฮุนเซียวเห็น กับ ฉากนั่งกินข้าวร่วมกันที่เป็นจินตนาการ จึงสร้างความรู้สึกเศร้าได้อย่างน่าประหลาด
สิ่งที่ชอบ
1.ประเด็นในหนัง ... สิ่งที่หนังนำเสนอทำให้หนังเรื่องนี้มีอะไรมากไปกว่า แค่ สัตว์ประหลาดบุกโลก และ การผนึกกำลังของครอบครัว ยังมีประเด็นยิบย่อยมากมายที่หนังใส่ไว้ และ ก็ใส่เข้าไปได้ชนิดไม่ประดักประเดิด เป็นตัวอย่างของหนังที่มีบทที่ดี ที่ผู้กำกับหนังไทยน่าดูเป็นตัวอย่างไว้ว่า หนังเจ๋งๆไม่จำเป็นต้องอาร์ตจ๋า,หนังสัตว์ประหลาดจะเมายาอี จะบี้ยาบ้า จะเป็นปลากะโห้กินลิโพ ถ้าบทมันดี มันก็ทำให้คนดูและนักวิจารณ์ชื่นชมได้พร้อมๆกัน
2.การเล่าเรื่อง ... ไม่ใช่แค่ประเด็นน่าสนใจ การเล่าเรื่องแม้จะเรียงลำดับไม่ซับซ้อน แต่ก็แหวกสูตรสำเร็จทั่วๆไปที่ไม่ได้ไปเน้นแค่ สัตว์ประหลาด กับ ฝ่ายธรรมะ หนังแวะเวียนไปเล่าไปสนใจเหตุการณ์อื่นๆที่ดูเหมือนว่าไม่น่าจะสำคัญ หนังไม่ได้เน้นการปลุกเร้าอารมณ์ และ ไม่ได้สนใจแอคชั่นตระการตา กลับแทรกด้วยตลกร้ายมากมาย ซึ่งก็เป็นในรูปแบบเดิมๆของ ผกก.บอง จุน โฮ เขาเอาสไตล์ของตัวเองมาใส่ไว้ในหนังสัตว์ประหลาดได้อย่างน่าประทับใจ และ ผลออกมาก็ทำให้ผมเองเพลิดเพลินไปตลอดความยาวสองชั่วโมงของหนังเป็นอย่างยิ่ง
3.สัตว์ประหลาด ... เยี่ยม ทั้ง การออกแบบตัวสัตว์ประหลาดและการเคลื่อนไหว เหมือนจริงจนน่ากลัว
4.ผู้กำกับ ... แม้จะตั้งใจ ด่า ฝรั่งมากไปนิด แต่ หนังก็ไม่ได้เป๋เสียทิศทาง เขายังคุมหนังให้อยู่ในกรอบและผสมความเป็นหนังตลาดขายความบันเทิงกับสาระและสิ่งที่อยากจะพูดในหนังได้ลงตัว
สิ่งทีไม่ชอบ
1.CG ไฟไหม้ตอนจบ ... สัตว์ประหลาดในหนังถูกออกแบบและสร้างมาได้อย่างน่าทึ่งตื่นตาตื่นใจ รายละเอียดเล็กๆเก็บได้หมด แม้กระทั่งน้ำลายของกะโห้ยักษ์ แต่บทแค่ไฟไหม้กลับทำหลอกตาได้อย่างน่าเกลียดเป็นอย่างยิ่ง
สรุป ... The Host เป็นหนังสัตว์ประหลาด ที่ฉีกขนบสูตรสำเร็จ ของ หนังสัตว์ประหลาด ที่ผ่านๆมา สำหรับคนดูที่ไม่เคยดูหนังของผู้กำกับคนนี้มาก่อน จะต้องรู้สึกเหมือนกับว่า แม้จะกินมาม่า(หนังสัตว์ประหลาด)มาเกือบร้อยๆห่อ แต่มาม่า(หนังสัตว์ประหลาด)ห่อนี้รสชาติกลับไม่ซ้ำกับที่เคยๆกิน แต่ถามว่าจะอร่อยถูกลิ้นหรือไม่ คงแล้วแต่คน แต่คุณภาพของที่อยู่ในห่อนั้นจัดได้ว่าครบเครื่องและมีคุณค่ามากกว่าห่ออื่นๆที่เคยมีมาแล้ว ตัวผมเองนั้นชอบมากทีเดียว
เริ่มต้นอ่าน Blog นี้มีข้อสงสัย + แวะเวียนมาพูดคุยถาม-ตอบ คลิกไปคุยกันที่ --> หน้าแรก
รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง
ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง
ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป
Create Date : 13 กันยายน 2549 |
Last Update : 13 กันยายน 2549 0:36:25 น. |
|
43 comments
|
Counter : 10691 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: สายลมอิสระ (สายลมอิสระ ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:0:37:02 น. |
|
|
|
โดย: jonykeano วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:2:03:58 น. |
|
|
|
โดย: sushiboy69 (sushiboy69 ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:5:24:35 น. |
|
|
|
โดย: bigwores วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:9:16:39 น. |
|
