กรกฏาคม 2559
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
29 กรกฏาคม 2559

:: สู้ไม่สู้ ::







:: สู้ไม่สู้ ::


ภาพและคำ : กะว่าก๋า











เมื่อวานมีลูกน้องมาลาออกพร้อมกันสองคน
ทั้งคู่เป็นพนักงานใหม่ซึ่งยังทำงานได้ไม่นาน

เหตุผลที่ทำให้เขาลาออก
น่าจะเป็นเพราะเขาถูกด่าจากเจ้านายบ่อยมาก (คือพ่อของผมเอง)
และไม่ค่อยได้โอกาสลงขาย ไม่ได้คิว
(ซึ่งก็จะทำให้รายได้ลดน้อยลงตามไปด้วย)

เรื่องลาออกผมไม่ติดใจอะไร
แต่การบอกวันนี้ ลาออกวันนี้ จะออกเดี๋ยวนี้ --- ไม่ถูกต้อง
ผมเรียกเขามาพูดคุย บอกว่าเขาทำไม่ถูก
กฎของร้านคือบอกล่วงหน้า 15 วันก่อนลาออก
เพื่อทางร้านจะได้เตรียมรับคนเข้ามาใหม่ ไม่ใช่ออกปุบปับแบบนี้

ผมไม่ได้โกรธเคืองอะไรเลยที่เขาลาออก
"ความอดทน" สำหรับบางคนมีขีดจำกัด

ทนไม่ได้ก็ไม่ทน
แต่ถ้าบางที...คุณทนต่อไปอีกสักนิด
คุณจะเติบโตกว่าเดิม
ไม่ใช่เปลี่ยนงานทุก 6 เดือน....

บทเรียนแรก ๆ ของการทำงาน
คือ เราทำอะไรผิดพลาด ทำไมจึงไม่ประสบความสำเร็จ
เราได้เรียนรู้อะไรจากความผิดพลาดนั้น
และเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างไร ?



-----------------------------------------



การทำงานเหมือนการชกมวย
คุณต้องซ้อมๆๆๆๆๆๆและซ้อมไปเรื่อยๆ
ต้องฝึกฝนตนเองให้หนัก ต้องรู้จักอดทน
ต้องหมั่นเพียรเรียนรู้คุณถึงจะเก่งขึ้น
และเชี่ยวชาญในการงานที่ตนทำอยู่

อยากขึ้นชกเร็ว ๆ แต่ยังไม่พร้อม
ขึ้นไปก็ถูกต้อนกลับมาข้างล่างเวที

ยังไม่พร้อมก็อย่าเพิ่งรีบขึ้นไปให้เขาถลุงจนเสียมวย
บางสิ่งต้องรอเวลา ต้องรอความพร้อม

ความแตกต่างของคนที่พร้อมจะประสบความสำเร็จอยู่ตรงนี้ครับ
อดทนและรู้จักรอคอยโอกาสของตัวเอง....

แชมป์โลกไม่ได้หมายความว่าไม่เคยถูกต่อย หรือไม่เคยแพ้นะครับ
แต่ก่อนคุณจะเก่ง คุณต้องถูกทุบ ถูกชก ถูกต่อยมาเยอะๆ
จนรู้แล้วว่าจะหลบหลีกหมัดคู่ต่อสู่อย่างไร
ต่อยังไงไม่เจ็บปวด ไม่บอบช้ำมากเกินไป
รุกและรับยังไงให้ได้เปรียบ อ่านคู่ต่อสู้ออกว่าเขาจะมาไม้ไหน
จะสวนหมัดแบบไหนให้เข้าตากรรมการและได้คะแนน

ในชีวิตจริงไม่มีหรอกครับชัยชนะที่ได้มาง่ายๆ
ต่อยสองนัดแล้วได้แชมป์โลก --- ไม่มีทาง

ไม่เจ็บปวด จะเอาบทเรียนที่ดีมาจากไหน
ไม่เคยแพ้ จะรู้จักรสชาติแห่งชัยชนะที่แท้จริงได้อย่างไร ?



