แทงยอดขึ้นมาอายๆ
ใครแอบมองอยู่หรือเปล่า
เบาๆไว้ เดี๋ยวสาวน้อยตกใจตื่น
รอให้ตอนเช้ามาเห็นเองดีกว่า

น้ำพร้อม แดดพร้อม
แต่ถ้าเมล็ดขี้อายยังไม่พร้อม ก็ไม่ว่าอะไร
ก็อย่าให้ช้าเกินไปก็แล้วกัน
เดี๋ยวโตไม่ทันคนอื่นแล้วจะไม่สนุก

นั่น แม่สาวกำลังกลิ้งลงจากเตียง
หันมาแล้ว นั่นไง ดีใจใหญ่เลย
เอื้อมมือหยิบกระบอกน้ำ
มารินน้ำให้ จั๊กกะจี้ไม่น้อย



ต้นพี่ใหญ่เริ่มสูงพ้นขอบ
มองเห็นโลกกว้าง กว้าง
สาวน้อยหันมาทักอยู่บ่อยๆ
เราสิ แอบขยิบตาให้ แต่ดูเหมือนเธอไม่เห็น

สักพักแม่สาวก็หันกลับ
ง่วนอยู่กับการเขียนโปสต์การ์ดหาใครสักคน
พวกเราเลยหันกลับบ้าง
โน้มเข้าหาแดด อุ่นสบาย

บ่ายแก่ พวกความรู้สึกช้าเพิ่งตื่น
ค่อยๆโผล่ขึ้นมาคนละหนุบละหนับ
บางเมล็ดอยู่ลึก กว่าจะหาทางขึ้นได้
ก็ลำบากหน่อยล่ะ

แสงใกล้หมดแล้ว
แม่สาวละจากผ้าครอสติชผืนใหญ่
หันมารินน้ำช้าๆ ให้พอฉ่ำใจ
สบายตัว ร่าเริง ร่าเริง