|
|
โดย: บลูยอชท์ IP: 202.69.140.233 วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:10:24:31 น. |
|
|
|
โดย: lonea IP: 161.200.255.164 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:9:22:15 น. |
|
|
|
โดย: แก้มป่อง IP: 202.142.193.16 วันที่: 14 กันยายน 2549 เวลา:17:24:14 น. |
|
|
|
โดย: Kuro Noire IP: 58.136.9.187 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:2:05:41 น. |
|
|
|
โดย: Ethan Hunt IP: 203.150.212.213 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:13:41:49 น. |
|
|
|
โดย: kimprite วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:13:53:47 น. |
|
|
|
โดย: nanoguy IP: 161.200.255.164 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:14:44:10 น. |
|
|
|
โดย: gilgalud IP: 210.246.160.2 วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:17:40:41 น. |
|
|
|
โดย: absent-minded IP: 158.108.54.198 วันที่: 16 กันยายน 2549 เวลา:13:01:38 น. |
|
|
|
โดย: lulla IP: 161.200.255.164 วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:0:59:00 น. |
|
|
|
โดย: zeron IP: 58.147.33.99 วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:1:10:06 น. |
|
|
|
โดย: somini (sommini ) วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:14:35:42 น. |
|
|
|
โดย: jr 2 IP: 124.157.160.213 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:11:46:35 น. |
|
|
|
โดย: บลูยอชท์ IP: 202.69.140.233 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:12:41:33 น. |
|
|
|
โดย: บลอทช์ยู IP: 202.69.140.233 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:13:23:09 น. |
|
|
|
โดย: ฟีเลีย IP: 61.47.105.7 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:18:54:38 น. |
|
|
|
โดย: Zeron IP: 203.114.126.232 วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:12:33:13 น. |
|
|
|
โดย: #21 IP: 202.69.140.233 วันที่: 19 กันยายน 2549 เวลา:13:53:15 น. |
|
|
|
โดย: Kajohnsak IP: 221.128.89.112 วันที่: 28 กันยายน 2549 เวลา:8:06:50 น. |
|
|
|
โดย: key IP: 124.121.95.14 วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:23:20:46 น. |
|
|
|
โดย: kangalala IP: 122.16.120.225 วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:14:42:00 น. |
|
|
|
โดย: John Lemon IP: 124.120.148.93 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:07:27 น. |
|
|
|
โดย: โล-กุ้ง IP: 58.136.18.114 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:04:44 น. |
|
|
|
โดย: ปรกติชอบ จิกกัด นะ แต่อันนี้มันไม่ใช่ IP: 58.9.127.180 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:16:53 น. |
|
|
|
โดย: ปรกติชอบ จิกกัด นะ แต่อันนี้มันไม่ใช IP: 58.9.127.180 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:20:23 น. |
|
|
|
โดย: .............. IP: 202.133.135.228 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:18:59 น. |
|
|
|
โดย: วา IP: 58.9.1.46 วันที่: 31 มีนาคม 2550 เวลา:20:45:38 น. |