--------------------------------------------




ผมเชื่อว่าทุก ๆ ร้าน ทุกบริษัท
ต่างมีพนักงานเข้าออกอยู่ตลอดเวลา

และมีพนักงานเก่าแก่ที่ทำงานมานานนับสิบปีโดยไม่เคยย้ายไปไหน

ทำไมคนหนึ่งทนได้ ผ่านปัญหาได้
ทำไมอีกคนหนึ่งไม่ทน และยอมจำนน

นักมวยนับแสนคน
มีแชมป์ได้เพียงไม่กี่คน

บางคนต่อยมาทั้งชีวิต
ก็ไม่มีโอกาสได้ชิงแชมป์แม้แต่ครั้งเดียว

บางคนขี้เกียจซ้อม ไม่อดทนต่อความเหนื่อยยาก
สุดท้ายก็เป็นเพียงผู้ชมอยู่ข้างเวที

เคยถามตัวเองบ้างไหมครับ
ว่าคุณเป็นนักมวยประเภทใด ?



































Create Date : 29 กรกฎาคม 2559
Last Update : 29 กรกฎาคม 2559 6:13:04 น. 37 comments
Counter : 961 Pageviews.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ออมอำพัน วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:6:31:56 น.  

 
สวัสดีค่ะ

เด็กเดี๋ยวนี้ได้ยินมาว่าความอดทนต่ำ เปลี่ยนงานกันเป็นว่าเล่น

ทั้งๆที่งานเดี๋ยวนี้ก็หายากหาเย็น ยังกล้าลาออกโดยยังไม่ได้งานใหม่

ส่วนคนที่สู้ชีวิต หนักเอาเบาสู้ พวกนี้เอาตัวรอดได้ และจะแข็งแกร่งขึ้นตามวันและเวลา

เพื่อนเราก็มีเข้าออกงานเป็นว่าเล่น ก็เหมือนนับ 1 อยู่ร่ำไป เงินเดือนก็เริ่มต้นกันใหม่อยู่นั่นแล้ว สุดท้ายตอนนี้ก็ออกจากงานอีกล่ะได้สามีหาเลี้ยง แต่ถ้าต้องกลับไปทำงานใหม่ก็เหมือนไปเริ่มต้นใหม่อยู่ดี

แต่ชีวิตใครก็ชีวิตมันเลือกตัดสินใจเดินกันเอง หลังเรียนจบพ่อแม่ก็ประคับประคองต่อไปไม่ได้แล้ว ที่เหลือตนต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน


โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:7:35:09 น.  

 
คะ...คุณก๋า
อดทนสักนิด ...ชีวิตอาจเติบโตกว่านี้ !

เขาทั้งสองคน น่าจะได้อ่านบทความที่คุณก๋าเขียนนี้ด้วยนะคะ
หรือว่าคุณก๋า พูดให้คิดไปแล้ว...

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: Tui Laksi วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:11:23 น.  

 
สู้ๆ ค่ะ ทำงานมา เกือน 10 ปีแล้ว หุหุ


โดย: kae+aoe วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:12:20 น.  

 
สวัสดีวันสุข ศุกร์สุดท้ายของเดือนครับ
ตอนทำงานใหม่ๆ ก็มีท้อเหมือนกันครับ แต่ก็ไม่ได้คิดหางานใหม่ เพราะงานราชการมั่นคงที่สุดแล้วครับ
ส่วนงานเอกชน บริษัทห้างร้าน คนวันทำงานรุ่นใหม่(บางคน)มีภูมิต้านทานชีวิตต่ำ ไม่ค่อยมีความอดทนครับ เปลี่ยนงานเป็นว่าเล่น
บางคนก็ออกจากงานไปให้พ่อแม่หาเลี้ยง บางคนทำงานก็เงินเดือนไม่พอใช้ แบมือขอพ่อแม่ทุกเดือน
ฝนตกหนักเมื่อเย็นวานถึงค่ำครับ ปั่นจักรยานอยู่ยังไม่ทันเหนื่อยเลย

กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:20:24 น.  

