หนังสือชื่อว่าหน่อไม้

ฉันนั่งอยู่ที่ออฟฟิศ
ฉันอ่านหนังสือในที่ทำงาน
เปล่า ไม่ได้แอบอ่าน แต่อ่านให้เห็นกันจะจะเลย
เรื่องของเรื่องคือ ฉันรับหน้าที่เขียนรีวิวหนังสือเดือนละ 4 เล่ม
และหนังสือเล่มนี้ ฉันได้รับมา
จากมือของหนึ่งในผู้เขียน 3 ท่านเป็นเวลาเดือนกว่าแล้ว
ฉันยังไม่เริ่มต้นอ่านสักที
ด้วยความหนาของมันทำให้ฉันพรั่นพรึงเสียตั้งแต่ยังไม่เปิดหน้าแรก
แต่ฉันรู้ ฉันรู้ว่ามันเป็นหนังสือที่ดี
และฉันจะต้องใช้เครื่องมือที่มีอยู่ในมือให้เป็นประโยชน์ที่สุด
ฉันจะต้องเขียนแนะนำหนังสือเล่มนี้ ให้ดีที่สุด
ฉันจึงอ่าน ตั้งหน้าตั้งตาอ่าน

ฉันพลิกผ่านหน้าหนังสือไปเรื่อยๆ
แล้วก็ต้องนั่งกลั้นน้ำตาให้กับสิ่งที่หนังสือเล่มนี้มันบอกเล่
น่าเสียดาย ฉันควรจะอ่านก่อนหน้านี้ อ่านอย่างช้าๆ
ฉันอยากจะให้น้ำตามันไหลออกมา
แล้วนั่งซึมซับบรรยากาศที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น

แต่ฉันนั่งอยู่ที่ออฟฟิศ และอ่านหนังสือท่ามกลางไฟสีขาวสว่างจ้า
หน้าคอมพิวเตอร์ ในคอกสีม่วงๆกั้นระหว่างแผนก
และที่แย่ที่สุด ท่ามกลางเพื่อนร่วมงานที่ยังไม่ค่อยรู้จักกันดีนัก
บางสิ่งบางอย่าง มันต้องเก็บไว้ข้างใน

และโลกไซเบอร์ ก็ทำงานของมันไปอย่างเงียบๆบนหน้าจอ

...

M : หน่อไม้เผ็ด กินแล้วน้ำตาไหล

E : กินน้ำซะ ชดเชยน้ำตาที่เสียไป

M : อยากไปกินน้ำฝนที่เชียงใหม่ ฮ่าๆๆ

E : อยากไปเชียงดาวล่ะสิ

M : เบื่อเมือง

E : ก็หนีออกมาสิ

…

ก็ไม่แน่

ยิ่งได้มีโอกาสไปเจอกับคนเขียนหลังจากที่อ่านจบทั้งเล่มแล้วด้ย

พลังงานและแรงบันดาลใจ มันถ่ายทอดถึงกันได้

เพราะฉะนั้น ...ก็ไม่แน่ไง

Create Date : 02 กันยายน 2551 Last Update : 2 กันยายน 2551 7:56:11 น. Counter : 901 Pageviews.		13 comments
Share Tweet

	คิดถึง กาปอมซ่า (29 ม.ค. 2566 21:43:19 น.)		Day..19 โฮมสเตย์ริมน้ำ (29 ม.ค. 2566 09:53:33 น.)
	Blog 13/2566 บันทึกประวัติศาสตร์นักแบตชายเดี่ยวไทยกับ วิว-กุลวุฒิ วิทิตศานต์ เริงฤดีนะ (27 ม.ค. 2566 12:38:13 น.)		Day..16 โฮมสเตย์ริมน้ำ (26 ม.ค. 2566 09:44:53 น.)