|
|
|
โดย: น้เย็น IP: 125.24.193.183 วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:7:45:21 น. |
|
|
|
โดย: karn IP: 58.147.95.95 วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:17:23:29 น. |
|
|
|
โดย: นักวิจารณ์สมัครเล่น IP: 125.24.181.222 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:13:51 น. |
|
|
|
โดย: noonan IP: 202.139.223.18 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:31:22 น. |
|
|
|
โดย: not IP: 125.24.2.4 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:00:06 น. |
|
|
|
โดย: ดะคึพรนึค IP: 125.24.90.243 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:43:34 น. |
|
|
|
โดย: คอหนัง IP: 110.164.238.173 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:02:34 น. |
|
|
|
โดย: เฟ ชุตติมา สุดจิตสมโภชน์ IP: 172.16.8.68, 203.185.68.9 วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:20:14:11 น. |
|
|
|
โดย: แก้ม กลินตา ไพวิภาลิน IP: 172.16.8.68, 203.185.68.9 วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:20:23:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
- Next , ทรงผมชวนกลุ้มใจกับหนังไซไฟดูเพลินๆ
- Spider-Man 3 , แมงมุมดำตัวนั้น ฉันเห็นมันอยู่ในใจเราทุกคน
- Miss potter , เรื่องของเธอ(พ็อตเตอร์)และผมฯ
- Me...Myself ขอให้รักจงเจริญ , แค่นี้ก็พอแล้ว
- Meet the Robinsons , เมื่อพบความผิดหวังจะโทษโน่นโทษนี่ หรือ เลือกที่จะเดินหน้าต่อไป
- Shooter , หนังแอคชั่นที่ดูจบแล้ว"เออ มันดีแฮะ"
- Hannibal Rising , ความน่าผิดหวังของหนังฮานนิบาล
- Confession of pain , ความแค้นอันแสนเศร้า
- Pans Labyrinth , คือจินตนาการแสนสวยงาม หรือ คือความจริงที่เจ็บปวดและขมขื่น
- The Number 23 , วิเคราะห์สภาพจิตใจผู้หลงใหลเลข 23
- เมล์นรก หมวยยกล้อ , รถเมล์สายนี้ไม่ตลกแต่สนุก
- The Lives of Others , อ๊ะ นี่มัน Infernal affairs เวอร์ชั่นกำแพงเบอร์ลิน
- Sunshine , อาทิตย์สิ้นแสง ชีวิตสิ้นสูญ
- The Fountain , เรารู้จักความตายมากมายแค่ไหนกัน (ศาสนา+จิตวิทยา+วิทยาศาสตร์)
- แฝด , เข้าใจพิม เข้าใจพลอย เข้าใจ"แฝด"
- I'm a Cyborg, But That's OK , แต่ I ไม่ค่อย OK
- The Good Shepherd , จะลงเรือทั้งทีคิดให้ดีก่อนตัดสินใจ
- Bridge to Terabithia , Just close your eyes but keep your mind wide open
- 300 , นี่คือสปาตั้น(โว้ย) ... พลั่กกกกกก
- The Queen , แม้จะเป็นเรื่องของ 'ควีน' แต่นี่คือ การกะเทาะเปลือกเล่าเรื่อง 'คน'
- Rocky Balboa , ชีวิตไม่ได้สำคัญว่าจะต่อยได้หนักแค่ไหน
- Charlotte's Web , มิตรภาพไม่ได้มีราคา
- The Pursuit of Happyness , ปัญหาชีวิตก็เหมือน รูบิค - ถ้าทำไม่ได้จะ สู้ต่อ หรือ โยนทิ้ง-
- Volver , ความเจ็บปวดของแม่และลูกสาว
- Music and Lyrics , หนังที่น่ารักที่สุดในรอบ(หลาย)ปี
- ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาค 2 , จะสนไปทำไมกับเรื่องอิสรภาพที่ไกลตัว
- Dreamgirls , วันที่ ธุรกิจ กลืนกิน ศิลปะ
- Babel , เราเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้ไปแล้วหรือยัง