 







ตาม คุณเศษเสี้ยว .. มาค่ะ ..



ใคร เนาะ .. คิด probation ..

พี่ป๋องว่า .. มันเป็นเวลาที่ เหมาะสม .. ที่สุดแล้ว ..

สำหรับการ ปรับตัว .. ปรับใจ ..





ถ้า .. น้อยกว่านั้น .. ก็ ..











โดย: สมาชิกหมายเลข 3192593 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:48:30 น.  

 
สมัย อ.เต๊ะ ทำงานใหม่ๆเคยคิดจะฆ่าเจ้านายอยู่ทุกวัน เลยละครับ โชคดีที่ไม่สำเร็จ เย้ย 555

คุณก๋าก็ต้องระวังไว้บ้างนะครับ แถวนั้น ไม่รู้ลุกจ้างพม่าหรือเปล่า

นั่งเล่นบล้อกอยู่เผลอๆ พวกย่องเข้ามาเอาสายกระเป๋า รัดคอลิ้นจุกปาก เลยนะครับ เป็นเล่นไป เย้ย 555

คุณก๋าบอก รัดคอเอ็งนะซี้ ไอ้บร้า ข้าไม่กลัว ข้าทำประกันไว้ 3บริษัทแล้ว เย้ย 555

จริงๆ งานทุกงาน มีปัญหา และอุปสรรคอยู่แล้ว
มากบ้างน้อยบ้าง คนฉลาดก็จะใช้ตรงนี้ เอามาพัฒนาปรับปรุงตัวเองให้ดียิ่งขึ้นไปได้

แต่คนเราคิดได้ไม่เท่ากันนะครับ ก็ต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมด้วยละครับ



บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: multiple วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:49:26 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
เป็นเจ้าของกิจการที่ดี อย่างน้อยก็มีคำสอนฝาก
ถ้าเขาเอาไปคิด ก็จะเป็นสิ่งที่ดีกับตัวเขาเอง
คนรุ่นใหม่ ความอดทนน้อย ไม่ค่อยยอมรับกฎระเบียบ



โดย: หอมกร วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:8:59:27 น.  

 
สวัสดียามเข้าค่ะ

ขอบคุณนะคะขอให้มีรายการใหม่จริงๆ


โดย: praewa cute วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:9:27:33 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า

บางทีการเป็นลูกน้อง ก็ยากไปแบบนึง
การเป็นเจ้านายก็ยากไปอีกแบบนึง

อิชั้นโชคดีได้เรียนรุ้ทั้งสองบทบาท การทำงานกับคน จะไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราทุกอย่างไป

จะให้ดีควรทำบทบาทให้ดีทั้งสอง ถึงจะอยากไปเต็มที อย่างน้อยก็ควรทำตามข้อตกลงที่ให้กันไว้ซักหน่อย

ตอนนี้อิชั้นเป็นมวยรุ่นไหน เวทีไหนไม่รู้ แต่กำลังแลกหมัด เจ็บปวดพอสมควร 55 ไม่รู้ว่าจะชนะหรือเปล่า เพราะเวทีนี้ ไม่เคยลองชกเสียด้วยสิ อิๆๆ

ปล. ฝากบอกน้องหมิงๆ ว่าถ้ากาชาปองเล่นไม่หมด มาขายให้น้าก็ได้นะ น้าชอบบบบบ 555


โดย: คนสวยที่ไม่เคยสวย วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:10:08:01 น.  

 
อ่าน ๆ ไปนีกว่าพี่ก๋าด่า 555
แต่คำดุ คำด่านี่ก็พิสูจน์คนได้นะคะ
สู้ค่ะ เดี่ยวก็มีม้างานคนใหม่ ๆ มาค่ะ


โดย: mariabamboo วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:10:26:07 น.  

 
แอบขำลูกสาวตอนเห็นภาพนี้ครั้งแรก


โดย: kae+aoe วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:11:09 น.  

