Oh!! my sassy boss ตอนที่ 35 หน้า 2
สรรพนามจะน่ารักอะไรขนาดนั้น ฟังแล้วจั๊กจี๋หัวใจคนฟังยิ่งนัก หน้าตาดุ มาดแมนขนาดนี้มาพูดจาน่ารัก พลางคิดถึงคำพูดที่เขาเคยพูดไว้
กฤษ “มีแฟนแล้วต้องมีเวลาให้ เดินจูงแขน พูดจ๊ะจ๋า ผมไม่เอาหรอก”
ที่เคยพูดไว้ ลืมคำพูดตัวเองไปหรือยัง?
เมขลา “กินยาแก้ไข้ตำรับอะไรมา?”
เธอถามเขาอย่างสงสัย
เมขลา “อ้อ กินยาหอมไหม แก้ลมปลายไข้นะ”
เธอเสนอเขา
กฤษ ยิ้ม
เสียงประตูเปิดออก พร้อมร่างสาวน้อย
น้ำฝน “หมอเมขคะ จริงเหรอคะ มีข่าวลือ เรื่องหมอเมข กับหมอกฤษ?
โห อะไรจะไวปานนั้น พึ่งจะไปไม่ถึง 10 นาที
เมขลามองหน้าน้ำฝนยุ่งๆ
เมขลา “ลือกันเร็วจังเลยนะ”
เธอทำหน้าอย่างไม่อยากเชื่อ น้ำฝนเข้าห้องมาอย่างร้อนใจกับข่าวลือ
ไม่ให้เธอร้อนใจได้ยังไง ผู้ชายที่เล็งอยู่ ทำไมเสร็จหมอเมขไปได้ มองดูหน้าคนหล่อที่เปิดเอกสารอ่านไม่สนใจเธอ
เมขลา “เรื่องงานไม่เห็นจะทำเร็วแบบนี้บ้างเลย”
เมขลาบ่น
น้ำฝนตรงไปนั่งหน้าโต๊ะหมอเมข
น้ำฝน “ตอนนี้บนตึกเขารู้กันหมดแล้วนะคะ”
เมขลาส่ายหน้า “เฮ้อ.....”
น้ำฝน “หมอ ไม่จริง หรือ ว่าจริง?”
น้ำฝนถามอย่างอยากรู้
เมขลา “เป็นเรื่องดีหรือไม่ดี?”
เธอถามกลับ
น้ำฝน “การที่หมอเมข มีแฟน ก็เป็นเรื่องที่ดีนะ แต่หมอกฤษ พวกหนูเล็งอยู่นะคะ”
น้ำฝนโผลงออกมา กฤษ นั่งฟังแล้วก็ส่ายหน้าอีกคน
เมขลา “ที่นี่โรงพยาบาล ลือได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องของตัวเอง”
เมขลาเอ่ยอย่างเพลียๆ
น้ำฝน “แล้วมันจริงไหมล่ะหมอ?”
น้ำฝนคาดคั้น หันมามองกฤษ ด้วยสายตาสงสัย
ถ้าน้ำฝนรู้ เท่ากับ ทุกคนรู้ แล้วตอนนี้ทุกคนก็น่าจะรู้ไปกันหมด
เมขลา “เรื่องแบบนี้มันก็มีทั้งภาพพจน์ที่ดีและเสียหาย เขาอยากให้พี่มองดูลบในสายตาคนอื่นนะฝน การลือว่าพี่คบเด็กฝึกงาน เท่ากับพี่ กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา....”
เอ....เขาใช้สุภาษิตนี้เหรอ?