- Rough , จาก H2 มาสู่ Touch และได้เวลา Rough
- Curse of the Golden Flower , ความเน่าหนอนฟอนเฟะของสถาบันครอบครัว
- Fur: An Imaginary Portrait of Diane Arbus , ความงามที่แตกต่าง โลกที่แตกต่าง
- ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภาค1 , ไทยจะสิ้นชาติไม่ใช่เพราะใคร หากมิใช่เพราะไทยด้วยกัน
- Perfume: The Story of a Murderer , ทำความรู้จักและเข้าใจ ฆาตกรน้ำหอมมนุษย์
- Blood diamond , "ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องมาฆ่ากันเอง"
- The Black Dahlia , ดอกรักเร่ ที่สวยแค่สไตล์แต่ไร้เสน่ห์
- Night at the Museum , ความบันเทิงสำเร็จรูปที่สนุกเพลินเกินห้ามใจ
- ===== 5 หนังไม่ชอบ + 10 หนังชอบ ประจำปี 2549 =====
- +++ 10 "ฉาก"ประทับใจจาก"หนัง"ปีที่ผ่านมา +++
- ++ ชวนเพื่อนๆมาเลือก 10 ตัวละครประทับใจ จากหนังปีที่ผ่านมา ++
- The Holiday , จะทำอย่างไรในวันที่ใจเจ็บ
- Lucky Number Slevin , ของเค้าดี แต่ ผิดที่ ผิดเวลา
- The King and the Clown , ความรักของตัวตลกบนหลังเสือ
- Déjà vu , เอ๊ะ เราเคยเจอมาก่อนหรือเปล่า
- Death Note 2: The Last Name , ได้เวลาเก็บสมุดคืนเจ้าของ
- Saw III , บทเรียนสุดท้ายของคุณครู จิ๊กซอว์
- The Village Album , ถ่ายภาพด้วยหัวใจแล้วบันทึกใส่ความทรงจำ
- 007 : Casino Royale , นี่ซิ เจมส์ บอนด์
- The Prestige , คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ?
- The Banquet , แฮมเล็ต เวอร์ชั่น ประหารเจ็ดชั่วโคตร
- ผีสามบท บทที่ 3 : เปนชู้กับผี , พอกันที ผีGMO
- ผีสามบท บทที่ 2 : Monster House , บ้านผีสิงที่แสนจะบันเทิงใจ
- ผีสามบท บทที่ 1 : The Grudge 2 , ปัญหาของ ป๋า กับ เด็กผี
- The Guardian , "สถิติ" ไม่สำคัญเท่า "ทัศนคติและเจตคติ"
- หมากเตะรีเทิร์นส , หมากเกมส์นี้ น่าจะดีได้มากกว่านี้
- 12 เกมสยาม +13 เกมสยอง , มันไม่ใช่แค่เกม
- Cars , 20 ปีของ Pixar กับเรื่องของ "คาร์" (ซึ่งก็คือเรื่องของ "คน")
- The Devil Wears Prada , (จากหนังสือมาเป็นหนัง) ร้ายก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
- Death Note , สมุดเล่มนี้ ดี จริงหรือ?
- L'Enfant (The child) , เด็กไม่รู้จักโต
- World Trade Center , เป็น"ฮีโร่"ไม่ได้วัดกันที่ผลลัพธ์
- The Host , สัตว์ประหลาด สนุกประหลาด
- Season changes , เมื่อ"เพื่อนสนิท"กลายมาเป็น"แฟนฉัน"ในวันที่"อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย"
- Me and You and Everyone We Know , เราอยู่ร่วมกัน เรารู้จักกัน แต่เราไม่เชื่อมต่อถึงกัน
- Snakes on a Plane , ที่อยากไปดูก็เพราะ "งูบนเครื่องบิน"
- United 93 , ทรงพลัง และ สะเทือนใจ
- Running boy (Marathon) , ทุกชีวิตล้วนมี"หัวใจ"
- โคตรรักเอ็งเลย , เกือบโคตรรัก "โคตรรักเอ็งเลย"
- Sad movie , แม้รักต้องพลัดพรากก็ยังฝากความทรงจำอันงดงาม
- The Break-Up , วิธีทำลายชีวิตคู่ตัวเองให้ย่อยยับ
- แก๊งชะนีกับอีแอบ , หนัง comedy ไทยดีๆยังมีอยู่
- Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest , "สลัด"จานนี้รสชาติดีเพราะ"Johnny Depp"
- Tsotsi , พื้นฐานจิตใจมนุษย์เป็น สีขาว หรือ สีดำ
- Superman Returns , ทำไมโลกใบนี้ยังต้องการ Superman ?