 
พนง.ลาออกกระทันหัน... เคยบ้าง

แต่บางคน ลาไปทำนา..จะบ้าตาย บอกว่า ขอลาไปช่วยกัน
ทำนาที่บ้านนอก พอเสร็จแล้วจะกลับมา

บอกว่าจู่ ๆ จะลาไป ทำให้งานส่วนรวมชะงักนะ หาคนไม่ทัน

พนง.มองหน้าเฉย

ทำไมคุณทำงานที่นี่ ส่งเงินไปจ้างคนทำที่โน่น ยังเหลือเงิน
กิน นาก็มีคนทำ

ไม่..ครับ ผมจะได้เจอเพื่อน ๆ

เออ.. งั้นไปได้ ไปเลยนะ..

ถ้าเป็น เด็กเสริฟ ยิ่งแล้วใหญ่... จะลาออกตอนสิ้นเดือน
แขก ส่วนใหญ่จะเข้าร้านมากตอนสิ้นเดือน

เลยต้องแก้เกมส์ ร้านจะจ่าย เงินเดือนทุกวันที่ 5

พอได้ครับ 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:13:45 น.  

 
ถ้าไม่ใช่คนที่ใช่ ก็ไม่ต้องเสียเวลาและโอกาสทั้งสองฝ่ายนะคะ
ทุกที่มีระเบียบกติกา ก็ควรทำให้ถูกต้องค่ะ



โดย: เนินน้ำ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:22:56 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ความอดทนเป็นคุณสมบัติสำคัญอย่างหนึ่งของผู้ประสบความสำเร็จเนอะคะ


โดย: Raizin Heart วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:35:18 น.  

 
ความอดทนและรู้จักรอคอย เป็นคุณสมบัติหนึ่งของผู้ประสบความสำเร็จนะคะ

ซึ่งคนสมัยนี้มีน้อยมากกกกกกกกกก

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:12:44:05 น.  

 
สมัยนี้ ไม่ว่าเด็ก หรือ ผู้ใหญ่ ความอดทนน้อยลง ไม่รู้เพราะอะไร

อยากรวย อยากเก่ง อยากมี แต่ไม่ฝึก ไม่หาประสบการณ์

ความอดทน ของแต่ละคน มีขีดจำกัดไม่เท่ากันด้วยสิคะ




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:13:58:50 น.  

 
สวัสดี ตอนบ่าย ๆ จ้ะ น้องก๋า

เรื่องของการจ้างคนงาน บางครั้งก็เจอปัญหามากเหมือนกันจึงต้องมีการทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษร เวลาเขาจะลาออก จึงจะยับยั้งเขาได้ ไม่งั้นเราก็จะเสียหายได้
อย่างที่เธอบอกแหละ ความอดทนของคน มีไม่เท่ากัน ยิ่งเด็กสมัยใหม่ บ่นมาก มันรำคาญ หน้าตาก็บอกบุญไม่รับ พ่อของน้องก๋า ก็น่าเห็นใจเนอะ คนอายุมาก คงจะขี้บ่นเกือบทุกคน ครูยังต้องเตือนตัวเองบ่อย ๆ เหมือนกัน ไปบ่นลูกศิษย์เยอะ เดี๋ยวเขาไม่มาเยี่ยมเยือน ห้าห้า แต่อย่างไร ก็ตาม ถ้าเป็นสิ่งที่เขาทำไม่ถูก ก็ต้องตักเตือน ถึงจะไม่พอใจ ก็ต้องตักเตือน ไม่ปล่อยไปแน่นอน เพียงแต่ต้องใช้เหตุใช้ผล ให้เขายอมรับได้ ปัญหา ก็น่าจะลดลงไป นะ ครูเชื่อเช่นนั้น
โหวดหมวด งานเขียนของเจ้าของบล็อก จ้ะ
ขอบใจที่แวะมาอ่านและโหวดที่บล็อกครู ตอนนี้ น้อง ๆ แนะมาว่า ให้เขียนบล็อก สั้น ๆ อิอิ เขาจะได้อ่านง่าย เลยซอยเป็นตอน ๆ ความจริงก็ดีนะ คนอ่านจะได้ใช้เวลาน้อย และตามธรรมชาติของคนเรา ก็ไม่ชอบอ่านอะไรมากมาย แต่คนเขียน ก็มักเสียดาย เรื่องที่ไปเจอมา ก็อยากเล่า ห้าห้า ต้องพบกันครึ่งทาง จ้ะ
เมืองจีน ตอนนี้ ห้องน้ำ ก็โอเค นะ ไม่น่าเกลียดเหมือนสมัยหลายสิบปีที่ผ่านมา แต่ตามทางที่ผ่านในชนบท ก็ยังมีกลิ่นไม่พึงปรารถนาอยู่บ้าง อิอิ เพราะฉะนั้น ก่อนออกจากโรงแรมไปเที่ยว พยายาม ทำธุระของตัวเอง ให้เรียบร้อย เข้าห้องน้ำที่อื่นให้น้อยที่สุด บางแห่ง สกปรกแล้วยังเก็บค่าเข้าแพงอีกนะ ห้าห้าห้าห้า
ตอนนี้ เธอคงยุ่งหน่อย คนงานออกไป 2 คน ต้องทำงานเพิ่มขึ้น จนกว่าจะได้คนงานใหม่ อิอิ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:14:20:20 น.  

