ก็เริ่มด้วยการบ่น แต่จบลงด้วยอะไรล่ะเนี่ย
เกลียดจังเลย ความขัดแย้งเหล่านี้
เกลียดจังเลย คนขึ้นเสียงใส่
เกลียดจังเลย คนที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น
เกลียดจังเลย คนที่....

บ่นไรเนี่ย

ไม่เห็นด้วยเลยกับคนคนนี้
เกลียดที่สุดเลย คนพูดที่ออกมาว่า
“....(ส.บุรุษที่1)....ไม่สนหรอกว่าเค้าจะคิดยังไง
เพราะ ....(ส.บุรุษที่1)....ไม่คิดจะใช้เค้าอีกแล้ว”
คนใกล้ๆตัว ใกล้ตัวมา 23 ปีกว่าๆ

ไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้เบื่อโลกขนาดนี้
อาจจะเพราะสิ่งแวดล้อม
หรือว่าที่จริงเป็นเพราะตัวเราเอง

2-3 วันนี้หัวเราะเยอะมากๆ เหมือนคนบ้า
มีคนบอกว่าเราหัวเราะอร่อยดี
แปลว่าไรละนั่น แต่คงไม่ใช่คำด่า
ตอนหัวเราะก็สนุกดี มีเรื่องขำๆมากมาย
เมื่อวานก็หัวเราะกับเพื่อนๆที่คณะ
เสียดายที่เวลาหมดแล้ว เรียนจบแล้ว
ชะตากรรมที่รับร่วมกัน กับรายงานที่ต้องเร่งปั่น
...ไม่มีอีกแล้ว...

วันนี้หัวเราะกับเพื่อนๆที่ทำงาน
ขำมากๆ ไม่รู้ขำอะไรมากมาย
เพื่อนในกลุ่มนี้แหละที่บอกว่าเราหัวเราะได้อร่อย
เออเนอะ ก็มันขำนี่

แต่ทำไมทุกทีที่หัวเราะไปเสร็จแล้ว
เราก็จะดีดกลับมาอยู่ในอารมณ์เดิมอีกแล้ว
เบื่อๆ เซ็งๆ เหงาๆ เศร้าๆ ไม่เคยเปลี่ยน
หงุดหงิดได้ทั้งวัน ไม่รู้หงุดหงิดอะไร
อารมณ์ที่เพื่อนๆส่วนใหญ่ไม่เคยเห็น
เพราะมันมักจะแปรมาอยู่ในรูปตัวหนังสือ
แล้วแตกกระจายให้มันเกะกะๆอยู่แถวนี้
...ใครจะรู้...

วันนี้หลังจากส่งรายงานเสร็จไปตอน 4 โมง
หมดแล้ว รายงานหมดแล้วจริงๆ
บอกตัวเองว่าต่อจากนี้จะออกมาเจอกับเรื่องจริงแล้ว
....เรื่องจริง?..... คืออะไรล่ะ
จนป่านนี้ยังไม่เจอเรื่องจริงที่จริงๆสักที
ไอ้ที่เป็นอยู่ก็ไม่รู้จริงหรือไม่จริง
เพราะหลายๆครั้งดูเหมือนว่า
อะไรที่อยู่กับเราเพียงชั่วคราว คืออะไรที่มันไม่จริง
แต่อะไรที่เราต้องดำเนินต่อไปหลังจากนั้นต่างหากคือเรื่องจริง

บางครั้งก็ดูเหมือนว่าการเรียนคือเรื่องจริงของชีวิต
บางครั้งก็ดูเหมือนว่าการเรียนเป็นแค่เรื่องของเด็กๆ
การทำงาน ทั้งการเต้นและการสอนต่างหากคือเรื่องจริง
บางสิ่งบางอย่าง ในบางขณะ มันเหมือนจะจริงกว่าอีกอย่าง
แต่บางสิ่งบางอย่าง ในอีกขณะ มันกลับดูจะจริงน้อยกว่า
ความจริงหรือไม่จริงขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่ในกาลเวลาหรือเปล่า
ยิ่งสิ่งใดอยู่นานยืดเยื้อ สิ่งนั้นก็มีความจริงมากกว่าสิ่งที่อยู่เพียงชั่วขณะ
แต่ความนานกับความเดี๋ยวเดียวมันมีอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีการเปรียบเทียบ
เพราะฉะนั้น สิ่งที่อยู่นานๆตอนนี้ ถึงวันหนึ่งก็ต้องสิ้นสุดลง
ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็คงไม่มีอะไรจริงสักอย่าง

แล้ว....อะไร
ไม่รู้สิ งง



Create Date : 17 มีนาคม 2551
Last Update : 17 มีนาคม 2551 20:45:05 น.
Counter : 880 Pageviews.