- Silent Hill , ของดีที่อยู่ในมือพ่อครัวขาดฝีมือ
- over the hedge , บทเรียนชีวิตเรื่องมิตรภาพและครอบครัว
- Don't tell , แผลในใจแค่"ลืม"คงไม่พอ
- Slither , คูลฟีเวอร์สีเลือด เชือดมนุษย์โลก
- The Omen , ซาตานอยู่รอบตัวเรา
- Scary movie 4 , ผ่านมา --> ฮา --> ผ่านไป
- Paradise now , สวรรค์อยู่หนใด
- X-Men: The Last Stand , X = mutant , รักร่วมเพศ , คนผิวดำ , ยิว ฯลฯ
- ก้านกล้วย , "ช้างกูอยู่ไหน" >> "ช้างกูอยู่นี่"
- The Da Vinci Code , ศรัทธาที่บิดเบือน
- Always: Sunset on Third Street , บางสิ่งที่ไม่อาจเห็นได้ด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยใจ
- Poseidon , จมเร็ว จบเร็ว
- Match point , เกมส์กิเลสของคนเห็นแก่ตัว
- Mission: Impossible III, ภารกิจสุดมันส์ที่ขาดเสน่ห์
- Perhaps love , รักซ้อนรัก หนังซ้อนหนัง อดีตซ้อนปัจจุบัน
- Ice Age: The Meltdown , ได้เวลายุคน้ำแข็งครองเมือง
- Red lights , ผู้ชายไม่รู้ตัว ผู้หญิงไม่รู้ใจ
- Failure to launch , Success to love
- Inside man , คน(ดี/ชั่ว) ใน คน(ดี/ชั่ว)
- Where the Truth Lies , ความจริงนอนนิ่งอยู่ที่ใด ?
- โหน่ง เท่ง นักเลงภูเขาทอง , ฮาน้อยกว่าที่คิด มีสาระมากกว่าที่หวัง
- My girl and I , รักครั้งแรกจะเปลี่ยนเราไปตลอดกาล
- V for Vendetta , เผด็จการรัฐสภา VS. พลังประชาชน
- A History of violence , มาทำความรู้จัก "ความรุนแรง" กัน
- Final Destination 3 , เหล้าเก่าในขวดเก่า
- The Constant Gardener , ในความลับมีความจริง ในความจริงมีความรัก
- คำพิพากษาของมหาสมุทร (Invisible Waves) , คลื่นบาปที่นิ่งสงบ
- Walk the line , มิตรภาพในความรัก
- เด็กหอ , หอนี้มีดีกว่าผีหลอก
- Brokeback Mountain , รักซ่อนเร้น
- Munich , ผลของการสาดน้ำมัน(ความรุนแรง)เพื่อดับไฟ(แค้น)
- Memoirs of a Geisha , ชาเขียวสำเร็จรูปที่ผสมน้ำมากไป
- Prime , รักคงยังไม่พอ
- An Unfinished Life , ชีวิตที่หยุดเดิน
- In Her Shoes , หากเปรียบรองเท้าคือชีวิต
- Just Like Heaven , เมื่อพื้นที่ของชีวิตไม่เหลือเผื่อให้ความสุข
- The Promise , คำสัญญา ชะตากรรม ความรัก
- 5 หนังไม่ชอบ + 10 หนังชอบ (ของปีที่ผ่านมา)
- 10 ฉากประทับใจจากหนัง (ในปีที่ผ่านมา)
- 10 ตัวละครประทับใจจากหนัง (ในปีที่ผ่านมา)
