เมื่อเช้าได้มีโอกาสสอนโยคะที่ yoga point singapore
ไม่ได้สอนหฐโยคะมาหลายเดือนมาก
กลับมาสอน แถมสอนเป็นภาษาอังกฤษอีก
ก็แอบเครียดน้อยๆ ก่อนสอน
แต่พอเริ่มสอน มันก็ลื่นไหลไปได้
คงเพราะไม่ได้หยุดฝึกด้วยล่ะ
สิ่งหนึ่งที่บอกผู้ฝึก แล้วคำคำนั้นย้อนกลับมาบอกตัวเองคือ
ดูร่างกายอย่างที่มันเป็น ในตอนนี้ ในเวลานี้
ไม่ใช่เมื่อวานเป็นยังไงแล้วคาดหวังว่ามันจะเป็นได้อย่างนั้นอีก
ฟังสิ่งที่ร่างกายบอก ไม่ใช่ฟังสิ่งที่ใจอยากทำ
กายกับใจคนละส่วนกัน
กายไม่ใช่ใจ
ใจไม่ใช่กาย
และทั้งกายและทั้งใจก็ไม่ใช่เรา
จะพยายาม ฟัง 'กาย' ให้มากขึ้น
และ ฟัง 'ใจ' ให้น้อยลง
เพื่อจะ ฟัง 'เรา' ให้ได้ยิน