เกิดเรื่องจึงเรียนรู้
ฉันรู้แล้วว่าบางสิ่งบางอย่างเบื้องบนต้องการจะสอนอะไรฉัน

ความงี่เง่าที่ไม่ควรจะเกิดมันมาเกิดกับฉัน มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ
กับแค่การเช็คเวลาสอบ มันไม่น่าจะผิดพลาดได้
ทั้งเช็คใน internet เช็คในบอร์ด เช็คแล้วเช็คอีก
ฉันก็ไม่น่าจะมองเลข 8 พลาดเป็น 10 ได้
แต่มันก็เกิดขึ้นได้เหมือนกัน
ที่บางทีเราเซ็ทบางสิ่งบางอย่างไว้แล้ว การรับรู้มันจึงผิดเพี้ยนไป

เพราะฉันเข้าใจมาตลอดว่าวิชาสอบ 10 โมง
จะไปยืนดูกี่ที ฉันก็ไม่ได้รับรู้ถึงเลข 8 เลย
ก็เลยผ่าไปสอบเอาตอน 9.45 น. เลยต้องขาดสอบไปตามระเบียบ

อะไรก็ไม่รู้อีกแล้ว ที่ดลใจให้ฉันพูดความจริง ว่าฉันจำเวลาสอบคลาดเคลื่อน
ถ้าพูดว่าท้องเสีย รถชน หรืออะไรก็แล้วแต่ เรื่องมันคงจะไม่ยุ่งอย่างนี้
งานนี้ ฉันทั้งขำตัวเอง ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ สารพัดอารมณ์ปนกันไม่รู้เรื่องเลย

ตอนนี้เลยต้องยุ่งกับงานทะเบียบหัวฟู
ขึ้นลงตึก 3-4 ชั้นวันละหลายๆรอบ

ทำไมมันถึงมาเกิดกับฉันนะ ฉันไม่ใช่คนไร้ความรับผิดชอบแน่นอน
บางสิ่งนั่นแหละ บางสิ่งแน่ๆ
บทเรียนที่ฉันได้คราวนี้ มันไม่เกี่ยวกับการตรวจเช็คเวลาให้ดีหรอก
เพราะฉันเช็คแล้ว แต่เช็คเพี้ยนไป

มันทำให้ฉันแน่ใจมากขึ้นมาอีก 25.7 กระเบียดว่า
ชีวิตฉันแยกไม่ออกจากการแสดงหรอก
ก็แม้แต่เกิดเรื่องขึ้นมากหยกๆเมื่อวานตอนเช้า
แต่การแสดงตอนเย็นฉันก็ไม่ได้ผิดพลาดเลย
ฉันกลับรู้สึกเป็นอิสระเสียอีก อิสระที่จะได้เต้น
ได้โลดแล่นอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ได้เริงร่าอยู่ท่ามกลางเสียงเพลง
ชีวิตการแสดงของฉันที่เหมือนต้นไม้เหี่ยวๆ มันเหมือนได้ใส่ปุ๋ย
ฉันมีความสุขดี

แล้วไงอีก....
ฉันคงไม่ได้เรียนรู้น้ำใจของพี่ๆห้องทะเบียน และของอาจารย์ถ้าไม่เกิดเรื่อง
ฉันเรียนรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก ฉันมีเพื่อน ฉันมีอาจารย์ที่เป็นห่วงฉัน
มีพี่ๆห้องทะเบียนที่ใจดี และเข้าอกเข้าใจเสียเหลือเกิน
ฉันมีความสุขเหลือเกิน

แน่นอนการผิดพลาดเรื่องเวลานั่นมันสามารถเกิดได้กับทุกเรื่อง
แต่ทำไมมันถึงเลือกมาเกิดกับเรื่องการสอบภาษาอังกฤษ
ทำไมถึงไม่เลือกไปเกิดกับการนัดหมาย audition เพื่อการแสดงอะไรสักอย่าง

เพราะบางสิ่งเบื้องบนรู้ว่าฉันฝากชีวิตฉันไว้ตรงไหน
เป็นการสั่งสอนบทเรียนชีวิตฉันเพียงเบาะๆเท่านั้น
เหมือนการเจ็บป่วยที่ไม่ถึงชีวิต และสามารถรักษาหายได้
เพียงแต่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทุกข์ทรมานเท่านั้นเอง

ขอบคุณบางสิ่งนั้นที่สอนให้ฉันรู้จักความรัก
และสำนึกว่ามันมีอยู่รอบตัวเราจริงๆ
ขอบคุณที่ทำให้ฉันค้นพบตัวเอง และแน่ใจในสิ่งที่ฉันพบนั้น
มากขึ้นอีกนิด

ขอบคุณพระเจ้า.....



Create Date : 01 มีนาคม 2549
Last Update : 1 มีนาคม 2549 13:08:06 น.
Counter : 1109 Pageviews.

5 comments
BookWalker Taiwan ประกาศอันดับ BL e-Book ขายดี ประจำปี 2024 iamZEON
(12 ม.ค. 2568 18:59:46 น.)
3 M E A L S_ A D A Y ป้ายเหลืองสไตล์ nonnoiGiwGiw
(8 ม.ค. 2568 15:18:41 น.)
#สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ newyorknurse
(12 ม.ค. 2568 00:10:07 น.)
BlogGang Popular Award ครั้งที่ 21 BlogGang.com
(6 ม.ค. 2568 10:13:44 น.)
  
โดย: Admin IP: 61.90.121.207 วันที่: 1 มีนาคม 2549 เวลา:13:11:49 น.
  
พี่ก็คดแบบน้องเหมือนกันจ้ะ บางทีเราอาจจะเขวไปบ้าง เมื่อเราหลงทางเหมือนจะมีมือคอยฉุดดึงให้เรากลับมา
ถ้าเรารู้จักขอบคุณพระเจ้า เราก็จะไม่หลงลืมตนนะพี่ว่า
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 1 มีนาคม 2549 เวลา:14:07:21 น.
  
good for u na.....and good luck
โดย: KS IP: 203.218.216.149 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:23:03:56 น.
  
อ่านแล้วนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนปีสอง มันจำว้นสอบผิด จริงๆสอบวันที่ ๑ มีนา แต่มันลืมนึกไปว่าเดือนกุมภามี ๒๘ วัน มันนึกว่ามี ๓๐ วัน ทีนี้ วันที่ ๑ มีนา มันก็เลยไม่ได้มาสอบ จะขำมันก็ขำได้ไม่สุด วันนั้นเลยไปเป็นเพื่อนมันไปหาหมอ อ้อนวอนให้หมอออกใบรับรองแพทย์ว่า ป่วยให้ เลยโดนหมอเทศน์ไปชั่วโมงกว่า สุดท้ายมันก็ได้สอบใหม่นอกรอบ ไม่คิดว่า จะมีคนเบลอๆ เหมือนเพื่อนผมในโลกด้วย ป่านนี้ คุณเสียวคงได้สอบใหม่แล้วมั้งครับ
โดย: เพราะผมไม่มี Time Machine วันที่: 26 มีนาคม 2549 เวลา:3:55:12 น.
  
เป็นบทเรียนจริงๆค่ะ
แต่ในที่สุดเราก็ผ่านมันมาได้นะ
โดย: quin toki วันที่: 5 เมษายน 2549 เวลา:16:53:44 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Gluhp.BlogGang.com

gluhp
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]

บทความทั้งหมด