ฝันอะไรก็ไม่รู้
หลังๆ ชอบบันทึกความฝัน มันเแปลกดี
เมื่อคืน คุณพ่ออ.อ่าง ส่งข้อความมาหา
แปลกใจนิดหน่อย
แค่หน่อยเดียวก็ฝันเลย ฮ่าๆๆๆ
...
เราฝันว่าตัวเองกำลังเก็บของกลับจากสิงคโปร์
ไม่ก็อินเดีย ไม่ก็สักประเทศเนี่ยแหละ
แต่สถานที่นั้นไม่รู้จักนะ
เรากับเพื่อน ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ เก็บของไม่ทัน
รถทัวร์กำลังจะออกแล้ว
เก็บของกลับจากสิงคโปร์ ทำไมมีรถทัวร์ อันนี้ก็งง
หลังจากนั้น เรากับเพื่อนก็เข้าไปในห้องห้องหนึ่ง
เหมือนเป็นร้านขายของนะ เข้าไปบอกลาคนขาย
ต้องต่อคิวบอกลาเลยนะ คนขายคนนี้
เรากับเพื่อนก็อยู่ในคิว แล้วคุณพ่ออ.อ่างก็เดินเข้ามา
เราก็เรียกให้เข้ามารวมกลุ่มด้วยกัน เดี๋ยวเข้าไปลาด้วยกัน
คุณพ่ออ.อ่างไม่รู้จักคนขายคนนี้
พอถึงคิวเราก็บอกคนขายว่า คนนี้เพื่อนเรา ชื่อคุณพ่ออ.อ่าง
คนขายยิ้มให้คุณพ่ออ.อ่างและเข้ามากอดเรากับเพื่อน
ใช้เวลาอยู่กับเราและเพื่อนนานมาก เหมือนผูกพันมาก
จนคิวข้างหลังหายหมด และรถทัวร์ไปแล้ว
ตกรถค่ะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวมีรถอีกคันไปส่งได้
เดินมาเจอคนอื่นที่ตกรถเหมือนกันนั่งอยู่ที่โซฟา
เราเลยเล่าให้ฟังว่าเนี่ย เราพยายามเรียกป.ปลาตั้งนาน
คุณพ่ออ.อ่างหายไปแล้วนะ เป็นป.ปลาแทน
ป.ปลาไม่ตื่น สะกิดก็ไม่ตื่น เขย่าก็ไม่ยอมตื่น
ต้องลูบถึงจะตื่น สะดุ้งโหยงขึ้นมาเลย
ทุกคนตรงนั้นหัวเราะขำป.ปลา
(จริงๆ ก่อนนอนเราเข้าไปหาพ่อ และพ่อหลับ
เราย่องไปดูพ่อ พ่อหลับสนิทผิดปกติ
เพราะทุกทีจะตื่นเร็วมาตอนเราเข้ามา
พ่อบอกว่าเข้ามาให้เรียกด้วย จะ Goodnight
เราเลยเอามือจิ้ม ก็ไม่ตื่น สะกิดก็ไม่ตื่น
เลยลูบ ทีนี้พ่อสะดุ้งโหยงขึ้นมาโวยวายเลย ^^")
ในฝันเราสวมป.ปลาเป็นพ่อเราไปซะได้
ต่อเรื่องในฝัน
ป.ปลากลายเป็นเป็นพ่อเรา เดินไปปรึกษาเจ้าของสถานที่
บอกว่าเราจะอยูต่อ คืนละเท่าไหร่ ตัวเลข 2450 บาทประมาณนี้
พร้อมทั้งทัวร์หนึ่งวันไปวัดญี่ปุ่น (มั้ง)
และเขาก็ถามว่าอยากทำอะไร อยู่ที่นี่
เราบอกชื่อสถานที่นึงอยู่บนเขา ซึ่งเขาวงกลมให้
อยู่สุดแผนที่ที่เขามี เราเลยถามว่า ตรงนั้นมีที่พักไหม
เขาวงกลมให้อีกที่หนึ่ง และแนะนำอะไรสักอย่าง
ฟังไม่รู้เรื่อง และจำไม่ได้ เหมือนคลื่นมันหายไป
จำได้แต่ความรู้สึกได้ว่า เราสงสัยตัวเองว่า
นี่เราให้พ่อมานั่งฟังได้ยังไงเนี่ย
พ่อไม่มีทางยอมให้เราเดินทางไปที่อะไรแบบนั้นคนเดียว
ภาพตัดกลับมาเป็นภาพที่เรากับเพื่อนไปเก็บของต่อ
และเราแพลนว่าเราจะอยู่ที่นี่ต่อ เลยจะแยกข้าวของที่จะทิ้งไว้
เป็นการอยู่ต่ออีกหนึ่งเดือน หลังจากลาออกจากงาน
ในหัวคิดว่า เราจะทำอะไรดีเนี่ย
มีริ้วความอิสระ และริ้วความกังวลอยู่ลึกๆ
ความไม่อยากกลับบ้านฉายชัดในความฝัน
แล้วก็ตื่นขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์ คุณบ.ใบไม้โทรเข้ามา
นัดหมายการเข้ามาช่วยซ่อมกล้องวงจรปิดในวันนี้
...
เราค่อนข้างเชื่อแล้วว่าความรู้สึกในความฝันมันสะท้อนจากความจริง
ความระลึกถึงและปรารถนาดีต่อคุณพ่ออ.อ่างไม่เคยหายไปไหน
ทุกครั้งที่ฝันถึง มันจะมีความรู้สึกนี้เจืออยู่ตลอด
ในทุกๆ stage ของการรู้จักกัน ทั้งบวก และลบ
ความรู้สึกต่อป.ปลา ในฝันมันไปเชื่อมโยงกับพ่อ
ซึ่งในความเป็นจริง มันก็จริงดังนั้น เราถึงรู้สึกอึดอัดและผลักไส
แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิด จึงไม่อยากรับความช่วยเหลือจากเขา
แต่ต้องการความช่วยเหลือจากเขาไหม ก็ต้องการ
กับพ่อ ก็รักแหละ เพราะเป็นพ่อ
แต่กับป.ปลานี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักหรือเปล่า
ที่แน่ๆ คือ เราต้องการอิสระจากทั้งสองคนนี้
และมันก็พาเราย้อนกลับไปที่สิงคโปร์
ในวันเวลาที่เราได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างอิสระจริงๆ
และความรู้สึกในวันที่เราต้องเดินทางกลับ
มันก็ยังประทับอยู่จริงๆ
เป็น unfinished business โดยแท้จริง
ก็แค่..บันทึกไว้
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [