แมลง....คิดถึง
คุณรู้อะไรไหม
ทุกค่ำคืนฉันคิดถึงคุณ
ไม่ว่าฉันจะเอาตัวเองไปหมกมุ่นครุ่นคิดกับเรื่องอื่นเท่าไหร่
ฉันก็ยังคงคิดถึงคุณ
ฉันเข้านอนเพราะฉันอยากจะฝันถึงคุณ
ฟังดูมากเกินไป แต่นี่คือความเป็นจริง
คุณทำบาปรู้มั้ย
คุณทำจิตใจอันอิสระเสรีของฉัน
ต้องถูกพันธนาการอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ฉันไปพบคุณเสมอ แต่คุณไม่รู้
อาจเป็นเพราะคุณไม่ได้ใส่ใจ ทั้งๆที่คุณเคยใส่ใจมาก่อน
คนเราหนอเปลี่ยนแปลงกันได้ตลอด
ไม่ใช่เรื่องแปลก ฉันไม่โทษคุณ
ถ้าความคิดถึงเป็นแมลงสักตัว
บนท้องฟ้าคงจะมีแมลงตัวนี้บินกันว่อนไปหมด
เพราะความคิดถึงมักจะไม่ถึงมือผู้รับ
เหมือนๆกับที่คุณไม่เคยรับรู้ว่าฉันคิดถึงคุณมากแค่ไหน
เหมือนๆกับที่ฉันเองก็ไม่ได้คิดว่า ใครคิดถึงฉันอยู่
อาจมี หรืออาจไม่มี ฉันไม่รู้ ไม่ได้สนใจ
ฉันสนใจแต่จะคิดถึงคุณ
ความคิดถึงถึงได้บินอยู่เต็มท้องฟ้า
ไม่ถึงผู้รับ และไม่อาจกลับไปหาผู้ส่งได้
ฉันส่งความคิดถึงให้คุณ
คุณก็ส่งความคิดถึงไปให้ใครคนอื่น
ในขณะที่ใครคนอื่นก็ส่งความคิดถึงให้คุณรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ
ความคิดถึงนี้ เหมือนกับแมลงที่เป็นใบ้
บินกันจนหมดแรง และตกลงมานอนตายเกลื่อนพื้น
โอ้...ความคิดถึงที่น่าสงสาร
มีความคิดถึงเท่าไหร่ ที่ถึงมือผู้รับ
มีความรักเท่าไหร่ที่ลงตัวกันได้ทั้งสองคน
ทำไมเพลงรักจึงมีแต่เพลงอกหักมากกว่าสุขสมหวัง
สารัตถะของชีวิตคือความเดียวดายเช่นนั้นหรือ
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
โบยบินกันเหนื่อยสายตัวแทบขาด
ผู้รับกลับไม่เปิดใจไม่รับไม่รู้เรื่องเสียเลย
เศร้า