เสียงดัง

มันเกิดขึ้นอีกแล้วล่ะ
ตอนนั้นประตูห้องฉันปิดอยู่ เพราะต้องการสมาธิในการทำงาน
งานที่ฉันรัก และสนุกกับมัน
ตอนแรก ฉันนึกว่าเป็นเสียงคุณสนธิ ลิ้มทองกุล
ที่แผดออกจาก internet ความเร็วสูงที่พ่อฉันชอบฟัง
ยังแอบนึกในใจว่า ไม่เห็นต้องตะโกนเสียงดังขนาดนั้นเลย
การชุมนุมนี้ ทำท่าจะเปลี่ยนจากการแสวงหาหนทางที่ดี
ไปเป็นการถล่มคู่ต่อสู้เสียแล้ว

ฟังดีๆอีกที มีเสียงผู้หญิงดังแทรกขึ้นมาด้วย
มันคือการโต้เถียงอะไรบางอย่าง
และเสียงนั้นไม่ใช่เสียงคุณสโรชาอย่างแน่นอน
ฉันคิดว่าคงเป็นห้องข้างล่างไม่ก็ห้องข้างๆทะเลาะกัน
เพราะหน้าต่างห้องฉันเปิดอยู่ เสียงอาจจะมาจากข้างนอก

...แต่เปล่า ไม่ใช่เลย
มีเสียงอะไรกระทบกันดังกว่าปกติมาจากนอกห้อง
ฉันพยายามบอกตัวเองให้ทำงานต่อไป
งานที่อาจจะพาฉันไปสู่การงานที่ฉันชอบได้
เสียงนั้น ไม่มีอะไรหรอก วันนี้ทุกคนอารมณ์ดี

เสียงที่ตอนแรกฉันคิดว่าเป็นเสียงคุณสนธินั้นตวาดอะไรขึ้นมาอีกครั้ง
ฉันทนไม่ได้ ต้องทุเรศตัวเองนั่งเก้าอี้เข็นไปเปิดประตูห้อง
ทันที่จะฟังคำพูดที่ว่า
...ไม่ต้องไปห่วงหรอกว่าใครมันจะได้ยิน
โตๆกันแล้ว จบมหาลัยแล้ว แต่งงานแล้ว ไม่ต้องไปแคร์อะไรมันแล้ว...

ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ไม่อยากจะเดาด้วย
ฉันไม่อยากคิดถึงความรู้สึกใครๆอีก
ฉันตัดภาพพี่สาวที่นอนซมพิษไข้อยู่ตรงโซฟาออก
ฉันตัดภาพแม่ที่ทำกับข้าวรอพ่อกลับบ้าน
ฉันตัดภาพพ่อที่นั่งปวดหลังอยู่หลังพวงมาลัยรถถึงสองชั่วโมง

ฉันปิดประตูเบาที่สุด เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันได้ยิน
แล้วก็เลื่อนเก้าอี้กลับมานั่งหน้าคอมเพื่อทำงานต่อไป
ฉันยังคงเพลิดเพลินกับงานตรงหน้า
ความรู้สึกฉัน มันด้านชาไปหมดเสียแล้วล่ะมั้ง

Create Date : 09 มิถุนายน 2551 Last Update : 9 มิถุนายน 2551 21:17:44 น. Counter : 1145 Pageviews.		7 comments
Share Tweet

	เติมให้ความมี เติมให้ความไม่มี ปัญญา Dh (14 เม.ย. 2567 20:54:29 น.)		ระยองฮิสั้น จันทราน็อคเทิร์น (12 เม.ย. 2567 15:33:48 น.)
	พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล (9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)		โจทย์ตะพาบ ... วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ ... tanjira (9 เม.ย. 2567 14:13:50 น.)