.....วิตกจริต...กลัวความสุข.....
ช่วงนี้กรุงเทพฯอากาศดีจังเลย
คิดแล้วนึกถึงชีวิตช่วงมัธยมในวงดุริยางค์
ที่เราโลดแล่นอยู่ในอ้อมกอดของภูเขาที่จันทบุรี
พร้อมๆกับเสียงดนตรีที่ดังไปทั่วสวนผลไม้ที่เราพักอยู่
เช้าๆตื่นมาเจอกับลมเย็นๆ
ดึกๆเดินอยู่ใต้ดวงดาวเต็มท้องฟ้า
เวลาเดินไปปิดไฟดวงใหญ่ที่ให้ความสว่างทั่วสนาม
เหลือเพียงแต่ความดำสนิทของท้องฟ้า
และความสว่างไสวของดวงดาวมากมาย
ใครจะไปคิด เด็กกลางเมืองกรุงเทพฯ จะได้ไปเห็น
มันช่างสวยงามเหลือเกิน
กี่ปีแล้วนะที่ห่างหายจากต้นไม้ ภูเขา และก้อนเมฆมา
คิดแล้วก็แอบอยากมีสวนอย่างนั้นมั่งจัง
คิดถึงจันทบุรี แล้วก็เลยไพล่ไปคิดถึงใครอีกคน
ไม่ได้เจอกันมาแสนนาน นับแต่ห่างหายไปจาก thaipoem
รุ่นพี่นักเลงกลอน นักเลงกาแฟ พี่เก๋ ธนรัฐ สวัสดิชัย
เจ้าของเว็บ //www.dreampoem.com และ
เจ้าของร้านกาแฟ cafe de roytawan แห่งเมืองจันทบุรี
ที่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีโอกาสได้ไปเยี่ยม
รู้แต่สักวันเนี่ยแหละ ยังไงก็จะต้องไปให้ได้
ยังจำได้เมื่อหลายปีก่อนที่พี่เก๋มาบอกว่า น้องเสี้ยว พี่เก๋เปิดร้านกาแฟนะ
จนวันนี้เปิดเข้าไปดู //www.roytawan.com แล้ว
รู้สึกได้ว่ากิจการพี่เก๋คงไปได้สวยทีเดียว ยินดีด้วยนะคะ
ระลึกถึงขึ้นมาเงียบๆเมื่อวานนี้
ก็เลยกดโทรศัพท์ไปหา สวัสดีปีใหม่ พี่ชายคนดีคนเดิม
เมื่อวานโทร.ไปก็ลืมถามว่ายังเขียนกลอนอยู่ลืมหรือเปล่า
ลืมอวดว่าที่บอกพี่เก๋ตอนนู้นว่าอยากเขียนเพลงเป็น
วันนี้ยัยน้องเสี้ยวเขียนเพลงไปหลายเพลงแล้ว
รู้สึกมีเรื่องให้คุยกันมากมาย จนจำไม่ได้ว่าอยากคุยเรื่องอะไร
แต่ก็วางโทรศัพท์ลงด้วยความอิ่มใจ
ว่าอย่างน้อย เราก็ไม่ได้ทำพี่ชายที่เรารักเคารพหายไปจากชีวิต
ก็คงจะไม่ปฏิเสธว่าตอนนี้ชีวิตมีความสุขมากมาย
คงเพราะมีหลายปัจจัยที่ดีๆเข้ามาในชีวิต
ความสุขคงเหมือนแสงแดดที่สาดแสงลงมายังผืนน้ำ
พาเอาละอองน้ำลอยขึ้นไปบนฟ้า เบา สบาย และอบอุ่น
หากเมื่อไอน้ำแห่งความสุขรวมกันมากเข้าๆ
สุดท้ายย่อมร่วงหล่นลงมาจากฟ้า ฝนตกลงไม่ต่างจากเสียน้ำตา
นี่หมายถึงความสุขกับความทุกข์มันก็เวียนวนกันไปมิใช่หรือ
การอยู่ท่ามกลางความสุขเป็นเครื่องหมายว่า
มีความทุกข์รอเราอยู่ข้างหน้า อย่างหลีกไม่พ้น
อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป เราจะรับมันและเรียนรู้จากมันได้รึเปล่า
สิ่งนี้สิที่น่ากลัว....
เป็นสุขมาก ล่องลอยมาก ขึ้นสูงมาก
ก็พบกับความทุกข์ได้มากเช่นกัน
เพราะยิ่งลอยสูง ก็ยิ่งเจ็บหนัก เมื่อต้องตกลงมา
บางที อาจจะกลัวที่จะต้องพบกับความสุขไปเลยก็ได้มั้ง
ไม่ต้องบอกฉันหรอกว่าคิดมากไป
รู้ตัวดี เหอะๆๆๆ
เหอๆ น่าจะแจงข่าว สองบล็อกมีความเกี่ยวข้องกันยังไง
นู๋บัวคนนึงล่ะ ที่เป็นโลกเสืิอกระบาด
แอบมาดูความหวาน อิอิ...