- The Chronicles of Narnia: The Lion, The Witch and the Wardrobe , ส่วนผสมที่ลงตัวสำหรับทุกครัวเรือน
- April Snow , บางครั้งความรักก็เจ็บปวดโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้
- King Kong , แล้ว "ลิงยักษ์" ก็ตกหลุม "รักหญิง"
- The Descent , ถึงถ้ำ ถึงเลือด ถึงเนื้อ ถึงกระดูก
- The Maid , ผีสิงคโปร์
- The Exorcism of Emily Rose , ผีเข้า(ศาล)
- Hidden (Caché) , ความจริงที่ซุกซ่อน (ในหนังที่ยอดเยี่ยม)
- Chicken Little , กุ๊กไก่ของ Disney ที่ไร้เงา Pixar
- Nana , โลกของนานะ โลกของความรัก ความฝัน และ มิตรภาพ
- เด็กโต๋ , สายธารชีวิตแห่งบ้านแม่โต๋
- Harry Potter and the Goblet of Fire , กีฬาสีสามสถาบันกับเวอร์ชั่นภาพยนตร์ที่ดีที่สุด
- Corpse Bride , รักไม่มีวันตาย
- Yes , บทกวีอีโรติค ความรัก การเมือง และ การมีตัวตน
- รับน้องสยองขวัญ , หายใจเข้าก็ เฮ้อ หายใจออกก็ เฮ้อ
- Lord of War , นิ้วที่ลั่นไกจากมือที่มองไม่เห็น
- Saw II , สยองอย่างมีประเด็น
- Goal! , ประตูชัย(goal)เป้าหมายชีวิต
- Proof , ชีวิตที่สับสนของคนที่สูญเสีย
- The Legend of Zorro , ฮีโร่ที่ย่ำอยู่กับที่
- Flightplan , ขึ้นได้สูง บินได้สวย ลงไม่นิ่ม
- Sky High , อยากจะเป็น hero ที่ "เปลือก" หรือที่ "แก่น"
- A Sound of Thunder , เรื่องราวอยู่ในโลกอนาคต ตัวหนังอยู่ในโลกอดีต
- Red Eye , ไม่ใช่แค่ Fight or Flight แต่ยังเป็น Fight on Flight
- เพื่อนสนิท , เมื่อเส้นแบ่งของ "คนรัก" กับ "เพื่อน" เริ่มเลือนราง
- Transporter 2 ควบ Into the Blue , ขึ้นรถดีกว่าลงเรือ
- Madagascar , มิตรภาพกับการเรียนรู้ชีวิต และ นกเพนกวิน
- Cinderella man , Jim Braddock ชายที่ไม่ได้เป็นแค่นักมวย
- Dear Frankie , คำลวง ความรัก ครอบครัว
- Dark Water , ความสัมพันธ์แม่-ลูก-ผี (จากหนังสือสู่ภาพยนตร์)
- Seven Swords , ... ที่ควรยาวกลับสั้น ที่ควรสั้นกลับยาว ...
- แหยม ยโสธร , ขำขำ - หม่ำ - อะฮึ่ย อะฮึ่ย
- Charlie and the Chocolate Factory , Imagination is more important than knowledge
- The Skeleton Key , ไขได้ดีพอสมควร
- About Love , เรื่องราวที่ "เกี่ยวกับ "รัก""
- 5x2 , สมการความรักของคน 2 คน
- ต้มยำกุ้ง , อร่อยรสแซ่บชามโตเกินมาตรฐานแต่อาจไม่ผ่านเชลล์ชวนชิม
- Somersault , ความรัก - Sex - เด็กสาวและความทุกข์ทรมานใจ
- The Upside of Anger , เรื่องหนักๆของครอบครัวที่เล่าอย่างเบาๆ
