เพราะฉันเกลียดการพูดขอโทษที่...บ่อยเกินไป
ความรู้สึกของคนมันไม่ใช่ของเล่น
การขอโทษบ่อยๆ มัน..แย่อีกเหมือนกัน
อาจจะเป็นเพราะ ความศรัทธาที่ให้กับบางสิ่งบางอย่าง
มาก...จนเกินไป มากเสียจนได้แต่เทิดทูนเอาไว้
ไม่กล้าไปแตะต้อง ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งนั้นมาตลอด

เคยมั้ย เล่นชักเย่อกับความรู้สึกตัวเอง
เหมือนตัวเราไม่ได้มีตัวเดียว
และแต่ละตัวต่างก็แย่งกันคิด แย่งกันรู้สึก
ตัวนี้จะเอาอย่างนั้น ตัวนั้นกลับจะเอาอีกอย่าง
กลับไปกลับมา ไม่แน่ไม่นอน ตามไม่ทันเอาเสียเลย
บางตัวอยากวิ่งตาม บางตัวอยากวิ่งหนี
บางตัวก็กลับเสถียร อยากอยู่เฉยๆ
แล้วตัวเองก็ต้องกลายมาเป็นผู้นั่งดู
สุดท้ายก็มานั่งรำคาญตัวเองอยู่นั่นเอง
การที่ไม่รู้ใจตัวเอง ตามความรู้สึกตัวไม่ทันเนี่ย
มัน....แย่ที่สุดเลย

ใครบางคนบอกฉันว่า ปล่อยมันเถิด
อะไรจะเกิดก็ต้องให้มันเกิด
จะรู้สึกอย่างไรก็ปล่อยให้มันรู้สึก
ตัวไหนจะเล่นบทไหนเวลาไหนก็ปล่อยมันไป
แต่กับเรื่องอ่อนไหวบางเรื่อง มันก็ไม่แน่ใจนักว่า
จะสามารถคุมทุกตัวได้ โดยไม่ไปเกะกะระรานคนอื่น
ฉันไม่อยากให้ใครต้องเสียใจ
และก็ไม่อยากให้ใครต้องผิดหวัง

ตัวเองจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถอะ
ถ้าต้องเจ็บ ก็คงจะไม่เจ็บไปตลอด
ถ้าผิดหวัง ก็เลิกหวังเสียก็สิ้นเรื่อง
แต่หากฉันลากใครอีกคน หรือหลายคน
ให้ต้องมาเจ็บปวดผิดหวังเพราะฉัน
มันคงเป็นความรู้สึกเจ็บปวดสำหรับฉันไปด้วย
ฉันไม่อยากจะระรานชีวิตใคร

When I find myself in times of trouble,
mother Mary comes to me,
speaking words of wisdom, let it be.

And in my hour of darkness
she is standing right in front of me,
speaking words of wisdom, let it be.

Let it be, let it be, let it be, let it be.
Whisper words of wisdom, let it be.

And when the broken hearted
people living in the world agree,
there will be an answer, let it be.

For though they may be parted
there is still a chance that they will see,
there will be an answer. let it be.

Let it be, let it be, .....

And when the night is cloudy,
there is still a light, that shines on me,
shine until tomorrow, let it be.

I wake up to the sound of music,
mother Mary comes to me,
speaking words of wisdom, let it be.

Let it be, let it be, .....