 
เข้าใจ๋เจ้า
+


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:14:20:56 น.  

 
เอ...งานเขียนชิ้นนี้คุ้นๆ นะคะพี่ก๋า เหมือนจะเคยเห็นพี่ก๋าเอามาลงแล้วเหรอเปล่า อิอิ เพราะเหมือนไผ่จะเคยอ่านเจอในช่วงจังหวะที่ไผ่กำลังมีเรื่องน้องๆ ฝึกงานที่ร้านเหมือนกันพอดี...ยังคิดอยู่เลยว่า...เด็กสมัยนี้ คนสมัยนี้ความอดทนและคุณภาพในการทำงานดร็อปลงมากจริงๆ

เอ...หรือไผ่จะเดจาวูไปเองกันนะ

แต่เห็นด้วยกับประเด็นที่พี่ก๋าเขียนทุกอย่างเลยค่ะ
เคยมีลุงคนนึงบ่นให้ฟังว่า เด็กสมัยนี้มันเป็นยังไงกันนะ "ใจเสาะ" เป็นบ้าเลย เรื่องควรยอมไม่ยอม เรื่องควรทนไม่ทน ไอ้เรื่องไม่สมควรทนดันทนกันอยู่ได้

เมื่อวานอ่านบล็อคพี่ก๋าไปได้หน่อยหนึ่งแต่
รู้สึกว่ายังไม่ซาบซึ้ง ซึมซับอย่างมีสมาธิจริงๆ
เลยไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้เลยอิอิ

อ่านหัวเรื่องทีแรกนึกถึงเพื่อนคนหนึ่งตอนเรียนม.5 ค่ะ
เพราะไผ่เข้าเรียนที่ยุพราชตอนม.4 แล้ว ม.4-6
เรียนห้องเดียวกันทั้ง 3 ปี เพื่อนชายคนนึงหน้าตาหล่อมาก
แต่เกเรสุดๆ จำได้ว่าพอเราขึ้นม.5 เพื่อนคนนั้น
ต้องซ้ำชั้นเรียนม.4 เหมือนเดิมเพราะเวลาเรียนไม่ถึง
เป็นประเด็นที่พวกเราคุยกันพอสมควรเลยค่ะ
มันค่อนข้างน่าเศร้าในทุกมุมมองทีเดียวค่ะ
ไม่ว่าจะจากมุมมองของครูบาอาจารย์ ผู้ปกครอง
หรือแม้แต่ตัวเพื่อนไผ่เอง คาดว่าเขามีปัญหาจากหน่วยเล็กที่สุดของสังคมนั่นแหละค่ะ ที่ทำให้สถานภาพการเรียนของเขาล้มเหลว

บางที...ต่อให้โลกมันบิดเบี้ยวสักแค่ไหน
ท้ายที่สุดเราก็ต้องทำทุกทางเพื่อให้เราอยู่กับมันให้ได้นะคะ

สุขสันต์วันศุกร์ค่ะพี่


โดย: คมไผ่ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:14:24:30 น.  

