และเธอก็ได้บอกกับตัวเองแล้วว่า
หยุด...อย่าไปคิดถึงเขาคนนั้นอีก
รักตัวเองเถิด

พี่ชายคนหนึ่งบอกว่า
ผู้หญิงยามผิดหวัง
จะอ่อนไหว โอนอ่อนได้ง่าย
เหมือนไส้แม็กที่โดนแม่เหล็กดูด
เธอก็คิดว่ามันก็ตรงดี

พี่ชายคนเดิมเขาบอกอีกว่า
.....
หากเธอเหลียวมามอง
มองดูความเป็นไปที่รอบตัว
อันความรักแท้มีทั่ว
เพียงตัวเธอยอมมีใจเปิดรับมัน
อย่าผูกมัดความรู้สึก
ให้เพียงคนที่ตัวเธอเคยใฝ่ฝัน
รักมีค่าควรแบ่งปัน
เรียนรู้และรับมันอย่างเข้าใจ
.....

เธอขอบคุณพี่ชายคนนั้นสุดหัวใจ

จากนี้ไปเธอตั้งมั่น
เธอจะให้ความรักของเธอ
เป็นเหมือนสายฝนที่รดหลั่งลงบนผืนดิน
ให้ผู้คนได้รับประโยชน์กันทั่ว
เธอจะไม่มอบความรักให้ใครคนใดคนหนึ่ง
เธอจะไม่ยอมเป็นหลอดกาแฟ
ที่ผูกมัดกับใครสักคนแต่เพียงผู้เดียว

เธอจะใช้ความรักของเธอให้เป็นประโยชน์
จะไม่มีใครเป็นเจ้าของความรักของเธอได้
เพราะไม่มีใครเลย
ที่สามารถครอบครองสายฝนเอาไว้เป็นของส่วนตัว

เธอตระหนักว่า
รักเธอมีค่ามาก...
เกินกว่าจะมอบให้กับเขา
ที่ไม่เห็นคุณค่าของมันแล้ว

สายน้ำนี้
มีค่าเกินกว่า
จะไปอยู่ในหลอดกาแฟ