กลับมาแล้ววว บล็อกเพี้ยนแบบคนเฮี้ยนคุยกะตัวเอง
สับสนๆๆๆ
ได้งานอีกแล้ว งานประจำ
เป็นรอบที่สอง
จะปฏิเสธเหมือนรอบแรกอีกรึเปล่า
งานจะว่าหายากก็ยาก
แต่ถ้าไม่เลือก มันก็ง่ายขึ้นเยอะ
โอ๊ยๆๆๆ
อะไรกันนี่ชีวิตตอนนี้
พอรู้ว่าได้ ก็ดีใจอยู่เหมือนกัน
แต่ว่ามันไม่มีอารมณ์ไฟลุกวูบวาบอยู่ข้างใน
ทำไมนะ
จริงๆมันเป็นที่ที่ เคย อยากทำมากๆเลยนะ
ขนาดฝันถึงเลยล่ะเมื่อ 2 ปีก่อน
ก็เพราะ ...พี่คนนั้นไง
พี่คนนั้นเขาทำงานอยู่ที่นี่
แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างมันก็ผ่านไปหมดแล้ว
เราบ้าจนสุดไปแล้ว ผ่านไปแล้ว
เรื่องทุกอย่างจบบริบูรณ์ ไม่มีภาคต่อแน่นอน
ถ้าเราดันไปทำงานที่นี่เมื่อสองปีที่แล้ว
คงมันส์น่าดู บล็อกที่นี่คงระเบิด
love seires คงเน่ากว่าเดิม (ที่เน่าอยู่แล้ว) หลายเท่าตัว
แต่ก็อย่างที่บอก
ไม่ใช่ตอนนี้ ไม่ใช่จริงๆ
ก็นะ เรื่องใหญ่ในวันนั้น
วันนี้มันก็เป็นแค่นิยายรัก (ของเด็กสาวๆ -_-")
เท่านั้นแหละ
แล้วนี่จะทำไงเนี่ย
ตัดสินใจยังไงดี
มีเวลา 22 ชั่วโมงให้คิด
ลบออกไป 6 ชั่วโมง เพราะตอนนอนคงไม่คิด
เหลือ 16 ชั่วโมงให้คิดตอนตื่น
พรุ่งนี้สัมภาษณ์งานอีกที่ตอนบ่ายโมง
ก่อนบ่ายสามต้องโทรบอกที่นี่
สี่โมงเย็นไปคุยกับงานอีกที่ที่เริ่มทำไปแล้ว
จ๊ากกกก อะไรเนี่ยยยยย
มีความสุขในการทำงานนะคะ