 
ปัญหาเรื่องแรงงานนี่ปวดหัวมากจริงๆค่ะ ยิ่งปัจจุบันนี้ด้วยแล้วยิ่งหายากมากพนักงานเข้าออกเป็นว่าเล่นโดยเฉพาะงานที่ต้องใช้แรงงาน บางคนเข้ามาแค่เห็นเป็นศาลาพักร้อนแล้วก็จากไป ที่บริษัทก็เป็นเหมือนกันค่ะนึกอยากออกเค้าก็ออกไปเลยทิ้งงานไปเฉยๆไม่สนใจว่าบริษัทจะเสียหายยังไง



โดย: zungzaa วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:14:41:10 น.  

 
คนสมัยนี้ทำงานไม่อดทนเลย
นึกอยากออกก็จะออกเดี่ญวนั้น เรื่องนี้เคยเจอเหมือนกันค่ะ
เป็นอะไรที่แย่มากๆ แต่เราก็ยังไม่ให้เค้าออกในทันทีนะคะ
รอจนกว่าได้เด็กใหม่แล้วถึงค่อยให้ไป
เรื่องนี้น่าปวดหัวมากค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
The Kop Civil Diarist ดู Blog
ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog



โดย: mambymam วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:15:52:10 น.  

 
ถ้าพี่ก๋าไม่คิดจะทำ "โรงเรียน"
อีกกิจการหนึ่งที่ไม่น่าทำพอกันน่าจะเป็น
"โรงพยาบาล" นะคะ ฮ่าๆๆ
ไอ้พวก "โรงๆ" นี่ มันวุ่นวายจุกจิกไปหมดแหละไผ่ว่า...
ปัญหาแตกต่างกันในรายละเอียดค่ะ
ผู้ปกครองก็สำคัญ แต่ครูก็เป็นอีกตัวแปรนะคะ
หลายสิ่งประกอบรวมกัน บางทีก็ "นัว"

ปล.ก็ว่าสินะ ทำไมเหมือนอ่านแล้วแน่ๆ เอาลงเฟสก่อนแล้วนี่เอง อิอิ นึกว่าเบลอ



โดย: คมไผ่ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:07:49 น.  

 
ตอนนี้สมัครเป็นแม่ครัวให้พี่ปูค่ะ ไม่ลาออกไปไหนแล้ว
ไม่ใช่อดทน แต่ขี้เกียจขนของ แถมนายคนนี้ จ่ายงาม
พาไปเที่ยวต่างประเทศด้วย อ่ะนะ โม้คลายเครียด

พี่ว่าบางทีคนงานของคุณก๋าก็คงเครียดที่ไม่เติบโตสักที
แต่ไม่ได้มองว่าทำไมไม่โต คนส่วนมากมักหวังแต่จะได้
ไม่ลงทุนความอดทนนั่นแหละ พูดยากค่ะ

ดีใจที่ฝนตกแถวบ้านคุณก๋า ตกที่ไหนก็ดีทั้งนั้นเลยค่ะ
แผ่นดินจะได้ชุ่มชื้น มันก็คงจะส่งต่อความชุ่มชื่นไป
เรื่อยๆด้วย

ขอให้หาคนงานได้ใหม่ไวๆนะคะ พี่เข้าใจเลย เวลา
ขาดคนมันหนักใจจริงๆ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:33:08 น.  

 
555 นักมวยเข้ามุมค่ะ อิอิ

น้องนุ้ยไม่อยู่ 3 วันนะคะพี่ก๋า
มีความสุขมากมากค่ะ


โดย: white in the dark วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:16:34:30 น.  