8 comments
ขนมถ้วยคันทรี่: เกาะเกร็ด peaceplay
(11 มี.ค. 2566 21:46:42 น.)
Day..49 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(9 มี.ค. 2566 09:39:17 น.)
#กัญชา จากศาสตราจารย์ นายแพทย์ สิริชัย ชยสิริโสภณ... newyorknurse
(13 มี.ค. 2566 04:08:42 น.)
🟠คุณค่าของการคงอยู่ ⭐️💝💞 โอน่าจอมซ่าส์
(9 มี.ค. 2566 18:55:48 น.)
  
อืม ..
โดย: " คุณชายช่างฝัน " วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:22:14:07 น.
  
โดย: Summer Flower วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:22:37:24 น.
  
ครูเสี้ยว....


วันนี้ผมไม่เหนื่อยนะ
แต่อัพบล้อกให้มันดูเหนื่อยๆ
เพราะว่าวันนี้ตอนเย็นก็ต้องแก้ปัญหาเรื่องพนักงาน
ต้องขึ้นประชุมอย่างเคร่งเครียด

แต่น่าแปลก
เดินลงจากเวที
ผมก็วางทุกอย่างไว้ที่นั่น
เพราะถือว่าตัวเองได้ทำหน้าที่อย่างดีแล้ว

ไปทานข้าวกับมาดาม
เดินห้าง
กลับมาอัพบล้อก

เหนื่อย...แต่ไม่ได้ล้า
อิ่มและง่วงนอน

ครุเสี้ยวน่าจะเป็นคนที่เก็บความรู้สึกของคนได้เร็ว
และรู้สึกกับอารมณ์ของตัวเองได้มาก
เลยอาจทำให้ทุกข์เยอะ เ พราะคิดเยอะ

แต่ผมคิดว่ามันเป็นแง่ดี
เพราะถ้าผ่านอารมณ์พวกนี้บ่อยๆ

โดยลดความเศร้าลงเรื่อยๆ

ครูเสี้ยวจะหลายเป็นคนเข้าใจชีวิต
และมีความสุขกับอะไรง่ายๆได้รอบตัว


ฝันดีนะครับ


โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:22:38:09 น.
  
ดีจังเลยที่คุณได้หัวเราะ แต่ฉันหัวเราะไม่เป็นมานานแล้ว ชีวิตฉันมันทุกข์มากกว่าสุขน่ะ จะหัวเราะก็หัวเราะไม่ออก ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ปลอบใจตัวเอง
โดย: =SILVER EYE= วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:22:49:29 น.
  
เราก็เคยถามตัวเองแบบนี้เหมือนกันค่ะ

เรื่องจริง..คืออะไร
ความจริงของชีวิต..คืออะไร
โดย: หน้ากาก วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:1:11:58 น.
  
ไอคอนพวกนี้มันน่าใช้ดี
โดย: -_-" IP: 118.173.219.235 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:1:48:45 น.
  
ถ้าทำไปแล้ว ไม่เดือดร้อนใคร และไม่ผิดอะไร ก็ทำไปเถอะค่ะ

บ่นไปเถอะค่ะ ที่ไหนไม่มีใครรับฟัง ก็ที่นี่ไงค่ะ มีคนรอฟังคุณเสี้ยวเต็มเลย จริงไหมเอ่ย

โลกส่วนตัว ก็คือ โลกส่วนตัว ใครก็เข้ามาไม่ได้ ถ้าเราไม่อนุญาต

เก็บ personal space ไว้ เพราะยังไง มันก็เป็นของเราค่ะ

มีความสุขทุกๆวันนะค่ะ
อยากให้โอกาสทำให้เรารุ้จักกันมากกว่านี้ค่ะ
อากาศ
โดย: yonongi IP: 203.144.211.242 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:13:30:06 น.
  
ทุกอย่างคือเรื่องจริงทั้งนั้นแหละเนอะ ไม่ว่าจะเรียนหรือจะสอน
เพราะมันคือสิ่งที่เราทำวันนี้ แต่มันก็จะเป็นเพียงอดีตในอนาคต ไม่ต้องไปสนใจ ว่าจะจริง จะฝัน ทำให้ดีที่สุดก็พอแล้ว
โดย: เกศ IP: 84.233.227.59 วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:16:32:48 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Gluhp.BlogGang.com

gluhp
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]

บทความทั้งหมด