เลี้ยว
ตะโกนบอกตัวเองในวันที่ยังเป็นเด็ก
แรงขับเคลื่อน..
ตามมันไปในวันที่มันร้องเรียกคุณ เพราะคุณจะเปี่ยมพลังที่สุด
เมื่อคุณยอมให้แรงขับเคลื่อนนั้นประสานเป็นหนึ่งเดียวกับตัวคุณ
พึงฟังเสียงเรียกร้องจากในหัวใจคุณ
จงหยุดในวันที่มันบอกคุณให้หยุด
หากคุณต้องฟังดีๆ ใจคุณบอกให้หยุด หรือใจคุณเพียงอยากพัก
จงหยุดเมื่อคุณแน่ใจ ว่าในวันที่แรงขับเคลื่อนหมดลงนั้น
ใจคุณปฏิเสธโดยสิ้นเชิงที่จะเคลื่อนไหวไปในทางเดิม
ไม่ใช่สิ่งนั้นไม่จริง ไม่ใช่คุณยอมแพ้ มันแค่เกิดขึ้นแล้วจบลงเป็นธรรมดา
อย่าดื้อดึงจนคุณตายซากในรถที่ไร้คนขับ มัวรออะไรอยู่เล่า
จงหยุด แล้วเปิดทางให้แรงขับเคลื่อนใหม่ พาคุณไปทางใหม่ ออกตามหาต่อไป
จนกว่าจะเจอ สิ่งหนึ่งสิ่งนั้น ซึ่งในวันที่แรงขับนั้นหมดลงแต่คุณยังเดินต่อไปได้
และคุณกลายเป็นแรงขับเคลื่อนให้ใครต่อใครได้เดินตามคุณ
คุณจะเจอมัน เราล้วนจะเจอมัน
จงฟังดีๆ ฟังความสอดประสานจากใจคุณเอง
กระซิบบอกตัวเองในวันนี้ ..
ความฝันฉันไม่เคยเปลี่ยน เพียงแต่มันมีพัฒนาการ
อาจดูเลี้ยวไปเลี้ยวมา จับจด คล้ายจนตรอก
เพราะสิ่งที่เคยฝันไว้ ไม่มีถนนตัดตรงเข้าหา
. . แ ต่ เ ลื อ ก เ ลี้ ย ว ที่ แ ย ก ไ ห น ไ ม่ เ ค ย เ ลื อ ก ผิ ด . .
ป.ล.โตจนป่านนี้แล้ว ไม่แคร์แล้วถ้าใครจะไม่เข้าใจ แคร์แค่แม่กับพ่อที่เขาเป็นห่วง เพราะเขามองเราเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ไม่รู้ทำอะไรอยู่ เสียเวลาชีวิต สงสารพ่อกับแม่แกมรู้สึกผิดที่เราทำให้เขาไม่สบายใจ ตัวเองเสียใจไม่เป็นไร แต่ไม่ชอบเวลาเห็นพ่อกับแม่ต้องมาทุกข์ใจเพราะเรา
แวะมาทักทายจ้าาา 
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
ไม่แคร์แล้วถ้าใครจะไม่เข้าใจ
แคร์แค่แม่กับพ่อที่เขาเป็นห่วง
เหมือนกันเลยค่ะ