 
ผมว่าเด็กๆสมัยนี้ ไม่ค่อยอดทนเลย หนักไม่เอา เบาไม่สู้ รับสภาพความกดดันไม่ได้ถ้าเทียบกับรุ่นเก่าๆแล้ว แตกต่างกันลิบลับเลย

+Literature Blog


โดย: The Kop Civil วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:18:25:51 น.  

 
พี่อุ้มเข้าวัดมาได้ 7 วัน
รู้เลยว่าเป็นนักมวยประเภทใดเลยจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:20:02:26 น.  

 
งานที่ต้องใช้คนนี่พูดเลยว่าเครียดและน่าปวดหัวจริงๆ ที่บริษัทไม่ได้ทำก่อสร้างแต่ก็ต้องใช้คนและก็มีปัญหาตลอดๆยิ่งนับวันก็ยิ่งหายากขึ้นทุกทีและโดยเฉพาะใช้แรงงานต่างด้าวไม่ได้ด้วยนี่สิ


โดย: zungzaa วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:20:19:11 น.  

 
กว่าจะแกร่ง ต้องโดนทุบโดนตี จนเนื้อด้าน
ตอนนั้นแหละถึงจะแกร่งจริง

แต่ความอดทนของคนไม่เท่ากัน

ปวดหัวนะคะ ขนาดแม่ซองฯมีคนงานแม่บ้านก็ปวดหัวจะแย่
มาแต่ละคนกว่าจะเคียวให้เป็นงาน แต่พอเป็นงานก็ไปซะแล้ว


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:20:30:08 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า ที่ทำงานแต่ละที่ก่อนลาออกจะต้องแจ้งล่วงหน้าเพื่อถ่ายทอดงานให้คนใหม่ อย่างที่เก่าผมต้องแจ้ง 1 เดือน ส่วนที่ปัจุบันไม่รู้ต้องแจ้งก่อนกี่เดือนนะครับ ยังไม่เคยลาออก

คนที่เปลี่ยนงานบ่อยๆไม่ใช่ว่าจะได้สั่งสมประสบการณ์หลากหลายเลย บางคนยังไม่ทันได้เรียนรู้อะไรเลยด้วยซ้ำ บางคนเอาโปรไฟล์ว่าเคยทำงานบริษัทนี้ๆๆไปสมัครงานที่อื่น บางคนเอาความลับบริษัทเก่าไปให้บริษัทใหม่อีกต่างหาก
เดี๋ยวนี้ HR หลายๆที่เขา pool ข้อมูลกันเลยครับ จะรู้ว่าเจ้าคนที่เคยมาทำงานที่นี่แล้วมันลาออกไปเนี้ย มันมีปัญหาอะไร

ทั้งนี้บริษัทต้องพยายามรักษาคนเก่ง คนที่มีคุณค่าให้อยู่กับเรานานๆ ส่วนคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ อยู่ไปก็ไม่ได้สร้างอะไรให้องค์กรก็ไม่ต้องรั้งไว้ให้เปลืองเงินเดือน อิอิ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
mastana Literature Blog ดู Blog
อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog
บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog
ไอเอิร์ธ Technology Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ชีริว วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:21:00:56 น.  

 
เปรียบเทียบได้ดีจริง ๆ ค่ะคุณก๋า "การทำงานเหมือนการชกมวย ... ต้องซ้อม ขยัน อดทน ก่อนขึ้นชก ..." แต่บางคนชอบตัดสินว่าตัวเอง พร้อม แกร่ง ก่อนที่จะลงมือทำเลยเนาะ การทำงานให้ประสบความสำเร็จเลยกลายเป็นเรื่องยากไป

555 ... ถ้ารัฐธรรมนูญ มีภาคการ์ตูน อยากซื้อหามาอ่านเลยค่ะ อยากเห็นวิทยานิพนธ์ภาพการ์ตูนของคุณก๋าด้วย

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog





โดย: Tristy วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:21:09:32 น.  

 
ฮ่าๆๆ จริงๆ ความสุขมันก็มีหลายรูปแบบให้เราได้โลดแล่นไปกับมันแหละค่ะพี่...