- Land of the Dead , หนึ่งเรื่องราวของซอมบี้ที่กลับไม่ได้ไปไม่ถึง
- Crash , ผลกระทบของการชนที่"คน"มีต่อกันและกัน
- วัยอลวน 4 : ตั้ม-โอ๋ รีเทิร์น , หนังครอบครัวสำหรับคนไทยที่ดีที่สุดในรอบหลายปี
- The Island , โลกอนาคตและโคลนนิ่งฉบับระเบิดเถิดเทิง
- The Keys to the House , "บ้าน"หลังนี้จะมีความรักเป็น"กุญแจ"
- The Longest Yard , เกมส์เก่าเอามาเล่าใหม่ใช้วิธีการเดิม
- Fantastic Four , ความสนุกสูตรสำเร็จที่เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูเพลิน
- War of the Worlds , เมื่อสปีลเบิร์กเลิกรักมนุษย์ต่างดาว
- Swing Girls , สวิงกันแบบคึกคัก สดใส ไร้มลพิษ
- Hotel , โรงแรมที่ไร้เรื่องราว
- Assault on Precinct 13 , อีกหนึ่งความจนตรอกที่ระทึกคุ้มค่า
- Batman Begins , ปฐมบทแรกบินกับการตีความครั้งใหม่
- Mr. and Mrs. Smith , เรื่องราวชีวิตคู่ที่สวมเสื้อคลุมหนังแอคชั่น
- มหาลัย' เหมืองแร่ , เหมืองแร่และชีวิตกับหน่วยกิตที่ต้องขุด
- House of Wax , ความสยองที่แปลกตากับหุ่นขี้ผึ้ง สองดาราและหนึ่งปารีส
- Sin city , ฟิล์มนัวร์ที่ลงตัวและเจ๋ง
- Star Wars: Episode III Revenge of the Sith , การปิดตำนานและการเริ่มต้นอย่างสมบูรณ์
- The Jacket , การเดินทางข้ามเวลา ความหลอนและวงจรชีวิต
- A Lot Like Love , รักด้วยใจแต่ตัดสินใจด้วยสมอง
- เฉิ่ม... , คุณ"สมบัติ" อาจไม่ "ดีพร้อม"แต่ก็ดีเพียงพอ
- Be With You , ความสุขของฉันคือ"การได้อยู่กับคุณ"
- Hostage , เหล้าเก่าในขวดใหม่ที่ไม่น่าผิดหวัง
- Kingdom of Heaven , สงครามครูเสดครั้งนี้ดูก็ได้ไม่ดูก็ไม่น่าเสียดาย
- Spanglish , เรื่องราวที่กระจัดกระจายแต่ให้แง่มุมหลากหลายในครอบครัว
- Guess Who , เสียงฮาจากความแตกต่างและBernie Mac
- The Interpreter , ทริลเลอร์ที่ดี(แต่ไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็น)
- Hide and Seek , มีปมที่ดีแต่มีบทที่อ่อน
- The Chorus (Les Choristes) , ง่ายๆแต่ได้ใจ
- Hitch , สนุก น่ารัก ขำขำ รู้สึกดี
- Sahara , หนังสนุกแค่เป็นช่วงๆหรือผมง่วงกันแน่
- Boogeyman , ตื่นเต้นตกใจ แต่ อะไร ยังไง ทำไม?
- Tokyo Godfathers , การตามหา"ครอบครัว"ที่สนุกมากๆ
- บุปผาราตรี เฟส 2 , เมื่อบุปผาเริ่มร่วงโรย
- Dont move , นอกจากตัดสินใคร คุณเข้าใจใครคนนั้นดีแล้วหรือยัง?
