ถอนหายใจดังๆ เลย

แม่ชอบว่าเวลาที่ถอนหายใจ แต่เราว่าถอนหายใจมันดีออก
มันทำให้ผ่อนคลายได้นะ อย่างน้อยๆ ก็ชั่วระยะหนึ่งลมหายใจ

เราไม่เข้าใจโลกมนุษย์เลย เราไม่เข้าใจวงการ สังคม ที่เราใช้ชีวิตอยู่
แม่บอกว่าเราไม่มีความอดทน เราว่าก็คงจะจริง
เหนื่อยใจ เหนื่อยจริง เหนื่อยจัง

มันไม่สนุกเลย กับการจ้องจับผิดคนอื่น
กดเขาให้ต่ำลง เพื่อให้ตัวเองดูสูงขึ้น
เราโตพอที่จะมองเห็น แต่ไม่แกร่งพอที่จะยอมรับ

พ่อบอกว่าเราควรจะเลิกคิดว่าเราจะใช้การเป็นนักเต้นหาเลี้ยงชีวิต
เพราะว่าอะไรน่ะเหรอ เพราะว่าเราดุไม่พอ พ่อบอกอย่างนั้น
เราอยากได้รับการยอมรับ อยากได้รับคำชื่นชม อยากมีตัวตนให้ใครๆ เห็น
แต่เราไม่สามารถที่จะไปสู้รบปรบมือกับใครเขาได้ เพราะเราไม่ดุพอ

เราไม่อยากดุนี่นา เราไม่อยากให้ใครเกลียด

เราเข้าใจแล้วว่า ทุกคนในวงการนี้ล้วนสร้างภาพ
ล้วนปลิ้นปล้อนหลอกลวง เสแสร้ง และแสวงหาผลประโยชน์
ในขณะที่เราต้องการครูที่แท้จริง ต้องการเพื่อน ต้องการผู้ร่วมเดินทาง
ตั้งแต่เด็กจนถึงเดี๋ยวนี้ เรายังไม่เจอเลย ทุกสิ่งล้วนต้องการการตอบแทน
ทุกสิ่ง.... ทุกสิ่งล้วนเกี่ยวข้องกับเงิน

วนกลับเข้าเรื่องเดิม เรื่องเงิน เรื่องทุนนิยม

ตอนนี้เรา choreograph งานอยู่ชิ้นหนึ่ง อีกแล้ว เขาว่าเราไม่ดุพอ
งานนี้มีงบให้เราไม่มากนัก เราจ่ายนักแสดงของเราได้ไม่มาก
เราเลยไม่กล้าเรียกซ้อมเยอะ ไม่กล้ากดดันมาก
เราไม่กล้าดุ มันไม่ดีเลย

ผิดกับตอนอยู่วง SJC Band ยุคโน้น (เพราะยุคนี้เราไม่รู้)
ทุกคนล้วนทุ่มเทโดยไม่มีข้อแม้ ทุกคนรักวง ทุกคนยอมถูกด่า ถูกทำโทษ
คนด่า ไม่ใช่ด่าเพราะบ้าอำนาจ ไม่ใช่เพราะมีเงินเลยมีสิทธิ
ทุกคนทำเพื่อประโยชน์ร่วมกัน ทำเพราะความรักที่มีต่อกัน
เสียดายที่ไม่มีสังคมแบบนั้นในโลกแห่งความเป็นจริง
มีแต่ในโลกของ "เด็กๆ" เท่านั้น
“โลกทุนนิยม” คำนี้อีกแล้ว เราเกลียดมันเข้าไส้ แต่เราก็ยังต้องอาศัยมันอยู่

เพื่อนเราคนหนึ่งบอกว่า มันก็มีคนอย่างนี้ทุกวงการนั่นแหละ
ไม่เถียง นี่คือโลกไง โลกแห่งความเป็นจริง
ตลกดีที่เราทุกคนยอมรับมันอย่างหน้าชื่นตาบาน
แต่อกจะตรมรึเปล่าไม่ใช่ประเด็น ใครที่มัวมาตรมอยู่ก็คงเป็นแบบเรา
เป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ช่างฝัน อ่อนแอ ขี้เกียจ ไม่รู้จักโต จับจด ไม่รักความก้าวหน้า

เฮ้อ... ก็แล้วจะก้าวไปไหนกันหนอ ที่สุดแล้ว เราก็ต่างก้าวลงหลมด้วยกันทุกคนแหละ
เศร้าว่ะ

เศร้าจริงๆ ช่วงนี้ ไม่รู้ทำไม
มีหลายอย่าง หลายเหตุการณ์ทำให้โลกดูเศร้า
เหลือแค่แมวสองตัว กับต้นไม้บนระเบียงที่พอทำให้หัวใจมีแรงขึ้นมาบ้าง

เฮ้อออออออออ

ถอนหายใจดังๆ เลย

Create Date : 06 พฤษภาคม 2552 Last Update : 6 พฤษภาคม 2552 1:19:57 น. Counter : 1147 Pageviews.		2 comments
Share Tweet

	: รูปแบบของความจริง : กะว่าก๋า (26 เม.ย. 2567 05:08:53 น.)		เลี้ยงรุ่น 15/ 04 / 2024 tanjira (19 เม.ย. 2567 17:52:18 น.)
	สงกรานต์หรรษา จันทราน็อคเทิร์น (18 เม.ย. 2567 11:24:41 น.)		15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166 (15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)