ฝนต้องตกอย่างนั้นหรือ ดอกไม้ถึงจะบาน
รำพึงรำพันเรื่อยเปื่อย
อีกคืนหนึ่งที่นอนไม่หลับ
เพราะฤทธิ์กาแฟ Black Canyon
เท่าไหร่กัน ถึงเรียกว่ามุ่งมั่นเพียงพอแล้ว
เท่าไหร่กัน ถึงจะเรียกได้ว่า ไม่ทำร้ายตัวเอง
เท่าไหร่กันเล่า ถึงจะบอกได้ว่า พยายามเต็มที่แล้ว
แล้วเท่าไหร่ล่ะ ถึงจะพ้นคำครหาว่าไร้ความอดทน
ฝนต้องตกเท่านั้นหรือ ดอกไม้ถึงจะบาน
การบรรลุความสำเร็จคือจุดหมายปลายทางเสมอไปเสียเมื่อไหร่
ในเมื่อระหว่างทางไปสู่ความสำเร็จ เราค้นพบว่าเราทุกข์เหลือเกิน
จำเป็นต้องทรมานตัวเอง เพื่อไปสู่ความสำเร็จด้วยเหรอ
ใครบางคนเคยถาม ... เราเลยถามตัวเองต่อ
แต่แค่ไหนล่ะ แค่ไหนถึงจะเรียกได้ว่า
...พอดี...
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
นอนมะหลับเหมือนกันเลย
บล็อกนี้ต้องเข้ามาบ่อยๆแระ
เข้ามาแระอบอุ่นจัง ^_^