น้ำฝน “หมอ ทำไมตอบไม่ตรงกับคำถาม”
น้ำฝนไม่เข้าใจว่าเมขลาจะต้องเบี่ยงเบนทำไม ชื่อเสียงของเมขลา ก็มีทั้งดีและไม่ดี แม้ด้านดีจะมากมาย ด้านลบเขาก็เคยลือว่าเธอเป็นลูกรัก ผอ เป็น กิ๊ก ผอ หรือ กิ๊กกับหมอหนุ่มหลายคนทั้งที่เธอ แทบจะไม่เคยขึ้นตึก หรือไปเสวนากับใคร
เมขลา “น้ำฝน ปล่อยให้เขาลือกันไปก่อนเถอะ พี่เพลีย”
น้ำฝน “นี่เขาก็ลือกันไปว่า หมอกฤษ อยู่กินกับหมอเมขแล้วนะคะ”
โห ข่าวนี้....ทำไมเขาพึ่งจะรู้กัน เขาอยู่ด้วยกันมาตั้งครึ่งปี แสดงว่าเรื่องของเธอก็ไม่ได้ป๊อปอย่างที่คิด
เมขลา “เฮ้ย...เขาพึ่งจะลือกันเหรอ?”
น้ำฝน “หมอหมายความว่าไงคะ?”
น้ำฝนงงกับท่าทีไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจของเมขลา จะว่าไปเธอก็ไม่สนใจกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว อย่างเรื่องหมอเอก น้ำฝนอุตส่าห์ยุยงเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีทีท่าสนใจ แต่กับหมอกฤษที่ใครๆ ก็จ้องจะงาบ ทำไมเมขลาได้ไปก่อนเพื่อน
กฤษก็รอฟังว่าเมขลาจะกล้าเปิดเผยเรื่องของเขากับเธอหรือไม่
เมขลา “พี่ว่าเราเอาเวลาไปสนใจงานให้มากขึ้นจะดีกว่านะ เอาเวลามาคุยแต่เรื่องไม่เป็นเรื่อง เจ้านายเขารู้เข้า อาจจะโดนตัดโบนัสพฤติกรรมได้นะ”
เธอเอาเรื่องนายมาขู่ แต่น้ำฝนก็ไม่กลัว
น้ำฝน “นายอยู่ไหนล่ะคะ ไม่รู้ด้วยหรอก หมอถ้าจะคิดคบกับหมอกฤษ จริงๆ ทำไม 2 คนไม่บอกหนูเลย”
น้ำฝนตัดพ้อ ไม่สนใจว่าเจ้านายตัวเป็นนั่งอยู่ตรงหน้า
เมขลาถอนหายใจ
เมขลา “เออ คนไข้พี่มาแล้ว”
เธอเห็นคุณป้าเปิดประตูเข้ามา รีบบอกน้ำฝน พยาบาลสาวน้อยเลยรีบปลีกตัวออกมา
ยืนกอดอกอยู่หน้า “เรือนยาไทย”อย่างหงุดหงิด ก็พอดีที่เห็นหมอเอกมาชะเง้อชะแง้ อยู่อีกคน
น้ำฝน “มาทำไรคะหมอ?”
น้ำเสียงฟังดูหงุดหงิด
หมอเอกมองหน้า แม้จะมีความสงสัยในแววตา แต่พอหันมาเจอน้ำฝนก็เปลี่ยนสีหน้า 2 มาตรฐาน ยืนกอดอกทำหน้าเชิด
หมอเอก “เรื่องของหมอ แล้วพยาบาลมาทำไร?”
น้ำฝนหมั่นไส้กับท่ายโสของหมอเอก
น้ำฝน “หนูก็มาดูสิว่าข่าวลือเป็นจริงหรือเปล่า?”
ประโยคบอกเล่าเปลี่ยนสีหน้าหมอเอกทันที เป็นอยากรู้อยากเห็น
หมอเอก “แล้วเขาว่าไง?”
น้ำฝน “แล้วหนูต้องบอกหมอเอกด้วยเหรอ?”
น้ำฝนถามอย่างท้าทาย
ทำเอาหมอเอกคิ้วกระตุกที่น้ำฝนกล้ามาหือใส่
หมอเอก “ไปถามเองก็ได้ ไม่เห็นจะง้อ”
น้ำฝน “หมอเมขมีคนไข้ เดี๋ยวก็โดนด่าเอาหรอกค่ะ หนูยังต้องรีบหนีออกมาเลย”
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2567 เวลา:9:47:24 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