- Crying Out for Love, In the Center of the World , ความทรงจำและเทปคาสเสตต์/ความรักและใจกลางโลก
- The Ring Two , ไม่สมศักดิ์ศรี "The Ring"
- A Very Long Engagement , หนังที่มากไปด้วยความทะเยอทะยาน
- Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events , การดัดแปลง"โชคร้าย"ที่ทำได้"ดี"
- Hana & Alice , มิตรภาพ ความรัก ความทรงจำ
- Hotel Rwanda , หนังที่ให้คนดูมากกว่าความเป็นหนังดี
- In Good Company , ผู้ชายขาขึ้นกับผู้ชายขาลง
- Being Julia , โลก(ของจูเลีย)คือละคร
- หลวงพี่เท่ง , เรื่อยๆขำๆพอไปวัดไปวา
- Sideways , รักนุ่มๆชุ่มไวน์ในวันเบาๆ
- Million Dollar Baby , ความยอดเยี่ยมท่ามกลางศรัทธาและความอบอุ่น
- Constantine , "คนเห็นผี"ปราบลูกปีศาจ
- Shall we dance , คุณเต้นรำกับคู่ของคุณครั้งสุดท้ายเมื่อไร
- Finding Neverland , งดงามเหลือเกิน
- Kung Fu Hustle , ตลกน้อย สนุกมาก และลงตัว
- 2046 , ไปแล้วอย่าลืมกลับมา
- Ray , มีดีที่Jamie Foxx
- The Phantom of the Opera , ภายใต้หน้ากากมีเพียงความว่างเปล่า
- โรงเตี๊ยม , มีอะไรดีๆกว่าที่คิดและโฆษณา
- Meet the fockers , เรื่องของหนังตลกและครอบครัว
- Closer , เมื่อความรักถูกสำรวจและตีแผ่ผ่านตัวละคร
- The Aviator, .....And this is Howard Hughes
- The Forgotten, ไม่มีอะไรน่าจดจำ
- Birth , ยอดเยี่ยมในความหนักแน่นและเนิบนาบ
- ****1ปีที่ผ่านมา ฉากใดในหนังที่คุณประทับใจ ****
- 5หนังชอบ กับ 5หนังไม่ชอบ ของคุณในปี2547คือ....,
- National Treasure, เมื่อBruckheimerมาสร้างDavinci's code
- The Polar Express, ตื่นตาแต่ไม่ตื่นใจ
- แจ๋ว, แจ๋วน้อยกว่าที่หวัง
- Bridget Jones 2, รู้จักเธอมากขึ้นและรู้สึกดีกว่าที่คิด
- The Incredibles, ครอบครัวหรรษา
- ขุนกระบี่ ผีระบาด, กล้าที่จะบ้า ก็กล้าที่จะดู
- Ocean's Twelve, หนังขาย"เสน่ห์ดารา"
- หมานคร, เมืองนี้ภาพสวย+เพลงเพราะ+ประหลาดและยาก
- กั๊กกะกาวน์, "ใจ"คุณเต้นอย่างไรเมื่อคุณมีความรัก
- Alexander, ดราม่าชั้นดีแต่ความสนุกเป็นระลอกคลื่น
- Wimbledon, For love of the game+NottingHill+ภราดร
- Love me if you dare, หนังรักแปลกกับความรู้สึกก้ำกึ่ง
- Cellular, สนุกเป็นบ้า แอคชั่นแอบฮา
- Saw, OldBoy+Cube+ฆาตกรโรคจิต
- Ladder49, สิงห์ผจญเพลิงชื่อฮัวควิน ฟีนิกซ์
- The Grudge, เมื่อ"เด็กผี" go inter เป็น "โคตรผีดุ"
- Dodgeball, ฮาน้อยกว่าที่หวังแต่สนุกกว่าที่คิด
- Sky Captain and The World of Tomo, หนังไซไฟสไตล์"ฟ้าทะลายโจร"
- Resident Evil 2, อลิซเท่+เนเมซิสเห่ย+จิลเฉยๆ
- Shark Tale, คุณเป็น"somebody"แล้วหรือยัง
- สายล่อฟ้า, ความเป็นตัวตนที่ชัดเจนกับความสนุกกลางๆ
- Shutter กดติดวิญญาณ, นานๆทีจะมีหนังผีไทยดีๆให้ดูกัน
- The Terminal, น่ารัก นุ่มนวล และสนุกกว่าที่คิด
- Wicker park( spoilแล้วจะบอก), ลุ่มหลง คลั่งไคล้ หลอกลวงและความรัก
- Eternal sunshine รอบ2, ความอภิรมย์ที่มากขึ้นอย่างน่าแปลกใจ
- EternalSunshineOfTheSpotlessMind, คุณเคยอยากจะลืมบางสิ่งในชีวิตคุณบ้างไหม
- Three Extreme, อึดอัด ขยะแขยง รุนแรง และผิดหวัง
- Man on fire (no spoil), คนจริงเผาแค้น เผานานจนผมเกือบหลับ
- Bourne Supremacy, มันต้องให้ได้ยังงี้ซิ ต้องยังงี้ซิ
- Collateral...., it started like any other night
- Windstruck, งานมือตกของกวัก แจ ยอง
- งานของ M. Night Shyamalan, 6th sense/Unbreakable/Sign/และTheVillage
|
|
|
|
|
|
|
|