บล็อคไผ่วันนี้มันก็แค่...
กลุ่มคนจำนวนน้อยนิดที่บังเอิญว่า
มารวมตัวแล้วแนวคิดมันไปในทิศทางเดียวกัน
ว่าพึงพอใจกับสภาวะในตอนนี้ที่ตัวเป็นอยู่
อาจจะเรียกว่ายอมรับรสชาติของอาหารในมือ
ถ้าถือมะนาวอยู่ก็เรียกได้ว่า เราโอเคแล้วกับรสชาติของมัน
ถ้ามีองุ่นอยู่ ก็คงบอกว่าก็ดีกับความหวานฉ่ำนั้น

ในขณะที่คนรอบข้างอาจจะกำลังหม่ำทุเรียนหอมๆ หวานมัน
อีกคนกำลังทานแอ๊ปเปิ้ลอย่างเอร็ดอร่อย...
ประมาณว่า มีอะไรทานอย่างนั้น

บางทีโลกก็เหวี่ยงอะไรบางอย่าง
มาทดสอบหรือให้รางวัลกับเราเป็นครั้งคราวค่ะพี่
อย่างพี่ก๋า มีน้องหมิงหมิงกับมาดาม
มันก็ได้ความรู้สึกอีกแบบ มีตัวแปรอีกอย่างที่
"คนโสด" ไม่ได้รับรู้เหมือนกันน้า อิอิ

อย่างน้อยพวกไผ่ก็ไม่มีคนอุ่นๆ อยู่ด้วยตอนนอนอ่ะ


โดย: คมไผ่ วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:21:42:54 น.  

 
ทนจนรู้สึกว่า ทนมากไปไหม ถึกมากนะเนี่ย555


โดย: ปลาแห้งนอกกรอบ IP: 1.10.201.70 วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:22:02:14 น.  

 
ถ้ามีกฎแล้วไม่ปฏิบัติตามกฎอันนี้ก็น่าด่า เพราะถือว่าไม่ทำตามกฎ ผมเป็นพวกบ้ากฎ เพราะทำตามกฎผมจะด่าใครกฎด่าได้สะดวกปาก ไม่เหมือนพวกไม่รักษากฎ ที่เอาตัวเองเป็นกฎ ไม่พิมพ์แล้วเดี๋ยวโดนหาว่าเก็บกฎ (ด)

กะว่าก๋า Literature Blog
+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 กรกฎาคม 2559 เวลา:23:29:21 น.  

 
สวัสดีค่า พี่ก๋า ^^
อ่านแล้วได้ความรู้เกี่ยวกับการทำงานมากค่ะ
เข้าใจเลยว่าที่มาลาออกโดยไม่บอกล่วงหน้าแบบนี้
เป็นผลเสียกับทางร้านด้วย
การทำงานก็แบบนี้ ไม่ซ้อมไม่ฝึกก็ไม่เก่งไปได้
โลกของการทำงานยากจังเลย
ปัจจัยหลายอย่างมากที่เราควบคุมไม่ได้
สู้ๆ นะคะ พี่ก๋า
เศรษฐกิจแบบนี้กระดิกตัวลำบากมาก ><



ชอบประโยคนี้มากค่า ^^
ในชีวิตจริงไม่มีหรอกครับชัยชนะที่ได้มาง่ายๆ
ต่อยสองนัดแล้วได้แชมป์โลก --- ไม่มีทาง

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
อุ้มสี Fanclub Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
Mitsubachi Food Blog ดู Blog
ภูเพยีย Sports Blog ดู Blog
ทองกาญจนา Travel Blog ดู Blog



โดย: lovereason วันที่: 30 กรกฎาคม 2559 เวลา:0:20:47 น.  

 
ที่นี่ลาออกปุบปับไม่ได้จ้ะ
ต้องทำตามสัญญาที่เซ็นไว้

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog






โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 30 กรกฎาคม 2559 เวลา:2:58:18 น.  

 
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ


โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140 วันที่: 6 พฤษภาคม 2561 เวลา:17:01:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 393 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]