เธอไม่รู้ว่าจะเอาให้แน่ใจจนถึงไหน
ที่จะมั่นใจว่าเขาไม่เหลืออะไรไว้ให้เธออีกแล้ว
ทั้ง MSN ที่เธอชวนคุย
ทั้งโทรศัพท์ที่เธอไปหา
บางทีผู้ชายอาจจะไม่รู้ว่า
ผู้หญิงนั้นคิดอย่างไร
ลึกซึ้งเพียงไร
อึดอัดอย่างไร
จดจำอย่างไร
รอคอย และหวังมากมายเท่าใด
อัดอั้น อ่อนแอ และร้องไห้
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะมีวันนี้
เธอผู้ที่ป่าวประกาศไปทั่ว
สัญญากับตัวเองอย่างหนักแน่น
ว่าเธอจะไม่มีความรัก
เธอกลัวความรักที่หลอกลวง
เธอจึงขอที่จะไม่มีมันเสียเลย
ท้ายที่สุดเธอก็แพ้มัน
และร้องไห้ให้กับความรัก
อย่างที่เธอคาดไว้ไม่มีผิด
เธอสูญเสีย....สูญเสียหัวใจไปแล้ว
เรียกคืนมาได้ไหมหนอ
ในเมื่อเขาคนนั้นไม่ต้องการ
หัวใจเธอตกค้างอยู่ครึ่งๆกลางๆ
ในเมื่อเขาไม่อยากได้
และมันก็ไม่อยากจะกลับ
มันจึงหลงทาง
ใจเอ๋ย...
เหตุใดเลยเฝ้ามัวหลง
ยึดติดคิดพะวง
หวังไว้คงจะมีสักคราว
ที่เขาจะฉวยเจ้าไว้
กอดแนบให้เจ้าคลายหนาว
ใจเอ๋ย...นั่นเลยคือเรื่องราว
ที่เป็นฝันชั่วคราวผ่านเลย
กลับมาเถิดหัวใจจ๋า
ไร้เดียงสาจึงทำเป็นเฉยๆ
อย่าไปคลุกขี้ดินแทบตีนเขาอยู่เลย
เขาไม่เคยจะสนใจไยดีเรา
เศร้าจริงหนอ...
นอนไม่หลับอีกคืนแล้ว
จะคุยก็ไม่กล้าคุย
วกไปวนมาจนเขารำคาญ
ขอตัวไปอ่านหนังสือ
เขาไม่รู้ว่าเธอต้องการเขาแค่ไหน
เขาไม่รู้ว่าเธออยากจะตอบคำถามของเขาใจแทบขาด
ถ้าเพียงแต่เขาจะถามเธออีกครั้ง
สายน้ำไม่ไหลกลับ
จึงแค่หวังให้ลมมันพัดกลับมาอีกครั้ง
เท่านั้นเอง
......มาอ่านเถอะนะ
เราไม่กล้าบอกเธอตรงๆ
เราขอโทษนะ
ขอโทษจริงๆ
อย่าถามว่าขอโทษเรื่องอะไร
เพราะเราไม่รู้เหมือนกัน...
|
Gluhp.BlogGang.com
gluhp
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [ ?]
|
|
ในชีวิตยังมีอะไรดี ดี ให้เรียนรู้อีกเยอะ