สามัญสำนึก - เผอิญไม่มี
คุณเชื่อเรื่องสามัญสำนึกไหม
แล้วคุณมองคนที่คิดอะไรไม่เหมือนคนอื่นยังไง
ถ้าเข้าเมืองตาหลิ่วแล้วต้องหลิ่วตาตาม ยิ่งวันเมืองนี้มันก็เลยยิ่งตาเหล่
ทำไมต้องคิดอะไรเหมือนๆกันด้วย ไม่เข้าใจ คิดต่างบ้างไม่ได้หรือไง
คนที่คิดอะไรไม่เป็นสามัญ เรียกว่าคนไม่มีสามัญสำนึก ฟังดูแล้วผิดจัง
สามัญสำนึกมันก็เป็นแค่สำนึกของคนส่วนใหญ่ในยุคหนึ่งๆเท่านั้นแหละ
เปลี่ยนไปเรื่อย ตามคนที่มันเปลี่ยนไป
แล้วก็อีกแหละ แคบที่สุดของสามัญสำนึกคือแค่ไหน
สามัญสำนึกของกลุ่มนี้กับอีกกลุ่มหนึ่ง มันก็ต่างกันแล้ว
แต่อะไรที่อยู่เหนือขึ้นไปกว่านั้นล่ะ ทำไมไม่พูดถึงมัน
สิ่งที่กำกับสำนึกของคน ความดีงามในตัวคน เจตนาในสิ่งที่เขาทำ
คิดว่าสิ่งที่อยู่ในสังคมตอนนี้มันดีแล้วหรือยังไง
ถึงอยากจะเห็นทุกคนคิดเหมือนกัน พูดเหมือนกันหมด
ผู้ใหญ่ที่บอกว่าเธอยังเด็ก เธอยังไม่เข้าใจอะไรในสังคมหรอก
ลืมไปหรือเปล่าว่านั่นคือสังคมของพวกคุณ
สังคมของพวกผู้ใหญ่ที่คร้านเกินกว่าจะเห็นอะไรเปลี่ยนแปลง
แล้วถ้าเด็กไม่อยากจะเติบโตขึ้นมาในสังคมเฟะๆนั่นล่ะ มาปิดกั้นทำไม
ฉันไม่เชื่อเรื่องสามัญสำนึก
ฉันไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าใครคิดไม่เหมือนใครยังไง เขาจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา
ขอให้มันอย่าเป็นเรื่องเลวทรามก็แล้วกัน
มันบอกไม่ได้หรอก ว่าอันนี้เป็นเรื่องธรรมดา ใครๆเขาก็คิดอย่างนี้
ก็คนเรามันต้องมีอิสระในการตีความสิ่งต่างๆสิ ยัดเยียดกันได้ยังไง
ป.ล.อึดอัดใจเป็นการส่วนตัวค่ะ ไม่ได้จะกระทบกระเทียบผู้ใหญ่คนไหน
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
จะเหมือน สำนึกอย่างสามัญ (ชน)
หรือไม่
^ ^
ไม่ค่อยมีเหมือนกันค่ะ
สามัญสำนึกน่ะค่ะ